Zakaźny rumień

Zakaźny rumień jest chorobą wywoływaną przez parwowirus B19( B19U).Zakażenie to nazywa się także „piąty choroby”, jak również cztery znane palnika infekcji( Toxoplasma, inne, różyczki, wirusem cytomegalii, wirusem opryszczki pospolitej - zakażenia Toxoplasma, różyczki, zakażenia CMV, opryszczkowe zakażenie).W zależności od wieku pacjenta rumień zakaźny charakteryzuje się różnymi objawami z rumieniowa wysypka i gorączka do ciężkich postaci zapalenia stawów i limfade-nopatii. Zakażenie jest przenoszona przez kropelki rozpylone w powietrzu( okres inkubacji wynosi od około 7 dni), ale infekcje mogą wystąpić w wyniku transfuzji krwi lub przez łożysko matki do płodu. Najczęściej zachorują dzieci w wieku 4-11 lat, u dorosłych rumień zakaźny jest bardzo trudny( szczególnie u kobiet w wieku powyżej 30 lat).Ciąży pary infekcji vovirusnaya I i II trymestrze obrzęku płodu( 5-10% przypadków) i prowadzi do poronień i wewnątrzmacicznego płodów

śmierci( w 9-13% przypadków).Największe ryzyko wystąpienia tych powikłań występuje w przypadku zakażenia między 10. a 26. tygodniem ciąży. Parwowirus

B19 jest jednoniciowym wirusem zawierającym DNA o średnicy 18-24 nm, który nie ma membrany. Po zakażeniu receptora ludzkiego parwowirusa B19 przez się P-Ar, w której ulega ekspresji na erytrocytach erythrokaryocytes, megakariocyty, komórki śródbłonka, łożysku, wątrobie płodu i serca. Narządy i tkanki zawierające komórki z receptorem P stają się celem parwowirusa, co w dużej mierze determinuje specyficzność klinicznych objawów infekcji. Częstotliwość P-Ag wśród rdzennych mieszkańców Europy wynosi 70-80%.Replikacja parwowirusa B19 zachodzi w erytrocytach szpiku kostnego przez 21 dni. W przypadku braku P-Arg wirus nie infekuje i nie replikuje.

We wszystkich przypadkach zakażenia parwowirusem B19 rozwija się częściowa aplazja komórek szpiku kostnego.aplazji szpiku kostnego zmniejsza liczbę erytrocytów i stężenia we krwi HB retikulocytopenią i anemii, których nasilenie jest uzależniona od stopnia aplazji. Zazwyczaj hematologiczna liczba krwinek normalizuje się w ciągu 10 dni po ustąpieniu gorączki, w niektórych przypadkach objawy anemii mogą utrzymywać się do 4 tygodni. Zmniejsza się również liczba płytek krwi, limfocytów i granulocytów. W przyszłości niedokrwistość jest w pełni kompensowana przez tworzenie nowych czerwonych krwinek. Po przeniesieniu infekcji powstaje stabilna odporność na całe życie spowodowana przez AAT klasy IgG.U osób z niedoborem odporności, bez względu na przyczynę, najczęściej obserwuje się utrzymywanie się wirusa( stała obecność DNA wirusa w tkankach lub krwi), ponieważ dochodzi do naruszenia syntezy AT do wirusa B19.

W celu rozpoznania zakażenia parwowirusem klasy IgM i IgG w surowicy oznaczano za pomocą testu ELISA.