Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy( zapalenie tarczycy Hashimoto) - przyczyny, objawy i leczenie. MF.

Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy jest jedną z najczęstszych chorób tarczycy( co 6-10 kobiet powyżej 60 roku życia cierpi na tę chorobę).Często ta diagnoza powoduje lęk pacjenta, który prowadzi go do endokrynologa. Chcę natychmiast uspokoić: choroba jest łagodna i jeśli stosujesz się do zaleceń twojego lekarza, nie ma się czego bać.

Choroba została po raz pierwszy opisana przez japońskiego naukowca Hashimoto. Dlatego też drugą nazwą tej choroby jest zapalenie tarczycy Hashimoto. Chociaż faktycznie zapalenie tarczycy Hashimoto jest tylko jednym z rodzajów autoimmunologicznego zapalenia tarczycy.

Co to jest autoimmunologiczne zapalenie tarczycy? Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy jest przewlekłą chorobą tarczycy, w wyniku której dochodzi do zniszczenia( destrukcji) komórek tarczycy( pęcherzyków) z powodu działania autoprzeciwciał przeciw tarczycy.

Przyczyny autoimmunologicznego zapalenia tarczycy

Jakie są przyczyny choroby? Dlaczego to powstaje?

1. Od razu należy zauważyć, że twoja wina w wystąpieniu choroby nie jest obecna. Istnieje dziedziczna predyspozycja do autoimmunologicznego zapalenia tarczycy. Naukowcy udowodnili to: znaleźli geny powodujące rozwój choroby. Tak więc, jeśli twoja matka lub babcia cierpi na tę chorobę, ty również masz zwiększone ryzyko zachorowania.

2. Ponadto początek choroby często przyczynia się do stresu poprzedniego dnia.

3. Zanotowano zależność częstości choroby od wieku i płci pacjenta. Tak więc u kobiet występuje znacznie częściej niż u mężczyzn. Według różnych autorów kobiety 4-10 razy częściej stawiają tę diagnozę.Najczęściej autoimmunologiczne zapalenie tarczycy występuje w wieku średnim: od 30-50 lat. Obecnie często choroba ta występuje i we wcześniejszym wieku: autoimmunologiczne zapalenie tarczycy występuje również u młodzieży i dzieci w różnym wieku.

4. Zanieczyszczenie środowiska, słaba sytuacja środowiskowa w miejscu zamieszkania może sprzyjać rozwojowi autoimmunologicznego zapalenia tarczycy.

5. Czynniki infekcyjne( bakteryjne, wirusowe) mogą być również czynnikami wyzwalającymi rozwój autoimmunologicznego zapalenia tarczycy.

Najważniejszym układem naszego organizmu jest układ odpornościowy. To ona jest odpowiedzialna za rozpoznawanie obcych czynników, w tym drobnoustrojów, i nie pozwala na ich penetrację i rozwój w ciele ludzkim. W wyniku stresu, z istniejącymi predyspozycjami genetycznymi, w wielu innych przyczyn układ odpornościowy zawodzi: zaczyna mylić "własny" i "inny".I zaczyna atakować "jego".Takie choroby nazywane są chorobami autoimmunologicznymi. To duża grupa chorób. W komórkach układu odpornościowego - limfocyty produkują tak zwane przeciwciała - są to białka wytwarzane w ciele i skierowane przeciwko własnemu ciału. W przypadku autoimmunologicznego zapalenia tarczycy wytwarzane są przeciwciała przeciwko komórkom tarczycy - autoprzeciwciała przeciw tarczycy. Powodują one zniszczenie komórek tarczycy iw konsekwencji może rozwinąć się niedoczynność tarczycy - zmniejszenie czynności tarczycy. Biorąc pod uwagę ten mechanizm rozwoju choroby, istnieje również inna nazwa autoimmunologicznego zapalenia tarczycy - przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy.

Objawy autoimmunologicznego zapalenia tarczycy

Jaki jest obraz kliniczny choroby? Jakie objawy choroby powinny Cię doprowadzić do endokrynologa?
Natychmiast należy zauważyć, że autoimmunologiczne zapalenie tarczycy często występuje bezobjawowo i jest wykrywane tylko po zbadaniu tarczycy. Na początku choroby, w wielu przypadkach w ciągu życia, można utrzymać normalną funkcję tarczycy, tak zwaną eutyreozę, stan, w którym gruczoł tarczowy wytwarza normalną ilość hormonów. Ten stan nie jest niebezpieczny i jest normą, wymaga jedynie dalszej dynamicznej obserwacji.

Objawy choroby występują, gdy w wyniku zniszczenia komórek tarczycy dochodzi do zmniejszenia jego funkcji - niedoczynności tarczycy. Często na samym początku autoimmunologicznego zapalenia tarczycy dochodzi do wzrostu czynności tarczycy, produkując więcej niż normalne hormony. Ten stan nazywa się tyreotoksykozą.Tyreotoksykoza może utrzymywać się, lub może dojść do niedoczynności tarczycy. Objawy niedoczynności tarczycy i tyreotoksykozy są różne.

Objawami niedoczynności tarczycy są:

osłabienie, utrata pamięci, apatia, depresja, nastrój depresyjny, blady sucha i zimna skóra, szorstka skóra na dłoniach i łokciach, spowolnienie mowy, obrzęk twarzy, powiek, obecność nadwagi lub otyłości, dreszcze, nietolerancja zimna, osłabienie pocenie się, zwiększenie, obrzęk języka, zwiększone wypadanie włosów, łamliwe paznokcie, obrzęk nóg, chrypka, nerwowość, zaburzenia miesiączkowania, zaparcia, ból w stawach.

Możliwe objawy niedoczynności tarczycy Objawy

są często niespecyficzne, istnieje wiele osób nie może być związane z zaburzeniami czynności tarczycy. Jednakże, jeśli masz większość poniższych objawów, musisz zbadać hormony tarczycy.

objawy nadczynności tarczycy są: zwiększona drażliwość

, utrata masy ciała, wahania nastroju, płaczliwość, kołatanie serca, uczucie przerwy serca, podwyższone ciśnienie tętnicze krwi, biegunka( biegunka), osłabienie, skłonność do złamań( zmniejszenie wytrzymałości kości), uczucie ciepła,nietolerancja upałów, pocenie się, wzmożone wypadanie włosów, zaburzenia miesiączkowania, zmniejszenie libido( popędu płciowego).Objawy nadczynności tarczycy

Zdarza się również, że u pacjentów z autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy objawy nadczynności tarczycy testów wykazują zmniejszone funkcji tarczycy, więc diagnozy wyłącznie na cechach zewnętrznych niemożliwych nawet dla doświadczonego lekarza. Jeśli zauważysz te objawy, natychmiast skontaktuj się z endokrynologiem w celu zbadania czynności tarczycy. Powikłania

autoimmunologiczne zapalenie tarczycy autoimmunologiczne zapalenie tarczycy to choroba stosunkowo nieszkodliwe tylko wtedy, gdy utrzymanie normalnej ilości hormonów we krwi - na eutyreozy państwowej. Niedoczynność tarczycy i tyreotoksykoza są groźnymi stanami wymagającymi leczenia. Nieleczona nadczynność tarczycy może być przyczyną poważnych zaburzeń rytmu prowadzić do ciężkiej niewydolności serca i prowokować vozniknovanie zawału mięśnia sercowego. Ciężka niedoczynność tarczycy leczone mogą prowadzić do demencji( demencja), powszechny miażdżycy i innych komplikacji.

diagnostyka autoimmunologiczne zapalenie tarczycy

W celu wykrycia obecności autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, należy zdać egzamin, który obejmuje endokrynologa inspekcji, badania hormonalne, badania USG tarczycy.

głównym badania są następujące: 1. Hormonalna

badania: wyznaczanie TSH, wolne frakcje T3, T4,
T3, T4 wzrosła, spadła TSH - wskazuje obecność tireotoksikozae
T3, T4 spadła, wzrosła TSH - znak niedoczynności tarczycy. Jeśli St.
T3, T4 St., TSH normalny - eutyreozy - normalne funkcjonowanie tarczycy.
bardziej szczegółowo swoją hormonalne dochodzenie może wypowiedzieć się na temat endokrynologa.

2. Oznaczanie poziomu autoprzeciwciał przeciw tarczycy Przeciwciała przeciw tarczycy peroksydazy( mikrosomy TPO lub przeciwciał), przeciwciał przeciwko tyreoglobulina( TG-AT).
90-95% pacjentów z autoimmunologiczną tarczycy wzrostu oprdelyaetsya TPO, u 70-80% pacjentów określonych przez wzrost AT-TG.

3. Konieczne jest wykonanie USG gruczołu tarczowego. Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy
przypadku typowego rozproszonego zmniejszenie tkanki tarczycy echogeniczności może być wzrostem lub spadkiem wielkości gruczołu tarczowego.

W celu dokładnego zdiagnozowania autoimmunologiczne zapalenie tarczycy musi 3 podstawowe składniki: spadek echogeniczności tkanki gruczołu tarczowego oraz inne objawy autoimmunologiczne zapalenie tarczycy na ultradźwięków tarczycy, niedoczynności tarczycy, w obecności, na obecność autoprzeciwciał.W innych przypadkach, w przypadku braku co najmniej jednego komponentu, diagnoza jest prawdopodobna. Leczenie

autoimmunologiczne zapalenie tarczycy

główny cel leczenia - utrzymywanie stabilnej eutyreozy, to normalna ilość krwi hormonów tarczycy.
Jeśli występuje eutyreoza, leczenie nie jest przeprowadzane. Wyświetlanie regularnych przeglądów: badanie hormonalne T3 St., St. T4, kontrola TSH 1 raz na 6 miesięcy.

W fazie niedoczynności tarczycy przepisywany jest lewotyroksyna( L-tyroksyna, Eutirox), hormon tarczycy. Lek ten jest przepisywany w celu nadrobienia ilości hormonów tarczycy, których brakuje w organizmie, ponieważ niedoczynność tarczycy charakteryzuje się zmniejszeniem własnej produkcji hormonów przez gruczoł.Dawkowanie dobierane jest indywidualnie przez lekarza endokrynologa. Rozpocznij leczenie od małej dawki, stopniowo zwiększa się pod stałą kontrolą hormonów tarczycy. Wybierz dawkę podtrzymującą leku, na tle której osiąga się normalizację poziomu hormonów. Takie leczenie lewotyroksyną zwykle w dawce podtrzymującej trwa do końca życia.

W fazie tyreotoksykozy lekarz decyduje o leczeniu. Leki zmniejszające syntezę hormonów( tyreostatyki) zwykle z tą chorobą nie są przepisywane. Zamiast tego wykonywana jest terapia objawowa, czyli przepisywane są leki, które zmniejszają objawy choroby( zmniejszają palpitacje, bicie serca).Leczenie dobierane jest indywidualnie.

Leczenie środkami folk

Należy zachować ostrożność przed samodzielnym leczeniem. Właściwe leczenie może być przepisywane wyłącznie przez lekarza i tylko pod systematyczną kontrolą testów hormonalnych.
W przypadku autoimmunologicznego zapalenia tarczycy nie zaleca się stosowania immunostymulatorów i immunomodulatorów, w tym pochodzenia naturalnego. Ważne jest przestrzeganie zasad zdrowego żywienia: jedz więcej warzyw i owoców. Jeśli to konieczne, w okresach stresu, stresu fizycznego i emocjonalnego, w czasie choroby możliwe jest przyjmowanie preparatów multiwitaminowych, na przykład Vitrum, Centrum, Supradin, itp. Jeszcze lepiej, unikaj stresu i infekcji. Zawierają witaminy i mikroelementy niezbędne dla organizmu.

Przedłużone przyjmowanie nadmiaru jodu( w tym przyjmowanie kąpieli z solami jodu) zwiększa częstość autoimmunologicznego zapalenia tarczycy, ponieważ zwiększa się ilość przeciwciał przeciwko komórkom tarczycy.

Prognozy dotyczące rokowania

Rokowanie jest ogólnie korzystne. W przypadku rozwoju uporczywej niedoczynności tarczycy - dożywotniego leczenia lekiem lewotyroksyną.
Dynamiczne monitorowanie parametrów hormonalnych powinno odbywać się regularnie co 6-12 miesięcy.

Jeśli USG gruczołu tarczowego ujawniło formacje węzłowe, należy skonsultować się z lekarzem endokrynologiem.
Jeśli węzły mają więcej niż 1 cm średnicy lub rosną w dynamice, w porównaniu z poprzednim ultrasonografem, zaleca się wykonanie biopsji przebicia tarczycy, aby wykluczyć złośliwy proces. Kontrola ultradźwięków tarczycy raz na 6 miesięcy.
Jeśli węzły mają mniej niż 1 cm średnicy, konieczne jest wykonanie ultrasonografii tarczycy raz na 6-12 miesięcy, aby wykluczyć wzrost węzłów.

Konsultacja lekarska na temat autoimmunologicznego zapalenia tarczycy:

Pytanie: W analizach określa się znaczny wzrost przeciwciał przeciwko komórkom tarczycy. Jak niebezpieczne jest autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, jeśli hormony tarczycy są prawidłowe?
Odpowiedź: Wysoki poziom przeciwciał przeciwtarczycowych może wystąpić nawet u zdrowych osób. Jeśli hormony tarczycy są prawidłowe, nie ma powodów do niepokoju. To nie jest wymagane leczenie. Konieczne jest tylko monitorowanie hormonów tarczycy raz w roku, w razie potrzeby, ultradźwiękami tarczycy.

Pytanie: Jak upewnić się, że funkcja gruczołu powróciła do normy w trakcie leczenia?
Odpowiedź: Trzeba ocenić poziom T4 sv, T3 sv - ich normalizacja wskazuje na eliminację zaburzeń hormonalnych gruczołu. TSH należy oceniać nie wcześniej niż miesiąc po rozpoczęciu leczenia, ponieważ jego normalizacja jest wolniejsza niż poziom hormonów T4 i T3.

Doktor endokrynolog Artemieva M.S.