Anomalie w rozwoju i położeniu powiek
Około 10% wszystkich chorób oczu jest zróżnicowanych i licznych zmian na powiekach. Wiele z tych chorób powoduje poważne zaburzenia ich funkcji.
Rozwój powiek rozpoczyna się pod koniec drugiego miesiąca rozwoju wewnątrzmacicznego dziecka. W tym samym czasie powstają fałdy skórne, które rosną do siebie. Około 4-5 miesiąca życia w okresie przedpotopowym fałdy te rosną razem. Krótko przed urodzeniem to połączenie górnej i dolnej powieki jest odwrócone, co prowadzi do powstania normalnej luki ocznej. Naruszenie tego procesu prowadzi do różnych anomalii. Nieprawidłowości i przepisy rozwojowe wieku ze względu na wpływ na dziecko wiele czynników, który działał podczas zakładek wieku i rozwoju. Anomalie powiek mogą mieć charakter rodzinny i być dziedziczone.
Ablefary jest całkowitą wrodzoną nieobecnością powiek i szczeliną oczną.Powieki zostają zastąpione skórą, pod którą czuje się nierozwiniętą gałkę oczną.Ta anomalia jest zwykle obustronne, ale w piśmiennictwie istnieją opisy przypadków jednostronnego i częściowym niedorozwoju gałki ocznej, powiek i szczeliny oka( skrytoocze).Leczenie operacyjne nie przynosi oczekiwanego efektu.
Ankiloblepharon to wrodzone zespolenie górnej i dolnej powieki. Ta choroba jest niezwykle rzadka. Znacznie więcej ankyloblofaron występuje po wrzodach, zmianach i oparzeniach powiek. Połączenie może być całkowite lub częściowe. W tym ostatnim przypadku między górną a dolną powieką znajdują się gęste blizny lub cienkie nitki rozciągające ze skóry.
bardzo rzadka anomalia z mikroblefaron - znaczne skrócenie wieku w wymiarze pionowym. W tym przypadku nie można całkowicie zamknąć powieki, w wyniku niecałkowitego zamknięcia oczu - lagophthalmos .
Wady wrodzone powieki( coloboma) obserwuje się nieco częściej. Taki defekt zwykle powstaje na górnej powiece, częściej w jego środkowej części. Czasami ta patologia może wystąpić na dolnej lub obu powiekach. Koloboma( defekt tkanki wieku) ma postać trójkąta z podstawą na krańcu stulecia. Jego nasilenie może się znacznie różnić: od małej depresji wzdłuż krawędzi wieku do znaczącej wady we wszystkich jej warstwach. Często od wierzchołka koloboli do gałki ocznej występują więzadła skórne, które poważnie ograniczają jego ruchy.
Wśród wad wrodzonych wieku najczęściej stwierdzanym epicanthus - półksiężycowy fałda skóry po obydwu stronach grzbietu nosa, obejmująca wewnętrzny narożnik szczeliny oczu. Epikant jest często łączony z wrodzonym obniżeniem górnej powieki. W tym przypadku osoba nie może w pełni otworzyć luki ocznej po stronie zmiany.epicanthus często także w połączeniu z zez lub skrócenie szpary powiekowej w kierunku poziomym( blepharophimosis), która w większości przypadków powodowane przez fuzję powieki górnej i dolnej krawędzi. W przypadku silnej ekspresji epicanthus wewnętrzną wiązadło( bliżej do nosa) jest zamknięty tak, że ogranicza się pole widzenia. W takich przypadkach leczenie chirurgiczne jest konieczne nie tylko ze względów kosmetycznych, ale również w celu poprawy widoczności.
blepharophimosis - skrócenie szpary powiekowej w kierunku poziomym, na ogół charakteryzują się fuzji z górnych i dolnych brzegów powiek na zewnętrznym rogu oka. W wyniku presji na krążenie krwi wiekowej gałki ocznej w naczyniach krwionośnych w organizmie, co prowadzi do pogorszenia mocy rogówki. Przy takich anomaliach wykonywane jest leczenie chirurgiczne.
blepharochalasis - proliferacji skóry górnej powieki, gdzie są gromadzone w małych zmarszczek i zawieszonego na krawędzi wieku. Ta anomalia rozwoju narządu wzroku jest eliminowana tylko przez przeprowadzenie operacji.
Ptosis - zejście górnej powieki. Ta anomalia stanu powiek występuje najczęściej. Wrodzona ptosis może wystąpić z powodu niedorozwoju mięśni, które podnosi górną powiekę, lub w wyniku uszkodzenia nerwów zaangażowanych w wykonywaniu ruchów mięśni oka. Jeśli nerw oczny jest uszkodzony, opadanie powiek towarzyszy ograniczenie ruchliwości gałki ocznej. Mniej wyraźne opadanie powiek obserwuje się uszkodzeń nerwu współczulnego, ponieważ dostarcza tylko część mięśnia, który podnosi górną powiekę.Ptosis może być całkowity lub częściowy, a także jedno- lub dwustronny. Na górnej powiece ptosis dość wcześnie zmarszczki na czole: człowiek zmuszony wyrzucić głowę i czoło namorschivat.
Istnieją trzy stopnie opadanie powiek.
I stopień( częściowe opadanie powiek). W tym przypadku górna powieka przykrywa rogówkę do górnej trzeciej źrenicy.
II stopień( niepełne opadanie powiek). Z tą zmianą rogówka przykryta jest do połowy źrenicy przez powiekę.
III stopień( kompletna ptoza) .W tym przypadku powieka pokrywa całe źrenice.
Ze znacznym obniżeniem górnej powieki, ostrość widzenia po tej stronie jest obniżona, a pole widzenia jest nieco zawężone, ponieważ występują niekorzystne warunki dla funkcjonowania siatkówki. Ze względu na zmniejszenie ostrości wzroku i pola widzenia, w tej anomalii często rozwija się skrobia, której wyeliminowanie wprowadza cały kompleks środków, w tym leczenie zachowawcze i chirurgiczne. Chirurgiczne leczenie dolnej części powieki wykonuje się nie tylko w celach kosmetycznych, ale również w celu zapobiegania pogorszeniu ostrości wzroku w przyszłości.
Aby zapobiec zmniejszeniu ostrości wzroku i rozwojowi zeza podczas zejścia górnej powieki, konieczne jest podniesienie górnej powieki( lub obu górnych powiek w przypadku obrażeń dwustronnych) podczas czuwania. Takie ćwiczenia powinny być wykonywane w ciągu roku po postawieniu diagnozy. Aby to zrobić, jeden koniec paska taśmy klejącej jest przymocowany do krawędzi powieki, a drugi jest przymocowany do obszaru brwi za pomocą podniesionej powieki. Powieki są uniesione tak, że gdy mrugają, możliwość ich prawie całkowitego zamknięcia pozostaje. W czasie snu usuwany jest plaster samoprzylepny w celu uniknięcia uszkodzenia skóry powiek.
W przypadku wrodzonej opadanie powieki operacja jest zwykle wykonywana w wieku trzech lat, ponieważ w tym czasie już określono rozmiar i kształt szczeliny i twarzy.