Klasyfikacja zespołu złego wchłaniania

W praktyce pediatrycznej zespół złego wchłaniania występuje w różnym wieku z różnymi częstotliwościami. Jednocześnie obserwowano osobliwość przebiegu zespołu, w zależności od wieku, w jakim się pojawił( na przykład u noworodków, niemowląt, małych dzieci).W związku z tym zwraca się uwagę na klasyfikację M. Anient( 1972), w której wzięto pod uwagę tę cechę zespołu złego wchłaniania.

I. W okresie noworodkowym:

1) wrodzony niedobór laktazy;

2) wtórne disacharydowane złe wchłanianie;

3) wrodzone zaburzenie wchłaniania glukozy-30-galaktozy;

4) wtórne złe wchłanianie monosacharydów;

5) mukowiscydoza;

6) nietolerancja na białko mleka krowiego, białko sojowe;

7) zespół krótkiego jelita;

8) wrodzona chlorkowa biegunka;

9) pierwotny hipomagnezemia;

10) niedobór enterokinazy;

11) zespół Wiskotta-Aldricha;

12) złego wchłaniania witaminy B12;

13) enteropatyczne zapalenie akrodermii.

II.W wieku od 1 miesiąca do 2 lat:

1) niedobór cukru-izomaltazy;

2) wtórny niedobór disacharydaz;

3) wtórne zaburzenie wchłaniania monosacharydów;

4) mukowiscydoza;

5) niewydolność trzustki z dysfunkcją szpiku kostnego( zespół Schwartachana-Diamenta);

6) nabłonek trzewny;

7) uczulanie białka na krowie mleko;

8) limfangiektazje jelit;

9) inwazja robaków;

10) abetalipoproteinemia;

11) niedobór enterokinazy;

12) niedrożność, atrezja dróg żółciowych: noworodkowe zapalenie wątroby, atrezja dróg żółciowych, torbiel dróg żółciowych;

13) pierwotny niedobór odporności( zespół Wiskotta-Aldricha);

14) Choroba Whipple'a;

15) nieprawidłowe wchłanianie aminokwasów;

16) Choroba Wolmana;

17) zespół złego wchłaniania witaminy B12;

18) zespół Immerslund-Gresbek;

19) Wrodzone zaburzenie wchłaniania kwasu foliowego;

20) Zespół zastoju;

21) enteropatyczne zapalenie akrodermii.

III.W wieku 2 lat do dojrzewania:

1) wtórna niewydolność disacharydazy;

2) celiakia;

3) tropikalny wlew;

4) inwazja robaków;

5) Zespół zastoju;

6) pierwotny niedobór odporności;

7) niewydolność czynnika wewnętrznego.

Przez długi czas uważano, że zespół złego wchłaniania powinien być podejrzewany w tych przypadkach, w których występuje luźny stolec nie spowodowany infekcją jelitową.Ale z naruszeniem wchłaniania jelitowego stolec może być normalny, a nawet okresowo może wystąpić zaparcie. Dlatego też uzasadniona jest próba klasyfikacji zespołu złego wchłaniania w zależności od charakteru stolca.

Choroby, w których zespołowi upośledzenia wchłaniania jelit towarzyszy normalny stolec:

1) hipomagnezemia pierwotna;

2) nieprawidłowe wchłanianie aminokwasów;

3) nieprawidłowe wchłanianie witaminy B12;

4) złe wchłanianie kwasu foliowego.

W związku z tym zespół zaburzeń wchłaniania jelit rozwija się w wielu stanach patologicznych i charakteryzuje się podobnymi objawami klinicznymi, co stwarza pewne trudności i prowadzi do późnej diagnozy.