Bunny

Cechy gry i jej wartość edukacyjna.

W tej grze dziecko jest przypisane po raz pierwszy do roli indywidualnej.

Musi działać na oczach innych, czując ich uwagę.

Wiele dzieci, będąc w takiej sytuacji, staje się nieśmiałymi, niezdecydowanymi, a czasem nawet odrzuca działania, które niewątpliwie ich przyciągają.

Przezwyciężanie takich wewnętrznych hamulców jest warunkiem koniecznym do uzyskania niezależności, determinacji i innych cennych cech jednostki.

Gra jest zbudowana w taki sposób, że dziecko odczuwa wsparcie innych uczestników: w końcu oni wspólnie z nim wykonują te same ruchy, wyrażając przyjazne nastawienie do niego. To znacznie ułatwia dziecku wykonywanie przypisanej roli i nadaje mu szczególną atrakcję.Jednak w każdej grupie są zawsze uczniowie, którzy nie potrafią pokonać strachu przed mówieniem do wszystkich. Gra pomaga pedagogowi zidentyfikować takie dzieci na czas, aby wraz z rodzicami rozwijać brakujące cechy.

Gra wykorzystuje melodię ludową( ułożoną przez A. Grechaninova).Pomysłowe słowa ludowych poteshki są połączone z ekspresywnymi ruchami, które nie stwarzają specjalnych trudności dla dzieci, ponieważ zostały już wykonane w poprzednich grach. Jednocześnie należy przestrzegać ich specyficznego tempa( nie można pozostawać w tyle za innymi), co wymaga szczególnej uwagi i koordynacji ze strony dziecka ze wszystkimi uczestnikami gry.

Opis gry i jej techniki. Pedagog oferuje dzieciom słuchanie piosenki o króliku, pomaga im zrozumieć treść tekstu i ruchy, które trzeba wykonać."Króliczek ma ciepły biały płaszcz w zimie" - mówi nauczyciel.- Jego uszy są na wierzchołku, więc bunny słyszy, a on je przesuwa, żeby lepiej słyszeć.Kiedy króliczek jest zimny i chce ogrzać swoje łapy, robi to tak( klaszcząc w dłonie).A jeśli zając całkowicie się zawiesza, zaczyna skakać - to wszystko. Zagrajmy w królika. "

Nauczyciel nazywa najmężniejsze dziecko, które będzie grało rolę króliczka, reszta proponuje dołączenie do rąk i stanie się okrągłym tańcem. Króliczek wychodzi na środek i, z rękami związanymi uszami, przysiada na biodrach. Dzieci podążają za nauczycielem, wypowiadają następujące słowa( lub śpiewają piosenkę) i wykonują odpowiednie ruchy.

Słowa Królik króliczka siedzi I kręci uszami, O to chodzi, ja to robię, ja mam uszy!

Króliczek jest zimny, aby usiąść, Musisz rozgrzać swoje łapy, Blow-bang-bang-bang, Musisz rozgrzać swoje łapy!

Króliczek jest zimny, aby stać, Musisz skakać!Skok-skok-skok-skok, Musisz skoczyć do króliczka!

Ruchy Dzieci siadają i pokazują, jak króliczek przesuwa uszy rękoma.

Przesuń jedną ręką lub drugą ręką, lekko klaśnij w dłonie. Potem wstają.

Odbij się na dwóch nogach do zająca stojącego wewnątrz koła. Spróbuj go ogrzać, delikatnie głaskać.Potem wracają na swoje miejsce, a zając wybiera zastępcę.

Gra zaczyna się od nowa.

Zasady gry.

1. Aby grać w przyjazny sposób i wykonywać wszystkie ruchy w celu pokazania nauczyciela.

2. Sam królik wybiera zastępstwo, ale tylko od tych dzieci, które jeszcze nie wykonywały tej roli.

Wskazówki dla nauczyciela. Staraj się stworzyć takie środowisko podczas gry, aby dziecko, grając rolę królika, czuła się wolna i pewna siebie. Osiąga się to, jeśli wszyscy uczestnicy gry będą zwracać uwagę na króliczka, wyrazić sympatię.Możesz pokazać dzieciom, jak pomóc ciepłowi zając się, na przykład poklep, dotknij delikatnie, uśmiechnij się.

Pomaganie dziecku w kole środkowym, aby wybrać zastępstwo, zwrócił uwagę na kogoś, kto naprawdę chce dostać tę rolę.Jeśli dziecko odmawia roli, nieśmiały i zakłopotany: nie powinna nalegać i starają się go przekonać.Niech najpierw zagra w tańcu i obejrzy innych. W przyszłości będzie on poradzić sobie z jego zamieszania i dobrowolnie podjąć się tej roli.

W przypadku uporczywej odmowy pozostawić dziecko w kole powinien porozmawiać z rodzicami, aby pomyśleć o tym, jak wspólnie wychować dziecko.