Wrodzone choroby układu trawiennego
złożone składniki odżywcze( polimery) jest przeprowadzane we wnęce w jelicie cienkim, gdzie etap początkowy występującego rozszczepienie białek, tłuszczów, węglowodanów i kwasów nukleinowych. To trawienie w jamie, w którym główną rolę odgrywają enzymy trzustki. Kolejne etapy i etapy trawienia przeprowadza się na wewnętrznej powierzchni jelita - błony komórek nabłonkowych. Membrana lub ciemieniowy, trawienie, występujące pod wpływem enzymów jelitowych rzeczywistych i enzymy trzustkowe. Przestrzennie trawienie membrana jest pośredni pomiędzy zewnątrzkomórkowej i wewnątrzkomórkowej trawienia i wymusza enzymów zlokalizowanych w strukturze błony komórkowej.
Niektóre choroby w klinice są badane znacznie lepiej i bardziej szczegółowo. Dotyczy to przede wszystkim patologii cięcia. Patologia wchłaniania jest mniej zbadana, a zatem rzadziej wykrywana. W tym przypadku nie mówimy tylko o dziedzicznych form zespołem złego wchłaniania, ale także wtórne jej przejawy w różnych chorób nabytych układu pokarmowego. Ponadto, wśród obecnie znanych chorób rozszczepienie zdominowany przez dwie główne formy - niewydolność disacharydazy niedobór enterokinazy. Ostry niedobór enzymów trawiennych występuje w chorobach takich jak celiakia i mukowiscydoza. W tym samym czasie zespół złego wchłaniania reprezentowane znacznie bardziej szerokie spektrum chorób i obejmują, oprócz mukowiscydoza, zespół złego wchłaniania różnych składników odżywczych, zaburzenia wchłaniania wapnia i fosforu, enteropatiami acrodermatitis( choroba skóry, która rozwija się na niedoborze enzymów trawiennych), wrodzone biegunka chlorek wydzielniczą biegunka, a także wiele innych chorób. Jeśli
dziedziczne patologii charakteryzuje transportu jelitowego produktami biologii molekularnej, można powiedzieć, że patologia jest spowodowana przez mutacje genu, co prowadzi do wyłączenia syntezy poszczególnych przewoźników przez błony komórek jelita lub do takich zmian ich struktury, co drastycznie zmniejszać absorpcję odpowiednich związków. Trawienie membrana jest wykonywane na zewnętrznej powierzchni komórek jelitowych, tworząc z istniejących na powierzchni rąbka szczoteczkowego mikrokosmków z nich zlokalizowane glikokaliksu. Glikokaliksu jest edukacja, która odgrywa bardzo ważną rolę w funkcjonowaniu układu pokarmowego i całego organizmu.
jelit komórek( enterocytów) ma kształt cylindryczny nieco rozszerzona w górnej części( wierzchołkowego) i pokryte na błonę komórkową.W wierzchołkowej powierzchni każdej enterocycie około 3-4 tys. Mikrokosmków, t. E. 1 mm2 powierzchni jelita ma 50-200 milionów mikrokosmków. Ocenia się, że z powodu mikrokosmków powierzchnia jelita cienkiego zwiększa się około 40-krotnie. Takie zwiększenie powierzchni jelita wspiera membranowy włączenie szeroką różnorodność białek enzymatycznych i transportu.
glikokaliks jest składnikiem błon komórkowych i tworzy na powierzchni wierzchołkowej warstwy enterocytów się o grubości 0,1 mikrona. Nie tylko zapewnia wytrzymałość mechaniczną z błoną, ale cząsteczkowy cząsteczki „sitko” przepuszczalny w zależności od wielkości i ładunku, ładunek ujemny charakteryzuje się znaczną hydrofilowości i nadaje się sposób transferu selektywną.Glikokaliks nie tylko funkcjonalne i dyfuzja barierę przenikania bakterii, lecz także specyficzne określenia przepuszczalności bariery odżywczych. W tym samym czasie membrana wierzchołkowa z powodu glikokalizy jest praktycznie niedostępna dla wielu związków wielkocząsteczkowych. Jednocześnie glikokaliks łatwo przepuszczalnej dla cząsteczek substancji odżywczych dla której ma miejsce
odpowiednie enzymy. W związku z tym, glikokaliks jest strukturą, która może służyć jako regulator aktywności różnych enzymów i regulatora przenikania składników odżywczych. Atrofia glikokaliksu mogą powodować szkodliwe działanie substancji toksycznych na błonę przewodu bolus jelita. Charakterystyczną cechą glikokaliksu granicy szczoteczki z enterocytami jest wysoki wskaźnik jej odnowienia. Szybka zmiana glikokaliks zapewnia skuteczne działanie granicy pędzla, ponieważ ze względu na upuszczenie z „dojrzały” glikokaliks utworzony stały swoisty efekt oczyszczania. Glikociksu jest wysoce rozwinięty w szczytowej części mikrokosmków komórek jelitowych.
W glikokalizie ustalone enzymy trzustki są zlokalizowane głównie, podobnie jak niektóre inne. Enzymy te działają na praktycznie wszystkie główne typy składników odżywczych.