Rozpoznanie zaburzeń monogenowych
( deterministyczny pojedynczego genu) obserwowano częściej niż chromosomu. Diagnozowania chorób
zwykle zaczyna się analizę danych klinicznych i biochemicznych, probanda rodowodu( Osoba zidentyfikowany wadę), takich jak spadek. Choroby monogenowe może być w sposób autosomalny dominujący, w sposób autosomalny recesywny, a X, p, połączone rodzajów dziedziczenia. Zidentyfikowano ponad 4000 monogenicznych zaburzeń.
Dominujące zaburzenia autosomalne. Dominant choroby dziedziczne, która objawia się w stanie heterozygotycznym, to znaczy, gdy jest tylko jeden wadliwy gen( zmutowanych alleli).W przypadku chorób z dziedziczenia autosomalny dominujący z następujących funkcji.
■ Każdy z chorym dotkniętym jednego z rodziców( z wyjątkiem mutacji de novo wynikających).
■ W naruszone, jest żonaty ze zdrową małżonka, średnio połowa dzieci jest chora, a druga połowa dobrze.
■ U zdrowych dzieci dotkniętych własnych dzieci i wnuków są zdrowe.
■ Mężczyźni i kobiety są dotknięte z równą częstotliwością.
■ Choroba objawia się w każdym pokoleniu.
choroby autosomalne recesywne klinicznie objawia się tylko w stanie homozygotycznym, to znaczy w obecności mutacji w obu allelach locus genetycznym. W chorobie z autosomalny recesywny trybie dziedziczenia następujące funkcje.
■ chore dziecko rodzi się fenotypowo normalnych rodziców oznacza, że ojciec i matka jest heterozygotą dla nieprawidłowego genu [jedna czwarta ich dzieci będą zachwyceni( homozygotycznych do nieprawidłowego genu), trzy czwarte - Zdrowie( dwa kwartały heterozygot homozygot dla jednej czwartej normalnego genu)].
■ Kiedy małżeństwo recesywny stan pacjenta, a osoba z normalnym genotypem wszystkie ich dzieci będą zdrowe, ale fenotypowo heterozygotą dla nieprawidłowego genu.
■ Kiedy pacjent małżeństwo i heterozygotycznych przewoźnik połowa ich dzieci są chore, ale połowa zdrowy heterozygotą dla nieprawidłowego genu.
■ Podczas poślubić dwóch pacjentów z tym samym recesywny wszystkie ich dzieci są chore.
■ Mężczyźni i kobiety są dotknięci tą samą częstotliwością.
■ heterozygotycznych osobników są fenotypowo normalne, ale są nosicielami jednej kopii zmutowanego genu.
Naruszenia powiązane z X.Od wadliwe geny zlokalizowane są na chromosomie X, objawy kliniczne choroby i nasilenia różnych mężczyzn i kobiet. Kobiety mają dwa chromosomy X, dzięki czemu mogą one być hetero- lub homozygotyczne pod względem zmutowanego genu, zatem narażone na rozwój choroby w nich zależy od jego recesywny / dominacji. Mężczyźni mają tylko jeden chromosom X, a więc podczas dziedziczenie choroby nieprawidłowego genu rozwija się we wszystkich przypadkach, niezależnie od recesywny lub dominujący wadliwego genu.
X-połączone dominującej spadku charakteryzuje się następującymi cechami.
■ Dotknięte mężczyźni przenosić chorobę wszystkim swoim córkom, ale nie ma synów.
■ heterozygotycznych kobiety przekazują choroby połowę swoich dzieci bez względu na ich płeć.
■ Homozygotyczne kobiety przenosić chorobę do wszystkich swoich dzieci.
dla X-linked recesywne z następujących funkcji.
■ Prawie wyłącznie mężczyźni są chorzy.
■ mutacja jest zawsze przekazywane przez matkę, która heterozygotycznych pheno typowe zdrowe.
■ Chory nigdy nie przekazuje choroby swoich synów.
■ Wszystkie córki pacjentów płci męskiej będzie heterozygotycznych nosicieli.okaziciela
■ Kobieta przekazuje chorobę pół ich synów, ani córek nie będzie źle, ale połowa z nich będzie nosicielami.
Do diagnostyki monogennych chorób dziedzicznych stosuje się metody bezpośredniej i pośredniej diagnostyki DNA.Zastosowanie metod bezpośredniej diagnostyki jest możliwe tylko w przypadku klonowanych genów o znanej sekwencji nukleotydów kodu DNA o pełnej długości. W przypadku stosowania metod bezpośrednich( sondy DNA, PCR) przedmiotem analizy molekularnej jest sam gen, a dokładniej mutacja tego genu, którego identyfikacja stanowi główne zadanie badawcze. Zastosowanie tego podejścia jest szczególnie skuteczne w obecności dokładnych informacji na temat natury, częstotliwości i lokalizacji najczęstszych( dominujących w częstotliwościach) mutacji odpowiednich genów. Główną zaletą metody bezpośredniej jest wysoka, do 100% dokładność diagnozy.
Niemniej jednak istnieje ogromna liczba monogennych chorób dziedzicznych, dla których nie ustalono mutacji lub nie wykryto głównych( głównych, najczęstszych) mutacji w badanych populacjach. Ponadto, w prawie wszystkich chorobach monogennych, oprócz głównych mutacji, istnieje wiele mniejszych( rzadko) mutacji. Wreszcie, zawsze istnieje możliwość obecności nieznanych mutacji u pacjenta, co nie pozwala na stosowanie metod bezpośrednich. W takich przypadkach stosuje się pośrednie( pośrednie) metody diagnostyki molekularnej. Podejście pośrednie opiera się na wykrywaniu polimorficznych markerów związanych z genomem, poprzez które przeprowadza się identyfikację chromosomów niosących zmutowany gen w rodzinach wysokiego ryzyka, tj. Rodziców pacjenta i jego najbliższej rodziny.
Większość najczęstszych defektów monogenowych przejawia się zaburzeniami metabolicznymi. Dlatego opracowano następującą klasyfikację monogennych dziedzicznych chorób metabolicznych i zalecono jej zastosowanie w grupie naukowej WHO.
■ Wrodzone zaburzenia metabolizmu aminokwasów.
■ Wrodzone zaburzenia metabolizmu węglowodanów.
■ Wrodzone zaburzenia metabolizmu lipidów.
■ Wrodzone zaburzenia wymiany sterydów.
■ Zaburzenia dziedziczne w wymianie puryn i pirymidyn.
■ Dziedziczne zaburzenia wymiany tkanki łącznej.
■ Wrodzone zaburzenia wymiany hemu i porfiryny.
■ Dziedziczne zaburzenia metaboliczne w erytrocytach.
■ Wrodzone zaburzenia metaboliczne.
■ Dziedziczne zaburzenia metabolizmu bilirubiny.
■ Wrodzone zaburzenia wchłaniania w przewodzie pokarmowym.