Co robi kierowca, baw się z dzieckiem

Formacja zachowanie Najprostszym rola zaczęła już w trzecim roku życia - jedność w łańcuchu wartości działań specyficznych dla określonej roli, nazywając sobie nazwę drugiego, w odpowiedzi na pytanie zadane przez osobę dorosłą.Dziecko w niezależnej grze z lalkami odtwarza już pierwsze role: matka, lekarz - pacjent.

Ale jak on to robi? Przyjrzyjmy się uważnie jego grze. Mama karmi lunch córki, prowadzi spacer, kładzie ją do łóżka. Lekarz wkłada termometr i robi zastrzyki. I tak od gry po grę - to samo. Role i same odgrywanie ról( często określane przez obecność odpowiednich zabawek) są również monotonne.

Zadaniem dorosłego na tym etapie jest wzbogacenie treści roli gry i poszerzenie zakresu ról, które dziecko ma na sobie. Jak to zrobić?Przede wszystkim czytać jego książki, w której w przystępnej formie dla dziecka ujawnił profesjonalne cechy dorosłych, ich relacji z innymi ludźmi, rozmawiać z nim o tym, co sprawia, że ​​kierowca, lekarz, jaki jest sens ich pracy. Ale możesz to zrobić i bawić się z dzieckiem.

Określone ludzkie funkcje są znacznie lepiej widoczne dzięki powiązaniom z innymi ludźmi. Zasadniczo każda rola zawiera potencjalne powiązania z innymi rolami. Są jednak role, dla których główne działania są bezpośrednio skierowane na inną osobę.Taka rola( nazwijmy to centralnym) po prostu wymaga pojawienia się innej roli, z którą stanowi ona semantyczną jedność( tę drugą rolę można nazwać dodatkową).Przykładami takich par relacji rola pacjenta doktorska matka - córka prodavets- kupującego, nauczyciel - studenckich, itp tych ról z jasnego stosunku do dziecka i powinien być stosowany początkowo w dorosłych grać razem. ..

Wiele ról w parach jest już znanych dziecku. Niektórzy ludzie - z własnego doświadczenia( jego leczenia lekarz, fryzjer obcięty, kierowca jechał taksówką), podczas gdy inne - z obserwacji( on widzi mamę, żeby kupić artykuły spożywcze w sklepie, wysyła paczkę na poczcie, itp. ..).Zna pewne rzeczy z opowiadań, które przeczytał( kapitan kontroluje żeglarzy na statku, nauczyciel uczy dzieci itp.).

Zazwyczaj dziecko jest bardziej przyciągane parami, główne, centralne( lekarz, kapitan, sprzedawca).Wydaje mu się interesujące, to zawsze bardziej działanie( a sprzedający może ważyć i cięte i owinąć zakupu, a to może tylko zapytać, czy zakup pożądanych towarów do niego).

dorosłych, łączący się już zaczęła grać rolę dziecka i biorąc dodatkową rolę( co jest zwykle dziecko przypisuje lalki) -patsienta, pasażer, kupujący może, poprzez działania gier sygnały przechodzące wytłumaczyć znacznie rozszerzyć reprezentację dziecka na obu ról i ich odpowiedniego zachowania oraz,w konsekwencji, aby zwiększyć zakres możliwych działań w grze.

Na przykład dziecko jest "lekarzem", traktuje swoje "chore" lalki.

- Ramię też boli, - łączy się z dorosłą grą - Doktorze, potraktuj mnie.

Pacjenci mogą być inni: kapryśny i spokojny, obawiając się manipulacji medycznych i nieustraszony nawet przed wstrzyknięciem. Ich zachowanie powoduje różne reakcje, działania, repliki "lekarza".Dorosły może zobrazować samo dziecko( w końcu matka wie, jak zachowuje się z lekarzem).Taki lekko żartobliwy obraz w grze samych dzieci wywołuje u nich pozytywne emocje.

A choroba u pacjentów jest inna. Z niektórymi przychodzą do polikliniki, ale z innymi:

- Chodź - miałem wysoką gorączkę.Zadzwoniłem do domu pogotowia.

Po tym i w niezależnej grze działania "lekarzy" dziecka staną się bardziej zróżnicowane.

A tutaj twój mały syn zbudował samochód z krzeseł, brzęcząc z podniecenia i obracając kierownicą.Zostań na bardzo krótki czas jako pasażer:

- Czy jesteś szoferem? Czy masz autobus lub taksówkę?

- Proszę zabrać mnie do sklepu.

pasażer, ponieważ często mówi do taksówkarza, więc można urozmaicić grę ze względu na rolę dialogu, stwierdzając jednocześnie prezentując dziecku kierowcy( który markę urządzenia, czy przerw często kto to naprawia, gdzie ona idzie do nocy, gdzie garaż iitp.).Możesz mówić o nazwach okolicznych ulic, dowiedzieć się, w jaki sposób dziecko jest w nich zorientowane. Oczywiście, w przypadku wszystkich tych pytań, osoba dorosła, wraz z dzieckiem, odpowiada za pomocą gry w celu poszerzenia wiedzy dziecka.

Po rozmowie z "szoferem" możesz łatwo wydostać się z gry:

- już przybyłem, dziękuję.

A do działań dziecka nie były ograniczone do pokrycia dachowego

„kołowania” może wskazywać na przebieg wydarzeń:

- Wydaje mi się, że twój samochód się zacina. Sprawdziłbyś silnik!

Lub:

- Czy nadal masz benzynę?Czy to nie jest czas na tankowanie samochodu?

Proponowane działania, które dziecko może wdrożyć bez partnera.

Konieczne jest ostrożne wprowadzanie nowych ról do gry, ponieważ początkowa niezdolność dziecka do ich realizacji poprzez granie w akcje może doprowadzić do niepowodzenia. Na przykład, dziecko dorosły oferuje zupełnie nową rolę dla niego:

- Chodź - będziesz kapitanem, a ja jestem żeglarzem!

Błąd następuje natychmiast:

- Nie, nie wiem jak.

Dlatego lepiej jest zaoferować nową rolę, wprowadzając go poprzez opis i tworzenia kompletnego sytuacji w grze:

- Chodź - jakbyśmy żeglowania na łódce. To jest nasz statek.

oznaczenie miejsca do gier mogą teraz być warunkowo zwięzły niż w grze z dziećmi w trzecim roku, ale nadal potrzebne są szczegółowe informacje dotyczące statku: nos obwodu lub jej ster, maszt i most. Użyj w tym celu zastępców: kontury parowca mogą być wyznaczone przez brusochki, pałeczki, grubą linę.Pośrodku znajdował się szczudłak, był to także "most kapitański".Naprzód - "kierownica"( kierownica z zabawkami na podporze lub coś podobnego, niż można pełnić rolę kierownicy).Jeśli dziecko tego chce, sam dodaje szczegóły do ​​"parowca".

- Czy chcesz zostać kapitanem?- oferuje dorosłego.

- nie? Wtedy zostanę kapitanem, a ty jesteś żeglarzem. W porządku? Gdzie pływamy? Pierwszy

twoje działania będą przyciągać dziecko, będzie widział jak kapitan, a teraz on nie miałby nic przeciwko, aby dostać się na swoim miejscu. Zasugeruj mu to:

- Chodź, teraz jesteś kapitanem, a ja jestem żeglarzem. Zapytaj

działania content captain można i rola marynarza, taktownie użyciu wiodące pytania, myśli głośno o tym, co, twoim zdaniem, są w gestii kapitana, i że - w marynarskich obowiązków.

Aby ułatwić akceptację roli dziecka można i poprzez podmioty gry. Teraz nie potrzebują już tak bardzo jak wcześniej. To może być przedmiotem, który jest zewnętrznym znakiem roli( takich przedmiotów nauczyciele nazywane są atrybuty RPG), takie jak czapki, wskazując na rolę kapitana, torbę z czerwonym krzyżem na lekarza, i tak dalej. N. Te atrybuty mogą rodzice przygotowują się( lub z dzieckiem)jeśli chcą wprowadzić nową rolę w dziecinnej zabawie. Nie uzależniaj się od nich. Powinny być proste i zwięzłe, będąc jedynie oznaką roli. Odgrywanie ról nie jest maskaradą, nie wymaga żadnych specjalnych kostiumów. Dziecko powinno być w stanie szybko zmienić rolę gry, tak jak powinno być.

Innym celem ułatwienia przyjęcia nowej roli jest zabawką, z jednej strony, służąc również jako znak roli, az drugiej - jako przedmiot bezpośredniego operacyjnego. Natychmiast ustawia dziecku określone działanie, odpowiadające roli. Na przykład, dla kapitana takiej konkretnej zabawki klucz może być lornetka dla sprzedawcy w sklepie -. . Wagi itp

łączące do gry dziecka, osoba dorosła powinna mieć na uwadze, pola semantyczne, które już działa dziecka( tj działce o grze. .odgrywać rolę) i przedstawiać swoje sugestie i poprawki tak, jakby pochodziły z niego.

wart zaledwie kilka razy, aby zrobić to bezpośrednio( „Czy to jest sposób, w jaki kierowca robi?”, „To jest dla samochodu nie wydaje się mieć zrobić, to nie tak” i tak dalej. P.), będzie można zniszczyć spontaniczność gry( po wszystkim, ważne jest, aby przekazać nie jest dokładnedziałanie i jego znaczenie), a dziecko woli grać samemu, unikając interwencji, zatrzymując grę u dorosłych.

Po dziecięcej grze niezależnej warto omówić z nim, co dziś grał, kim był.(Wszakże kiedy gra sam, nie ma potrzeby nazwę, określenie ich roli, a następnie jego realizacja może być opóźnione.)