Hypernatremia

Hypernatremia zawsze wiąże się z hiperosmolarnością.Gdy osocze OC molarność staje się wyższa niż 290 mOsm / l, zaobserwowano zwiększone wydzielanie ADH tylnej przysadki. Spadek objętości płynu pozakomórkowego nasila tę reakcję, podczas gdy wzrost może ją osłabić.Reakcja nerek na ADH ma na celu zachowanie wolnej wody w organizmie i polega na zmniejszeniu diurezy.

( stężenie sodu w surowicy większe niż 150 mmol / l), hipernatremia może powodować:

■ odwodnienie w wodzie zubożonego( wyższą utratę wody przez drogi oddechowe w duszność, gorączka, tracheotomii, przeprowadzania sztucznej wentylacji płuc w niskiej nawilżania gazu do oddychania, przy użyciunie zwilżony tlen, otwarte leczenie oparzeń, długotrwała potliwość bez odpowiedniej kompensacji wody);zakłada się, że każdy

nadmiar 3 mmol / l surowicy sodu powyżej 145 mmoli / l, L oznacza 1 deficytu zewnątrzkomórkowej;

■ korpus przeciążenia sól( sondę stężoną mieszaninę bez odpowiedniego dodawania wody podczas długotrwałego przytomności po operacjach na mózg, ze względu na zatkanie przełyku w czasie przechodzenia przez gastrostomię);

■ moczówka prosta( zmniejszona wrażliwość receptorów nerkowych na ADH);

■ choroby nerek występujące przy skąpomoczu;

■ hiperaldosteronizm( nadmierne wydzielanie aldosteronu przez gruczolaka lub guz nadnerczy).Korzystne

utrata wody w porównaniu z sodem prowadzi do wzrostu osmolarności osocza i stężenia sodu, ze względu na zmniejszenie objętości krążącej krwi zmniejsza przepływ krwi w nerkach i pobudza tworzenie się aldosteronu, co prowadzi do zatrzymania sodu. Jednocześnie hiperosmolarność stymuluje wydzielanie ADH i zmniejsza wydalanie wody z moczem. Wyczerpanie zasobów wody zostaje szybko przywrócone, jeśli do ciała dostanie się wystarczająca ilość wody.

w zależności od rodzaju zaburzeń równowagi wodnej, które zawsze towarzyszą Hipernatremia istnieją następujące formy to:

■ hipowolemią Hipernatremia;

■ hipernatremia euvolemiczna( normowolemiczna);

■ hipernatremia hiperwolemiczna.

Hipernatremia hipowolemiczna może wynikać z dominującej utraty wody w porównaniu do utraty sodu. Zanik któregokolwiek sodu w płynach ustrojowych, z wyjątkiem jelitowych i trzustkowych wyników sok hipernatremii( całkowita zawartość sodu w zmniejsza ciała).Konsekwencje utraty płynu hipotonicznym można przypisać hipowolemii( ze względu na utratę sodu) i wysokiego ciśnienia osmotycznego płynów ustrojowych( ze względu na utratę wolnej cieczy).Hipowolemia jest poważnym powikłaniem, które może prowadzić do hipoligicznego wstrząsu.

Euvolemicheskaya hipernatremia występuje z moczówką prostą i utraty wody przez skórę i do dróg oddechowych. Utrata wody bez utraty sodu nie prowadzi do zmniejszenia objętości płynu w łożysku naczyniowym. Ponadto hipernatremia nie rozwija się, dopóki nie zmniejszy się pobór wody przez pacjenta.

dwa główne warianty nadmiaru diurezy wodnej( euvo-lemicheskoy hipernatremia) - centralnej moczówki prostej i cukrzyca frogenny moczówki prostej.

U większości pacjentów z postępującą przewlekłą chorobą nerek stopniowo zmniejsza się zdolność nerek do stopniowego koncentrowania moczu. W przypadku CRF o dowolnej etiologii możliwe jest zmniejszenie wrażliwości na ADH, co objawia się wydzielaniem hipotonicznego moczu. W leczeniu pacjentów, którzy są bardziej „forma” mocz, ważne jest, aby pamiętać, że zużycie pewnej ilości płynu jest konieczne dla nich, ponieważ pozwala wpływać na codzienne osmoti luz

cal metody nieinwazyjnej.ograniczenie wstępu płynu u tych pacjentów może prowadzić do hipowolemii.

hiperwolemia hipernatremia zazwyczaj rozwija się w wyniku podawania roztwory hipertoniczne( na przykład 3% roztwór chlorku sodu), a korekcja kwasicy metabolicznej wlewie dożylnym wodorowęglanu sodu.

Kliniczne objawy hipernatremii jako takiej - pragnienia, drżenie, drażliwość, skurcze mięśni, ataksja, splątanie, drgawki i śpiączka. Objawy są wyraźne przy gwałtownym wzroście stężenia sodu w surowicy krwi.