Immunofenotypowanie hemoblastoz

Znaczący postęp w badaniach hematologicznych zrzeszonych w ostatnich latach przy wykorzystaniu nowoczesnych metod immunologicznych oraz zautomatyzowanych narzędzi do analizowania i sortowania komórek krwi obwodowej i szpiku kostnego - cytometrach przepływowych. Tradycyjne morfologiczne i Cytochemiczne badania choroby komórek podłoże( krew, czerwony szpiku kostnego, węzłów chłonnych, śledziony, itd.), W wielu przypadkach, zwłaszcza w przypadku chorób limfoproliferacyjnych, nie ujawniają cały szereg możliwości między morfologicznie podobne formy i identyfikacji pochodzenia patologicznego klonu. Problemy te można rozwiązać jedynie poprzez badanie charakterystyki immunologicznej komórek. Każdy etap różnicowania Hemo-poetycki komórka ma swój własny zestaw Ar, który zwrócił się do międzynarodowej klasyfikacji różnicowania i różnicowania są podzielone na klastry, oznaczony CD.Na różnicowanie bloku zmian nowotworowych może wystąpić w dowolnym stadium normalnego rozwoju komórek, w wyniku patologicznej klonu komórek określenie choroby podłoża i o takich samych immunologiczne( lub cechę fenotypową).Po Badania tych markerów komórek można określić dowolną formę lub rozwiązaniu choroby są zgodne, to jest na podstawie immunologicznej diagnostyce różnicowej fenotypie komórki, która jest najtrudniejsza zaburzeń limfoproliferacyjnych, ponieważ głównym podłoża komórek patologicznych prawie ten sam typ komórek, morfologii. Fenotypowanie umożliwia zastosowanie przeciwciała monoklonalne charakteryzuje blastycznych i dojrzałych komórek krwi szpikowej, mono-, chłoniaki szeregowo w obecności różnicowania pokrycia, Ar( receptorów) w ścianie komórkowej. Na błonach komórek krwi i czerwonym szpiku kostnym można zidentyfikować następujące Ar( markery).

■ CD2 jest monomeryczną, transbłonową glikoproteiną.Jest obecny na powierzchni wszystkich krążących limfocytów T i niektórych limfocytów NK.CD2 bierze udział w procesie alternatywnej aktywacji limfocytów T.Detekcja poprzez CD2 monoklonalnych przeciwciał stosowanych w praktyce klinicznej Fenaughty biesiadnej, ostrą białaczkę komórek T, chłoniaka, przewlekłych stanów zapalnych i zaburzeń odporności.

■ CD 3 - kompleks białko związane z Ag-specyficznym receptorem komórek T, jest głównym znacznik funkcjonalne limfocytów T.Ułatwia transmisję sygnału aktywacyjnego z błony

do cytoplazmy komórki. Określenie CD3 wskazany w diagnostyce ostrej białaczki komórek T, chłoniaka( CD3 nie wyrażane w komórce niż nowotworów limfoidalnych T) i choroby niedoboru odpornościowego-nych.

■ CD4 - glikoproteina transbłonowa ekspresji podzbioru komórek T pomocniczych( cewek) stanowiącej 45% limfocytów krwi obwodowej. We wczesnym stadium rozwoju limfocytów z grasicy, AZ CD4 oraz CD8 wyrażone wszystkie korowych limfocytów. Rdzeniowych tymocytów, który jest podobny do fenotypu dojrzałych krwionośnych obwodowych komórek T CD4 +( komórki pomocnicze T) ekspresję ruyut mieć zarówno CD4 lub CD8 receptory. W krwi obwodowej do 5% komórek jest jednocześnie znakowanych CD4 i CD8.W niektórych komórkach monocytowych możliwa jest lekka ekspresja CD4.CD4 ulega ekspresji w większości przypadków, chłoniaka z limfocytów T, w tym ziarniniaka grzybiastego i białaczki komórek T, HTLV-związany( HTLV - HTLV - T lim-fotropny ludzki wirus).

■ CD5 - glikoproteiną o pojedynczym łańcuchu, która jest obecna na wszystkich dojrzałych limfocytów T i większość tymocytów jest słabo eksprymowany przez limfocyty B.CD5 wykryty na nowotworowych komórkach B kleju udoskonalenie przewlekłe białaczki limfocytowe i chłoniaka tsentrotsitarnoy. W innych rodzaje złośliwych chorób limfoidalnych - chłoniak grudkowy, białaczka kosmatokomórkowa, chłoniak - CD5 nie ekspresji.

■ CD7 jest jednoniciowym białkiem, najwcześniejszym markerem różnicowania komórek T.Jest ekspresjonowany przez limfocyty T-T, nawet przed migracją do grasicy. CD7 wykrywa się na większości komórek NK, słabą ekspresję obserwuje się na monocytach. Limfocyty B i granulocyty nie zawierają tej Ag. Definicja CD7 jest używana do diagnozy chłoniaków, limfoblastycznej białaczki limfoblastycznej u dzieci.

■ CD8 to białko składające się z dwóch łańcuchów polipeptydowych połączonych mostkami dwusiarczkowymi. Wyraża się to subpopulacji Qi totoksicheskih i limfocyty T supresorowe, które składają się 20-35% limfocytów krwi obwodowej. Ten Ar również NK, komórki kory tymocytów 30% rdzeniastego tymocytów-ing i subpopulacji komórek szpiku kostnego. Testowano CD8 w celu ilościowego oznaczenia zawartości supresorów T

■ CD 10 - związany z błoną komórkową endopeptydazy. CD10 wyraża młode postacie limfocytów B i subpopulację limfocytów korowych. CD10 eksprymuje wszystkie komórki ALL.

■ Ekspresja makrofagów CD, ekspresji monocytów, granulocytów, komórek NK i komórek białaczki włochatokomórkowej na błonie komórkowej.

■ CD13 to glikoproteina ekspresjonowana przez komórki mielomonocytowe( komórki progenitorowe, neutrofile, bazofile, eozynofile, monocyty i komórki białaczki szpikowej).Jest nieobecny w limfocytach T., erytrocytach i płytkach krwi.

■ CD14 - glikoproteina błony powierzchniowej. Wyrażany jest głównie przez monocyty i makrofagi. CD14 jest determinowany przez ponad 95% monocytów krwi obwodowej i szpiku kostnego na

.Silną ekspresję CD14 obserwuje się w ostrej białaczce mieloblastycznej. W ostrej i przewlekłej białaczce limfoblastycznej ten Ar nie jest wyrażany.

■ CD15 to oligosacharyd. Bierze udział w procesach fagocytozy i chemotaksji. Ten Ar występuje na powierzchni dojrzałych granulocytów i komórek Berezovsky'ego-Sternberga. Ekspresję Ar CD15 wykrywa się w chorobie Hodgkina. W limfomach nieziarniczych, CD15 nie jest wykrywany w większości przypadków.

■ CD16 ulega ekspresji na powierzchni granulocytów, monocytów, makrofagów i komórek NK.Wszystkie limfocyty eksprymujące ten Ar mają zdolność do cytotoksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał.CD16 jest określany podczas wpisywania przewlekłych białaczek mielocytarnych w celu scharakteryzowania komórek NK.

■ CD 19 jest glikoproteiną obecną na wszystkich obwodowych limfocytach B, jak również na wszystkich prekursorach komórek B.Jest nieobecny w komórkach plazmatycznych. Jest to najwcześniejszy marker komórek B, odgrywa ważną rolę w regulacji aktywacji i proliferacji limfocytów B.CD19 ulega ekspresji we wszystkich komórkach nowotworowych ostrej białaczki pochodzenia komórek B, a także jest obecny w niektórych postaciach ostrej białaczki monoblastycznej.

■ CD20 to nieglikozylowane białko. W ontogenezie limfocytów B Ar CD20 pojawia się po CD19 na etapie różnicowania limfocytów przed komórkami B.Nie ma go na błonie plazmatycznej komórek plazmatycznych. Wyrażany jest w ALL, przewlekłej białaczce limfocytowej B, białaczce włochatokomórkowej, chłoniaku Burkitta i bardzo rzadko w ostrej białaczce monoblastycznej.

■ CD21 to glikoproteina, w znaczącej ilości obecna jest na limfocytach B w narządach limfoidalnych iw niewielkiej ilości na komórkach B krwi obwodowej. CD21 jest receptorem dla wirusa Epna-Stein-Barr.

■ CD22 to białko składające się z dwóch łańcuchów polipeptydowych. Wyrażany jest na błonie większości limfocytów B, w tym komórek progenitorowych( prolifocytów).Ar nie ulega ekspresji na limfocytach B( komórkach plazmatycznych) po ich aktywacji. Najbardziej wyraźną ekspresję CD22 wykrywa się na komórkach z białaczką białkową, słabą - w białaczkach szpikowych i ALL bez limfocytów T.

■ CD23 to glikoproteina ekspresjonowana przez aktywowane B-limfocyty krwi obwodowej w znacznie większym stopniu. CD23 pośredniczy w cytotoksyczności zależnej od IgE i fagocytozie przez makrofagi i eozynofile.

■ CD25 jest jednołańcuchową glikoproteiną zidentyfikowaną jako receptor o niskim powinowactwie do IL-2.Receptor ten ulega ekspresji na aktywowanych limfocytach T i przy niższej gęstości na aktywowanych komórkach B.W krwi obwodowej zdrowych ludzi Ar występuje w ponad 5% komórek limfoidalnych.

■ CD29 - receptor fibronektyny. Jest szeroko rozpowszechniony w tkankach, ulega ekspresji w leukocytach. Oznaczanie CD29 na komórkach Perida

z krwi żelazowej jest używane do typowania subpopulacji komórek T o fenotypie CD4 + CD29 +, zwanej pomocnikiem typu 2( Th2).Komórki te, poprzez produkcję limfokin, uczestniczą w realizacji humoralnej odpowiedzi immunologicznej.

■ CD33 - glikoproteina transbłonowa. Występuje na powierzchni komórek szeregu mieloidowego i monocytarnego. Występuje na powierzchni monocytów i, w mniejszym stopniu, w granulocytach krwi obwodowej. Około 30% czerwonych komórek szpiku kostnego eksprymuje CD33, w tym mieloblasty, promielocytów i mielocytów. Ar jest nieobecny na błonach polipotentnych komórek macierzystych. CD33 jest używany do charakteryzowania komórek w białaczkach szpikowych. Komórki białaczkowe pochodzenia limfatycznego i erytroidalnego nie eksprymują CD33.

■ CD34 - phosphoglycoprotein wyrażone w hematopoetycznych komórkach progenitorowych, w tym komórki macierzyste monopotentnye. Najbardziej wyraźną ekspresję Ar obserwuje się we wczesnych progenitorach;gdy komórki dojrzewają, ekspresja markera spada. CD34 znajduje się również na komórkach śródbłonka. CD34 jest używany do charakteryzowania komórek w ostrej białaczce szpikowej i limfocytowej. W przypadku przewlekłej białaczki limfatycznej i ekspresji limfoma nie wykryto Ar CD34.

■ CD41a ulega ekspresji przez płytki krwi i megakariocyty. Przeciwciała monoklonalne do wykrywania CD41a są stosowane do diagnozowania białaczki megakarioblastycznej. W przypadku trombastenii Glązmanna, ekspresja tego czynnika Ar jest nieobecna lub znacznie osłabiona.

■ CD42b jest glikoproteiną membranową składającą się z dwóch łańcuchów polipeptydowych. Marker znajduje się na powierzchni płytek krwi i megakariocytów. W praktyce klinicznej do diagnozowania trombocytopatii stosuje się wykrywanie CD42b - zespół Bernarda-Souliera.

■ CD45RA należy do klasy glikoprotein transbłonowych. Jest to pospolita leukocytoza Ag. Ekspresji na błonie komórkowej limfocytów B w mniejszym stopniu i dojrzałe limfocyty T tymocytów rdzeniowych. Marker nie ulega ekspresji przez granulocyty.

■ CD45RО - izoforma o niskiej masie cząsteczkowej CD45RA - wspólny leukocyt oznaczony Ag. Zidentyfikować komórki T( komórki T pamięci) subpopulacji limfocytów B, monocytów i makrofagów. Przeciwciała monoklonalne do interakcji z najbardziej CD45RO tymocyt subpopulacji CD4 odpoczynku + i CD8 + limfocytów T i dojrzewać aktywowane komórki T.Komórki pochodzenia mielomonocytowego, granulocyty i monocyty również niosą tę Ag. Wykrywany jest z chłoniakami prenatalnymi i immunoblastycznymi.

■ CD46 - O-glikozylowany dimer. Jest on powszechnie w tkankach i wyrażono T i limfocyty B, monocyty, gra-nulotsitami komórek NK, płytek, komórki śródbłonka, fibroblasty, lecz nie znajduje się na powierzchni erytrocytów. CD46 zapewnia ochronę tkanki przed działaniem dopełniacza.

■ CD61 - płytka Ag. Jest wyrażana na płytkach, krwi obwodowej i szpiku kostnego, a także na megakariocytów minut, a megakaryoblasts. Jego definicja jest używana jako znak

ra dla ostrej białaczki megakarioblastycznej. Ekspresja Ar jest nieobecna lub hamowana u pacjentów z trombastenią Glanzmanna.

■ CD95, znana również jako Fas lub APO-1, - Gly transbłonowej koprotein, członek rodziny receptorów czynnika martwicy nowotworu. Wyraża się to w znacznych ilościach w limfocytów T( CD4 + i CD8 + krwi obwodowej) i, w mniejszym stopniu, limfocyty B i komórki NK.Ten Ar jest także wyrażany na granulocytach, monocytach, komórkach tkankowych i komórkach nowotworowych. Wiązanie CD95 z ligandem Fas( CD95L) indukuje apoptozę w komórkach.

■ CD95L lub ligand Fas, białko błonowe należące do rodziny receptorów czynnika martwicy nowotworu. Ta Ag ulega ekspresji przez cytotoksyczne limfocyty T, komórki NK i bardzo często komórki nowotworowe;główny induktor apoptozy w komórkach.

■ HLA-DR - monomorficznych cząsteczki klasy II MHC determinant człowiek( HLA).Etsya marker ekspresji na komórkach Langerhansa, komórkach dendrytycznych narządów limfatycznych oraz pewnych typów makrofagów, limfocytów B, aktywowanych limfocytów T, jak i komórki nabłonkowe grasicy. Test dla tego markera służy do ilościowego oznaczenia aktywowanych limfocytów T o fenotypie CD3 + HLA-DR +.

przy użyciu różnych przeciwciał monoklonalnych, z markerem selekcji mogą tworzyć komórek portret fenotypową charakterystyczną tej formy szpikowej( tabela A-7-30).

Poza tym przy użyciu technik Immunofenotypowanie do diagnozowania i diagnostyce różnicowej chorób rozrostowych układu krwiotwórczego, szczególnie ważne okazało ich zastosowanie w procesie leczenia w celu oceny stanu remisji i pozostałej populacji komórek białaczkowych. Znając fenotypową „Portret” komórek hutniczych w okresie diagnozowania, do tych markerów może znaleźć komórek białaczkowego klon w remisji, oraz ze wzrostu ich liczby - przewidzieć rozwój nawrót długo( do 1-4 miesięcy), aż jej klinicznych i morfologicznych cech.

Tabela immunofenotypowych charakterystyka szpikowa [Myers A. R., 1996] immunofenotypowych

Tabela charakterystyka szpikowa [Myers A. R., 1996]

Tabela immunofenotyp wszystkich [Rich R.R. 2001]

Tabela immunofenotyp wszystkich [Rich R.R. 2001]

koniec tabeli.

Koniec tabeli.

Uwaga: cig q - cytoplazmatyczny łańcuch Ig c;sig q to powierzchnia Ig i łańcuch.