Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna
choroba Crohna - jest zapalna choroba jelit, który wpływa na wszystkie warstwy.uszkodzenie choroby( CD) Crohna spowodowane wszystkich powłok tworzących ścianę jelita, korzystnie odcinkowe zmiany, ekscytujące jedną lub więcej części przewodu pokarmowego w całej swojej długości. Jednakże, najczęściej jest ona zlokalizowana w jelicie krętym i okrężnicy. Morfologicznie proces zapalny charakteryzuje obecność ziarniniaka i porażki z miejscowych formacji chłonnych.
choroba Crohna, znane również jako zapalenie jelita krętego regionalnego - przewlekłym zapaleniem ściany jelita, często w końcowej części jelita cienkiego lub okrężnicy. Zapalenie rejestruje głębszych warstw ściany jelita może być utworzona wrzody i ropnie. Owrzodzenia mogą całkowicie zniszczyć ścianę tworzenia nieprawidłowych kanałów( przetoki) do innych części jelit, do innych narządów, takich jak pęcherz albo skóry. Głębokie pęknięcia mogą również rozwijać w okolicach odbytu. Stany zapalne mogą prowadzić do pogrubienia ściany jelita i w końcu do całkowitego zahamowania jelita. Objawy choroby Leśniowskiego-Crohna są wyświetlane w postaci ataków, które przeplatają się z okresami normalnego zdrowia. Niektórzy ludzie mają tylko jeden lub dwa ataki, po czym następuje odzysk;w innych ataków powtarzać przez całe życie.
powodu choroby
badania epidemiologiczne przeprowadzone w Szwecji wykazały, że głównym występowania zwiększyła się z 3,5 do 6,0 w przeliczeniu na 100 000 osób, a częstość występowania choroby Crohna to 75,2 100 000 mieszkańców. U 25% chorobę diagnozuje się u osób poniżej 21 lat. Objawy choroby
choroby Crohna charakteryzuje wzdęcie brzucha i dudnienie, biegunka, kurcze. Waga pacjenta ulega zmniejszeniu. W okolicy odbytu często tworzą przetok. Choroby skomplikowane niedrożnością jelit, wrzody i skurczów jelitowych. Przez pozajelitowych zmian, które są charakterystyczne dla choroby Crohna obejmują: choroby zapalne oka, skóry, stawów, osteoporozy, choroby wątroby i dróg oddechowych. Choroba Leśniowskiego-Crohna
młodzież jest bardziej powszechne niż u dzieci. Istnieją doniesienia o chorobie Leśniowskiego-Crohna u niemowląt. Chłopcy chorują dwukrotnie częściej niż dziewczęta.
choroba Crohna może dotyczyć dowolnej części przewodu pokarmowego - od jamy ustnej do odbytu;natomiast nie stwierdzono istotnych różnic w odniesieniu do danego obszaru dla dzieci i dorosłych. Większość pacjentów jelit jest zaangażowany w proces jako oddzielnych segmentów, oddzielonych części normalnego jelita. Należy zauważyć, że jeśli początkowo miejscowe zapalenie jelita krętego, możliwe jest dalsze rozprzestrzenianie się do linii, zaś udział wtórnym jest bardzo rzadka w małej procesu jelita. Choroba objawia
skurcze bóle brzucha, biegunkę.Często istnieją przejawy extra-jelitowe: gorączka, brak apetytu, zahamowanie wzrostu, osłabienie, bóle stawów. Dzięki pokonaniu bólu jelita cienkiego zlokalizowanej w pępowinowej i prawej okolicy biodrowej. Możliwe parcie( otwarty, bolesne parcie na stolec).U dzieci krwawienia obserwowano u 30%, ale nigdy nie są ogromne. Często krwawienie jest pierwszym objawem choroby Crohna. Naruszenie integralności ścianki jelita przeboju jego zawartości w wolny jamy brzusznej rzadkie Zazwyczaj wyniki proces ten prowadzi do powstania owrzodzeń.Krew w stolcu występuje rzadko, chociaż u niektórych pacjentów z krwawieniem jelitowej mogą być bardzo silne. Zahamowany wzrost i rozwój seksualny jest silniejszy niż przed wystąpieniem choroby. Jako jedna z cech tej choroby u dzieci, to objaw występuje u 25-30% chorych.
kolidować z absorpcją proste cukry, aminokwasy, kwasy tłuszczowe, witaminy, pierwiastki śladowe. Częstotliwość wypróżnień do 3-6 dziennie, a jeśli krzesło obserwuje się coraz częściej, zwykle jest oznaką uszkodzenia jelita. U niektórych pacjentów, nieznaczne biegunka, a także w okresie ostrego stanu zapalnego może być zastąpiony przez zaparcia. Objawy
stuleartrita krwi choroba
Diagnostyka
zdiagnozowano chorobę stosując baru rentgenowskie, w którym jest wykrywany takie objawy jak „kostki brukowej”.Praca jest również rektoromano- i kolonoskopia. Prawie zawsze wykonywane biopsję( kawałek pobierania próbek śluzówki analizy mikroskopowej).
Decydujące miejsce w diagnostyce patologii należy do badań rentgenowskich( podwójny kontrast) i endoskopowych( sigmoidoskopii i kolonoskopii).Przejawy rentgenowskie są podobne u dorosłych i dzieci i nie mają bezpośredniego związku z nasileniem przebiegu klinicznego choroby Leśniowskiego-Crohna.
lewatywaLeczenie choroby
Pacjentom z tą diagnozą przepisuje się dietę o zwiększonej ilości białka, zaleca się wykluczenie produktów mlecznych. Ze środków leczniczych do leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna stosuje się leki z grupy sulfasalazynowej i glukokortykoidów. Niektórzy lekarze przepisują również leki immunosupresyjne. Leczenie chirurgiczne nie jest ukierunkowane na leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna jako takiej, ale na zwalczanie pojawiających się powikłań.
Leczenie choroby powinno być kompleksowe, obejmować terapię dietetyczną, psychoterapię, zestaw wybranych ćwiczeń fizycznych. W ostrej fazie choroby wskazane są prednizolon i azatiopryna. Nie ma skutecznych metod leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna. Leczenie chirurgiczne jest rzadkie, podobnie jak w 90% możliwych zaostrzeń choroby. Wskazaniami do operacji na chorobę Leśniowskiego-Crohna są zwężenie bliznowaciejące i tworzenie się zewnętrznej przetoki jelitowej. Ze względu na stan zapalny jakiegokolwiek odcinka jelita początkowo rozwija się jego zwężenie, które dzięki oporności na leczenie zachowawcze przekształca się w zwężenie bliznowaciejące. Wskaźnikiem takiego przejścia jest pojawienie się suprastenotycznej ekspansji części proksymalnych, co jest oznaką dekompensacji kurczliwości ścianki jelit i prekursorem rozwoju obturacyjnej niedrożności jelit.
W chorobie Leśniowskiego-Crohna w jelicie cienkim wykonuje się wycięcie dotkniętego obszaru lub ścisłą ceramikę.Wybór metody działania zależy od rozległości choroby jelit. Risturoplastyka jest możliwa tylko przy małych zwężeniach do 4-5 cm
substancje lecznicze