Chodzenie z przeszkodami

Z reguły dorośli nie ufają( czasem z powodu braku czasu) swoim dzieciom, aby samodzielnie radzić sobie z różnymi trudnościami fizycznymi. Kiedy na drodze dziecka pojawia się jakaś przeszkoda, ojciec po prostu bierze go w ramiona i przenosi. Prawdopodobnie wszyscy znają taką scenę: ojciec idzie z dzieckiem wzdłuż ulicy, trzymając się za rękę.Tutaj przechodzą na drugą stronę ulicy i już są gotowi do wejścia na krawężnik chodnika. Ale w chwili, gdy dziecko podnosi nogę, aby zrobić to sam, ojciec podnosi je i delikatnie obniża się na ziemię, aby przeszkoda była z tyłu. Tak więc dziecko straciło szansę na pokonanie swojego pierwszego wejścia.

Nie zezwalaj na ten błąd. Niech twoje dziecko poradzi sobie z takimi trudnościami!

Główną motywacją Twojego dziecka jest jego własne pragnienie. Dlatego lepiej jest zacząć naukę o tej porze dnia, kiedy jest maksymalnie animowana i pełna energii.

Spróbuj urozmaicić swój wspólny spacer w każdy możliwy sposób - rzuć piłką i podążaj za nim, chodź z psem, ustaw cel( patrz ptaki, idź do sklepu itp.).

Niech codzienny spacer stanie się przygodą, którą dziecko będzie czekało z niecierpliwością.

Nadszedł czas, aby Twoje dziecko nauczyło się korzystać ze schodów. Ostrożnie podążaj za dzieckiem, gdy wstaje lub schodzi. Bądź gotowy, aby go podnieść w razie upadku.

Komunikując się z dziećmi i ich rodzicami, Glen Doman doszedł do wniosku, że dziecko potrzebuje jedynie spaceru po różnych rodzajach terenu. W swoich książkach zidentyfikował trzy rodzaje terenu.

• Gładki, gładki, pozbawiony przeszkód teren. Może to być droga do raczkowania lub parkowania, czyli miejsce, w którym Twoje dziecko nie napotka żadnych przeszkód podczas chodzenia. Powierzchnia musi być równa, aby podczas chodzenia nie musiał podnosić nóg. Ten moment jest bardzo ważny, ponieważ im wyżej dziecko podnosi nogę, tym łatwiej mu stracić równowagę.Ten rodzaj terenu pozwala dziecku trenować w ciągłym chodzeniu na większe odległości. Ponadto, w tym terenie, uczy się zwiększać tempo chodzenia.