Poliomyelitis - przyczyny, objawy i leczenie. MF.

Zapalenie poliomyelitis, porażenie dziecięce kręgosłupa, choroba Heine-Medina to nazwa poważnej choroby zakaźnej. Czynnik - sączenia wirus najmniejsza enterowirusów, uderzając szarej rdzenia kręgowego przednim rogu, jądra silnikowe pnia mózgu i powoduje paraliżu. Wirus polio

Otwarte patogen Landsteiner i Popper, choroba ta jest opisana w latach 80-tych XIX wieku J. Heine AY Kozhevnikov i A. Medina. Wirus ten jest stabilny w środowisku ulega zniszczeniu w temperaturze 56 ° przez 30 minut pod działaniem promieniowania ultrafioletowego i dezynfekujących - chloraminy, wapno chlorowane, nadmanganian potasu, formalinie. Trwałe w mleku i produktach mlecznych( do 3 miesięcy), w wodzie( do 4 miesięcy), w kale( do 6 miesięcy).Znaleziono trzy typy wirusa: wirus 1-Brunhilda, 2 wirusy Lansinga, 3-wirusowy Leon.

W połowie XX wieku wzrost zachorowalności na poliomyelitis przybrał formę epidemii w Europie i Ameryce Północnej. Obecnie istnieją izolowane, sporadyczne przypadki polio, częstość występowania zmniejsza się w krajach, w których szczepiona jest populacja. W 2010 roku tylko Afganistan, Indie, Nigeria, Pakistan pozostały endemiczne z powodu polio, w 1988 roku było 125 krajów. W 1988 r. Światowe Zgromadzenie Zdrowia przyjęło rezolucję w sprawie eliminacji choroby Heinego-Medina na świecie. Globalna inicjatywa mająca na celu zwalczenie choroby Heinego-Medina na przestrzeni lat zmniejszyła częstość występowania o 99%.A to z powodu aktywnej immunizacji dzieci. Nadal istnieje ryzyko importu wirusa z krajów "dysfunkcyjnych".

Teraz mówią dużo o celowości i szkodliwości szczepienia dzieci. Przed podjęciem decyzji, czy zaszczepić swoje dziecko, czy nie - przeczytaj - czym jest "poliomyelitis".To przerażające zdjęcia przetrwały dzieci polio w krajach, w których szczepień nie stosuje się:

Photo dorosłego kto miał polio:

rzucić wirusa z błony śluzowej nosogardzieli i kału pacjenta w ostrym okresie i zdrowych nosicieli wirusa.Źródłem tej choroby może być pacjent z wymazanymi, nietypowymi, poronionymi postaciami, bez stadium porażenia, gdy choroba Heinego-Medina występuje jako normalne ARI i nie jest diagnozowana. W ciągu pierwszych 2 tygodni choroby wirus jest wydalany z kałem, a jego transport może trwać od 3 do 5 miesięcy. Z wirusa nosogardzieli wypuszcza się w ciągu pierwszych 3 - 7 dni.

Podatność jest niska - 0,2 - 1%.Przeważnie dzieci poniżej 7 roku życia są chore.

Ścieżka infekcji przebiega przez przewód pokarmowy, nie umyte ręce, wodę, pożywienie. Poprzez układ limfatyczny, krew, wirus przechodzi wzdłuż aksonów włókien autonomicznych i nerwów obwodowych na ośrodkowy układ nerwowy, powodując dystroficzne martwiczych zmian, co prowadzi do rozwoju zaburzeń ruchowych - niedowłady i porażenia.

Odnotowano sezonowość choroby o maksimum w okresie letnim i jesiennym.

Objawy choroby Heinego-Medina

Okres inkubacji( okres przed pojawieniem się klinicznych objawów choroby) wynosi 7-14 dni.
rozróżnić paralityczne - kręgosłupa, chorobę Heinego-Medina opuszkowych Pontina, zapalenia mózgu i mieszano nonparalytic - bezsimptomny trzewny, opon mózgowo-rdzeniowych.
Przepływ zmienia się od bardzo lekkich wymazanych formularzy do ciężkich.

Początkowy etap choroby - preparatywny - charakteryzuje się ostrym początkiem, gorączką, objawami nieżytowymi i zaburzeniami przewodu żołądkowo-jelitowego. Od system nerwowy możliwe - bóle głowy, wymioty, osłabienie, sztywność, zmęczenie, senność lub bezsenność, skurcze mięśni, drżenia, drgawki, objawy podrażnienia korzeni i opon mózgowych - ból kręgosłupa, kończyn. Trwa do 5 dni. W najlepszym przypadku( jeśli przeprowadzono szczepienie) choroba nie przechodzi do kolejnego etapu, a pacjent odzyskuje.

Następnym etapem jest porażenie - temperatura spada, bóle mięśni mijają, niedowład i paraliż.Najczęściej dotknięte są dolne kończyny, mięsień naramienny, rzadziej mięśnie tułowia, szyi, brzucha, mięśni oddechowych. Kształt tułowia wpływa na mięśnie twarzy, języka, gardła i krtani. Paraliż jest asymetryczny, powolny. Napięcie mięśniowe zmniejsza się, odruchy ścięgien są zmniejszone, po 1 - 2 tygodniach rozwijają się atrofie mięśni, dyslokacje w stawach.

Etap przywracania - trwa od 4 do 6 miesięcy, następnie zmniejsza się tempo powrotu do zdrowia - występują zanik mięśni, przykurcze.

resztkowe efekty - resztkowy etap - etap trwałych wiotkich paraliż, zanik przykurczów, deformacji i skrócenie kończyny, skrzywienie kręgosłupa.

deformacji kręgosłupa - kifoskolioza Otrzymany polio.Śmiertelność w

epidemii polio wynosi 5 - 25%, przede wszystkim z powodu zaburzeń oddechowych z paraliżu mięśni oddechowych.

Pozostałe deformacje kręgosłupa mogą powodować niepełnosprawność przez całe życie.

polio

diagnostycznie znaczące objawy - ostra gorączka Onset szybkiego rozwoju zwiotczenia paraliż paraliż asymetrii, a bardziej bliskie uszkodzenia. Aby potwierdzić diagnozę, wykonuje się nakłucie lędźwiowe, diagnostyka laboratoryjna jest serologiczna i wirusologiczna.

Zbadano sparowane surowice krwi zebrane w odstępie 3-4 tygodni. Użytkowe „kolor” próbka - na podstawie wskaźnika przepustowości( czerwieni fenolowej) do zmiany koloru na zmiany pH pożywki do hodowli komórek zakażonych wirusem polio. Wynik w ciągu 48 godzin.

Rozpoznanie różnica prowadzi się zapalenie opon mózgowych, zapalenie rdzenia kręgowego, zespół Guillain-Barre, zapalenie mózgu, choroby poliomielitopodobnymi.

Polio Leczenie przeciwwirusowe

specyficzne leczenie polio istnieje .

Leczenie przeprowadza się w szpitalu zakaźnym w boksie. Izolacja pacjenta przez 40 dni. Stosuj leczenie objawowe, gamma globulin, witaminę C, B1, B6, B12, aminokwasy. Jeśli dotyczy to mięśnia oddechowego, jest to sztuczna wentylacja płuc. Leżaki są obowiązkowe przez 2 - 3 tygodnie.

Należy zachować ostrożność, aby zadbać o sparaliżowane kończyny. Wszystkie ruchy powinny być ostrożne, powolne, stopy nie powinny się zawieszać, kończyna i kręgosłup powinny być prawidłowe. Pacjent leży na łóżku w firmie materaca, nogi są umieszczone równolegle do siebie, lekko zgięte w stawach biodrowych i kolanowych za pomocą rolek. Stopy są ułożone pod kątem prostym do podudzia, gęsta poduszka jest umieszczona pod podeszwą dla zaczepu. Ręce są pochylone w bok i zgięte w stawach łokciowych pod kątem prostym. Aby znormalizować przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, stosuje się proserine, neuromidine, dibasol.

Podczas odzyskiwania rolę priorytet grać fizykoterapia, ćwiczenia z masażem ortopedycznej, hydroterapia, fizjoterapia - UHF, kąpiele parafinowe, elektrostymulacji. Pokazane jest leczenie uzdrowiskowe - Evpatoria, Odessa, Anapa, Saki. Używano kąpieli morskich, kąpieli siarkowych, błotnych. Okres

resztkowego prowadzi ortopedycznego leczenia - konserwatywne, działający w celu skorygowania rozwinęły przykurczami odkształcenia.

Cały świat zjednoczył się w walce z wirusem. Na świecie nie powinno być ani jednego dziecka zarażonego polio. W międzyczasie jest zagrożony dla dzieci w dowolnym kraju .W przypadku Rosji ryzyko importu dzikiego wirusa w związku z migracją z Tadżykistanu jest faktyczne. W związku z tym zwiększony nadzór nad wdrażaniem przepisów sanitarnych i zapobieganie poliomyelitis. Planowane w punktach kontrolnych po drugiej stronie granicy państwowej Federacji Rosyjskiej w Tadżykistanie przybył raz zaszczepione i poinformować o konieczności drugim i trzecim szczepieniu. Należy o tym pamiętać, podejmując decyzję o szczepieniu dziecka!

polio Zapobieganie polio

Zapobieganie - szczepienia żywych szczepionek atenuowanych Sebino( Chumakov, Smorodintsev) 3 miesiące trzy razy w miesiącu - spada w ustach na tkance limfoidalnej powierzchnia migdałków, dawkę przypominającą w wieku 18 miesięcy, 3 lat, 6 lat, do 14 lat.

Wstrzyknięta domięśniowo inaktywowana szczepionka zawierająca zabite dzikie wirusy polio.

Produkowany w strzykawce - dozownik 0,5 ml. Wprowadzono do dzieci podskórnie w obszarze szkaplerza( rzadziej w ramieniu), starsze dzieci w ramieniu. Wykonaj 2-3 iniekcje w odstępie 1,5 - 2 miesiące, rok później pierwsze ponowne szczepienie, po 5 latach drugie. W przyszłości ponowne szczepienie nie jest wymagane. Obie szczepionki zawierają wszystkie trzy typy wirusa polio.

Wybuch choroby przeprowadza się sanitarnych - środki higieniczne - dezynfekcję naczyń, ubrań, wszystkie przedmioty, które mogą być skażone. Kontakt dzieci poddawany jest kwarantannie do 15-20 dni.

Konsultacja neurologa w zakresie poliomyelitis:

Pytanie: Czy dorosły, który nie jest zaszczepiony, jest chory?
Odpowiedź: Każda osoba dorosła z upośledzonym układem immunologicznym, związanym z poliomyelitis, może zachorować.Rodzice, którzy mają AIDS, którzy przyjmują leki hamujące układ odpornościowy, mogą zarazić się dzieckiem. Aby tego uniknąć, należy przestrzegać higieny osobistej, myć ręce, nie całować dziecka w usta.

Pytanie: Jaka jest różnica między zastosowanymi szczepionkami?
Odpowiedź: Inaktywowana szczepionka ma wiele zalet w stosunku do szczepionki podawanej doustnie: możliwość powikłań, takich jak zapalenie poliomyelitis związane z szczepionką, jest całkowicie wykluczona, nie występują zaburzenia jelitowe, daje 100% odporności. Po kroplach dziecko emituje żywy wirus szczepionkowy w ciągu dwóch miesięcy, co stanowi zagrożenie dla innych.
Puncture bezbolesny. Kropelki są gorzkie w roztworze soli, dziecko może wymiotować, wyrywać, a szczepionka zniknie.

Pytanie: powikłania szczepień przeciwko poliomyelitis?
Odpowiedź: W przypadku szczepionki zawierającej żywe szczepionki( krople doustne) na osłabione dziecko może wystąpić zapalenie poliomyelitis związane z szczepionką, reakcje alergiczne to pokrzywka, obrzęk Quinckego, zaburzenia czynności jelit.

Lekarz neurolog Kobzeva S.V.