Tolerancja na glukozę
Naruszenie pod kątem tolerancji glukozy jest typowym procesem dla wszystkich osób starszych. Według danych różnych autorów, naruszenie tolerancji glukozy objawia się w 10-35%, a cukrzyca - w 20-30% populacji osób starszych. Badania pokazują, że wiek jest decydującym czynnikiem w rozwoju upośledzonej tolerancji glukozy u zdrowych osób starszych. Wraz z wiekiem wzrasta stężenie glukozy we krwi na czczo, co znajduje odzwierciedlenie na ryc.[Rochman H., 1988].
Zmiana stężenia glikozylowanej Hb z wiekiem pokazana jest na ryc.
Osoby starsze mają również odpowiedź insulinową na obciążenie glukozą.Wyniki odchyleń wartości diagnostycznych stężeń glukozy i insuliny po 75 g glukozy u osób młodych i starszych przedstawiono na ryc.12-12 [Reaven G. M. i wsp., 1989].
Stężenie glukozy we krwi na czczo wzrasta o 1-2 mg% co 10 lat w wieku dorosłym. W tym samym czasie stężenie glukozy we krwi po 2 godzinach od obciążenia glukozą wzrasta co 5 lat o 5-10 mg%
Ryc. Stężenie glukozy we krwi na czczo w różnych okresach życia
Ryc. Cukrzyca na czczo w różnych okresach życia
Ryc. Zawartość HbA1c we krwi w różnych okresach życia
Ryc. Zawartość HbA1c we krwi w różnych okresach życia
Ryc. Dynamika stężenia glukozy we krwi po obciążeniu glukozą u osób młodych i starszych
Ryc. Dynamika stężenia glukozy we krwi po obciążeniu glukozą u osób młodych i starszych
Ryc. Dynamika stężenia insuliny we krwi po obciążeniu glukozą u osób młodych i starszych
Ryc. Dynamika stężenia insuliny we krwi po obciążeniu glukozą u osób młodych i starszych
[Riesenberg D., 1990].Relatywnie niska tolerancja na glukozę jest stałym objawem u zdrowych osób starszych( nawet u osób z odpowiednią dietą i aktywnym stylem życia).
HbA1c wzrasta z 7% u 25-latków do ponad 9% u osób w wieku powyżej 70 lat( zdrowe).Należy pamiętać o tej swoistości osób starszych, ponieważ badanie HbA1c jest często wykorzystywane do monitorowania glikemii. Wykrycie podwyższonej zawartości HbA1c nie zawsze oznacza pacjenta cierpiącego na cukrzycę.
Wzrostowi stężenia glukozy we krwi po obciążeniu u osób starszych towarzyszy znaczny wzrost stężenia insuliny. Przyczyna, wyjaśniająca takie zmiany i naruszenie tolerancji glukozy u osób starszych, jest uważana za naruszenie wrażliwości tkanek obwodowych i ich receptorów na działanie insuliny. Hiperinsulinemia u osób starszych jest niezależnym czynnikiem ryzyka IHD.