Jak objawia się hipotrofia u dzieci i co trzeba o niej wiedzieć

Hipotrofia u dzieci występuje z reguły w pierwszych latach życia i charakteryzuje się opóźnieniem wzrostu i masy ciała dziecka. Natura zdarzenia jest wrodzona i nabyta. W pierwszym przypadku kobieta w ciąży jest odpowiedzialna za wzrost i rozwój płodu, a w drugim głównym powodem jest brak składników odżywczych, które dostają się do organizmu dziecka.

Przyczyny hipotrofii u dzieci

Jeśli chodzi o wrodzoną hipotrofię, mówią o stanie płodu. Jeśli taka postać hipotrofii zostanie zdiagnozowana na czas i rozpocznie się leczenie kobiety w ciąży, dziecko zacznie szybko przybrać na wadze i objawy hipotrofii znikną.Inną kwestią jest hipotrofia dziecięca, ponieważ nawet dzieci zdrowe mogą cierpieć na tę chorobę.

Przyczyny prowadzące do nabytej hipotrofii są następujące:

• Niewystarczająca produkcja mleka od matki i niedopasowanie jakości mleka.
• Płaskie i ciągnięte sutki u matki( trudności w ssaniu).
• Ciasny i niezagospodarowany gruczoł sutkowy.
• Przedwczesne niemowlęta i wrodzona hipotrofia u dzieci.
instagram viewer
• Dzieci urodzone w stanie asfiksji( uduszenie).
• Obecność wewnątrzczaszkowego urazu porodowego u dzieci.
• Wrodzone wady rozwojowe( "warga zająca", "usta wilka", zwężenie odźwiernika).
• Niezrównoważone odżywianie podczas karmienia uzupełniającego( u dzieci karmionych sztucznie).
• Niewystarczająca opieka nad dziećmi i złe warunki życia.
• Naruszenie reżimu sanitarno-higienicznego i niedokładności w żywieniu.
• Czynniki psychologiczne i agresja w wychowaniu dzieci, powodująca strach i brak apetytu.
• Niektóre leki powodujące trawienie i brak apetytu.
• Warunki infekcyjne.
• Anomalie w procesach metabolicznych i enzymopatii.

Objawy choroby

Objawy hipotrofii u dziecka objawiają się niezależnie od przyczyny, która je powoduje. Zewnętrznie, takie dziecko ma charakterystyczne cechy - głowa jest znacznie większa niż ciało( ponieważ mózg wciąż się rozwija), tkanka tłuszczowa jest nieobecna, ciało jest cienkie, skóra jest pomarszczona, linia kości jest ostro zaznaczona.

Rozwój objawów klinicznych jest bezpośrednio związany z etapem choroby, a same objawy mogą łagodnie pojawiać się i znikać, jeśli dziecko jest przepisane w terapii i określone są przyczyny tego stanu. W związku z tym możliwe jest rozróżnienie 3 poziomów hipotrofii u dzieci: Hipotrofia

1. u dzieci z 1 stopniem lub stan dystrofii. W tym przypadku warstwa tłuszczu jest rozrzedzona na całej powierzchni ciała dziecka. Wyczerpanie dziecka zaczyna się od brzucha, stopniowo zwracając się do uchwytów, nóg i twarzy. Przyrost masy ciała nie jest obserwowany lub jest wolnym tempem. Stan neuropsychiczny dziecka jest nadal prawidłowy, ale po pewnym czasie bez leczenia zaczyna się zaburzenie snu i apetytu.
2. Hipotrofia u dzieci drugiego stopnia lub stan atrofii. Przy tej samej tkance tłuszczowej jest nieobecny nie tylko na brzuchu, ale na klatce piersiowej i twarzy. Takie dzieci zwykle pozostają w tyle w rozwoju, stają się niestabilne psychicznie, zachowanie staje się powolne, a apetyt maleje lub jest całkowicie nieobecny. Dzieci mają zmniejszoną odporność na różne infekcje i dochodzi do naruszenia termoregulacji. Przyczyną tego stanu jest postępująca awitaminoza i choroba, która jest trudna do leczenia i korekty.
3. Hipotrofia u dzieci trzeciego stopnia lub stan dekompozycji. Takie dzieci częściej przypominają więźniom obozu koncentracyjnego niż zwykłym dzieciom, które teraz są mniej powszechne, ale mimo wszystko taki stan może powstać.Dziecko nie ma tkanki tłuszczowej na całej powierzchni ciała. Przy takim stopniu hipotrofii, który jest uważany za poważny, praca wszystkich narządów i układów jest zakłócona. Dziecko może mieć naruszenie oddychania, rytmu serca, trawienia i innych objawów.

W niektórych przypadkach dzieci są tylko trochę wysokie i mają niewielką wagę.Aby prawidłowo ocenić stopień hipotrofii oraz stan wzrostu i rozwoju dziecka, należy zastosować tak zwany "wskaźnik utraty wagi", który mierzy się stosunkiem wzrostu dziecka do jego wagi. Jednocześnie niedobór wagi w stosunku do wzrostu nie powinien przekraczać 30-35%, ponieważ przy 40% spadku wagi może nastąpić śmierć dziecka z wyczerpania.

Leczenie i diagnozowanie choroby

Przed lekarzem, który leczy hipotrofię, pojawiają się problemy - w celu ustalenia przyczyny tego stanu, a także ustalenia możliwie najdokładniejszego poziomu hipo- tofii i ciężkości stanu. Bardzo ważne jest, aby wiedzieć, w którym momencie dziecko przestało przybierać na wadze i jaki był tego powód.

Jeśli dziecko urodziło się normalnie iw pewnym wieku przestało przybierać na wadze, najprawdopodobniej jest to choroba zakaźna. Jeśli przyrost masy ciała zostanie zakłócony od samego urodzenia, dziecko ma wrodzone wady rozwojowe lub wady.

Leczenie hipotrofii u dzieci z ciężkim stopniem trudności jest trudne, ponieważ wraz ze wzrostem deficytu masy ciała następuje zmiana w regulacji wszystkich procesów metabolicznych i innych, które wspierają życiową aktywność dziecka. Z tego powodu pediatrzy pediatrzy dokładnie podążają za zestawem masy i wzrostu pierwszego roku życia, mierząc wszystkie parametry każdego miesiąca.

Po ustaleniu przyczyny choroby i jej eliminacji, należy zastosować środki, które pomogą w krótkim czasie na przybieranie na wadze. Aby to zrobić, dziecko pokazuje żywność o wysokiej kaloryczności, a także żywność o niskiej zawartości tłuszczu i bogatą w węglowodany.

Zmienia także dietę, która polega na jedzeniu co 2-2,5 godziny w małych porcjach. Wyświetlanie świeżych warzyw i owoców o bogatej zawartości witamin i minerałów.

W ciężkich przypadkach stosuje się leki:

• Apilac( mleczko pszczele) w tabletkach.
• Transfuzja osocza krwi i świeżej krwi dawcy.
• Zastrzyk aminostymulinowy.
• Pepsyna lub kwas żywiczny.
• Pankreatyna i inne enzymy.
• Sterydy anaboliczne.
• Wprowadzenie glukozy dożylnie( w ciężkich przypadkach).
• Leczenie hormonami.

Podczas leczenia dzieci z hipotrofią, należy pamiętać, że przyrost masy ciała nie powinien być przyspieszony, ponieważ metabolizm i zdolność przyswajania pokarmu muszą najpierw ulec zmianie. Pokarmy białkowe należy podawać ostrożnie, stopniowo przechodząc z niewielkiej ilości pokarmów białkowych do normalnej diety.