O odżywczym żywieniu

Odżywianie to ważny sposób regulacji metabolizmu. Mając odpowiednią wiedzę, znając różne właściwości żywności i żywności w ogóle, naprawdę możliwe jest celowe zarządzanie metabolizmem.

wiadomo, że może normalizować zhiroobrazovaniya w organizmie, w szczególności w celu normalizacji metabolizmu cholesterolu i zmniejszają ryzyko zmian miażdżycowych naczyń.

Jakościowa zmiana w żywieniu wpływa na metabolizm soli i zapobiega rozwojowi chorób związanych z naruszeniem metabolizmu soli. Poprzez rozsądnie ukierunkowaną zmianę w żywieniu można osiągnąć normalną, optymalną funkcję systemów ciała. Jeśli ta funkcja zostanie naruszona, to całkowicie w naszej mocy, aby ją znormalizować.Udowodniono, że poprzez ukierunkowane odżywianie można leczyć niektóre choroby.

Współczesna medycyna stosuje ukierunkowane odżywianie jako nieodzowny element złożonego leczenia.Żywność zdrowotna zajmuje równoważne miejsce wraz z wszystkimi innymi terapiami.

Obecnie żywienie terapeutyczne opiera się na osiągnięciach biochemii, fizjologii i innych nauk. Szczególnie wielkie osiągnięcia dotyczą opracowania zasad żywienia terapeutycznego w przypadkach zaburzeń metabolicznych( w szczególności otyłości i otyłości).

Podstawową zasadą diety leczniczej( żywności) jest charakter ilościowy i jakościowy jej zgodności ze stanem chorobowym pacjenta i jego poszczególnych osobliwości.

Dość często stosuje się ograniczenie ilościowe, którego zakres jest dość szeroki, łącznie z częściowym lub całkowitym głodem. Całkowite wygłodzenie nie może być jednak stosowane w leczeniu ambulatoryjnym.

W leczeniu niektórych chorób szeroko stosowany jest częściowy post w postaci dni rozładunku. W te dni, pojedynczy pokarm otrzymuje pożywienie w określonej ilości w ciągu dnia( jabłka, twarogi, dni mleczne).

Dni rozładunku można przeprowadzać wyłącznie na podstawie zalecenia lekarza, który określa rodzaj żywności i częstotliwość spożywania.

Ograniczenie ilościowe odżywiania odbywa się również poprzez zmniejszenie spożycia wody i soli kuchennej.Środki takie wykorzystywane są do nadwagi, otyłości, miażdżycy tętnic, chorób układu sercowo-naczyniowego, nadciśnienia i innych.

przypadku dna, cukrzyca, otyłość, choroby układu, wątroby i nerek, niewydolności krążenia, przewlekłe zaparcie powszechnie stosowane dietę o zwiększonej inkorporacjiSurowy produkt żywnościowy pochodzenia roślinnego - z surowego surówka, różnych owoców, melony, arbuzy( melon), itp zapewnia to maksymalną dawkę witamin, enzymów, lotne, pektyny, kompleks śladu, org.kwasy anyzowe, najbardziej przydatne cukry( fruktoza), które nie powodują wzrostu poziomu cukru we krwi. W

warzyw surowego( kapusta i wsp.) Zawiera kwas tartronowy, w korpusie, który przeszkadza przetwarzaniu węglowodanów w tłuszczu.

przewaga w diecie surowych owoców i warzyw uzyskuje się dużą mocą alkalizujący oraz zapobiega rozwojowi kwasicy( kwas) przemieszcza się w korpusie, co przyczynia się do rozwoju miażdżycy tętnic.

W nowoczesnych warunkach znacznie wzrasta znaczenie surowych warzyw i owoców oraz w diecie zdrowych ludzi. Surowe warzywa i owoce były najbogatszymi źródłami substancji biologicznie czynnych, które mogą zmniejszać i zmniejszać wpływ niekorzystnych czynników na zdrowie ludzi.

Jak widać, surowe warzywa i owoce stały się niezbędnymi produktami zarówno dla pacjentów, jak i dla zdrowych osób. Wraz z tym dochodzi do niezrozumienia znaczenia surowej żywności. Z własnej inicjatywy, bez konsultacji z lekarzem, aby zamówić własny niektórzy ludzie są zaangażowani w surowej żywności, surowe pożywienie, w którym jest postrzegana jako panaceum na wszystkie bolączki.

witarianie nie są wykorzystywane jedynie surowe pokarmy roślinne, ale także produkty zwierzęce - surowy. Mięso, ryby, etc. Wszystko to nie ma nic wspólnego z uzdrawiającą moc i jest nie do przyjęcia perwersja. W niektórych chorobach( niedokrwistość, ogólne osłabienie ciała, zmniejszając napięcie i reaktywność et al.) I w żywieniu klinicznym stosować surowe produkty zwierzęce( krew, surowy wątroby, surowe mięso), odpowiednio, gotowane, rozdrobnionej, zaprawiony do poziomu przyjemny percepcji zewnętrzny i właściwości smakowe. Oczywiście taka surowa żywność jest przepisywana tymczasowo, tylko na okres leczenia choroby.

Dieta terapeutyczna, zapewniająca wysoki efekt leczniczy, powinna być jednocześnie pełna, w pełni zaspokajająca potrzeby organizmu w żywności i substancjach biologicznie czynnych. W tych warunkach najlepiej radzić sobie z chorobą organizmu, najszybciej przywracać sprawność dotkniętych chorobą układów, metabolizm i ogólny stan organizmu zaczynają się normalizować.

W żywieniu żywieniowym stosuje się wiele typowych produktów spożywczych codziennego użytku, a także produkty specjalnie wytwarzane przez przemysł spożywczy.

W każdej grupie żywności konwencjonalnej znajdują się również żywność dietetyczna. W grupie mleczarskiej prawie wszyscy jej przedstawiciele - mleko, napoje z kwaśnego mleka( kefir, jogurt), twaróg, śmietana, maślanka odnoszą się do produktów dietetycznych.

Wiele produktów dietetycznych prezentowanych jest w grupie warzyw, owoców, owoców i jagód. Produkty dietetyczne są również dostępne w innych grupach produktów - chleb, mięso, ryby itp.

Uważa się, że wszystkie naturalne, naturalne produkty wysokiej jakości, świeże i szybko sprzedawane, należy uznać za dietetyczne.

W niektórych krajach ta definicja produktów dietetycznych jest również uzupełniona wymogiem, aby były one w minimalnym stopniu przetwarzane i nie zawierają żadnych dodatków.

Wszystkie produkty spożywcze są zwykle podzielone na grupy. W każdym produkcie spożywczym występują różnice w wartościach odżywczych i biologicznych, a także w właściwościach dietetycznych i znaczeniu epidemiologicznym.

Produkty dietetyczne.

Zboża i pieczywo stanowią podstawę odżywiania narodów większości krajów świata. Przez cały czas człowiek zawsze uważał chleb za podstawę jego materialnego dobrobytu.

W strukturze żywności populacyjnej w wielu krajach świata kosztem produktów zbożowych, co najmniej 50% dziennej wartości kalorycznej jest zapewnione i spełnione jest 40% zapotrzebowania na białko.

Chleb jest wszędzie. Tak Rosjanie ocenili ten podstawowy produkt swojej żywności.

Chleb był znany w czasach starożytnych. Podobno nie mniej niż 15 000 lat temu zaczęło się systematyczne stosowanie zbóż w żywieniu. Używanie chleba odbywało się na wielu długich etapach - od konsumpcji surowych ziaren do wypieku różnych pieczywa w nowoczesnych fabrykach automatycznych. Ważnym krokiem było pieczenie ciasta. Metoda ta została po raz pierwszy odkryta w starożytnym Egipcie, a następnie zostały wykorzystane przez Greków, a później przez Rzymian. W średniowieczu metoda ta stała się dominująca w Europie.

Niezwykłą właściwością chleba jest całkowity brak zmęczenia, dobrej strawności i nasycenia.

Znany rosyjski naukowiec KA Timiriazev napisał: "Kromka dobrze upieczonego chleba jest jednym z największych wynalazków ludzkiego umysłu".

W ostatnich dziesięcioleciach często poczyniono zalecenia dotyczące wszechstronnego ograniczenia konsumpcji pieczywa, traktując je jako główną przyczynę rozwoju otyłości. W związku z tym ważne jest ustalenie optymalnej wartości konsumpcji pieczywa właśnie w nowoczesnych warunkach życia i działalności człowieka.

Zgodnie z wcześniejszymi obliczeniami statystycznymi, w równych krajach spożycie pieczywa wynosi 300-500 g dziennie. Wygląda na to, że ten poziom konsumpcji pieczywa jest uzasadniony i "fizjologiczny", najbardziej niezbędny dla ludzkiego zdrowia.

Zalecenia dotyczące nieograniczonej redukcji poziomu konsumpcji pieczywa, które pochodzą tylko z jednej pozycji( zmniejszona kaloryczna zawartość diety), nie biorą pod uwagę zmian w ogólnym systemie żywienia i trawienia, jakie występują w tym przypadku.

Produkty chlebowe zapewniają podstawowe spożycie i satysfakcję z zapotrzebowania na kalorie, węglowodany, błonnik i witaminy z grupy B. Zapotrzebowanie na kalorie( pomimo znacznie obniżonych kosztów energii) nadal jest dość wysokie i wynosi około 2800 kalorii dziennie. Ze względu na białkową część diety, do organizmu dostarczane jest 400 kcal, około 800 kcal ze względu na zawartość tłuszczu i około 1600 kcal z powodu węglowodanów.

Jakie są najlepsze węglowodany, aby zapewnić te 1600 kcal?

Na razie można jedynie powiedzieć, że nie wynika to z łatwostrawnych, niskocząsteczkowych węglowodanów - cukru i innych słodkich pokarmów.

Jest to najbardziej niekorzystny, a nawet szkodliwy sposób zaspokojenia zapotrzebowania na kalorie."Słodki" sposób zmienia się w wiele "gorzkich" konsekwencji.

Przede wszystkim naruszenie tłuszczu i metabolizmu cholesterolu, zwiększenie masy ciała, pogorszenie mikroflory jelit, zwiększenie gnicia oraz rozwoju automatycznego zatrucia( ciąg zatrucia organizmu zasysania produktów gnilne).

Dzięki zawartości cukru i słodkich pokarmów możesz zaspokoić zapotrzebowanie na kalorie w ilościach nie większych niż 400-500 kcal.

Tak więc na udział innych węglowodanów w celu zaspokojenia potrzeb organizmu pozostaje 1100-1200 kcal. Ta stosunkowo duża liczba kalorii jest najlepiej pokryta złożonymi węglowodanami( skrobia, pektyny, błonnik).

Produkty chlebowe dostarczają najbardziej złożonych węglowodanów. Co 100 g pieczywa to 50-60 g węglowodanów i 220 kcal. W dziennej stawki 400-500 g pieczywa( chleb, pieczywa, płatki, makaron) przewidzianych zaspokoić zapotrzebowanie na węglowodany w ilości 240-300 g i kalorii - 1000-1200 kcal. Tak więc prawie połowa codziennego zapotrzebowania na kalorie jest pokryta przez pieczywo.

Przy składaniu często zaleca się ograniczenie spożycia produktów zbożowych, niestety, nie jest rekomendacją, co ma zrekompensować to ograniczenie i jak wypełnić braki w zaspokajaniu potrzeb organizmu.

Najczęściej sugeruje się zmniejszenie własnego zużycia energii, aby zwiększyć spożycie żywności bogatej w łatwo przyswajalne węglowodany( słodycze i inne słodkie produkty).Oba są niepożądane. Zamiast eliminować chleb z jedzenia, musisz znaleźć dla nich pełny zamiennik.

Pod tym względem najlepsze substytuty to warzywa, owoce, owoce, mleko i produkty z kwaśnego mleka. Mając na uwadze, że kaloryczność pieczywa - 240 kcal na 100 g, a zawartość kalorii warzyw i owoców - 20-40 kcal, mleka, fermentowanych napojów - 60 kcal na 100 gramów produktu, włączenie ich w pożywieniu wymagany jest w ilości około 10 razy większe w przypadkuw porównaniu z liczbą hodowanych produktów pochodzących z żywności.

Dlatego za każdym razem, gdy zużycie pieczywa jest znacznie zmniejszone, spożycie warzyw, owoców, owoców, mleka i napojów z kwaśnego mleka powinno odpowiednio wzrosnąć.Każde zredukowane 100 g pieczywa należy zrekompensować nie mniej niż 500 g warzyw i owoców lub 1 butelkę kefiru, mleko zsiadłe, mleko.

Przypomnijmy, że dodatkowo do źródła węglowodanów i kalorii pieczywa są niezastąpione dostawców włókna - aktywne środki stymulujące motoryki jelita i normalizacji aktywności mikroflory jelitowej.

Produkty chlebowe są dostarczane od 1,5 do 5 gramów błonnika dziennie. Co 100 gram zwykłego chleba dostarczany jest przez wniknięcie więcej niż jednego gramu wysoce aktywnego włókna. Szczególnie wysoko w błonnik jest owsianka, w której jest 2 razy więcej niż w grubym pieczywie( 2,8 g).

W produktach piekarniczych wykonanych z mąki wyższej jakości zawartość włókien nie przekracza 0,2%.Kiedy zmniejszenie zużycia pieczywa( zwłaszcza grube stopni), a także owies, jęczmień, gryka, proso i innych produktów zbożowych bogatych w błonnik, głównym problemem jest utrzymanie odżywczej pożądanego poziomu błonnika, który można osiągnąć poprzez włączenie odpowiedniego jedzeniaprodukty.

Pod tym względem warzywa i owoce mogą odgrywać ważną pozytywną rolę.Wysoka zawartość błonnika to rzodkiew, rzepa, kapusta, pieprz( 15% błonnika).

Dużo błonnika w koprze, jesionie ogrodowym, daktylach( 3,5%), truskawkach, malinach, rokitniku, owocach dzikiej róży.

Niezbędnym źródłem miękkiego włókna są ziemniaki, które mogą częściowo zastąpić pieczywo w związku z dostarczaniem ważnych składników. Ziemniaki zawierają 1% błonnika( 300 g ziemniaków zużywa 3 g błonnika).Szczególnie wysoki włókien różnią Rośliny strączkowe: groch( 5,7%), fasola( 3,9%), soczewicy( 3,7%), soi( 4,3%).Zapotrzebowanie na błonnik wynosi 25 g na dzień( substancje zliczające i pektyny).

celu zwiększenia zawartości błonnika pomocą specjalnych rodzajów chleba pokarmowego - ziarna mąki pszennej z pokruszonego ziarna pszenicy( 1,3% tłuszczu), błonnik otręby chleba z lecytyny i alg( 2,2% tłuszczu), chleb ze Barvihinsky pszenicymąki z dodatkiem ziarna pszenicy i jaj( 1% zawartości tłuszczu), doktorskiej chleb pieczony z mąki pszennej i otręby pszenicy( 1% masy włókna), i inne.

Chleb produkty - głównym źródłem witaminy B. Ponieważ te witaminy są skoncentrowane w zarodkowych i kukurydzy muszli, tym grubsze niż chleb do utrzymania tych elementów, więc jest bogatszy w witaminy. Dlatego też wzmocnienie produktów premium piekarniczych konsumentów i ogólny spadek konsumpcji produktów zbożowych stworzył pewne trudności w dostarczaniu witamin z grupy B.

szczególną wagę przywiązuje się do zapewnienia najpełniejszej satysfakcji zapotrzebowanie organizmu na witaminę B1( tiamina).Zapotrzebowanie na witaminę B1 ze zwiększoną konsumpcją łatwo przyswajalnych węglowodanów( słodkich i wyrafinowanych produktów) w połączeniu z siedzącym trybem życia i wyraźnym brakiem aktywności fizycznej znacznie wzrosło. Jednocześnie źródła witaminy B1 znacznie spadły zarówno w składzie spożywanego pokarmu, jak i dzięki syntezie wewnętrznej.

W celu zwiększenia zawartości w pieczywie i produktach piekarniczych z witamin z grupy B stosuje się witaminizację mąki o wyższej jakości. Pozwoliło to znacznie wzbogacić produkty chlebowe witaminami Bl, B2 i PP.

Produkty witaminizowanej mąki zawierają witaminę B1 około 3 razy więcej niż nie witaminy, witaminę B2 - 4-5 razy więcej i witaminę PP - około 2 razy więcej. Dlatego, aby maksymalnie zaspokoić potrzeby witamin z grupy B, konieczne jest stosowanie chleba i produktów piekarniczych z wzbogaconej mąki.

Obecnie asortyment takich produktów jest dość szeroki.

W przypadku wzrostu wartości biologicznej produktów zbożowych od najstarszego wieku, starym problemem jest chęć zrównoważenia kompleksu aminokwasów białek.

Od dawna wiadomo, że białka produktów chlebowych zawierają niewystarczającą ilość aminokwasów lizyny i metioniny. To właśnie nieadekwatność tych aminokwasów nadaje niższości białku z pieczywa. Dlatego zrozumiałe jest pragnienie dodawania lizyny aminokwasowej do produktów chleba i tym samym sprawić, aby ich białka były bardziej kompletne, blisko białek produktów zwierzęcych. W tym samym czasie produkty chlebowe mogą uzyskać pełną niezależność jako pełnowartościowy produkt żywnościowy, zdolny do wykorzystywania energii i tworzyw sztucznych bez łączenia się z innymi produktami.

Podczas gdy produkty chlebowe są traktowane jako produkt w połączeniu z każdym innym uczestnikiem. Różne potrawy są spożywane z chlebem. Zboża i makarony to dobry dodatek do wytwarzania żywności z mleka, masło, mięsa itp D.

Zatem użyteczność „ziarna” białka uzyskuje się przez połączenie chleba i innych produktów, większość zwierząt. W związku z tym, wytrawny „towarzysz” z pieczywa jest białko mleka, która jest bardzo bogata w lizynę i metioninę, i jest w stanie uzupełnić brakujące aminokwasy w najbardziej. Dlatego tak przydatne jest połączenie pieczywa z mlekiem. Kasza gryczana z mlekiem i wszystkimi pozostałymi kaszami mleka można zobaczyć w strukturze pełnowartościowej diety jako wzór równowagi.

Wyroby chlebowe zawsze zajmowały ważne miejsce w żywieniu. A kto nie zna dietetycznej bułki tartej lub klasycznej kaszy semoliny, czy ryżu! Od dawna są zawarte w większości rodzajów żywienia. Chleb bielmo ziarna szczególnie cenne - ziarno środkowa część - która nie ma sobie równych przez odżywianie, łatwość trawienia i wchłaniania produktu spożywczego. Połączenie bielma z mlekiem tworzy bardzo wartościowy, wysokowartościowy, dietetyczny produkt spełniający wymagania shchazhenii mechanicznej i chemicznej.

mleczne potrawy

produkty bardzo czuły w swoich białek mleka skład i tłuszcz mleczny, obecność wapnia, fosfolipidy i rozpuszczalnych w tłuszczach witamin A i D zrobić mleko i produkty mleczne są niezbędne w diecie ludzi w każdym wieku, ale szczególnie dzieci i osób starszych. Naturalna kompozycja mleka jest tak doskonała, że ​​wszelkie próby opracowania pełnowartościowego preparatu mlekozastępczego w całości jeszcze nie zakończyły się sukcesem.

Wysoka wartość mleka jako produktu spożywczego jest znana od dawna. Nadal Hipokrates przez 400 lat przed naszym czasem doradzał, w jakich chorobach jest możliwe lub niemożliwe użycie mleka. Znany tadżycki naukowiec Avicenna oszacował mleko ponad 1000 lat temu jako najlepsze jedzenie dla osób starszych.

Fizjolog z Wielkiej Rosji I. II.Pavlov traktował mleko jako pokarm przygotowany przez samą naturę, różniące się przyswajalnością i wartością odżywczą w porównaniu z innymi rodzajami żywności. Poprzez swoje badania IP Pavlov wykazał, że trawienie i przyswajanie mleka odbywa się przy minimalnej pracy gruczołów trawiennych. Przyswajanie białka mleka wymaga 3-4 razy mniejszego stresu z energii trawiennej niż trawienie białka chleba. Wszystko to sprawia, że ​​szczególnie często używamy mleka w dietetycznej żywności .

Wartość mleka dla dzieci jest wyjątkowo wysoka. Można argumentować, że mleko jest przeznaczone głównie do karmienia noworodków i młodych organizmów hodowlanych. Rzeczywiście, nie ma charakteru dowolnego innego produktu spożywczego, w którym wszystkie potrzebne żywności i substancji biologicznie czynnych do zapewnienia normalnego wzrostu i optymalny rozwój będzie więc w pełni wszechstronnie i.

Mleko jest doskonałym fizykochemicznym, zdyspergowanym koloidem układem o wysokiej aktywności biologicznej.

Wśród tych biologicznie aktywnych układów należy zwrócić uwagę na najważniejsze kompleksy: kompleks białkowo-fosforanowo-wapniowy i kompleks białkowo-lecytynowy.

Kompleks mleka białkowo-fosforanowo-wapniowego jest niezbędnym fundamentem, na którym budowane są podstawowe systemy rosnącego organizmu - kości, mięśni i nerwów.

główne białka mleka - kazeina jest godne uwagi, że więcej niż jakiekolwiek inne białko, z jednej strony związane z fosforem i fosfoproteina( który jest bardzo potrzebne dla dzieci dnia powstawania normalnej i rozwoju układu nerwowego), a z drugiej strony jest związana z wapniem, tworzącniezbędny kompleks białkowo-wapniowy, niezbędny do intensywnego wzrostu i rozwoju układu mięśniowo-szkieletowego ciała dziecka.

Aminokwasy w białkach mleka są optymalnie zrównoważone. Dlatego białka mleczne są lepsze niż jakiekolwiek inne białka stosowane w organizmie do syntezy białka tkankowego.

Jak już wspomniano, w białku mleka jest dużo aminokwasu lizyny. To pozwala mleku korygować defekt białek chleba, charakteryzujących się niedoborem lizyny. Ogólnie rzecz biorąc, mleko, jak już wspomniano, ma zdolność korygowania składu aminokwasowego żywności. Jedna szklanka mleka wystarcza, aby poprawić równowagę aminokwasów w białkach całej diety. W białku mleka istnieje wiele innych ważnych aminokwasów, tryptofan, który sprzyja wzrostowi. Szczególnie dużo tryptofanu w laktoalbuminie. Jest niestabilny po podgrzaniu, a podczas gotowania mleka zwykle wytrąca się na ścianach i dnie naczyń.Tak więc, gotowane mleko jest w pewnym stopniu pozbawione tryptofanu.

powtarza ważny składnik biologiczny mleka - peptydonukleinowego lecytyny kompleks ma wyraźny hipolipidemiczne, środki przeciw miażdżycy właściwości. W ramach kompleksu o wysokiej zawartości lecytyny, cholina, sfingomieliny i inne normalizers metabolizmu cholesterolu.

Kompleks białkowo-lecytyny znajduje się w kulistych tłuszczach tłuszczu mlecznego. Szczególnie bogaty w krem ​​kompleksowy proteinowo-lecytynowy i maślankę.A zatem, mała ilość śmietany( 50-100 g) i maślanki w ilości wystarczającej do zastosowania w pożywieniu( zwłaszcza ludzkie dojrzałe i więcej).

Mleko i produkty mleczne są głównym źródłem strawnego wapnia. Gwarantowany sposób, aby zapewnić organizmowi wapnia( i fosforu) - codzienne włączenia do mleka i produktów mlecznych diety. Zawartość wapnia w picia mleko, jogurt, zsiadłe około 120 mg% skrzepu - 150-170, serów - 900-1000 mg%.

potrzeba wapnia 800-1000 mg dziennie. Tak więc butelka mleka lub 100 g sera spełnia codzienne zapotrzebowanie na wapń.

obce ilości wapnia w produktach mlecznych, jest niezbędna, aby zapewnić zaspokojenie potrzeby na nią i do ograniczenia wchodzenia wapnia( jeśli to konieczne).

W przypadku niektórych chorób( nerek i innych) należy ograniczyć i ograniczyć spożycie wapnia( na przykład w ilości nieprzekraczającej 500 mg na dobę).Ten limit można zaobserwować przy różnych opcjach konsumpcji niektórych produktów mlecznych. Na przykład można podać 200 g mleka( 240 mg wapnia) i 150 g twarożku( 260 mg wapnia).Zatem całkowita zawartość wapnia wynosi 500 mg. Lub inna opcja: kwaśna śmietana 200 g( 180 mg wapnia) i 200 g twarożku( 320 mg wapnia).Trzecia opcja: kefir 200 g( 240 mg wapnia) i ■ 10 g przetworzonego sera( 270 mg wapnia).Każdy z tych zestawów zapewnia spożycie wapnia nie więcej niż 500 mg dziennie.

Produkty mleczne( szczególnie kefir, jogurt, jogurt, napoje acidofilne) są ważnymi właściwościami dietetycznymi.

Główną wartością dietetyczną napojów z kwaśnym mlekiem jest ich działanie poprawiające zdrowie na stan jelit. Są skutecznym sposobem normalizacji trawienia. Wynika to z faktu, że w napojach z kwaśnym mlekiem żyją bakterie kwasu mlekowego i wysoce aktywny kwas mlekowy.

Napoje z kwaśnego mleka zmniejszają intensywność procesów gnilnych w jelitach, optymalizują funkcję pożytecznej mikroflory jelitowej, zmniejszają objętość samozatrucia. Aktywność takich napojów zależy od poziomu zawartego w nich kwasu mlekowego. Jego zawartość jest w zsiadłym mleku 0,80%, w kefirze - 0,90, w twarożku - 1, w śmietanie - 0,70.

Napoje z kwaśnego mleka są łatwiej i szybciej wchłaniane niż mleko( mleko wchłaniane jest po spożyciu 32%, a mleko zsiadłe 91%).

Ser stał się bardziej znany jako produkt dietetyczny. Teraz, jak widać, każda starsza osoba chce mieć w swoim codziennym menu serki. Jego główną zaletą są właściwości lipotropowe. Białko sera twarogowego zawiera aminokwasy metioninowe i blisko cystyny, a także lizynę, która normalizuje metabolizm tłuszczów i zapobiega otyłości wątroby.

Twaróg zyskał sławę i produkt żywnościowy o orientacji przeciwwyrostowej. Ma działanie moczopędne - zdolność do zwiększania wydalania płynu z organizmu. Najbardziej przydatne w diecie są niskotłuszczowe twarogi o najwyższej zawartości białka. Zaleca się spożywanie sera białego w ilości 150 g dziennie. W tym samym czasie dostarczane jest 24 g białka.

Maślanka i maślanka mają właściwości dietetyczne. Wszystkie maślanki mają wyraźne właściwości dietetyczne i mogą być zalecane w żywieniu ludzi w wieku dojrzałym i starszym, a także osób cierpiących na otyłość.