Rodzina: Czy chcesz spojrzeć wstecz?

«Każda próba na stereotypu mężczyzny wydaje się naruszać fundamentów wszechświata.”

Walter Lippmann

«Człowiek zaczyna dorastać w sto lat przed jego narodzinami” - powiedział wybitny prawnik MNGernet. Powiedziałbym - na tysiąc lat: cała rosyjska historia w każdym z nas. Spójrz na siebie, do swoich rodzin, przyjaciół, a zobaczysz: w przeważającej części jesteśmy znak veche montaż i wolni epoki Kijów, ślady Tatarism i poddaństwo i odcisk okresie stalinizmu stagnacji. Chyba że pozbędziemy naiwnej monarchizmu i naiwnego optymizmu, fatalizm i przekonania, że, być może, sama ułożone, że my, mimo wszystko najlepsze, najbardziej. .. najbardziej? Miłość niekończących się bezowocnych rozmów, ale ze strachu i niewoli, które są lepiej wycisnąć kroplę życia oraz z przekonania, że ​​prawda, sprawiedliwość - w wyrównywaniu, to lepiej, aby przejść nie iść, ale od ludzi, aby zachować to, aby dyskutować zwładze - iść pod wiatr?!Wszystkie krajowe dramaty i tragedie z przeszłości, możemy znaleźć w jego duszy, jego charakteru, jego zachowanie.

Jak zachowuje się połączenie czasów? Historia materializuje się w narodowych tradycjach i stereotypach zachowań.Ich opiekun to rodzina. Podobnie jak w chromosomie jest - media dziedziczności społecznej, która odgrywa mniejszą rolę w życiu niszy niż dziedziczność biologiczną.Informacje społeczny i genetyczny jest rejestrowana, można powiedzieć, jest kodowany, w relacjach międzyludzkich w rodzinie, stereotypy zachowań dorosłych członków rodziny, a od nich przekazywane do dziecka. Od najmłodszych lat, zanim nawet gdy zaczyna jasno zrozumieć jego działania i wyraźnie kontrolować swoje zachowanie, dziecko mocno, choć często nieświadomie, uczy się języka i wiary, metod i standardów zachowania, sposób myślenia, światopoglądu, postaw społecznych, systemu wartości, opinie o kardynalnych problemach życia. Socjologowie i psychologowie odkryli, że chociaż nauka odbywa się w całym życiu człowieka, to dowiedziałem się w dzieciństwie determinuje jego życie, zasadniczą zmianę zachowań, tzw konwersji, niezwykle rzadkie. Co więcej, nie tylko interpersonalne nieformalnych związkach intymnych, ale także społeczne, gospodarcze, polityczne, modelowane i zorganizowany na wzór ludzkich relacji międzyludzkich nieodłączne w większości rodzin. Taki jest los ogromnej większości ludzi, jednostki pokonują zastawione w dzieciństwie;mutacja w genach „” dziedziczności społecznej tak rzadkie, jak mutację w ludzkich chromosomów. Zaprawdę, „wszyscy pochodzą z dzieciństwa”, jak Antoine de Saint-Exupéry „

Tak, to jest w rodzinie rodzi się nie tylko człowieka, ale także obywateli To dlatego, że rodzina - rodzaj mikrokosmos społeczny. . Jego struktura jest najbardziejblisko do „oryginalnego” modelu społeczeństwa w ogóle w niej w skrócie jest cała gama ludzkich relacji tkwiących w dużym społeczeństwie w rzeczywistości, rodzina -. . jest system relacji małżeństwa i pokrewieństwa, ekonomicznej i prawnej, moralnej i psychologicznej wewnątrzrodzinnych od. Ocean powiązane ze stosunków społecznych, etnicznych, politycznych i gospodarczych w dużym społeczeństwie. W zmodyfikowanej formie rodzina skupia się cały zestaw z nich, tak, że dzieci od urodzenia są zawarte w systemie stosunków społecznych.

nie powinna, oczywiście, zapominać, a mynie zapominamy ważną rolę przedszkolnym i szkolnym instytucji, literatury i sztuki, mediów, organizacji społecznych, przyjaciół, siebie socjalizacji młodego pokolenia. Jednak nawet teraz, gdy wartość edukacji tych agentów jest znacznie zwiększone w porównaniu z przeszłością, rodzina, jak pokazują przykłady, nadal jest na pierwszym miejscu. Dzieci w masie nadal chcą wyglądać jak ich rodzice.

Co to jest pierwotne - relacje rodzinne lub związki w społeczeństwie? Istnieje socjologowie, którzy uznają wszystkie ważne relacje i funkcje dużych grup społecznych, po prostu przez ekstrapolację, refleksji, projekcja idei, pojęć, relacje, dominującej w rodzinie. Inni kładą nacisk na prymat stosunków w dużym społeczeństwie. Jeszcze inni uważają, że interakcja między różnymi poziomami relacji międzyludzkich prowadzi do ustanowienia modalnego systemu relacji. Jestem z trzeciego punktu widzenia, a wychodząc z niego, staram się patrzeć na rosyjskiego społeczeństwa pod koniec XIX - początek XX wieku.- powiązanie relacji interpersonalnych w rodzinie chłopskiej - grupa podstawowa w społeczności chłopskiej - grupa wtórna i stosunki społeczno-polityczne w społeczeństwie.

Wśród chłopów( tutaj i poniżej jest tylko rosyjskie chłopstwo), przeważała rodzina wielkiego ojca, składająca się z trzech pokoleń.Była nie tylko związane, ale także, co równie ważne, unia gospodarcza oparta na podziale pracy według płci i wieku, w których głowa rodziny( autostrady) należał do dominującej pozycji i majątku małżeńskiego jest współwłaścicielem. Ojcowska rodzina chłopska to małe państwo absolutystyczne. Bolshak( zazwyczaj najbardziej doświadczeni i starsi) zarządzanie pracą członków rodziny, przydzielanie, nadzorowanie i obserwując ich pracę, analizowane wewnętrzne spory, ukarania winnych, a następnie moralność, zakupy, zawierane transakcje, płacenie podatków, był szefem kultem węża iodpowiedzialny za wioskę, społeczeństwo i państwo za zachowania członków rodziny, które zawsze i wszędzie reprezentował.Rola drogi została wzmocniona przez fakt, że wszyscy członkowie rodziny mogli zawrzeć dowolne transakcje tylko przez głowę rodziny. Bolshak mógł oddać swojego syna i młodszego brata robotnikom wbrew ich woli.

Pod wpływem ucisku patriarchy sytuacja członków rodziny była czasami bardzo trudna. Jednak zwyczaj nie uznał prawa dzieci do żądania podziału, zasadą było to, że "dzieci nie dzielą się z ojcem".Tylko wtedy, gdy autostrada zasypany własność rodzinną, sekcja zwyczaj przyjęty wbrew jego woli, aby wyróżniać się udział własności oddzielono, i że wspólnota została przeprowadzona, który miał prawo do ingerowania w sferę stosunków rodzinnych.

Spróbujmy uogólnić cechy relacji wewnątrz rodziny, zasady, na których zostały zbudowane. Pierwszą zasadą jest hierarchia i nierówność członków rodziny. Wszyscy są upokorzeni przed głową rodziny, kobiety przed mężczyznami, młodsi przed starszymi, dzieci przed dorosłymi. W tym samym czasie głowa rodziny może oderwać gospodarstw domowych i szczerze się nimi zająć, „Kobieta stoi w tle - mówi znany pod koniec XIX wieku etnograf. A.N.Minh - ona nie ma głos powinien bezkrytycznie słuchać starszych i jej mąż, jej stosunek do tego ostatniego jako pracownika na właściciela, często dostaje ją od niego, ale bicie męża nie umieścić go jako wyrzut i zauryad padało oni niezadowoleni za przestępstwo, ale bardziej całkowicie niewinnie, pod pijacką ręką. "

Daleko od idealnej postawy rodziców do dzieci.„W widoku chłopski świat nie jest to pozycja na odpowiedzialność rodziców do dzieci, ale jest obowiązkiem dzieci do rodziców w formie przesadnej piąte przykazanie jest szczególnie umiłowana.„Nepochetniki” - najbardziej obelżywe przezwisko dla dzieci „- stwierdził byłego rolnika w 1929 roku,” Ojcowie wychowawczego obowiązku komponować wyłącznie od matek i samych dzieci, aby zachować ścisły. Dzieci wychowują się niedbale, niesłusznie, nieświadomie i niegrzecznie. Nie ma dla nich wielkiego wyjścia. Dzieci są bardzo wcześnie, od 8 roku życia zmuszone są do pracy "- zauważył etnograf P.S.Efimenok.

Przemoc uznawana jest za całkowicie normalną i pierwotną formę oddziaływania. Fizycznie karane dzieci, szczególnie często małe;ale rózga nie ominęła uwagi dorosłych dzieci. Cierpią z powodu bicia kobiety. A co się stało, gdyby zdradziła męża, oglądałem osobiście Gorky 15 lipca 1891 we wsi. Prowincja Kandybovke Nicholas County Chersoniu. Ofiara przywiązała swoją nagą, związaną żonę do wozu, wspiął się na wózek i stamtąd biczował swoją żonę.Wóz podążył za tłumem i ruszył wzdłuż wiejskiej ulicy. W innych dziedzinach, według Gorkiego, „zdrajca” traktowany „humanitarnie”, „wystawiać kobiety, posmarowane smołą, obsypany kurzych piór i tak jechać ulicą w lecie posmarowaną z melasy i przywiązany do drzewa na pożarcie przez owady.”

Rodzina przeważa wymuszonego kolektywizmu i centralizmu, wspólne interesy rodziny, jak oni rozumieją autostradą, a nie tylko dominować, są jakieś wartości bezwzględnej, indywidualne interesy poszczególnych członków rodziny nie będą rozpatrywane. Było to wyraźnie widoczne w momencie zawarcia małżeństwa. Young nie ożenił się z miłości, lecz z woli rodzica, który w tym przypadku odzwierciedla nie kaprys starszych i interesów rodziny jako całości, ponieważ małżeństwo było postrzegane jako coś w rodzaju transakcji nieruchomości.

To pozwala nam, bez żadnej przesady nadana chłopską patriarchalną rodzinę do autorytarnego typu, gdzie nie było śladu demokracji. Według symbolicznego określenia słynnego badacza M. Ya. Fenomenova ponieważ działał „osobliwego, szorstki darwinizmu milcząco przyznaje, że silny powinien mieć pierwsze miejsce, a słabi muszą ustąpić do niego.”

Czytelnik

, być może, to jest oczywiste, że patriarchalna rodzina chłopska nie była idealna, jak zdawała się powierzchownej obserwatorów życia chłopskiego( niektórzy uważają teraz), w centrum porządku, spokoju i dobrobytu, gwarantem interesów każdego i wszystkich razem. To zawsze było źródłem wewnętrznych sprzeczności, napięć, które tylko częściowo nakręcony przez wieki sporządzić życie rodzinne przepisy i zachowanie rodziny. Ale byłoby to nie pomyłka, aby zobaczyć korzyści z tej rodziny, jej zgodność ze wszystkimi warunkami tej chwili życia. To był zgodnie z gwarancją długiego czasu istnienia, stosowności systemu stosunków rodzinnych, które dzisiaj mogą powodować pośpiechu krytykę ludzi, którzy dorastali w bardzo różnych okolicznościach. Autorytaryzm zapewnia wystarczająco wysoką skuteczność członków rodziny na podstawie podziału pracy i wysokim wysiłku fizycznego. Patriarchalna rodzina dała schronienie słaby starość, ubezpieczenia od chorób. Jednak chyba najbardziej znaczący był fakt, że żadne poważne interesy duchowe i osobowość w chłopa nie obudził w wystarczającym stopniu.Życie było tak trudne i elementarne, że celem życia został zredukowany do zaledwie przetrwać.„Przerażający ignorancja, niewiedza nieporozumienie i prawie wszystko, co wychodzi z życia rolniczego mocno Outlook ciężaru uprzedzeń i przesądów, mieszka od niepamiętnych czasów - znanego lekarza kraju AIShingaryov - oczywiście w połączeniu z faktem, że „wszechmocny ucisk potrzeb jest potężnym mistrzem i nauczycielem życia”.

rodzina rosyjski chłop żył w ramach i pod okiem społeczności wiejskiej wylądował świnia, świat, jak nazwali ją chłopom. Ta organizacja społeczna, zgodnie z KS.Aksakova, L.N.Tołstoj, G.I.Uspensky, V.I.Semevskii i wiele innych rosyjskich ekspertów w życiu jest Alma Mater chłopów, określa całą swoją drogę życia. Wspólnota dla naukowców było to, że Rzym, który nieuchronnie przyniosła im wszystkie drogi, na których błądziły w poszukiwaniu prawdy i rosyjskich fundamentów życia rosyjskiego. Jaka była rosyjska społeczność wiejska peredelnaya?

społeczność miał szeroki zakres obowiązków, aby zapewnić redystrybucję ziemi, który nie był w prywatnym i zbiorowym komunalnej własności, rozplanowania i poboru podatków, spraw karnych cywilne i drobne między członkami społeczności, bronił interesów chłopów do państwa, właścicieli i innych., W celu realizacji społecznejkontrola, opiekowała się chorym i niedołężnym, etc. Chłopi zjednoczeni we wspólnocie ekonomicznych i klasowych interesów, walka społeczna, sprawiedliwość, życie religijne, rozrywka, wzajemnej pomocy. Praktycznie we wszystkich swoich działaniach chłopi byli głównie członkowie społeczności, wszystkich swoich public relations prowadzone zarówno we Wspólnocie lub zostały przez nią pośredniczy. Stan miał się nie robić z poszczególnych rolników i społeczności. Do wykonywania zadań publicznych odpowiedzialnych społeczności jako całości, ale także był oficjalnym przypomnienie idei, postaw i norm, które zostały zatwierdzone przez państwo. Ale nie ślepy przewodnik, ale elastyczny, selektywny. Społeczności w celu dostosowania najwyższą wskazówek, ale świadomie lub nieświadomie zniekształcony czy instrukcje te są sprzeczne z interesami albo, albo z tradycją.

Tak, z jednej strony, społeczność doprowadziła całe życie chłopów, poznać ich pilnych potrzeb i wykonywane przed znalazł stanu ich interesów. Z drugiej strony, był to organ administracyjny i policyjny, przez który państwo wycofuje się z podatków chłopów zatrudnić i utrzymać chłopów w kolejce. Z jednej strony, społeczność miała charakter nieformalny demokratycznego instytucji, spontanicznie pojawiły się w życie i potrzeby rolników sąsiedztwa schroniska. Z drugiej strony, został oficjalnie uznany przez organizację, która została wykorzystana przez klasę rządzącą i rząd dla swoich własnych celów.

płaszczyźnie socjologicznej, społeczność była mała grupa społeczna, chociaż miał stosunkowo dużą liczbę - od 20 do 500 osób obojga płci. Chłopi mieli wysoką częstość bezpośredniego nieformalnego kontaktu i są silnie współzależne.

Ważne cechy społeczności powinna zawierać ogromną rolę opinii publicznej i efektywnego systemu nieformalnej kontroli społecznej, która jest głównym regulatorem zachowań chłopów, zaabsorbowanie poszczególnych społeczności chłopskiej, jego, że tak powiem, zniewolenie, przymusowe i regulacja działalności i innych działań.Natomiast decyzje na spotkaniach rolników - Najwyższy organ gminy - w drodze głosowania większościowego, ale mniejszość odrębne, nie mówiąc już pojedynczy rolnik, mieliśmy do poddania się, ponieważ większośćNie byliśmy w stanie egzekwować swoje poglądy.

Własność wspólna łączyła cechy własności zbiorowej i prywatnej. Społeczność własność ziemi na walnym gromadzeniu razvorstyvalas między wszystkimi muzhch

INS-pracowników( lub na innej zasadzie), ale własność samego gruntu jest przeprowadzana indywidualnie przez chłopów.

Wspólnota kontrolowała również dzierżawę, sprzedaż, zastaw i dziedziczenie ziemi. Ponadto społeczność zbiorowo, na spotkanie generuje system rotacji, podzielił ziemię na polach, ustalić, co posadzić w jakiej dziedzinie rolnictwa, pracy, itd. Ale każdy chłop na swoim terenie był samowystarczalny. Gminny forma własności ziemi, wraz z towarzyszącą patchworku, obowiązkowy płodozmian i wzajemna odpowiedzialność stworzyli rodzaj stosunków produkcji, w którym członkowie społeczności we wszystkich jego działania są ze sobą powiązane i współzależne, a wszystkie czynności produkcyjne każda z nich miała miejsce w ogólnym planie i pod nadzorem społeczności. Jako działalności gospodarczej - najważniejszego rodzaju działalności, rodzaj relacji ze społecznością rolników w tej dziedzinie ma decydujący wpływ na jego relacji ze społecznością i we wszystkich innych dziedzinach życia. Mianowicie stosunki produkcji w społeczności skonfigurować tego typu public relations, w którym społeczność chłopska została pochłonięta.

Społeczność nie mogła, oczywiście, lubić pańszczyzny, całkowicie spętać chłopa. Jednakże, we wszystkich istotnych sprawach życia chłopskiego, zachowania chłopskiej znormalizowanego i odchylenia od normy ma minimalne ze względu na fakt, że możliwość narażenia na rolnika indywidualnego we Wspólnocie były znikome, natomiast możliwość oddziaływania na społeczności są nieograniczone chłop. Na przykład, przed reformy Stołypina w 1906 dvorohozyain może opuścić społeczność, ale kosztem nieodpłatnego przekazania gruntu, który był w użyciu, a prawa do jej posiadania przyszłości w społeczeństwie. Młody rolnik mógłby osiągnąć w ramach aktywnej i pełnosprawnych ojca( i braci) wbrew woli ojca, ale kosztem ustępstw na ich rzecz znaczącego udziału w nieruchomości, które byłyby należne mu na pokojowego rozwiązania problemu.

zaabsorbowanie społeczności chłopskich są w dużej mierze wygładzone wspólne interesy większości chłopów, co wynika z faktu, że zróżnicowanie nieruchomość nie jest osiągana katastrofalne rozmiary. Zaabsorbowanie chłopa nie produkują traumatyczny wpływ na jego psychikę, a także dlatego, że rolnik - w każdym razie, większość chłopów - nie wydaje się, że jest zniewolony społeczności. Osobowość, poczucie „ja” były wciąż tak mało rozwinięte, że to „ja” harmonijnie i organicznie połączone z „my” dla społeczności.

Inną cechą społeczności była jego wielka izolacja, izolacja od świata zewnętrznego, czyli od innych grup społecznych, miast, etc. Niska mobilność chłopów zwolnił wdrażania zmian społecznych w społeczności, przyczynił się do zachowania nakazów społecznych. Socjalizacja młodego pokolenia miało miejsce w społeczności i głównie dzięki tradycji ustnej, żywych przykładach, bezpośrednie przeniesienie doświadczeń z rodziców na dzieci.

Podobnie jak patriarchalnej rodziny, społeczność chłopska nie była oczywiście pozbawiona wewnętrznych sprzeczności idealna instytucja gotowy w każdym czasie forma organizacji rosyjskiej wiosce życia. Ale od wieków to naprawdę spełniają wymagania czasu, to było całkiem do przyjęcia, a może nawet najlepszy ze wszystkich możliwych form organizacji, zarówno dla rolników, jak i dla tych u władzy. Wady społeczność jako organizacji społecznej - inicjatywy ograniczające, absorpcja indywidualnego, tradycjonalizmu, wzajemna odpowiedzialność, itd. - Z punktu widzenia chłopów były na plus, ponieważ przyczynił się do konsolidacji i chronić chłopów z wystąpieniem klasy rządzącej i stanie na standard życia i praw chłopów, która odbyła się z powrotem na rozwój nieruchomościnierówność, zapewniają gruntów rolnych, które przyczyniły się do bardziej sprawiedliwego podziału obowiązków, był na plus, ponieważ dał Wspólnocie poczucie bezpieczeństwa ibezpieczeństwo hoc. Wady wspólnotowe, w zakresie kompetencji, które są: niska i powolny rozwój sił wytwórczych i zapobiec wzrostowi podatków i miał konsekwencje trwałych zaległości - były kompensowane ich zdolności, aby nie dać się swoją moc, aby utrzymać chłopów w posłuszeństwie i pobierania podatków i czynszów, przynajmniej wIlość, jaką zapewnia ten poziom rozwoju sił wytwórczych. Ekonomiczne interesy społeczeństwa i państwa zostały poświęcone politycznym interesom klasy rządzącej.

Porównując społeczności

z chłopskiej rodziny, możemy znaleźć wiele podobieństw między nimi, że rodzina może być traktowana jako społeczność w miniaturze. I tu i tam widząc zadeptania fizyczną, brak szacunku dla indywidualnych aspiracji i zainteresowań, przymusu, reglamentacji, centralizmu, priorytet starszych i tradycji, nierówność( kobiety i młodzi ludzie w zarządzaniu nie są zaangażowane), zmuszony kolektywizm oparty na kolektywnej formy własności( społeczność - na ziemi, w rodzinie - na wszystkich nieruchomościach).Rodzina i społeczność były podobne, organicznie się uzupełniały i oczywiście wspierały się nawzajem.

Można spróbować podsumować główne zasady, na której rodzina utrzymała wspólny system rosyjskiej wsi życia, w pewnym sensie całą rosyjskiego społeczeństwa, dla którego chłopstwo było głównym wsparcie społeczne i interpretować je w kategoriach znanych nam dzisiaj. Przy całej konwencjonalności takiej interpretacji może okazać się przydatna w późniejszej analizie. Wymieńmy następujące zasady:

1. Społeczna własność ziemi jako materialnej podstawy fundamentów życia chłopskiego rozwijała się przez stulecia.

2. Prawo męskich rolników właścicielem gruntu i równego korzystania ze wszystkich własnością Wspólnoty, które zagwarantowane prawo do pracy.

3. Prawo do odpoczynku: społeczność zabroniona przez 140 dni w roku, w tym.w ciągu 52 niedziele, 30 kościelnych i państwowych oraz 58 świąt narodowych( świątyń i gospodarstw domowych) w ciągu roku.

4. Utrzymanie siły rozpuszczalników każdej chłopskiej rodziny, prawo do pomocy społecznej w sytuacjach kryzysowych( pożar, utrata zwierząt, etc.), prawo do społecznego niepełnosprawności charytatywnej, wczesnego dzieciństwa, i innych okoliczności.

5. Demokratyczna centralizm: prymat interesów społeczności powyżej interesie rolników indywidualnych, podporządkowanie

6. odpowiedzialności zbiorowej( dla chłopa do stanu spełnia wspólnoty do wspólnoty - rodziny) i esprit de corps( jeden za wszystkich, wszyscy za jednego).

7. Prawo mężczyzn w związku małżeńskim do udziału w sprawach publicznych( na zebraniach, w sądach chłopskich, w wybranych urzędach).

8. Przestrzeganie zasady egalitarnej w uzyskaniu prawa do wykonywania obowiązków, kontroli jakiegokolwiek zróżnicowania między chłopów, jako ideał egalitaryzmu.

9. Rozporządzenie całego życia chłopów, prawo Wspólnoty do interwencji w rodzinnych i osobistych spraw chłopów, jeżeli są sprzeczne ze zwyczajami i tradycjami lub naruszać interesy Wspólnoty jako całości, przy założeniu indywidualności w praktyce zasad współżycia społecznego w ścisłym ramach tradycji i zwyczajów.

10. Tradycjonalizm, orientacja na przeszłość jako model. Należy zauważyć, że prawa poszczególnych chłopów w społeczności były uważane za obowiązki. Na przykład prawo do pracy, odpoczynku, udziału w sprawach publicznych itp.był bowiem obowiązkiem pracy, odpoczynku, uczestniczenia w sprawach publicznych. Takie spojrzenie na prawa jest nadal zachowane w zwykłej świadomości. Na przykład prawo do udziału w wyborach jest często interpretowane jako dług itp.

W tych zasadach życia wspólnotowego zinstytucjonalizowano społeczne, ekonomiczne, rodzinne stosunki chłopów w społeczności. W zestawie działań, zasady te zostały przekształcone społeczności w tradycyjnej organizacji, przepojona duchem pracy zespołowej, współpracy i wzajemnej pomocy, ale bez interwencji rynkowej, władze miasta i innych zewnętrznych sił zdolnych jedynie prostej reprodukcji jego materialnych i duchowych wartości, aby replikować historycznie określona - i historycznieograniczone - rodzaj ludzkiej osobowości.

Jaka była osobowość, jakiego rodzaju obywatele tworzyła rodzinna organizacja życia chłopskiego?

Po pierwsze, to, oczywiście, który podzielił podstawowe zasady organizacji, przy obecnych stosunków jako fakt, który nie wymaga zmiany. Po drugie, jak zwykle autorytarna rodzina. Jeśli zsumujemy wyniki obserwacji i badań psychologicznych współczesnych, modalna( to jest typowe, występujące w danej kulturze w wyniku jego wrodzonej układu socjalizacji i kontroli społecznej) tożsamości chłopa miał następujące cechy.

Uczniowie rodziny i społeczności byli w stanie poświęcić indywidualne interesy w imieniu wspólnego. Czuli potrzebę silnej władzy i przywództwa;dopuszczali przymus i regulację.Były bardzo charakterystyczne dla wyrównywania tendencji w podziale zarówno pieniądza publicznego, jak i obciążeń społecznych. Nie podobało im się żadne znaczące zróżnicowanie. Kierując tradycji antyku, władzy - gdzie szukać wzorów, ideałów, pytania i odpowiedzi, negatywny stosunek do wszelkiego rodzaju innowacje, nie lubią zmian, które są oczekiwane tylko z pogorszeniem się sytuacji. W wyniku tej inicjatywy, niezależne osoby nie były we wsi na cześć.Chłopi byli kolektywistami, którzy kochali razem, kłócili się na zebraniu i jednomyślnie podejmowali decyzję, choć nie wszystkim zadowalali. Byli obcy pluralizmowi poglądów, dążyli do jednomyślności i, w każdym razie, do jednomyślności. Rosyjski chłop był, jak mówią, notorycznie obawa zerwania liczne tabu, zasad, wymagań, zawsze patrzył na sąsiadów, społeczności, Kościół boi się zboczyć z właściwej drogi. A jeśli naprawdę postanowiłeś zejść z utartego szlaku, to cały świat.

Czytelnik z pewnością zauważy, że byli inni chłopi, którzy odeszli od opisanego standardu. Tak, były, Ale, po pierwsze, stosunkowo niewiele. Po drugie, rolnicy odbiegające od normy zachowanie nie współgra w miejscowości: pozostawiali albo „dobrowolnie” lub przymusu bezpośredniego. Społeczność, przynajmniej od połowy XVIII w., Miał prawo wydalić „błędnego członków” w wojsku, na Syberię i innych odległych miejscach.

nie trzeba mieć specjalny wgląd do zrozumienia, że ​​rodzina chłopska ze społecznością podniesiony takich obywateli, który stał się najbardziej płodne baza społeczna dla absolutyzmu politycznego, autorytaryzm w dużym społeczeństwie, ze wszystkimi wynikającymi konsekwencjami gospodarczymi i społecznymi. Nic dziwnego, że cesarze rosyjscy, w tym Mikołaja II, autokracji zawsze uważane za wsparcie chłopstwa jest społecznością.

Połączenie pomiędzy relacji w rodzinie chłopskiej i patriarchalnej struktury politycznej państwa rosyjskiego zauważył dawno temu.„Mając starszy w domu i są mu posłuszni we wszystkim - jest to jeden z wyróżniających cech narodu rosyjskiego - powiedział, na przykład, w 1851 roku publicysta ALLeopoldov."Miło jest patrzeć na ten mały patriarchalny rząd( w chłopskiej rodzinie." -BM).To jest zarodek bezwarunkowego posłuszeństwa narodu rosyjskiego wobec władz, od Boga ustanowionego ".

Nie sądzę jednak, że istnieje jakikolwiek powód, aby rozmawiać o konkretnie rosyjskiej linii. Głęboki związek pomiędzy patriarchalnej organizacji rodziny i państwa - nie jest „cecha narodowa i historyczna, to jest typowe dla wszystkich społeczeństw agrarnych francuski historyk Jean-Louis Flandrin pisze o” monarchicznego modelu”rodziny europejskiej w przeszłości i słusznie, jak sądzę, wierzy.że nie tylko absolutyzmu rządu, ale także chrześcijaństwo, jeśli o to chodzi, i innych religii monoteistycznych, znaleźć podatny grunt w patriarchalnym codziennym życiu. „autorytetu ojca i autorytetu Boga nie tylko uświęcony przyjaciel Drewi legitymizować wszystkie inne organy królów, panów, wkłady, księża - wszyscy działali jako ojców i jako wikariusz Boga „(tj. pod koniec XVII wieku) nawet w okresie panowania Ludwika XIV, pisze Flandrin” nazywa władza ojca oznaczało. .wskazują na jej legitymizacji i bezwzględnego posłuszeństwa podatkiem do niej. „Ale wydaje się, że coś jest, a potem byłem w społeczeństwie francuskim, a do czasów Ludwika XVI, obalony przez rewolucję pod koniec XVIII w., obraz władzy rodzicielskiej, a jej prawdziwa wartość staje się bardzoinne. Ale daleko było do niego wszędzie. A oto świat yudnya wielu społeczeństwach, gdzie patriarchalna rodzina, religia monoteistyczna i autorytarne reżimy polityczne wzajemnie wspierać, opierając się presji zbliżającej się zmiany.

W Rosji, system opisany związek( można go nazwać patrymonialny) trwała w ogólnych warunkach dla reform Piotrowych i opracował ją wcześniej, w tym samym czasie, kiedy nie było Rosyjska wioska wspólnota i rodzina chłopska była autorytarna( słynny „Domostroi” - dzieło literackiew połowie XVI wieku, zawierający zbiór zasad postępowania, rodzina rosyjska wydaje się klasycznie autorytarna).

W przyszłości jednak, w przybliżeniu od połowy XVII wieku.a szczególnie od początku XVII wieku rosyjskiego chłopstwa, z jednej strony, rząd rosyjski i szlachta, mieszczaństwo, liberalna inteligencja, uosobiona dużej firmie, z drugiej strony, zaczęli się rozchodzić.Jeśli w rodzinie chłopskiej i społeczności, gdyż zostały porzucone lub przynajmniej doświadczyli bardzo niewielkie zmiany, wielkie społeczeństwo stopniowo przekształca się zgodnie z ustalonymi przez czas europejskimi normami kulturowymi.

O ile można sądzić ze źródeł historycznych, w XVIII - początku XX wieku.ani chłopskiej rodziny lub społeczności - cytadela chłopskiej kultury ludowej - nie uległy radykalnym zmianom, jeśli nie odnoszą się do takiego spadku średniej wielkości rodziny, których charakter nie jest do końca jasne. Zasady ich życiu, że populiści powodzeniem zwane fundamenty, chociaż zupełnie rozbita do 1905 roku, były nadal tak silne, że rząd zaczął walczyć ze społecznością w 1906 roku i nie była w stanie zniszczyć go przez 10 lat, mimo że został naciśnięty(od 1906 do 1916 r. około 2,5 miliona, czyli 26% wynajmujących pochodziło od społeczności).Autorytarny świnia rodzina i społeczność nadal dla większości rosyjskich referencyjnych chłopstwo grup społecznych, do których był kierowany przez całe życie jako Beacon, moralności i zasad, które jest oddzielone, należy uznać, jedynym i prawidłowe.

Tymczasem społeczeństwo rosyjskie od początku XVIII wieku.doświadczyli pewnej ewolucji od starożytnych tradycji, znacznie przyspieszonej w wyniku reform z lat 60. XIX wieku. Ta ewolucja prawdopodobnie byłaby szybsza i skuteczniejsza, gdyby nie była sprzeczna z tradycyjną kulturą chłopską.Wytrzymałość fundamentów chłopskich rodzin i społeczności, wydaje mi się, było ważnym powodem skromnego sukcesu reform XIX - początku XX wieku rosyjski rząd zajmował szczyt. .Reformy te nie były przygotowane na dole, w pierwotnych grup społecznych - rodziny i społeczności - w przeciwieństwie do tradycyjnego sposobu życia. Z pomocą rządu próbuje dokonać reform w niezwykłym życiu chłop rosyjski folk stosunków kulturalnych i dlatego reformy nie spotkały się z poparciem chłopstwa, który, przypomnijmy, 85% populacji w 1914

praworządności, priorytet prawa nad własnej woli człowieka, szacunku dla jednostki(w tym kobiety i dzieci), mniejszości prawo do autonomii, władze wyborów na wszystkich szczeblach i ich odpowiedzialność przed wyborcami, własności prywatnej, fetyszyzmu towarowego, stosunki burżuazyjne, indywidualna odpowiedzialnośćst, równość społeczna i polityczna obywateli, swobód demokratycznych, instytucji przedstawicielskich - to wszystko miało niewiele analogii w kulturze popularnej, i z tego powodu, nie przenosi się dobrze, ale realizacja została zniekształcona. Tylko w miastach, w górnych warstwach społeczeństwa, któremu udało się przekształcić zachodnie przykładowe relacje interpersonalne w swoich pierwotnych grup społecznych, reforma miał częściowy efekt.

należy wziąć pod uwagę, że rozwój kapitalizmu i reform dobrowolnie lub przymusowo stworzył ludzi nowego typu - nie wierny i wolnymi obywatelami, nie obojętnych i aktywnych, a nie tradycyjne i twórcze, a nie dogmatyczne i racjonalny, nie ufając sługi Boga i króla, ale krytycznie myślące osobowości, a nie pasywni wykonawcy, ale przedsiębiorcze osobowości. Rodzina chłopska i społeczność, jak widzieliśmy, stworzyły ludzi zupełnie innego rodzaju.

Rezultatem jest to, że na początku XX wieku luka między tradycyjnej kultury chłopskiej, jego nosicieli i zeuropeizowana w taki czy inny sposób kultura miasta, wykształconych sektory społeczeństwa i ierhami rządząca - wszyscy, którzy reprezentowali firmę w danym momencie. Ta przerwa nieuchronnie doprowadziła do konfliktu między dwiema kulturami.

Zatem tragedia rosyjskiego reformizmem było to, że, po pierwsze, że reformy przeprowadzone od góry i przed ogólnym czuć publicznym, czego potrzebują.Po drugie, radykalne reformy strukturalne wydają się sprzeczne z podstawami życia narodowego, fundamenty wieków twierdził chłopskiej rodziny i społeczności wiejskiej. Zwyczaj - "despota między ludźmi" - jak wiadomo, jest silniejszy od prawa.

nie nowina, że ​​reformatorzy mają tendencję do utraty bitwę, jeśli reformy podejmowane przez nich umyślnie lub nieumyślnie doprowadzić do zakłóceń w tradycyjnych relacji w grupach pierwotnych, związek, który nadal spełnia mas. Udane reformy są na górze, gdy dotknięte relacje w dużym społeczeństwie, by je zgodnie z wskaźników w podstawowych grup społecznych, jakw tym przypadku szerokie masy nie sprzeciwiają się reformom.

Zobaczmy z powyższego stanowiska na temat ostatnich wydarzeń z niedawnej historii byłego ZSRR.Wydaje mi się, że trzy rosyjskie rewolucje z początku XX wieku.nie rozumiem, jeśli nie brać pod uwagę konflikt między tradycyjnym rosyjskim chłopskiej kultury - kultury zdecydowanej większości - a zeuropeizowana kulturą dominującą mniejszość.Sprzeczność między dwiema kulturami stała się oczywiście nie jedyna, ale wydaje mi się, że jest ważnym czynnikiem rewolucji. Polityczna, system ekonomiczny i społeczny, który powstał po wojnie domowej w zasadzie całkiem zadowolony chłopi i robotnicy, którzy w większości nie zostały jeszcze rozstał się z perspektywy chłopskiej. Po tym wszystkim, nowy system państwowy w jego głównych cech reprodukowane na krajowy urządzenia skala rosyjskiej społeczności wiejskiej świni oparł się na bliski i zrozumiały dla jej zasad: centralizmu demokratycznego, pracy zespołowej, ograniczenie zróżnicowania, współwłasności i jej nowego podziału, równość praw i obowiązków, wyrównywania, prawo dopraca i własność nieruchomości( nie na własność, ale na własność), prawo do pomocy społecznej, prawo do wypoczynku. Widać to nawet na zwycięstwo kultury chłopskiej ludowej, rodzaj zemsty za 200 lat poniżenia którym doświadczyli od czasów Piotra I.

Dalszy rozwój były częściowo przejawem kultury ludowej, częściowo poprzez dostosowanie niektórych jej zasad do ich logicznego wniosku, lub do punktu absurdu częścią ichzniekształcenie. Na przykład sama kolektywizacja nie była sprzeczna z podstawami tradycyjnej kultury chłopskiej, dążąc do osiągnięcia pełnej równości w dystrybucji bogactwa materialnego. To nie przypadek, że kolektywna farma pochłonęła wiele cech społeczności. Bez przemocy, ewolucyjna, stopniowa transformacja społeczności w spółdzielnie była realistyczna i mogła przynieść pozytywne rezultaty.

ustanowienie biurokratycznych systemów dowodzenia i kontroli, zgodnie z pojęciami chłopskich osobisty dyktatury Stalina władzy, które, ich zdaniem, być autorytarny. Partia, odzwierciedlający poglądy mas( swoją drogą, przy wsparciu dużej większości członków partii), świadomie przeniósł się pod koniec lat 20-tych.do tego stylu zarządzania, jak się wydawało, był najskuteczniejszym sposobem osiągnięcia wyznaczonych celów. Stalin po prostu sprytnie skorzystał z sytuacji i obiektywną możliwość nawiązania osobistej mocy, przy okazji, przy wsparciu większości i przywódców i szeregowych członków partii. Myślę, że autorytarne stosunki interpersonalne, znany w rodzinie chłopskiej, grał rolę ważnego psychologicznych przesłanek ustanowienia autorytarnego reżimu w tym kraju. Szeroka część ludności nie przeraziła tego reżimu, nie wywołała protestu, zadowoliła go, ponieważsą z dzieciństwa przyzwyczajone do stosunków autorytarnych i po prostu nie znają innych.

Korzystanie zbiorowa jako środek depersonalizacji i wyrównywania ludzi, kult zbiorowej, a nie indywidualny sukces, socjalizacji życia prywatnego( grupy zawodowe były odpowiedzialne za moralny charakter swoich członków do właściwych organów i rozwiązać swoje problemy rodzinne, nasze zdrowie, nasze zdolności ogłosił public domain)stanatyzacja społeczeństwa( każda osoba była formalnie lub nieformalnie pracownikem państwa, urzędnikiem służby cywilnej, została przydzielona do miejsca zamieszkaniaWyspy, często do pracy, nie mogła swobodnie zmieniać ani jedno, ani drugie), przeniesienia prawa własności i władzy dla zewnętrznego charakteru demokratycznego - wszystko to było typowe dla tego rodzaju stosunków społecznych, ale w nowych warunkach było dalej, często przesadzone, brzydkie rozwój.represje

masowe doprowadzając do absurdalnej dążeniu do jednomyślności, brak szacunku indywidualnych i mniejszościowych poglądów hodowano w rodzinie i społeczności. Eksploatacja państwa i miasta wsi - jest to wypaczenie idei „ludu chodzi o sprawiedliwość, ale nie możemy zapominać, że jest to autorytarny reżim wykonane Podobna operacja możliwie

Tak więc możliwe jest, aby zgodzić się z tymi, którzy uważają, że rozwój kraju w 1920 -1940 GG. ..by tak rzec, celem prawa. czy ta alternatywa być? istniały, ale nie były one oparte na solidnej tradycji, nie ma dużego poparcia albo w partii lub w masie ludzi, a zatem prawdopodobieństwo ich realizacji nie był wielki.

Zobaczmy teraz z powyższego stanowiska na temat obecnej sytuacji, na temat restrukturyzacji. Jeśli uznajemy ścisły związek między relacji w rodzinie i społeczeństwie, jest to dla nas bardzo ważne, aby wiedzieć, czy relacje rodzinne i relacje rodzinne uległy zmianie, a osoba ze społecznością, a jeśli tak, to w jaki sposób. Sugerowałbym, że relacje rodzinne są dość znacznie zmieniony( chociaż zakres zmian w niektórych regionach, w różnych sektorach społeczeństwa, w obszarach miejskich i wiejskich nie była taka sama), a relacje w człowieku systemu - duża firma( stan) zmienia się w mniejszym stopniu. Patrząc w przyszłość, powiem, że ta sprzeczność jest, jak sądzę, potężnym bodźcem do demokratyzacji.

Według współczesnych naukowców, już w latach 1960-1970,na obszarach miejskich i wiejskich dominowała egalitarna rodzina, w której małżonkowie są równi.. Jeśli opierać się na badaniu socjologicznym 1976- 1977 dwuletniego, który odbył się w Moskwie, Penza i Yegorievsk( duże, średnie i małe miasta), odsetek egalitarnych rodzin wynosił odpowiednio 65%, 53% i 50%, odsetek patriarchalnej - 5%, 10%,11% i udział rodzin przejściowych - 30%, 37%, 41%.Dane te wydają się odzwierciedlać niedokładne Proporcje

egalitarnego patriarchalne i przemijające rodziny jako całości przez byłego ZSRR odoni nie uważają na okolicę, a także republik Azji Środkowej i Zakaukazia( koncentrat one 22% ludności byłego Związku Radzieckiego w 1987 roku), gdzie częstość występowania patriarchalnych rodzinach są nadal bardzo istotne. Na przykład, według badań socjologicznych przeprowadzonych w 1974 roku w Uzbekistanie, 44% i 33% wiejskich gospodarstw miejskich były ściśle patriarchalny.

A jednak chyba nie będzie przesadą założyć, że obecnie dominują ilościowo rodzin egalitarne i przemijające i że nie jest intensywny demokratyzacja patriarchalnego małżeństwa. Oczywiście nie stało się to natychmiast, ale powoli i stopniowo.. Tak więc, według badań socjologicznych przeprowadzonych w 1960 roku wśród pracowników Leningradzie dzielić wyraźnie patriarchalne rodziny stanowiły 12%, przezroczysty lub częściowo patriarchalny - 10%, a tylko 43% z głów rodzin dopuszczonych do człowieka w regionie Riazań, większość rodzin byłypatriarchalny. Zobacz inne wzór: młodych rodzin, gdzie małżonkowie mniej niż 40 lat między nimi zdominowany przez egalitarnych relacji w rodzinach, w których małżonkowie są starsze, - przejściowe, relacje w rodzinach z większą stazhem- patriarchalnej.

Ustanowienie równości w stosunkach między małżonkami miało i nadal ma niezwykle ważny wpływ na relacje między rodzicami a dziećmi. Zgodnie z prawem naczyń połączonych emancypacja kobiety pociąga za sobą emancypację dziecka. Dlatego w egalitarnych relacji rodzinnych między rodzicami a dziećmi częściej, ale nie zawsze, oparte na partnerstwie, uznając dziecko nie tylko obowiązki, ale także prawa do autonomii, wolności i inicjatywy. W rodzinach patriarchalnych( lub matriarchalnych) relacje między rodzicami a dziećmi są zazwyczaj autorytarne.

Od demokratyzacji relacji małżeńskiej poprzedza i promuje demokratyzację stosunków między rodzicami a dziećmi, w przeszłości do chwili obecnej jako demokratyzowanie, ale w mniejszym stopniu niż relacji między małżonkami. Jeśli polegasz na ankiecie przeprowadzonej przez socjologię z rodziny ISI AS byłego ZSRR w latach 80-tych.w Moskwie, Wilnie, Baku, około 30% rodzin rodzice ósmego równiarki posiadają przeważnie autorytarnych metod kształcenia, praktykujący zamówień, wymogu zakazu bez doprecyzowania, kary fizyczne. Oczywiście, nie jest to prymitywne szorstki autorytaryzmu nieodłączne rodziny patriarchalne chłopskie z końca XIX - początku XX wieku. To jest oświecony autorytaryzm. Ale oświecony absolutyzm nie zmienia charakteru autokratyczny mocy i oświecony autorytaryzm relacji interpersonalnych w rodzinie nie zmienia autorytarny charakter tych stosunków.

Jak widzimy rodziny, które praktykowane przez autorytarnych metod kształcenia, a tym samym autorytarne stosunki między rodzicami i dziećmi, ponad patriarchalnej rodziny( 30% vs. 5-11%), co jest naturalne, gdyż w kategoriach egalitarnych rodzin zachowały tradycyjną zależność pomiędzypokolenia. Należy również wziąć pod uwagę, że nie wszystkie z pozostałych 70% rodzin zdominowanych czysto demokratyczne stosunki między rodzicami a dziećmi, ponieważ istnieją rodziny typu mieszanego, gdzie kombinacja autorytarnych i demokratycznych metod edukacji. Dla przybliżona odsetek takich rodzin mogą wziąć udział rodzin w okresie transformacji - jest to około 35% wszystkich rodzin, tam gdzie nie jest bardziej kompletny równość między małżonkami: wydaje się logiczne założenie, że jeżeli stosunki małżonkowie nie są dość równe i demokratyczne, nie są one dość demokratycznatakże między rodzicami i dziećmi.

konsekwencji rodzina z czysto demokratycznych relacji między starszym i młodszym pokoleniom aż przeważają, ich udział nie przekracza, najwyraźniej, 35%( 100% - 30% - 35%).Co więcej, te 35% jest wliczone w cenę i te rodziny( które wzrasta), w którym dziecko dorasta do despoty rodziny lub dominujący styl cieplarniany rodzicielstwa, gdzie dzieci są niezależne od swoich rodziców lub życia w rodzinie, gdzie nie ma specyficzny system edukacji.

Uzyskane w trakcie badań socjologicznych wyników, to jest mało prawdopodobne, aby być przedłużony do wszystkich regionach wiejskich, całej rodziny. W stolicach dużych miast w europejskiej części byłego ZSRR demokratyzacji stosunków rodzinnych pójść dalej niż w miastach mniejszych obszarach wiejskich. Na przykład, w Ural według socjologów fizyczne kara ósmy korzystne 15,1% badanych rodzicom, podczas gdy w Moskwie, Wilnie Baku - 3,7%.W stosunku do młodszych uczniów i przedszkolaków autorytarne metody są stosowane znacznie częściej, ale znacznie częściej trudno jest powiedzieć.Według ankiety przeprowadzonej wśród 100 rodziców dzieci z przedszkola Leningradzie( przeprowadzone na moją prośbę) - kara fizyczna jest praktykowane w ponad 50% rodzin. Podobno 30% - to przynajmniej mini-morum autorytarne rodziny, odpowiadający pozycji w największych miastach w europejskiej części byvshegobyvshem ZSRR.W całym kraju, odsetek gospodarstw domowych z czysto autorytarnych stosunków między rodzicami a dziećmi, jak widać, więcej niż 30%, ale jest to mało prawdopodobne, aby przekraczać 50% wszystkich gospodarstw domowych, ponieważŻyje na obszarach wiejskich w 1987 roku tylko 34% populacji, a także w republikach Azji Środkowej i Kaukazu, 22% całkowitej populacji byvshegobyvshem ZSRR.

Według nauczycieli, główne zmiany w relacji rodziców i dzieci zaczęły występować w 1960 roku., Więcej szybko przejść do ostatnich 10-15 lat, zwłaszcza wśród rodzin inteligenckich. Od dzieciństwa dziecko zacznie rozpoznawać tożsamość, demokratyzacja stosunków rodzinnych, dzieci mają swoje prawa i obowiązki i mieć głos, do którego rodzice są uznawane. Rodzice zamieniają się w towarzyszy, starszych przyjaciół swoich dzieci. Wielu rodziców świadomie odmówił kary fizycznej, aby nie rozwijać u dzieci kompleks niższości, poczucie strachu. Wartość dzieci w oczach rodziców wzrosła ogromnie, dają im więcej wolnego czasu. Można najwyraźniej powiedzieć, że mur między rodzicami a dziećmi załamuje się, zostają one wprowadzone do kręgu dorosłych rozmów i zainteresowań.Wydaje się, że rodzice nie lubią dzieci inkubator podobieństwa, i starają się rozwijać swoją indywidualność, niezależność, inicjatywę.Te korzystne zmiany - konsekwencją zmian w poglądach rodziców pod wpływem edukacji, rzecznictwo osobistego doświadczenia - z jednej strony, a wymagania dzieci -( ! Bo dzieci zmieniły się również bardzo dużo) z drugiej strony.

Niestety, korzystny wpływ tych zmian w stosunkach międzyludzkich w rodzinie na dzieci w dużej mierze sparaliżowane przedszkolach i szkołach, co jest całkiem naturalne. Instytucje te są organizacjami państwowymi o wyraźnym porządku społecznym, nie są niezależne od dużego społeczeństwa w takim stopniu, w jakim rodzina. Jako takie, odzwierciedlają ogólny stan społeczeństwa i zostaną odbudowane, a więc w tym tempie, w jaki sposób i na jakim tempie będzie demokratyzacja społeczeństwa.

Nie możemy powiedzieć, że statystyki dotyczące charakteru relacji międzyludzkich w rodzinach niewiele, fragmentaryczne dane z poszczególnych badań przedstawionych powyżej nie są bardzo porównywalne do siebie, jaksocjologowie zebrali się w różnych programach. Dane te powinny być traktowane jedynie jako orientacyjne, chociaż one są, moim zdaniem, prawidłowo odzwierciedlają kierunek zmian w relacjach rodzinnych.

wniosek o rozpowszechnienie demokratycznego i mieszanego typu stosunków między rodzicami a dziećmi teraz odnoszą się do tych rodzin, które mają dzieci ze szkoły i wieku przedszkolnym, dlatego, żona rodziny, co do zasady, nie więcej niż 40-45 lat. Można zatem przypuszczać, że osoby w wieku poniżej 40-45 lat uczyły się lub uczyły w dzieciństwie głównie stosunków demokratycznych. Co możesz powiedzieć o tych, którzy są w wieku 40-45 lat, w jakich rodzinach dorastali, o jakich relacjach są przyzwyczajeni w dzieciństwie io jakie dzieci wychowali? Badania socjologiczne nie były wtedy przeprowadzane, a moje sądy oparte są na doświadczeniach moich przyjaciół, znajomych i fikcji.

Wydaje mi się, że ci, którzy w większości przypadków byli 40-45 lat, wychowywali się w atmosferze oświeconego autorytaryzmu, tj.przymusu, surowej regulacji i opieki. Terapia z fizyczną karą osłabła, ale mimo to nadal zajmowała ważne miejsce w arsenale środków oddziaływania, kara fizyczna była łączona z bardziej humanitarnymi metodami - z sugestią, perswazją, zastraszaniem, leczeniem psychologicznym. Myślę, że w większości przypadków wysiłki rodziców, jak zawsze - najlepsze intencje, skierowane raczej na udomowienia dzieci, rozwijanie ich zdolności do adaptacji, liczyć się z sytuacji, aby nie wyróżniać, być lojalny, skromny, jak każdy inny, niż na edukacjęinicjatywa, niezależność myślenia, poczucie własnej wartości, oryginalność, umiejętność wykonywania niecodziennych działań.

Ta linia do obalenia dziecka ze wszystkich pierwotnych, niezwykłych, aby wprowadzić jego zachowanie w sztywne, jednolite dla wszystkich ram, została jeszcze lepiej przeprowadzona w żłobie, przedszkolach i szkołach. W instytucjach przedszkolnych nie można było przeprowadzić demokratycznego stylu wychowania.ten styl wymaga dużo pieniędzy, czasu i cierpliwości - i to, jak zawsze, mamy duży deficyt. Nauczyciele musieli praktykować surowość, karę, bezwarunkowe poddanie się, ścisłą kontrolę.Dzieci zostały odpowiednio uformowane.

Zespół pedagogiczny w szkole zakończył prace rozpoczęte w rodzinach i przedszkolach - aby uczynić z wesołego, nieśmiałego źrebaka młodym pracowitym wałachiem. Za pomocą różnych środków oddziaływania dzieci zostały doprowadzone do niezbędnego stanu. W rezultacie, jak za dawnych czasów, stali się konformistami, tym razem jednak wykształceni. Taka szkoła w dzieciństwie przeszła przez moje pokolenie, urodzone w latach czterdziestych i, jak sądzę, również starsze pokolenia. Będąc w taki sposób przygotowane do życia, członkowie tych pokoleń w przeważającej części łatwiej było przetrwać okres stagnacji, a biurokratyczne metody dowodzenia i kontroli oraz ich relacji osobistych są przyzwyczajeni do od dzieciństwa. Według najnowszych danych, w 1987 r. Osoby w wieku 40 lat i powyżej miały 100,5 miliona osób, czyli 35,7% ogółu ludności byłego ZSRR i 51% populacji w wieku powyżej 18 lat. Naturalnie starsze pokolenia zajmują stanowiska dowodzenia w państwie i społeczeństwie i do tej pory były przeznaczone dla kraju.

Błędem byłoby identyfikowanie wszystkich, którzy są 40 i 45; 45 z tradycjonalistami, i wszystkich tych, którzy mają mniej niż 40 z postępowymi.58. Jednakże, lider pierestrojki starszych pokoleń, co do zasady, być mniej skłonny do gwałtownych reform społecznych niż młodych, a po drugie, ich doświadczenie życiowe i edukacja uczynił je ostrożnie, obawiając się zmian, co zawsze wiąże się z ryzykiem. Dlatego wśród nich ludzie dostrojeni do status quo są więksi niż wśród ludzi młodych. Dlatego jasne jest, że ci, którzy są w stanie zreorganizować się na 40-45 lat, będą mogli szybciej i skuteczniej reformować.Nie mogą, wolniej iz większymi trudnościami. Ale kurs pierestrojki jest z zasady nieodwracalny. Nowe, demokratycznie wykształcone pokolenia nie są obciążone przez te same kompleksy niższości i winy, w końcu, nie tylko zajmują wyżyny dominujący, ale także stanowią większość ludności. A potem pierestrojka na pewno wygra. Wydawałoby się, że taka maleńka rodzina w obliczu Lewiatana - państwa. Ale rodziny - dziesiątki milionów. Ich życie wewnętrzne nie może ostatecznie znaleźć odzwierciedlenia w życiu kraju. Zmiany obserwowane obecnie w stosunkach międzyludzkich w podstawowych grupach społecznych, zwłaszcza w rodzinie, między kobietami i mężczyznami oraz między rodzicami i dziećmi, są silnym motorem reform strukturalnych. Pokolenie, wychowane w demokratycznych norm i zasad postępowania, z poczuciem godności i własnej wartości wejdzie w konflikt z autorytarnych postaw w społeczeństwie, z metodami Command-biurokratyczny zarządzania, jeśli są przechowywane w dużym społeczeństwie, a taki czy inny sposób doprowadzi do zgodności z charakterem stosunkówrodzina i inne grupy pierwotne o charakterze relacji w państwie i społeczeństwie. Ponieważ nie do pomyślenia socjalizacja i nacjonalizacja ludzkich stosunków są nienaturalne dla osoby wychowanej w demokratycznej rodzinie.

Po tym wszystkim, co zostało powiedziane, czytelnikowi wiadomo, jaka jest moja odpowiedź na pytanie postawione w tytule artykułu. Patrząc wstecz, w przeszłości, jest nie tylko przydatna, ale po prostu niezbędna. Stara chłopska patriarchalna rodzina, którą niektórzy zachęcają do odrodzenia, była źródłem despotyzmu w Rosji na wszystkich poziomach - od rodziny po państwo. Jeśli chcemy żyć w demokratycznym państwie prawnym, nie musimy starać się przywrócić dużą rodzinę patriarchalną, a wszystkie siły, aby opracować nową małą rodzinę demokratycznych. Byłoby niewybaczalnym Łysenko nadzieję zmienić społeczeństwo, pozostaje niezmieniony charakter relacji w rodzinie, na okaziciela dziedziczenia społecznego. Sensowne protest kobiet przed mężczyznami, dzieci przeciwko rodzicom i ich walce o większej autonomii, wolności, inicjatywy, obserwowaną w tej chwili wydaje mi się pewnym znakiem nadchodzących zmian w społeczeństwie. Społeczeństwo nie może być wolne, jeśli niektórzy z jego członków dominują i gnębią innych, niezależnie od tego, kto jest uciskany - kobiety, dzieci lub osoby starsze.

Demokratyzacja rodziny przygotowuje proces demokratyzacji społeczeństwa.