Co musisz wiedzieć o roślinach leczniczych

Komunikacja z naturą i doświadczenie przypadkowych obserwacji nauczyły człowieka rozpoznawać rośliny lecznicze. W Rosji informacje na ich temat przekazywano ustnie z pokolenia na pokolenie, a wraz z rozwojem pisma zapisywano w manuskryptach. Codzienne lekarstwa w starożytnym rosyjskim stanie były znane z właściwości leczniczych piołunu, pokrzywy, chrzanu, kory popiołu, jagód jałowca. W leczeniu zastosowano niektóre produkty spożywcze: miód z mąką, pieczoną cebulę, zaczyn do ciasta. Oprócz lokalnych zakładów wykorzystano również niektóre zagraniczne, importowane z Indii, Grecji i innych krajów.

Wraz z przyjęciem chrześcijaństwa na Rusi Kijowskiej, wraz z kulturą bizantyjską, przeniknęły pierwsze podstawy wiedzy medycznej, których głównymi dystrybutorami byli mnisi. W wielu starożytnych kronikach znajdują się odniesienia do działalności lekarzy klasztornych. Opracowane w ten sposób lekarstwo szeroko stosowało doświadczenie leczenia ludowego - leczenie ziołami, maściami, plastrami. W starożytnych zabytkach pisania w XI-XIII wieku.wraz z krótkimi opisami objawów różnych chorób zawsze wskazywano rosyjskie nazwy roślin i minerałów stosowanych do ich leczenia.

Rośliny zawarte w Farmakopei Państwowej( wydanie specjalne, które jest obowiązkowym przewodnikiem dla aptek), zwane urzędowym, czyli apteką.Dzięki odkryciu bardziej skutecznych środków, część wcześniej stosowanych przez lekarzy roślin o podobnym działaniu traci swoje znaczenie w medycynie naukowej. Oprócz tego istnieje proces uzupełniania arsenału medycyny naukowej o nowe gatunki, których zastosowania medyczne nie były wcześniej znane. Przed wprowadzeniem jakiejkolwiek rośliny do praktyki medycznej należy przeprowadzić szereg specjalnych badań: zbadać jej skład chemiczny, zbadać właściwości farmakologiczne w doświadczeniach na zwierzętach. Po ujawnieniu właściwości leczniczych, leki uzyskane przez chemików i farmakologów w zależności od ich fizjologicznego działania są testowane u zdrowych i chorych osób w bezpiecznych dawkach terapeutycznych. Dopiero po poważnych próbach klinicznych Komitet Farmakologiczny Ministerstwa Zdrowia może zezwolić na stosowanie nowego leku w praktyce medycznej. Tak więc droga nowej rośliny leczniczej lub jej preparatów z stołu eksperymentatora do szerokiego zastosowania pozwala na wszechstronną ocenę jej właściwości leczniczych. Chroni to naukę przed nieodpowiednimi lub szkodliwymi lekami.

Jednak popularność roślin leczniczych jest tak duża, że ​​ich stosowanie nie ogranicza się do oficjalnych gatunków. Wśród "nieoficjalnych" roślin jest wiele takich, których właściwości lecznicze są potwierdzone naukowo, a ich stosowanie do leczenia jest bezpieczne i możliwe w domu, pod warunkiem, że są one dokładnie identyfikowane za pomocą znaków botanicznych i gromadzone w odpowiednim czasie. W każdym wątpliwym przypadku należy skonsultować się z profesjonalnymi botanikami i farmaceutami.

Nie spożywaj roślin leczniczych, jak również innych produktów, za radą nieświadomych uzdrowicieli, którzy nie mogą prawidłowo określić przyczyny choroby, określić indywidualne cechy ciała pacjenta - może to doprowadzić do znacznego pogorszenia stanu zdrowia. Co do zasady, tacy "uzdrowiciele" nie mają specjalnego przeszkolenia, niewielkiej znajomości składu chemicznego roślin leczniczych i mechanizmów ich działania na organizm ludzki. Niestety, nie może ocenić ewentualne szkodliwe działanie zalecanych terapii, czasami przypisanie rośliny, które są nie tylko

użyteczne, ale toksyczny do tego stopnia, że ​​przy najmniejszym przedawkowania wytworzone z nich tgnary lub infuzji prowadzić do zatrucia, powodują nasilenie choroby. Niebezpieczeństwo jest ukryte w niektórych zaleceniach tradycyjnej medycyny, jeśli używasz ich bez nadzoru medycznego. Tylko lekarz może dokładnie zdiagnozować chorobę, ocenić jej rozwój i aktualny, przepisać niezbędne leki.

Tak więc nazywamy rośliny lecznicze tymi roślinami, które zawierają substancje biologicznie czynne, które mają działanie lecznicze. Są zróżnicowane pod względem składu chemicznego i właściwości fizycznych, które zależą od pory roku, dnia, etapów rozwoju, warunków glebowych i pogodowych, miejsca wzrostu. Leczenie roślin leczniczych jest zaufane przez miliony ludzi, ponieważ preparaty ziołowe działają z reguły bardziej miękkie niż syntetyczne, mają mniej negatywnych skutków ubocznych, rzadko wywołują reakcje alergiczne i nie kumulują się w organizmie. Ponadto rośliny zawierają cały kompleks naturalnych witamin w korzystnych kombinacjach dla organizmu, pomagają przywrócić prawidłową mikroflorę jelitową, usuwają toksyczne produkty życiowej aktywności organizmu z organizmu i normalizują przemianę materii. Dlatego prawie jedna trzecia leków stosowanych w oficjalnej medycynie pochodzi z roślin.

Potencjał leczniczy medycyny ludowej jest ponad wszelką wątpliwość.Natura daje nam wszystko, co odpowiada potrzebom człowieka, jest także bogata w różne rośliny, których właściwości lecznicze są często nazywane magicznymi. A obecnie fitoterapia jest uważana za jeden z najbardziej rozwiniętych kierunków medycyny tradycyjnej na całym świecie.

Napary i wywary z ziół leczniczych oraz opłaty lecznicze są stosowane w celu zapobiegania i leczenia powszechnych chorób, jak również rzadkich. Ale musimy pamiętać, że ich stosowanie powinno trwać długo, w ciągu 1,5-2 miesięcy. Jeśli potrzebujesz więcej niż

do przedłużonego leczenia, co 1,5-2 miesiące musisz zrobić sobie przerwę przez 1-2 tygodnie.

Leczenie ziołowe pozwala organizmowi ludzkiemu wykorzystywać wewnętrzne rezerwy i może czasami służyć jako alternatywa dla konserwatywnego, tradycyjnego leczenia lekarskiego. Chociaż wiele cennych preparatów leczniczych uzyskuje się tylko z roślin, ale takie ważne dla grup leków biologicznie aktywnych związków, takich jak alkaloidy i glikozydy nasercowe, mają tak złożoną strukturę cząsteczki, że jest mało prawdopodobne, że zostaną one uzyskane syntetycznie w nadchodzących latach.

Jaka jest zaleta leków ziołowych? Substancje biologicznie czynne roślin są zasadniczo bardziej podobne do organizmów ludzkich niż preparaty syntetyczne. W trakcie długiej ewolucji człowiek przystosował się do ich asymilacji, łatwiej angażuje się w proces życiowej aktywności i stosunkowo rzadko występuje nietolerancja. Preparaty chemioterapeutyczne z roślin mają z reguły szersze spektrum działania, a co najważniejsze są aktywne wobec szczepów mikroorganizmów i wirusów już odpornych na antybiotyki i leki syntetyczne. Drugą cechą leków ziołowych jest to, że przejawia się w nich złożony charakter działania związków naturalnych.

Dzięki racjonalnej kombinacji ziół możliwości terapeutyczne są coraz większe. Nie ma wątpliwości co do celowości stosowania roślin leczniczych w profilaktyce pierwotnej szeregu chorób, a także wsparcia, stałego lub kuracji z ich profilaktyką wtórną.Różnorodność substancji wchodzących do roślin oraz złożony układ połączeń między nimi determinuje kolejną ważną cechę fitoterapii - jej szerokie spektrum działania. Z jednej strony, fitoterapia z jednej strony jest bardziej pojemna, z drugiej - bardziej oszczędna niż czysto medyczna.

Wykorzystanie roślin leczniczych może w wielu przypadkach przyczynić się do usunięcia obecnie powszechnego zespołu niedoboru odporności spowodowanego niekorzystnym wpływem na organizm ludzki różnych czynników środowiskowych.

PRZEPISY DOTYCZĄCE ZAKŁADANIA ROŚLIN

Podczas korzystania z roślin konieczne jest przestrzeganie pewnych zasad, które pomagają uzyskać maksymalne korzyści z nich. Zbieranie powinno odbywać się na pewnym etapie rozwoju roślin. Jest to ważne, ponieważ zbyt wczesne zbiory powodują gromadzenie niedostatecznie aktywnych substancji, a zbyt późne gromadzenie prowadzi do utraty aktywnych składników i masy surowców z powodu wymarcia starszych części i zrzucenia podczas suszenia.

Do celów medycznych trawa jest zbierana głównie na samym początku kwitnienia( pojęcie "trawa" obejmuje nadziemną część rośliny).Niska zebrać całość w dużej zajmie tylko górna część, zwykle nie więcej niż 25 cm. Jeśli roślina jest rośliną wieloletnią, podczas zbierania pewno trzeba być pozostawiona na każdej łodygi co najmniej jedną parę liści, da roślinie możliwość przygotowania się do zimy i zimują bezpiecznie. Część roślin powinna pozostać na nasionach, aby w przyszłości nie pozostawać bez surowców. Jeżeli zbiory odbywają się jesienią, a rośliny już mają dojrzałe nasiona, muszą być wysiewane bezpośrednio w miejscu zbioru. Korzenie

i inne części podziemnych roślin są wykopywane lub jesienią po śmierci liści lub wczesną wiosną przed kwitnieniem, gdy roślina zimuje w glebie - tym razem one zawierać maksymalną ilość substancji czynnych( na jesieni, jednak ich więcej niż na wiosnę).

Kwiaty są zbierane natychmiast po kwitnieniu, a jeśli kwiatostan jest duży - po połowie kwitną kwiaty. Owoce i nasiona są zbierane albo w pełni dojrzałe, albo nie osiągają pełnej dojrzałości - w tym przypadku muszą być trzymane przez pewien czas w suchym, ciepłym miejscu.

Prawidłowe suszenie jest ważne przy zbieraniu i przechowywaniu trawy. Wszystkie bez wyjątku surowce są suszone w cieniu w dobrze wentylowanym miejscu( często używa się do tego attyki i markizy).W deszczową pogodę lub gdy nie ma wystarczająco dużo czasu, możesz użyć sztucznego suszenia. Dla roślin o silnym zapachu, których substancje czynne łatwo parują po podgrzaniu, temperatura suszenia nie powinna przekraczać 45 ° C.W warunkach przemysłowych do tych celów stosowane są specjalne suszarki. Rośliny domowe można suszyć w otwartym piecu z bardzo małym ogrzaniem, temperatura powinna być taka, aby arkusz można było pobrać ręcznie. Można suszyć małe kiści traw( nie grubsze niż 6 cm średnicy) zawieszone, ale w żadnym przypadku bezpośrednio na baterii( jej temperatura może osiągnąć 80-90 ° C, co negatywnie wpływa na jakość surowców).Surowce suszy się luźnymi warstwami lub wiązkami, zawsze na papierze lub papierze, zwłaszcza jeśli leży na powierzchni, która nie pozwala na przenikanie wilgoci. W takim przypadku trzeba nie tylko regularnie mieszać trawę, ale także zmieniać wilgotny papier. Gotowość suchych surowców określa się następująco: przy zginaniu najgrubsza część rośliny powinna pękać z chrupnięciem. Kwiaty, jeśli są odpowiednio wysuszone, nie powinny się sklejać, gdy są ściśnięte w garść.

gotowy surowiec przechowywany w ciemnym i suchym miejscu, korzystnie, gdy jest umieszczona w puszek z pokrywkami i wilgoć przechodzącymi okna - to zapisać je przed wilgocią i Spichlerz szkodnikom ryć kanały, które są łatwe do worków polietylenowych i papieru. Wiele rodzajów surowców leczniczych jest dla nich bardziej atrakcyjnych niż krup i makaron. Nie musisz powiesić wiązek suszonych ziół leczniczych w kuchni. Po pierwsze, przy takim przechowywaniu niewygodne jest ich dozowanie - cienkie, najcenniejsze gałązki i liście rozpadną się, jeśli spróbujesz odłamać część wiązki. Po drugie, wiszące trawy mogą zamieniać się w parującą żywność, a olejki eteryczne są bezużyteczne do odparowania. Po trzecie, kurz w najlepszym razie osiedla się na trawie, jeśli masz kuchenkę elektryczną lub sadzę gazową.Najdogodniejsze naczynia to małe specjalne słoiki( lepsze niż ciemne szkło), które zawierają tyle surowca, ile potrzeba na bieżące potrzeby. Większość surowców może być przechowywana niezamontowana w dużych słoikach.

Należy dodać kilka słów o ochronie zasobów dzikich roślin leczniczych. Swoich rezerw w przyrodzie są znacznie zredukowane dzięki analfabeta użytkowania i zanieczyszczeń: ze względu na zanieczyszczenie powietrza i gleby metalami ciężkimi stały się całkowicie niezdolne do zbierać nie tylko rośliny, które rosną w pobliżu autostrady, ale wszystkie są w pobliżu dużych miast. Wiele gatunków zniknie( np powszechne w centralnej Rosji dziurawca jest prawie nie występuje, a on musiał zostać zastąpiony przez blisko spokrewnionych gatunków, i prawie całkowicie zniszczone rodziny storczykowatych roślin).

Dlatego proszę czytelników tej książki: promuj ideę zachowania zasobów naturalnych! Proces uzdrawiania jest wzajemny, nie można mieć nadziei na cud uzdrowienia, nie odnosząc się do natury z wdzięcznością i miłością.

JAK STOSOWAĆ LEK

Stosowanie leków jest bardziej skuteczne, ponieważ przy ich komponowaniu brane są pod uwagę indywidualne cechy pacjenta i obecność współistniejących chorób. Podczas kompilacji kolekcji, najpierw musisz znać wskaźniki ciśnienia krwi i brać pod uwagę główne trendy jego zmiany( wzrost lub spadek).Po drugie, konieczne jest wzięcie pod uwagę stanu jelita, skłonności do biegunki lub zaparcia oraz uwzględnienie w pobieraniu surowych środków przeczyszczających lub ściągających. Po trzecie, niektóre rośliny są aktywne na mięśniach macicy i mogą być niebezpieczne dla kobiet w ciąży.

Część półproduktów roślinnych w kolekcji może powodować reakcję alergiczną organizmu. W takich przypadkach, począwszy od zbioru, który zawiera 2-3 składniki,

i po 5-7 dniach dodać jedną roślinę, aby wykluczyć alergie.

Preparaty ziołowe mają wielowymiarowy wpływ na organizm człowieka, co uzasadnia stosowanie tych samych ziół do leczenia różnych chorób.

Dla informacji: 1 łyżeczka( łyżeczka) zawiera około 5 g surowca, deser( deser) - 10 gramów, jadalnia( bb) - 15 gramów, jadalnia z blatem - 20 gramów, cienka szklanka- 200 g wody.

Wszystkie składniki do kolekcji medycznych są przygotowywane ze świeżych lub suszonych rozdrobnionych surowców.