Ocena wyników kompleksowego badania stanu odporności

Podstawową zasadą oceny wyników kompleksowego badania statusu immunologicznego u pacjenta jest ilościowa i funkcjonalna ocena wszystkich jego powiązań( czynniki specyficzne dla antygenu i antygen) oraz ich porównanie z wartościami prawidłowymi. Pod normalnym stanem układu odpornościowego rozumie się wskaźniki układu odpornościowego, określone u praktycznie zdrowych osób w różnych grupach wiekowych. Określenie parametrów układu odpornościowego w różnych stanach patologicznych umożliwia podzielenie tego ostatniego na trzy główne grupy:

bez znaczących zmian w stanie odporności;

■ z niedoborem układu odpornościowego( niedobory odporności);

■ z hiperaktywacją komórek immunokompetentnych( autoimmunologiczna patologia, alergia).

Stosując metody immunologii klinicznej, konieczne jest określenie poziomu zaburzeń u pacjenta, a następnie monitorowanie przywracania statusu odpornościowego organizmu podczas leczenia. Najczęstsze naruszenia układu immunologicznego u ludzi - niedobór odporności. Termin "niedobory odporności" odnosi się do naruszenia normalnego stanu immunologicznego spowodowanego przez defekt jednego lub więcej mechanizmów odpowiedzi immunologicznej. Występują pierwotne i wtórne niedobory odporności. Zasadniczo istnieją stany, w których zaburzenia mechanizmów immunologicznych( wytwarzanie limfocytów Ig i / lub T) są spowodowane czynnikami genetycznymi. W zależności od poziomu zaburzeń i lokalizacji defektów, niedobory odporności dzielą się na humoralne, komórkowe, niespecyficzne układy oporności( w szczególności układ fagocytozy) i kombinacje spowodowane wadami.

Zasady oceny immunogramów

■ Złożona analiza immunogramowa ma więcej informacji niż ocena każdego wskaźnika osobno.

■ Pełną analizę immunogramową można przeprowadzić tylko w połączeniu z oceną obrazu klinicznego pacjenta.

■ Prawdziwe informacje w immunogramie przenoszą silne przesunięcia w indeksach;słabe przesunięcia pozwalają jedynie zwiększyć zaufanie do poprawności zawarcia.

■ Analiza immunogramu w dynamice jest zawsze bardziej informatywna zarówno w związku diagnostycznym, jak i prognostycznym niż raz otrzymany immunogram.

■ W przeważającej większości przypadków analiza immunogramu umożliwia przybliżone, a nie bezwarunkowe wnioski o charakterze diagnostyczno-prognostycznym.

■ Stosunek różnych populacji i subpopulacji komórek immunokompetentnych ma pierwszorzędne znaczenie praktyczne w immunogramie, a nie ich wartości absolutne.

Aby ułatwić kompleksową ocenę stanu odporności, przedstawiamy algorytmy oceny każdego ogniwa odporności( rysunek 7-4).Przy ocenie kleju,

Ryc. Algorytm oceny układu fagocytozy w niedoborach odpornościowych

Ryc. Algorytm oceny układu fagocytozy w niedoborach odpornościowych

Ryc. Algorytm oceny odporności komórkowej na niedobory odporności

Ryc. Algorytm oceny odporności komórkowej w niedoborze odporności

Ryc. Algorytm oceny odporności humoralnej w niedoborach odporności.

Rys. Algorytm oceny odporności humoralnej w niedoborach odporności.

Rys. Algorytm oceny układu dopełniacza dla niedoborów odporności.

Rys. Algorytm oceny układu dopełniacza dla niedoborów odporności.