Fenyloketonuria: objawy, przyczyny, leczenie, diagnoza
Co to jest - choroba dziedziczna fenyloketonuria, patologiczne manifestacje, które są spowodowane przez naruszenie metabolizm fenyloalaniny.
Powstałe produkty tego aminokwasu i jej nieprawidłowy metabolizm kumulować się w organizmie i prowadzić do wstrząsu toksycznego odpornego OUN psychicznego spadku.
Jak rozwija się choroba i co to jest? Fenyloketonuria( PKU) wiąże kilka postaci zaburzonego metabolizmu fenyloalaniny, które mają podobne cechy.
wiadomo fenylopirogronowy, α-toluilowy, kwas fenylomlekowego i fenyloetyloamina ortofenilatsetat które normalnie tworzą prawie nigdy nie pojawia się w płynach ustrojowych i mają toksyczne działanie na ośrodkowy układ nerwowy. Zakłada się, że ta okoliczność prowadzi do zmniejszenia inteligencji, ale wiele nie zostało w pełni wyjaśnionych w mechanizmach rozwoju dysfunkcji mózgu.
porażka układu nerwowego może być skutkiem wielu czynników:
Jeśli choroba jest nieleczona, niespecyficzne objawy zniszczenia ośrodkowego układu nerwowego są już widoczne w ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia.
Objawy fenyloketonurii, takie jak zwiększona pobudliwość, hiperrefleksja, drżenie, intensywne wymioty mogą być obserwowane. Nabyte umiejętności znikają, dziecko zaczyna pozostawać w tyle pod względem rozwoju psychomotorycznego, psychoemocjonalnego i mowy. Często obserwuje się mikrocefalię i pojawiają się skurcze.
Zaburzenia spektrum autyzmu i objawy nadpobudliwości nie są wykluczone. Charakterystyczne i inne zaburzenia neurologiczne - zaburzenie koordynacji ruchów, drżenie, mimowolne ruchy. Szczególnie wyraźne opóźnienie w rozwoju wynosi w przybliżeniu od 4 do 9 miesięcy życia.
Jest to wynikiem zaprzestania wytwarzania melaniny lub obniżenia jej poziomu. Czasami na skórze pojawia się wysypka skórna, co wiąże się ze zwiększoną wrażliwością na urazy i promienie słoneczne. Ponadto ze skóry może wyrosnąć specyficzny "mysi zapach" ze względu na wydalanie kwasu fenylooctowego z moczem.
Ponieważ dziecko rośnie bez odpowiedniej terapii, choroba postępuje, powodując upośledzenie umysłowe i niepełnosprawność.Ten obraz kliniczny jest typowy dla klasycznego PKU.
Postacie nietypowe mają podobne objawy, ale przebieg choroby jest cięższy, a leczenie nieskuteczne. W fenyloketonurii typu II symptomatologia rozwija się w drugim roku życia, charakteryzuje się zwiększoną pobudliwością, hiperrefleksją ścięgna, dystonią mięśniową i tetraparozą spastyczną.Śmierć może rozpocząć się w wieku trzech lat.
W przypadku PKU III klinika ma małogłowie, spastyczne tetraparezy i głębokie upośledzenie umysłowe. Objawy są podobne do objawów choroby Parkinsona i obejmują hipokinezę, nadmierne ślinienie się, trudności w chodzie i zaburzenia połykania.
Rozpoznanie opiera się na obrazie klinicznym i wynikach ciągłego badania przesiewowego noworodków, którego istotą jest masowe badanie próbek krwi noworodków. W czwartym dniu życia w szpitalu położniczym dziecko pobiera krew z pięty, aby określić ilość fenyloalaniny we krwi. Fenyloketonurię rozpoznaje się przy stężeniu aminokwasów wyższym niż 8,0 mg / dl( norma to 0-2 mg / dL).
Wartość od 2,0 do 8,0 mg / dl jest charakterystyczna dla łagodnej lub łagodnej hiperfenyloalanemii, która nie wymaga szczególnego leczenia. Ale w tym przypadku, w pierwszym roku życia zaleca się monitorowanie lekarza i kontrolowanie poziomu fenyloalaniny we krwi.
W praktyce stosuje się różne metodyczne podejścia do badania: test Guthriego, chromatografia, fluorometria, tandemowa spektrometria masowa. Diagnostyka genetyczna molekularna umożliwia określenie mutacji genowych i ujawnienie heterozygotycznego transportu defektu genetycznego za pomocą syntetycznych sond oligonukleotydowych. Zastosowano także elektroencefalografię i MRI.
Wczesna diagnoza czyni wielką różnicę, ponieważ zapobiega rozwojowi klinicznych objawów PKU i ciężkiej niepełnosprawności.
Głównym sposobem leczenia jakiejkolwiek postaci fenyloketonurii jest dieta, która obejmuje wyłączenie pokarmów wysokobiałkowych. Surowe leczenie dietetyczne musi rozpocząć się nie później niż w pierwszych tygodniach życia dziecka i stosować się do niego przynajmniej w okresie dojrzewania.
Konieczne jest znaczne ograniczenie ilości fenyloalaniny dostarczanej z pożywieniem. W tym celu mięso, chleb, ryby, jaja są całkowicie wyłączone z jedzenia. Nie można jeść twarogu, orzechów, czekolady, napojów gazowanych. Dieta składa się z owoców, warzyw, olejów roślinnych. Węglowodany są dozwolone w postaci dżemu, cukru, miodu i słodyczy, które nie zawierają aspartamu.
Istnieją specjalne produkty oparte na ekstruzji i skrobiach amylopektynowych. Są to półprodukty do gotowania chleba i pieczenia, makarony. Bardzo ważne jest, aby codziennie określać bezpieczną codzienną zawartość fenyloalaniny w menu dziecka.
Zapotrzebowanie na białko jest kompensowane przez regularne podawanie mieszanin aminokwasów. Charakter diety pozwala również na stosowanie mleka matki w pierwszym roku życia, chociaż wcześniejsze karmienie piersią zostało całkowicie zniesione.
Jeśli chodzi o czas potrzebny na przestrzeganie diety, opinie wielu autorów są różne. Surowe leczenie jest zwykle wykonywane do 18 lat, a następnie dieta stopniowo się rozszerza. Istnieje również opinia, że nie można odmówić określonego odżywiania, to znaczy, że terapia dietetyczna powinna trwać przez całe życie.
Powstałe produkty tego aminokwasu i jej nieprawidłowy metabolizm kumulować się w organizmie i prowadzić do wstrząsu toksycznego odpornego OUN psychicznego spadku.
Przyczyny i patogeneza
Jak rozwija się choroba i co to jest? Fenyloketonuria( PKU) wiąże kilka postaci zaburzonego metabolizmu fenyloalaniny, które mają podobne cechy.
- Fenyloketonuria typu I( klasyczna).- mutacja genu hydroksylazy fenyloalaniny zlokalizowanego w długim ramieniu chromosomu 12 w obszarze 12q22q24.1.
- Fenyloketonuria typu II.- mutacja genu strukturalnego cytosolowego digidropterin reduktazy, który jest zlokalizowany w krótszym ramieniu chromosomu 4( locus 4p15.3).
- Typ fenyloketonurii III.- mutacja genu struktury dla cytozolowej syntazy 6-pirogronitetrahydropteryny. Gen znajduje się na długim ramieniu chromosomu 11 w obszarze q22,3-23,3.
wiadomo fenylopirogronowy, α-toluilowy, kwas fenylomlekowego i fenyloetyloamina ortofenilatsetat które normalnie tworzą prawie nigdy nie pojawia się w płynach ustrojowych i mają toksyczne działanie na ośrodkowy układ nerwowy. Zakłada się, że ta okoliczność prowadzi do zmniejszenia inteligencji, ale wiele nie zostało w pełni wyjaśnionych w mechanizmach rozwoju dysfunkcji mózgu.
porażka układu nerwowego może być skutkiem wielu czynników:
- niewydolność mózgowo neuroprzekaźników( katecholamin i serotoniny);
- bezpośredni efekt toksyczny fenyloalaniny na ośrodkowy układ nerwowy;Zaburzenie
- w metabolizmie białek;
- zaburzenie ruchu błony aminokwasów;
- naruszenie metabolizmu hormonów.
Objawy fenyloketonurię
Jeśli choroba jest nieleczona, niespecyficzne objawy zniszczenia ośrodkowego układu nerwowego są już widoczne w ciągu pierwszych sześciu miesięcy życia.
Objawy fenyloketonurii, takie jak zwiększona pobudliwość, hiperrefleksja, drżenie, intensywne wymioty mogą być obserwowane. Nabyte umiejętności znikają, dziecko zaczyna pozostawać w tyle pod względem rozwoju psychomotorycznego, psychoemocjonalnego i mowy. Często obserwuje się mikrocefalię i pojawiają się skurcze.
Zaburzenia spektrum autyzmu i objawy nadpobudliwości nie są wykluczone. Charakterystyczne i inne zaburzenia neurologiczne - zaburzenie koordynacji ruchów, drżenie, mimowolne ruchy. Szczególnie wyraźne opóźnienie w rozwoju wynosi w przybliżeniu od 4 do 9 miesięcy życia.
Po urodzeniu dzieci z fenyloketonurią mają zdrowy wygląd. Chociaż często fenotypowo choroba objawia się zmniejszeniem pigmentacji skóry, blond włosów i niebieskiej tęczówki.
Jest to wynikiem zaprzestania wytwarzania melaniny lub obniżenia jej poziomu. Czasami na skórze pojawia się wysypka skórna, co wiąże się ze zwiększoną wrażliwością na urazy i promienie słoneczne. Ponadto ze skóry może wyrosnąć specyficzny "mysi zapach" ze względu na wydalanie kwasu fenylooctowego z moczem.
Ponieważ dziecko rośnie bez odpowiedniej terapii, choroba postępuje, powodując upośledzenie umysłowe i niepełnosprawność.Ten obraz kliniczny jest typowy dla klasycznego PKU.
Postacie nietypowe mają podobne objawy, ale przebieg choroby jest cięższy, a leczenie nieskuteczne. W fenyloketonurii typu II symptomatologia rozwija się w drugim roku życia, charakteryzuje się zwiększoną pobudliwością, hiperrefleksją ścięgna, dystonią mięśniową i tetraparozą spastyczną.Śmierć może rozpocząć się w wieku trzech lat.
W przypadku PKU III klinika ma małogłowie, spastyczne tetraparezy i głębokie upośledzenie umysłowe. Objawy są podobne do objawów choroby Parkinsona i obejmują hipokinezę, nadmierne ślinienie się, trudności w chodzie i zaburzenia połykania.
Diagnostyka fenyloketonurii
Rozpoznanie opiera się na obrazie klinicznym i wynikach ciągłego badania przesiewowego noworodków, którego istotą jest masowe badanie próbek krwi noworodków. W czwartym dniu życia w szpitalu położniczym dziecko pobiera krew z pięty, aby określić ilość fenyloalaniny we krwi. Fenyloketonurię rozpoznaje się przy stężeniu aminokwasów wyższym niż 8,0 mg / dl( norma to 0-2 mg / dL).
Wartość od 2,0 do 8,0 mg / dl jest charakterystyczna dla łagodnej lub łagodnej hiperfenyloalanemii, która nie wymaga szczególnego leczenia. Ale w tym przypadku, w pierwszym roku życia zaleca się monitorowanie lekarza i kontrolowanie poziomu fenyloalaniny we krwi.
W praktyce stosuje się różne metodyczne podejścia do badania: test Guthriego, chromatografia, fluorometria, tandemowa spektrometria masowa. Diagnostyka genetyczna molekularna umożliwia określenie mutacji genowych i ujawnienie heterozygotycznego transportu defektu genetycznego za pomocą syntetycznych sond oligonukleotydowych. Zastosowano także elektroencefalografię i MRI.
Wczesna diagnoza czyni wielką różnicę, ponieważ zapobiega rozwojowi klinicznych objawów PKU i ciężkiej niepełnosprawności.
Leczenie fenyloketonurii
Głównym sposobem leczenia jakiejkolwiek postaci fenyloketonurii jest dieta, która obejmuje wyłączenie pokarmów wysokobiałkowych. Surowe leczenie dietetyczne musi rozpocząć się nie później niż w pierwszych tygodniach życia dziecka i stosować się do niego przynajmniej w okresie dojrzewania.
Konieczne jest znaczne ograniczenie ilości fenyloalaniny dostarczanej z pożywieniem. W tym celu mięso, chleb, ryby, jaja są całkowicie wyłączone z jedzenia. Nie można jeść twarogu, orzechów, czekolady, napojów gazowanych. Dieta składa się z owoców, warzyw, olejów roślinnych. Węglowodany są dozwolone w postaci dżemu, cukru, miodu i słodyczy, które nie zawierają aspartamu.
Istnieją specjalne produkty oparte na ekstruzji i skrobiach amylopektynowych. Są to półprodukty do gotowania chleba i pieczenia, makarony. Bardzo ważne jest, aby codziennie określać bezpieczną codzienną zawartość fenyloalaniny w menu dziecka.
Zapotrzebowanie na białko jest kompensowane przez regularne podawanie mieszanin aminokwasów. Charakter diety pozwala również na stosowanie mleka matki w pierwszym roku życia, chociaż wcześniejsze karmienie piersią zostało całkowicie zniesione.
Jeśli chodzi o czas potrzebny na przestrzeganie diety, opinie wielu autorów są różne. Surowe leczenie jest zwykle wykonywane do 18 lat, a następnie dieta stopniowo się rozszerza. Istnieje również opinia, że nie można odmówić określonego odżywiania, to znaczy, że terapia dietetyczna powinna trwać przez całe życie.