Utrata dziecka

Bez względu na to, czy rodzice dziecka przegrywają przed lub po urodzeniu, sam fakt jest wielkim żalem. Wydaje się niemożliwe, aby pogodzić się ze śmiercią długo oczekiwane dziecko i dalej żyć, ale, jak pokazuje doświadczenie wielu rodzin, góra jest częścią procesu odzyskiwania.

Oczywiście rodzice są zszokowani i nie mogą uwierzyć w śmierć dziecka. Myślą, że mieli okropny sen, że to, co się dzieje, jest nierzeczywiste i że po pewnym czasie obudzą się, a dziecko nadal będzie z nimi.

świadomość rzeczywistości tworzy gniew i głębokie poczucie żalu, że wlewa się do niekończących się łzami, utrata apetytu i nieprzespanych nocy. Uczucia kobiety są silnie wzmacniane ze względu na szybki spadek poziomu hormonów, ponieważ organizm wraca do stanu sprzed ciąży.rodzice

mają rozpaczliwą potrzebę, aby zobaczyć i utrzymać swoje dziecko, a wiele z nich wprowadzą się do kości z powodu poczucia winy za brak zrobić tyle dla zbawienia. Są przytłoczeni gniewem, przeklinają śmierć, każdego i każdego - szpital, personel medyczny, siebie nawzajem.

Gdy gniew i głęboki smutek ustąpiły, na ich miejsce pojawi się depresja. Jaki sens ma kontynuowanie życia, jeśli świat jest tak niesprawiedliwy?

Adoptowanie sytuacji jest ostatnim etapem procesu doświadczania straty, przychodzi wraz z upływem czasu.Świadomość utraty nie oznacza, że ​​ból i złość zniknęły, ale teraz powinny zostać odsunięte i nadal żyć.Śmierć dziecka zawsze zmienia wszystko, ale ma sens iść naprzód, stać się silniejszym.

WSPARCIE

Doświadczenie doświadczenia dziecka jest różne dla każdego rodzica. W niektórych powrót do życia codziennego zajmuje bardzo dużo czasu, inni zwykle powracają do zwykłego rytmu, próbują wypchnąć to smutne wydarzenie na drugi plan. Ważne jest, aby każdy rodzic doświadczył swoich uczuć na własną rękę, a nie robić, jak radzą inni. Utrata dziecka może mieć ogromne znaczenie w związku małżeńskim. Mężczyźni mają tendencję do ukrywania swoich uczuć, więc osierocony ojciec odczuje stratę tak ostro jak jego żona, chociaż nie będzie otwarcie wyrażał swojego smutku. Kobieta może interpretować swoje zachowanie jako obojętność, czuć się urażona i zamknąć się w sobie. Jedynym sposobem na pokonanie tego stanu jest szczera rozmowa o swoich uczuciach.

Ważne jest, aby oboje rodzice mieli jak najwięcej pomocy i wsparcia. Wiele osób pomaga zdjęcie dziecka lub możliwość trzymania go w ramionach po porodzie. Pamięć o życiu dziecka, niezależnie od czasu jego trwania, daje także szansę na przetrwanie żalu.

Dlaczego dzieci umierają

Dzięki postępom w nowoczesnej medycynie, liczba dzieci, które umierają przed rozpoczęciem pracy, tj Stillborn dzieci w wieku powyżej 24 tygodnia ciąży, bardzo niskie. Gdy to nastąpi, często nie wiedzą, dlaczego dziecko zmarło przed narodzeniem, jednym z powodów jest nazywany nieprawidłowy rozwój płodu lub przedwczesne odklejenie łożyska. Matka może zauważyć, że coś jest nie tak - dziecko przestało się poruszać lub lekarz nie będzie w stanie usłyszeć pulsu dziecka. Aby przetestować płód serca stosuje się badanie ultrasonograficzne.

Jeśli dziecko umiera w macicy, matka ma trudności z normalnym porodem, ponieważ wie, że dziecko nie żyje.

lepiej unikać cesarskie cięcie, ponieważ może to prowadzić do powikłań u matki i wpływ na przyszłe pokolenia.

Bardzo rzadko zdarza się, że dziecko umiera podczas porodu, przypadek ten nazywa się "śmiercią śródmózgowia".Zdarza się to często z powodu braku tlenu, tak że istnieje wiele powodów, w tym niewydolności łożyska, anemia i toksycznych pochodzenia gęstej-Vivani pępowiny wokół szyi.

zgonów noworodków( zgon noworodka) często występuje z powodu problemów z oddychaniem, szczególnie jeśli dziecko jest przedwczesne lub ma poważne problemy rozwojowe.

Sudden Infant Death Syndrome

«Śmierć w kołysce” - nagła i niespodziewana śmierć niemowlęcia poniżej jednego roku życia, która pozostaje niewyjaśniona po dokładnym badaniu, w tym po sekcji zwłok, badania śmierci i miejscu historii rozwoju dziecka. Przyczyną nagłej śmierci jest zazwyczaj wieloczynnikowa, ale ponieważ rodzice powinni położyć dzieci do snu na plecach, nie na brzuchu, liczba zgonów związanych z zespołem nagłej śmierci, stale maleje od początku lat 90-tych.