Rozlany toksyczny wola
dyfundować toksyczne wole - zaburzenia tarczycy, które występuje naruszenie funkcji układu immunologicznego, znamienny tym, trwałego zwiększenia wytwarzania hormonów tarczycy, zwykle rozproszony przerostu gruczołu tarczycy z późniejszym naruszenie stanu funkcjonowania różnych organów i układów, a zwłaszcza układu sercowo-naczyniowego i ośrodkowego układu nerwowego. Choroba dotyka kobiety 5-10 razy częściej niż mężczyzn.
podstawowa rola w rozwoju rozproszonego toksycznych wola przypisanego predyspozycji genetycznej, t. E. W materiale genetycznym obecność niektórych zmutowanych genów. Czynniki wywołujące chorobę są stres, zakażenia, wystawienie na działanie słońca itd. D. obecność dziedziczność rozproszony toksyczne wola potwierdzona przez fakt, że w 15% przypadków u pacjentów cierpiących na tę chorobę krewnych z tym samym.patologia. Przy 50% krewnych we krwi definiuje się przeciwciała przeciwko tkance tarczycy. Rozwój
choroby jest możliwe w przypadku predyspozycji genetycznej i ekspozycji na strącanie czynników, które przyczyniają się do zastosowania informacji zawartych w zmutowanych genów. Często zauważa się, że wola rozlany toksycznie rozwija się równolegle z innymi chorobami autoimmunologicznymi. Uważa się, że w wyniku naruszenia prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego w organizmie jest mutacją limfocytów T, a zaczną działać w tkance tarczycy, postrzegając go jako struktury zagranicznej. Zmutowane limfocyty T mogą niezależnie uszkadzać tarczycę.W tym przypadku mają bezpośredni efekt toksyczny. Dodatkowo, komórki T mogą wpływać tkanki tarczycy, w których pośredniczą limfocyty B.Limfocyty B w tym przypadku zaczynają wytwarzać przeciwciała przeciwko tkance gruczołów. Oprócz tego mechanizm rozwoju rozproszonego toksycznych wola pod wpływem wadliwego działania systemu immunologicznego jest również zakłócenia funkcji limfocytów T supresorowych. W przypadku braku patologii supresory T kontrolują proces odpowiedzi immunologicznej organizmu.
od dyfuzji toksyczne wole zwiększa wytwarzanie hormonów, rozwijającym się tarczycy( m, E. Nadmiar hormony na ludzkie ciało efekt toksyczny), stopień, który ma wpływ na nasilenie możliwych objawów choroby. Zwiększenie liczby hormonów tarczycy we krwi prowadzi do ich patologicznego wpływu na wiele narządów i układów organizmu. Przede wszystkim cierpi na układ sercowo-naczyniowy. Charakterystyczne jest rozwinięcie "tyreotoksycznego" serca, w którym dochodzi do dystrofii. Zaburzenie to objawia się ciągłym szybkim biciem serca, naruszeniem częstości akcji serca, w większości przypadków wzrostem ciśnienia krwi. Oprócz układu sercowo-naczyniowego wpływ ma również na centralny układ nerwowy. Znaki jego zniszczenia są: płacz, drażliwość, chwiejność emocjonalna, ruchy stają się wybredni, nie drży palce wyciągnięte ramiona - objawem Marie, a także drżenie ciała. Pod wpływem nadmiaru hormonów tarczycy w procesach ciała nie są aktywowane synteza( anabolizm) substancji( które zwykle występują w zdrowym organizmie), oraz procesy substancji( katabolizm) rozkładu. Przejawem takiego zaburzenia metabolicznego jest zmniejszenie masy ciała o postępującym charakterze, podczas gdy temperatura ciała wzrasta, ale nie przekracza 38,0 ° C.Apetyt jest zwykle podwyższony, pocenie się, osłabienie mięśni. Dodatkowo, istnieje zmniejszenie mineralizacji kości w wyniku wymywania wapnia z tkanki kostnej, która ma wpływ na dużą ilość hormonu tarczycy( osteopenii).Dość często na ulicach tej choroby pojawiają się skargi na zwiększoną kruchość paznokci i wypadanie włosów. Funkcja układu trawiennego jest zakłócona, co objawia się zaburzeniami stolca, bólem brzucha bez wyraźnej lokalizacji. Wraz z postępem choroby pojawiają się charakterystyczne objawy oczne: gdy patrzy się na górną powiekę za tęczówką( objaw GRAEFE'S), patrząc w dół górną powiekę jak za tęczówką( Kocher objawu), nie może zablokować okiem na bliskich obiektach( Mobius objawu), zpatrzeć ludziom namorschivaet czoło( znak orzęsiony), rzadko migać( Shtelvaga objawu), oko Shel rozszerzony między tęczówką a górną powiekę oznaczony biały pasek twardówki( Dalrymple objaw), wyśmienitą drżenie zamkniętymi oczami( objawRosenbach).W przypadku ekspresji rozproszony toksyczne wole znaczny wzrost wielkości tarczycy, które można wykryć poprzez obmacywanie w przypadku niewielkiego podniesienia ich, lub, patrząc od strony karku, co jest możliwe przy dostatecznie silny wzrost ich wymiarów.
Istnieją dwie klasyfikacje stopni powiększenia tarczycy. Klasyfikacja według Nikolaeva( 1955) obejmuje VI stopień powiększenia gruczołu.
0 stopni - gruczoł tarczowy w ogóle nie jest namacalny.
I stopień - z palpacją określa się powiększony przeskok tarczycy.
II stopień - obserwuje się wzrost gruczołu tarczowego podczas odczuwania i podczas połykania.
III - zwiększa się rozmiar szyi.
IV - wole jest znacznie powiększony i zmienia kształt szyi.
V - wole jest bardzo duże. Klasyfikacja nie
WHO( 1994), zgodnie z którym wyróżnić powiększenia gruczołu III.
0 stopni - wole nie jest.
I stopień - wole nie jest widoczny podczas badania, ale jest badany.
II stopień - wola jest widoczna na egzaminie.
oprócz wyżej wymienionych cech, przerw i innych funkcji gruczołów wydzielania wewnętrznego. U kobiet występuje naruszenie cyklu miesiączkowego. U mężczyzn występuje powiększenie gruczołów sutkowych.zakłócona również nadnerczy, co przejawia się w stosunku niewydolności nadnerczy.
Rozlany wole toksyczny w wielu przypadkach występuje u noworodków. Jest to możliwe, jeśli choroba jest obserwowana u ich matek. Istnieją dwie formy uszkodzenia noworodków. W pierwszej postaci objawy choroby obserwuje się u dzieci przy urodzeniu: mała masa ciała, zwiększona częstość akcji serca, zmniejszone napięcie mięśniowe, podwyższona temperatura ciała. Rozwój tej postaci rozlanego wole toksycznego wyjaśniono przez przeniesienie przez łożysko przeciwciał do tarczycy z matki na dziecko. Druga postać wola rozlanego toksycznego we krwi u noworodków występuje w wieku 3-6 miesięcy. W tym samym czasie przebieg choroby jest zwykle bardzo ciężki iw 20% przypadków kończy się śmiercią dziecka. Jeśli dziecko przeżyje, w większości przypadków ma uszkodzenie mózgu.
Aby potwierdzić rozlane wole toksyczne, konieczne jest przeprowadzenie badania krwi na hormony tarczycy. Jednocześnie zmniejsza się ilość hormonu pobudzającego tarczycę przysadki i jednoczesny wzrost ilości tyroksyny( T4) i trójjodotyroniny( T3).USG gruczołu tarczycy wykonuje się w celu określenia obecności procesu rozproszenia i określenia jego wielkości. Jeśli całkowita objętość tarczycy przekracza 45 cm3, konieczne jest operacyjne leczenie tej choroby. Istnieją trzy stopnie nasilenia toksycznego rozlanego tlenu: lekki, średni i ciężki.Łagodne nasilenie choroby charakteryzuje objawiające: . tętna 80-120 uderzeń / min, wydanego utraty wagi, drganiach jest słaba, nieznaczne zmniejszenie efektywności.Średni stopień nasilenia charakteryzuje się następującymi kryteriami: . tętna 100-120 uderzeń / min, podwyższone ciśnienie tętna, zmniejszenie masy ciała powyżej 10 kg, zmniejszenie wydajności. Ciężki ciężkości nadczynność: . tętna powyżej 120 uderzeń / min, jest oznaczony arytmii łączenia, zaburzenia psychiczne są ekspresji, wykryciu narządów wewnętrznych dystrofię znacząco obniżył masę ciała( 10 kg), blokowania. Istnieje inna klasyfikacja nasilenia woli toksycznej rozproszonej. Zgodnie z tą klasyfikacją rozróżnia się subkliniczne, jawne i skomplikowane typy przebiegu choroby. Subkliniczny przebieg choroby charakteryzuje się rozmytymi manifestacjami. Wykryj taki przebieg toksycznego rozlanego wole wyłącznie na podstawie laboratoryjnych metod badania krwi na hormony. Po manifeście rodzaj przepływu rozlanym wolem toksycznym można wyraźnie zobaczyć wszystkie przejawy choroby. W badaniach krwi określa się charakterystyczne zmiany w poziomach hormonów tarczycy. Skomplikowane wykonania przepływu charakteryzuje przejawy dodawanie do istniejących arytmię jak arytmie, pojawiają się objawy niewydolności serca, niewydolności nadnerczy względnej, pojawiają się zmiany zwyrodnieniowe, psihicheskoesostoyanie bardzo zakłócony, istnieje wyraźny niedobór wagi ciała w narządach wewnętrznych.
Istnieją zabiegi lecznicze i chirurgiczne dla wola rozlanego toksycznego. Leczenie farmakologiczne obejmuje stosowanie leków przeciwtarczycowych, leczenie radioaktywnym jodem. W przypadku leczenia chirurgicznego wykonuje się przedoperacyjne przygotowanie polegające na przyjęciu tyreostatyki. Leki tarczycy obejmują merkazolil, tiamazol, karbimazol. Leki tyreostatyczne, w szczególności merkazolil i propylotiouracyl, blokują powstawanie hormonów tarczycy, a także wpływają na układ odpornościowy. Początkowo stosuje się duże dawki leku( 20-40 mg / dobę).Później przechodzą do dawki podtrzymującej( 5-15 mg / dzień).Tygiatyki są zazwyczaj przepisywane w połączeniu z adrenoblockerami β , takimi jak anaprilina( 80-120 mg / dzień) i atenolol( 50-100 mg / dobę).Celem przepisania tej grupy jest przywrócenie prawidłowego rytmu serca. Po 3-4 tygodniach od rozpoczęcia takiego leczenia poziom hormonów tarczycy we krwi osiąga normalne wartości, czyli powstaje stan eutyreozy. Po osiągnięciu tego stanu dawka leków tyreostatycznych powinna zmniejszać się stopniowo. Jednocześnie lek jest przepisywany L-tyroksyna. Lek ten jest przepisywany w celu utrzymania stanu eutyreozy. Leczenie tymi lekami w dawce podtrzymującej trwa przez 1,5-2 lata. Następnie terapia lekami zatrzymuje się całkowicie, a osoba powinna być pod stałym nadzorem endokrynologa, ponieważ istnieje możliwość rozwoju zaostrzenia tyreotoksykozy. Leczenie lekami tyreostatycznymi może powodować jego powikłania. Aby zapobiec powikłaniom krwi, konieczne jest kontrolowanie badań krwi, szczególnie w ciągu pierwszych trzech miesięcy od rozpoczęcia leczenia. W tym czasie kontrolę krwi należy wykonywać co 7-10 dni, a następnie co 3-4 tygodnie. Inną metodą leczenia stanu tyreotoksykozy jest stosowanie radioaktywnego jodu. Zastosuj miejscowe naświetlanie obszaru tarczycy, w którym radioaktywny jod wchodzi do tkanki. Tam rozkłada się, tworząc cząsteczki β , które są w stanie przeniknąć grubość gruczołu jedynie o 2 mm. Istnieje bezwzględne przeciwwskazanie do leczenia radioaktywnym jodem. Przeciwwskazaniem jest ciąża i okres karmienia. W przypadku, gdy kobieta w wieku rozrodczym otrzymała tego rodzaju leczenie, powinna zastosować metody antykoncepcyjne w ciągu roku od jej zakończenia. Mężczyźni w wieku rozrodczym powinni stosować metody antykoncepcji w ciągu 120 dni. W przypadku rozlanego toksycznego rozlewu w czasie ciąży należy zmniejszyć dawkę tyreostatyki, ponieważ duże dawki mogą niekorzystnie wpływać na płód. Zwykle przepisywany jest propylotiouracyl, który w mniejszych ilościach niż mercazolil przenika przez barierę łożyskową i praktycznie nie wpływa niekorzystnie na płód. L-tyroksyna w leczeniu rozlanego wole toksycznego w czasie ciąży nie jest przepisywana, ponieważ jej stosowanie wymaga zwiększenia dawki tyreostatyki, co będzie miało niekorzystny wpływ na płód. Leczenie operacyjne rozlanego wole toksycznego w czasie ciąży jest możliwe tylko wtedy, gdy istnieją ścisłe wskazania w II lub III trymestrze ciąży. W niektórych przypadkach konieczne jest leczenie operacyjne. Wskazaniami dla niego są częste zaostrzenia tyreotoksykozy na tle trwającego leczenia, nietolerancji leków z grupy tyreostatycznej, obecności węzła tarczycy. Istnieją również przeciwwskazania do leczenia chirurgicznego. Są to: zawał mięśnia sercowego w ciągu ostatnich dwóch miesięcy, udar, nowotwory złośliwe umiejscowione poza gruczołem tarczycy. Podczas operacji usunięto tarczycę, w której mała część gruczołowej tkanki pozostaje niezmieniona. W większości przypadków masa pozostawionej tkanki tarczycy wynosi około 5 g.
Powikłaniem rozlanego toksycznego rozdęcia może być: kryzys thyrotoksyczny, oftalmiczna endokrynologia i przedwczesny obrzęk śluzowaty.
Kryzys tyreotoksyczny jest bardzo trudnym stanem, komplikującym toksynę rozproszoną i może stanowić poważne zagrożenie dla ludzkiego życia. Mechanizm rozwoju kryzysu tyreotoksycznego nie został jeszcze w pełni zbadany, ale istnieje wiele hipotez. Według jednego z nich uważa się, że wraz z rozwojem tego powikłania następuje wzrost liczby wolnych form hormonów tarczycy w wyniku zakłócenia ich procesu wiązania. Według innej hipotezy, rozwój kryzysu tyreotoksycznego wiąże się ze wzrostem wrażliwości organizmu na te hormony. Czynnikiem prowokującym w tym przypadku jest choroba zakaźna, stresujący organizm itp. Pojawiają się charakterystyczne objawy: stan gwałtownie się pogarsza, co wiąże się ze wzrostem objawów wszystkich objawów charakterystycznych dla stanu tyreotoksykozy. Rozwój kryzysu tyreotoksycznego jest koniecznie połączony z pojawieniem się względnej niewydolności nadnerczy. W większości przypadków objawy niewydolności wątroby i obrzęk płuc są powiązane. Kryzys tyreotoksyczny zwykle rozwija się nagle. Osoba staje się nadmiernie ruchliwa, zauważa się podekscytowanie. Bierze wymuszoną pozycję, typową dla kryzysu tyreotoksycznego: nogi są zgięte w kolanach i rozwiedzione w bokach( "pozy żaby").Charakterystyczną cechą jest zmniejszenie napięcia mięśniowego( w szczególności mięśni języka), które objawia się zaburzeniem mowy. Temperatura ciała wzrasta, a skóra jest gorąca i wilgotna. Liczba uderzeń serca wzrosła do 130 uderzeń na minutę.Częstość akcji serca może być zaburzona. Konieczne jest pilne przeprowadzenie działań medycznych.