Glukagon w osoczu krwi

Wartości referencyjne stężenia glukagonu w osoczu krwi u dorosłych - 20-100 pg / ml( RIA).

Glukagon jest polipeptydem składającym się z 29 reszt aminokwasowych. Ma krótki okres półtrwania( kilka minut) i jest funkcjonalnym antagonistą insuliny. Glukagon przede wszystkim tworzą trzustkowych komórek A dwunastnicy, ale jest dostępny komórkom pozamaciczną wydzielanie w oskrzelach, i nerki. Hormon ten wpływa na metabolizm węglowodanów i lipidów w tkankach obwodowych. W cukrzycy łączne działanie tych hormonów pokazano, że niedobór insuliny wraz z nadmiarem glukagonu, która w istocie staje się przyczyną hiperglikemii. Jest to szczególnie dobrze zademonstrowane na przykładzie leczenia cukrzycy typu 1, czyli bezwzględnego niedoboru insuliny. W tym przypadku bardzo szybko się rozwija hiperglikemię i kwasica metaboliczna, którym można zapobiegać poprzez przypisanie somatostatyny, który hamuje syntezę i wydzielanie glukagonu. Po tym, nawet przy całkowitym braku insuliny, hiperglikemia nie przekracza 9 mmol / l.

Wraz z somatostatyną wydzielanie glukagonu hamuje glukozę, aminokwasy, kwasy tłuszczowe i ciałka ketonowe.

Znaczny wzrost stężenia glukagonu we krwi jest oznaką glukagonu - guza komórek A wysepek Langerhansa. Glucago-noma stanowi 1-7% wszystkich nowotworów trzustki w wysepce;częściej zlokalizowane w jej ciele lub ogonie. Rozpoznanie choroby oparte jest na poziomy w osoczu wykryto bardzo wysokie stężenie glukagonu - powyżej 500 pg / ml( może być w zakresie 300-9000 pg / ml).Wartość diagnostyczna ma hipocholesterolemię i hipoalbuminemię, które są wykrywane u praktycznie wszystkich pacjentów. Dodatkowe informacje można uzyskać za pomocą testu ucisku wydzielania glukagonu po załadowaniu glukozą.U pacjenta po poszczeniu w nocy pobierana jest krew z żyły w celu oznaczenia stężenia glukozy i glukagonu. Następnie pacjent przyjmuje doustnie glukozę w dawce 1,75 g / kg. Powtórzona krew do badania jest pobierana po 30, 60 i 120 minutach. Zwykle w szczytowym stężeniu glukozy we krwi stężenie glukagonu zmniejsza się do 15-50 pg / ml. U pacjentów z glukagonoma nie obserwuje się spadku poziomu glukagonu we krwi( wynik ujemny).Brak ucisku wydzielania glukagonu podczas testu jest również możliwy u pacjentów po gastroencektomii i cukrzycy.

stężenie glukagonu w osoczu krwi u pacjentów z cukrzycą może wzrosnąć, guza chromochłonnego, marskością wątroby, choroby wątroby i zespół Iceni-to-zespołem Cushinga, niewydolność nerek, zapalenie trzustki, zapalenie trzustki, urazu, rodzinna giperglyukagonemii. Niemniej jednak wzrost jego zawartości jest kilkakrotnie wyższy niż normalnie, odnotowany jedynie w przypadku guzów wydzielających glukagon.

Niskie stężenie glukagonu we krwi może odzwierciedlać ogólny spadek masy trzustki spowodowany stanem zapalnym, obrzękiem lub trzustką.