Nie bój się ponurych myśli

Tutaj jesteś w domu, znowu w znajomym otoczeniu, dziecko jest ustawione w łóżeczku, który przygotowałeś dla niego z miłością.Jesteś otoczony opieką i uwagą przez męża, krewnych i bliskich Ci osób. Wydawać by się mogło, że istnieją wszelkie powody do absolutnej szczęśliwości. Ale zdarza się, że jesteś pełen prawdziwej melancholii. Niestety, często po porodzie może wystąpić depresja. Nazywa się to udręką kobiet w czasie porodu lub depresją poporodową.

Kobieta doświadczyła głębokiego szoku( fizycznego i moralnego), całe jej ciało uczestniczyło w skomplikowanej pracy - porodzie. Nastąpiły znaczące zmiany hormonalne i, oczywiście, psychologiczne. Po dziewięciomiesięcznym oczekiwaniu, podczas którego kobieta doświadczała różnych uczuć, w tym strachu, była nerwowa. Nadal czuje się zmęczona, ale jednocześnie świadoma odpowiedzialności za swoje dziecko, które niewiele robiło w szpitalu położniczym. Dlatego czuje się niespokojna, nerwowa, czujna i gotowa w każdej chwili na płacz. Co więcej, może być odwiedzane przez ponure myśli, o których nikt nie mówi.

Jeśli w szpitalu położniczym zaczęła się depresja, co jest całkiem możliwe, możesz o tym powiedzieć lekarzowi. Współcześni lekarze są pewni, że po porodzie kobiety potrzebują wsparcia moralnego i odpoczynku. Jeśli matki zapewniają wsparcie psychologiczne w szpitalu położniczym, depresja może szybko ustać.

W stanie depresji lepiej nie być sam na sam ze swoimi myślami. Spróbuj znaleźć kogoś od bliskich osób, które pomogłyby w opiece nad dzieckiem, dopóki nie zyskasz siły i nie zrelaksujesz się.Możesz porozmawiać o swoim stanie umysłu ze swoim lekarzem, pediatrą, pielęgniarką środowiskową - wiedzą z doświadczenia, że ​​depresja po porodzie nie jest rzadkością i, oczywiście, mogą pomóc.

Depresja występuje również u bardzo młodych matek i matek z wieloma dziećmi. Jeśli byłeś ofiarą, wiesz, że może przestać tak szybko, jak się pojawiło. Chwile całkowitego spokoju można zastąpić okresami tęsknoty, a to może trwać kilka tygodni, a nawet miesięcy( w najgorszym przypadku - nie dłużej niż 6 miesięcy) ze stopniową poprawą.

Może istnieć poczucie fizycznej i moralnej pustki ze świadomości, że tak bardzo oczekiwałeś dziecka, pielęgnowanego i chronionego, a teraz istnieje ono poza tobą.Zapewniam cię, że każda matka odczuwa to w większym lub mniejszym stopniu.

Zasadniczo karmienie dziecka ma korzystny wpływ na matkę, ponieważ pomaga ustalić ścisły związek między nimi. Czasami może powodować nadmierne zmęczenie, zwłaszcza jeśli dziecko ssie źle. Nie denerwuj się i nie staraj się robić więcej, niż możesz.

Czasami kobieta czuje, że nie wie, jak zachowywać się z dzieckiem, co wydaje się być tak kruche. Zobaczysz, że z biegiem czasu naturalny instynkt nauczy cię wszystkiego, tak, abyś sam był zaskoczony. Wiedz również, że dziecko jest znacznie silniejsze niż się wydaje. Zaufaj mu, on jest w stanie ci pomóc. Oto historia młodej matki( miesiąc po porodzie):

"Mam cudowne dziecko! Byłem bardzo zły, ale moje dziecko zmieniło mnie! W szpitalu było tak smutno, przerażająco i melancholijnie. Myślałem, że to dlatego, że nie było mnie w domu, ale na oddziale, w nieznanym otoczeniu. Myślałem, że rozwoduję się w domu, będę rozweselać, tak bardzo chciałem zobaczyć wszystkich. Okazało się, że było odwrotnie: w domu wszystko mnie irytowało, z jakiegokolwiek powodu byłem obrażony i roniłem łzy. Pamiętam, jak bardzo byłem zazdrosny, gdy pierwszego dnia po powrocie ze szpitala moja teściowa skąpiła moją córkę, jej pierwszą wnuczkę.Stałam w kompletnym oszołomieniu, byłam gotowa wybuchnąć płaczem, nie zrozumiałam, że ona właśnie mi pokazała, jak to zrobić.Ale robiła wszystko tak delikatnie, z miłością.

Kilka dni później zacząłem przebywać z dzieckiem samotnie przez cały dzień.Robiłem trochę pracy w domu, ale spędzałem większość czasu z moją córką: karmiła, spała, kąpała się, po prostu siedziała obok mnie, kiedy nie spała. I wyobraź sobie: po 2-3 tygodniach zaczęły mnie opuszczać udręki i drażliwość, a wkrótce zupełnie o tym zapomniałem. Jestem pewien, że ten związek z moją córką pomógł mi. "

Melancholia poporodowa nasila się, gdy kobieta od pierwszych dni nie doświadcza czułej macierzyńskiej miłości. Jeśli tak się stanie, nie spiesz się z wnioskiem, że jesteś złą matką.Miłość matki do dziecka nie zawsze powstaje natychmiast, rodzi się stopniowo, z dnia na dzień staje się coraz silniejsza.

Większość kobiet po narodzinach zauważa gwałtowne wahania nastroju: każda mała rzecz może wywołać entuzjastyczną reakcję, a każde niedbale powiedziane słowo może spowodować powódź łez. Wielu z nich wpada w panikę z powodu życia dziecka, bez względu na to, jak lekarze zapewniają nas, że wszystko jest w porządku z dzieckiem. Natomiast inne matki są dziwnie obojętne i opiekują się dzieckiem wyłącznie na służbie, czując się winnym za to, że dziecko nie może go pokochać od pierwszego wejrzenia.

Bez względu na to, jak wyglądało, nie ma się czego obawiać ani się wstydzić.Nasze emocje są pobudzane przez hormony, a hormonalne tło połogu dochodzi do normy zaledwie kilka miesięcy po urodzeniu. Bardzo rzadko takie hormonalne wahania nastroju są tak poważne, że wymagają leczenia. Przez wiele lat mojej pracy z kobietami w ciąży i puerpertami wszystko się działo. To było tak:

"Tatiana P.( 25 lat) weszła do szpitala. Najpierw narodziny. Ciąża postępowała na tle gestozy( toksykozy w drugiej połowie ciąży), ze wzrostem ciśnienia krwi. Narodziny poszło dobrze, urodził się ładna dziewczyna o wadze 3000 g, ale po urodzeniu stan kobiety pogorszyła wzrosło ciśnienie krwi, analiz pojawiła białka w moczu. Została przepisana na leczenie. Musiałem tymczasowo zatrzymać karmienie dziecka. Krewni, mężowie, dziewczyny ciągle odwiedzają młodą matkę.Na dzień 3 poporodowej depresji Tatiana pojawiła: nie chciała wstać, leżącego twarzą do ściany, nikt nie mówił, płacz, odmówił lekarstw i żywności, to nie był zainteresowany w długo oczekiwanym dzieckiem. W tej sytuacji musiałem odwołać się do konsultacji psychiatry i leczyć psychozę poporodową.Leczenie dało wyniki, Tatiana mogła karmić dziecko.

Po wypisaniu ze szpitala rodzina otaczała ją szczególnym ciepłem i troską, która odegrała ważną rolę w jej wyzdrowieniu. "

Niestety, stan depresji może być przedłużony, zatruwając szczęście macierzyństwa. Trudno jest dać uniwersalne zalecenia, ale jeśli dziecko szopka montowane domowników będzie pamiętał, że są zjednoczeni, rodzina oni stworzyli i nie chce stracić, to możemy współpracować w celu znalezienia rozwiązania dla wielu problemów. A młoda matka zapomni o depresji.