Wady zewnętrznego nosa

Takie deformacje są podzielone na 5 głównych grup:

1) okluzja tylnej części nosa( czoło siodła);

2) długi nos;

3) Humpbacked nose;

4) połączone odkształcenia( długi i kłujący nos);

5) odkształcenie końcowej części nosa.

W rejonie czubka nosa występuje wrażenie związane z rozbieżnością chrząstki chrząstki, z których jedna może wystawać bardziej na zewnątrz i jest dobrze sondowana. Istnieje również asymetria w wielkości i lokalizacji otworów nosowych. Spośród innych wad rozwojowych obserwuje się torbiele dermoidalne i przetoki grzbietu nosa. Przypadki złożonych zaburzeń w rozwoju nosa zewnętrznego i jego jamy nie są rzadkie. Anomalie w rozwoju jamy nosowej można warunkowo podzielić na hipergenezę, dysgenezę, uporczywość i dystopię.

supergenu małżowiny nosowej dolnej - jest jej nadmierny rozwój, wraz z naruszeniem nosa oddechu, zapachu i innych fizjologicznych funkcji nosa.

gonad charakteryzuje niewłaściwy rozwój pewnych elementów morfologiczne nosa naruszenia ich kształtów i stosunku do innych części jamy nosowej.

Trwałość wyrażona w zachowaniu elementów, które w trakcie rozwoju prenatalnego dziecka musi ulegają wsteczny rozwój i nieobecny w chwili narodzin.

Dystopia charakteryzuje się rozwojem osobnych form anatomicznych jamy nosowej w nietypowym dla nich miejscu.

struktura Naruszenie ciało na anomalie ołowiu rozwoju do zmiany funkcji nie tylko nos, ale także inne narządy, jak również pojawienie się defektów kosmetycznych. W takim przypadku chirurg może wykonywać różne zadania: wyeliminować defekt, zniekształcić twarz dziecka, przywrócić utracone funkcje lub rozwiązać oba problemy jednocześnie.

Defekty, które zakłócają strukturę harmoniczną i nie spełniają wymagań estetycznych, są eliminowane przez kosmetologów. Operacje na nosie zewnętrznym u dzieci są rzadkie. Wskazania do zabiegów chirurgicznych w obrębie jamy nosowej podczas anomalii naruszenie jednego lub większej liczby funkcji nosa, choroby zapalne, ucha środkowego i zatok obocznych nosa, utrata słuchu, bez oznak środkowej zapalenie ucha, przewlekłe choroby zapalne górnych dróg oddechowych. Przeciwwskazania

( czas) do pracy może być ostre zapalenie ucha środkowego, ostre choroby zapalne górnych dróg oddechowych, zapalenie gardła, nosa i czyrak czyraczność, choroby zakaźne. Konieczne jest powstrzymanie się od interwencji chirurgicznych w zaawansowanym stadium gruźlicy płuc, cukrzycy i chorób krwi.

Jedną z operacji wykonywanych z nieprawidłowym rozwojem donosowym jest resekcja podśluzówkowa dolnego niedrożności nosa. Wskazaniem do takiej operacji jest naruszenie oddechu i zapachu nosa. Przed operacją znieczulenie miejscowe wykonuje się za pomocą 3-5% roztworu kokainy z adrenaliną i 0,5% roztworem nowokainy.

Operacja obejmuje cztery kolejne etapy.

Etap I - nacięcie błony śluzowej jamy nosowej. Stopień

II - oddzielenie błony śluzowej od podstawy kostnej dolnej powłoki nosa.

Etap III - usunięcie części powłoki nosowej( grudotomia), która jest wytwarzana za pomocą nożyczek lub specjalnego narzędzia - trądziku. Usunięto koncha nosową, utrzymując błonę śluzową.Etap

IV - układanie wcześniej oddzielonej błony śluzowej na powierzchni rany.

Po operacji jamie nosowe są wymazywane, co ma ogromne znaczenie w utrzymywaniu oddzielonego płata błony śluzowej. Tampon usuwa się częściej 2 dnia po operacji. Komplikacje po operacji zwykle się nie zdarzają.

Innym rodzajem operacyjnej korekty wrodzonej anomalii w rozwoju jamy nosowej jest przemieszczenie się mączki nosowej do bocznej ściany jamy nosowej. Taką operację wykonuje się w przypadku zaburzeń oddychania i zapachu nosa. Po znieczuleniu( znieczuleniu), kaszel nosowy( środkowy, dolny) jest kierowany na boczną ścianę jamy nosowej. Przy zwiększonej stabilności skorupy nosa, gdy nie jest on przesuwany przez rozpraszacz nosa, jest on łamany w miejscu mocowania, a następnie odsunięty na bok. W wielu przypadkach tylko zakrzywiona część nosa jest bokiem. W takim przypadku możliwe jest nie tylko zachowanie całej miseczki nosowej, ale także przywrócenie jej normalnej konfiguracji. W tym przypadku naturalne otwory zatok przynosowych nie są zablokowane, a dzięki uwolnieniu światła jamy nosowej możliwe jest przywrócenie osłabionego węchu.

W razie potrzeby przeprowadzić inny rodzaj operacji - podśluzówkową resekcję pęcherzowej środkowej powłoki nosowej. Zmiany pęcherzowe w modzelinie nosowej są pęcherzykami o różnych formach i zawartości, które znajdują się na środkowym skrzeplinie nosa. Operacja wykonywana jest w przypadku zaburzeń oddychania i zapachu nosa. Wybór procedury operacyjnej zależy od stanu jamy byka( obecności ropy, stanu zapalnego) i jego wielkości. Pierwszy wariant operacji jest stosowany dla byka o małym rozmiarze, gdy jest całkowicie usunięty. Drugi wariant operacji stosuje się w przypadku dużych byków.

W tym przypadku przeprowadza się częściowe usunięcie pęcherza środkowej skorupy nosowej. Po operacji wytwarza się tamponadę nosa.