Przewlekła niewydolność nerek - przyczyny, objawy i leczenie. MF.

Niewydolność nerek jest naruszeniem funkcji wydalniczej nerek z gromadzeniem się azotowych żużli we krwi, normalnie usuwanych z organizmu z moczem. Może być ostry i przewlekły.

Przewlekła niewydolność nerek ( CRF) to zespół nieodwracalnych zaburzeń czynności nerek, występujący przez 3 lub więcej miesięcy. Występuje w wyniku postępującej śmierci nefronów, w wyniku przewlekłej choroby nerek. Charakteryzuje się naruszeniem funkcji wydalniczej nerek, powstawaniem mocznicy związanej z gromadzeniem się w organizmie i toksycznym działaniem produktów przemiany azotu( mocznik, kreatynina, kwas moczowy).

Przyczyny przewlekłej niewydolności nerek

1. Przewlekłe kłębuszkowe zapalenie nerek( uszkodzenie aparatu kłębuszkowego nerek).
2. Wtórne uszkodzenie nerek wywołane przez:
- cukrzyca typu 1 i typu 2;
- nadciśnienie tętnicze;
- układowe choroby tkanki łącznej;
- wirusowe zapalenie wątroby "B" i / lub "C";
- układowe zapalenie naczyń;
- dna moczanowa;
- malaria.
3. Przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek.

4. Kamica moczowa, niedrożność dróg moczowych.
5. Anomalie w rozwoju układu moczowego.
6. Polycystyczna choroba nerek.
7. Wpływ substancji toksycznych i narkotyków.

Objawy przewlekłej niewydolności nerek

Pierwotna przewlekła niewydolność nerek ma charakter małoobjawowy i może być wykryta tylko w badaniach laboratoryjnych. Tylko przy utracie 80-90% nefronów występują oznaki przewlekłej niewydolności nerek. Wczesne objawy kliniczne mogą być osłabieniem, zmęczeniem. Pojawia się nokturia( szybkie oddawanie moczu w nocy), wielomocz( wydalanie 2-4 litrów moczu na dobę), z możliwym odwodnieniem. Ponieważ postęp niewydolności nerek jest zaangażowany w proces, prawie wszystkie narządy i układy. Osłabienie wzrasta, pojawiają się nudności, wymioty, swędzenie skóry, skurcze mięśni.

Pacjenci skarżą się na suchość i gorycz w ustach, brak apetytu, ból i uczucie ciężkości w okolicy nadbrzusza, luźne stolce. Zakłócić zadyszkę, ból w sercu, zwiększa ciśnienie krwi. Naruszone krzepnięcie krwi, powodujące krwawienie z nosa i przewodu pokarmowego, krwotok skóry.

W późniejszych stadiach występują ataki astmy i obrzęku płuc, zaburzenia świadomości, a nawet śpiączka. Pacjenci są podatni na infekcje( nieżyt żołądka, zapalenie płuc), co z kolei przyspiesza rozwój niewydolności nerek.

Przyczyną niewydolności nerek może być postępujące uszkodzenie wątroby, czyli zespół nazywany zespołem wątrobowo-nerkowym. W takim przypadku dochodzi do rozwoju niewydolności nerek w przypadku braku klinicznych, laboratoryjnych lub anatomicznych objawów jakichkolwiek innych przyczyn zaburzeń czynności nerek. Takiej niewydolności nerek zwykle towarzyszy skąpomocz, obecność normalnego osadu moczu i małe stężenie sodu w moczu( poniżej 10 mmol / l).Choroba rozwija się z zaawansowaną marskością wątroby, powikłaną żółtaczką, wodobrzuszem i encefalopatią wątrobową.Czasami ten zespół może być powikłaniem piorunującego zapalenia wątroby. Gdy poprawia się czynność wątroby, nerki często poprawiają się w tym zespole.

Ważne w postępie przewlekłej niewydolności nerek: zatrucie pokarmowe, interwencje chirurgiczne, uraz, ciąża.

Rozpoznanie przewlekłej niewydolności nerek

Badania laboratoryjne.

1. Morfologia oznacza niedokrwistość( obniżenie poziomu hemoglobiny i erytrocytów), objawy zapalenia( ESR - przyspieszenie szybkości sedymentacji erytrocytów, umiarkowane zwiększenie liczby leukocytów), skłonność do krwawienia( Ograniczona liczba płytek).
2. Analiza biochemiczna krwi - zwiększenie poziomu produktów metabolizmu azotu( mocznik, kreatynina, resztkowego azotu we krwi), zaburzenia metabolizmu elektrolitu( zwiększone poziomy potasu, wapnia i zmniejszenie fosforu), zmniejszenie całkowitej zawartości białka w krwi hypocoagulation( zmniejszenie krzepliwości krwi)wzrost poziomu cholesterolu we krwi, całkowite lipidy.
3. Analiza moczu - białkomoczu( białka w moczu), krwiomocz( wygląd erytrocytów w moczu o więcej niż 3, w widoku z mikroskopii moczu) cylindruria( wskazuje na stopień uszkodzenia nerek).
4. Przeprowadza się test Reberg-Toreeva w celu oceny funkcji wydalniczej nerek. Za pomocą tej próbki oblicza się współczynnik przesączania kłębuszkowego( GFR).Wskaźnik ten jest podstawą do określenia zakresu niewydolność nerek, stadium choroby, ponieważ wyświetla dokładnie funkcję nerek.

Obecnie do oznaczania GFR nie tylko skosztować Rehberg-Toreeva ale specjalnych metod obliczeniowych, które biorą pod uwagę wiek, masa ciała, płeć, poziom kreatyniny w surowicy.

Należy zauważyć, że w momencie, zamiast terminu CRF jest uważane za przestarzałe i scharakteryzowania sam fakt nieodwracalne zaburzenie czynności nerek( CKD stosowany termin przewlekłej choroby nerek) z obowiązkiem etapie sygnalizacji. Należy szczególnie podkreślić, że ustalenie obecności i stadium CKD w żadnym wypadku nie zastępuje sformułowania głównej diagnozy.

etapy:

choroby CKD( przewlekłą chorobę nerek) I: uszkodzenie nerek z normalnym lub podwyższonym GFR( przesączanie kłębuszkowe)( 90 ml / min / 1,73 m2).Nie ma przewlekłej niewydolności nerek;
CKD II nerek umiarkowane obniżenie GFR( 60-89 ml / min / 1,73 m2).Początkowy etap przewlekłej niewydolności nerek.
CKD III nerek umiarkowane obniżenie GFR( 30-59 ml / min / 1,73 m2).CRF jest kompensowany;
CKD IV: zajęcie nerki ze znacznym zmniejszeniem GFR( 15-29 ml / min / 1,73 m2).CRF zdekompensowany( nieskompensowany);
CKD V: uszkodzenie nerek z terminalnym CRF( <15 ml / min / 1,73 m2).

Badania instrumentalne.

1. Badanie ultrasonograficzne układu moczowego z pulsacyjnego Dopplera( oznaczanie nerkowego przepływu krwi).Przeprowadzony w celu rozpoznania przewlekłej choroby nerek i pozwala ocenić nasilenie uszkodzenia nerek.
2. Biopsja przebytej nerki. Badanie tkanki nerkowej pozwala na postawienie dokładnej diagnozy, określenie przebiegu choroby, ocenę stopnia uszkodzenia nerek. Na podstawie tych informacji wyciągnięto wniosek o prognozie przebiegu choroby i wyborze metody leczenia.
3. radiograficzne( przegląd, kontrast) nerkach prowadzi się w etapie diagnostycznego, a tylko u pacjentów z I - II stopniem niewydolności nerek.

Konsultacje:

1. Nefrolog( do diagnozy i wyboru taktyki leczenia).Wszyscy pacjenci z niewydolnością nerek są badani.
2. Okulista( monitoruje stan dna oka).
3. Neurolog( z podejrzeniem zajęcia układu nerwowego).

Leczenie przewlekłej niewydolności nerek

Każdy etap niewydolności nerek obejmuje wdrożenie określonych działań.

1. W 1. etapie leczona jest główna choroba. Kupirovanie zaostrzenie procesu zapalnego w nerkach zmniejsza nasilenie zjawiska niewydolności nerek.
2. W stadium II, wraz z leczeniem choroby podstawowej, ocenia się tempo progresji niewydolności nerek i stosuje się leki w celu zmniejszenia jej częstości. Należą do nich lespenefril i hofitol to preparaty pochodzenia roślinnego, dawka i częstość podawania jest przepisana przez lekarza prowadzącego.
3. W stadium,null, możliwe komplikacje są wykrywane i leczone, leki są stosowane w celu spowolnienia postępu niewydolności nerek. Przeprowadzić korektę nadciśnienia tętniczego, anemii, zaburzeń wapniowo-fosforanowych, leczenie powikłań zakaźnych i sercowo-naczyniowych.
4. W fazie IV pacjent jest przygotowany do leczenia nerkozastępczego
5. , a na etapie V przeprowadza się terapię nerkozastępczą.

Zastępcza terapia nerkowa obejmuje hemodializę i dializę otrzewnową.

Hemodializa jest pozawątrobową metodą oczyszczania krwi, podczas której toksyczne substancje są eliminowane z organizmu, normalizuje naruszenia równowagi wody i elektrolitów. Odbywa się to poprzez filtrowanie osocza krwi przez półprzepuszczalną membranę aparatu "sztucznej nerki".Leczenie hemodializą podtrzymującą przeprowadza się co najmniej 3 razy w tygodniu, z jedną sesją przez co najmniej 4 godziny.

Hemodializa

Dializa otrzewnowa .Jama brzuszna osoby wyściełającej otrzewną, która służy jako membrana, przez którą wchodzi woda i rozpuszczone substancje. Specjalny cewnik wprowadza się chirurgicznie do jamy brzusznej, przez które roztwór dializacyjny wchodzi do jamy brzusznej. Pomiędzy roztworem a krwią pacjenta następuje wymiana, w wyniku której usuwa się szkodliwe substancje i nadmiar wody. Rozwiązanie jest dostępne przez kilka godzin, a następnie łączy się.Ta procedura nie wymaga specjalnych udogodnień i może być wykonywana niezależnie przez pacjenta w domu, podczas podróży.1 raz w miesiącu jest sprawdzany w centrum dializ do monitorowania. Dializa jest stosowana jako leczenie w okresie oczekiwania na przeszczep nerki.

Dializa otrzewnowa w przewlekłej niewydolności nerek

Wszyscy pacjenci z przewlekłą chorobą nerek w stadium V są uważani za kandydatów do przeszczepienia nerki.

Transplantacja nerek

Odżywianie w przypadku przewlekłej niewydolności nerek

Dieta w niewydolności nerek odgrywa bardzo ważną rolę.Określa się ją na podstawie stadium, choroby przewlekłej, fazy( zaostrzenia, remisji).Lekarz prowadzący( nefrolog, terapeuta, lekarz rodzinny) wraz z pacjentem tworzą dziennik żywienia ze wskazaniem ilościowego i jakościowego składu żywności.

Dieta niskobiałkowa z ograniczeniem stosowania białek zwierzęcych, fosforu, sodu sprzyja hamowaniu rozwoju niewydolności nerek, zmniejsza możliwość powikłań.Stosowanie białka należy ściśle odmierzać.

Na etapie I ilość spożywanego białka powinna wynosić 0,9-1,0 g na kilogram masy ciała na dzień, potas do 3,5 g na dzień, fosfor na 1,0 g na dzień.W etapie II ilość białka zmniejszona do 0,7 g na kg masy ciała na dzień, potasu do 2,7 g na dzień, fosforu do 0,7 g na dzień.W etapach ІІІ, ІV i V ilość białka zmniejszono do 0,6 g na kg masy ciała na dzień, potasu do 1,6 g na dzień, fosforu do 0,4 g na dzień.Korzystne są białka pochodzenia roślinnego, w których zawartość fosforu jest niższa. Zalecane są białka sojowe.

Głównymi składnikami diety pacjentów są tłuszcze i węglowodany. Tłuszcze - najlepiej pochodzenia roślinnego, w wystarczającej ilości, aby zapewnić zawartość kalorii w żywności.Źródłem węglowodanów mogą być produkty pochodzenia roślinnego( z wyjątkiem roślin strączkowych, grzybów, orzechów).Gdy podnosisz poziom potasu we krwi jest wykluczone: suszone owoce( suszone morele, rodzynki), ziemniaki( smażone i pieczone), czekolada, kawa, banany, winogrona, ryż.Aby ograniczyć zużycie fosforu, białka zwierzęce, fasola, grzyby, biały chleb, mleko, ryż są ograniczone.

Powikłania niewydolności nerek

Najczęstszymi powikłaniami niewydolności nerek są choroby zakaźne( do wystąpienia posocznicy) i niewydolność krążenia.

Zapobieganie niewydolności nerek

Środki zapobiegawcze obejmują szybkie wykrywanie, leczenie i obserwację chorób prowadzących do rozwoju niewydolności nerek. Najczęściej niewydolność nerek występuje w cukrzycy( typu 1 i typu 2), kłębuszkowego zapalenia nerek i nadciśnienia. Wszyscy pacjenci z niewydolnością nerek są obserwowani u nefrologa. Są poddawane badaniom: monitorowanie ciśnienia krwi, badanie wzroku, kontrola masy ciała, elektrokardiogram, badanie ultrasonograficzne narządów jamy brzusznej, badania krwi i moczu, otrzymywanie zaleceń dotyczących stylu życia, racjonalnego zatrudnienia, odżywiania.

Konsultacja lekarska na temat niewydolności nerek

Pytanie: W jaki sposób wykonywane są biopsje nerki?
Odpowiedź: Procedura jest przeprowadzana przez nefrologa w specjalistycznej placówce medycznej( częściej w dziale nefrologii).W znieczuleniu miejscowym, pod kontrolą sondy ultradźwiękowej, niewielka jednorazowa igła jest pobierana przez niewielką kolumnę tkanki nerkowej. W tym przypadku lekarz wykonujący biopsję widzi na ekranie nerkę i wszystkie ruchy igły. Przeciwwskazania do wykonania biopsji punkcji nerek to:
1. pojedyncza nerka;
2. skaza krwotoczna;
3. policystyczna choroba nerek;
4. ropne zapalenie nerek i komórki okołoszpitalnej( ropne odmiedniczkowe zapalenie nerek, zapalenie paranalne);
5. Guzy nerki;
6. Gruźlica nerek;
7. odmowa przeprowadzenia badania przez pacjenta.

Pytanie: Czy istnieje wiek lub inne ograniczenia dotyczące przeszczepienia nerki?
Odpowiedź: Wiek nie może być przeszkodą w operacji. Psychologiczna gotowość kandydata do spraw transplantacyjnych. Jest to określone przez jego zdolność do wykonywania zaleceń lekarskich po transplantacji nerki, ponieważ nieprzestrzeganie reżimu leczenia immunosupresyjnego jest najczęstszą przyczyną utraty przeszczepionej nerki. Absolutnymi przeciwwskazaniami do transplantacji są: sepsa, AIDS, niekontrolowane nowotwory złośliwe.

Lekarz terapeuta Vostrykova I.N.