Kwasowość gleby

zakwaszenie gleby ekspresji w stopniu stężenia jonów wodorowych w roztworze gleby. Zwiększona kwasowość gleby wpływa na rozwój wielu pożytecznych mikroorganizmów glebowych i roślin sami, którzy podwyższonej kwasowości jest znacznie zmniejszona zdolność przyswajania składników odżywczych, powodując ich cierpią z powodu głodu mineralnej. Wymagania

upraw na kwasowość gleby

obojętnego i alkalicznego, ( pH 6,5-7,5), cebula, sałata, szpinak, pietruszka, seler, ogórek, marchew, buraki, fasola, czosnek, kapusta( gatunki).

obojętne i słabo kwaśnym ( pH 6,5-5,5), pomidor, rzodkiewka, groch, brukwi, rzepa, rzodkiewka, dynia, rabarbaru.

kwaśne i słabo kwaśne ( pH 5,5-5), szczaw, ziemniaki.

przypadku większości roślin warzywnych trzeba gleby o dużej zawartości materii organicznej( humus), słabo kwaśnym lub obojętnym środowisku gleby reakcji. Najbardziej wrażliwe na zakwaszenie, buraki kapusta wszelkiego rodzaju, cebula, czosnek, ogórek, sałata, szpinak, seler, zwłaszcza w młodym wieku. Te kultury nie tolerują kwaśnych gleb i wymagają neutralnej lub lekko zasadowej reakcji podłoża glebowego. Wręcz przeciwnie, szczaw i ziemniaki mają nieco podwyższoną kwasowość gleby. Wszystkie inne kultury wymagają neutralnej reakcji kwasowej.

celu zmniejszenia kwasowości gleby przeprowadza wapnowania - aby wapno, poprawiające strukturę gleby, zwiększa aktywność żywotność organizmów glebowych. Najbardziej wrażliwy na kulturach gleby wapnujące są kapusta, buraki, cebulę, czosnek, sałata, szpinak, seler, groch, co znacznie dodany do wydajności w wapnowanie nawet lekko kwaśne gleby, a następnie - marchwi, ogórków, fasoli, rzepa, kalafior, brukwi. Mniej wymagają wapnowania rzodkiewki, cukinia, pomidor, szczaw: konieczne jest tylko do wapnowania gleb silnie na kwaśne.

Dla wapnowania jest bardzo ważne dla określenia stawki wapna według cech gleby i upraw rosnącej ilości wapna potrzebnego do zmniejszenia kwasowości gleby, to się nazywa pełna stawka. Zależy od kwasowości gleby. Wapnowanie można zrobić w prawie każdym czasie, ale najlepiej, aby wapno jesienią, Kopanina, lub jego część na wiosnę, przed sadzeniem - 1/2 lub 1/3 dawki. Wapno jest w zależności od rodzaju gleby raz na 3-5 lat, a następnie ponownie sprawdzić powtórki kwasowość gleby i wapnowania w razie potrzeby. Materiały wapienne nie mogą być nakładane na glebę w tym samym czasie co obornik, ponieważ zwiększa to straty azotu.

Uprawa

Prawidłowo prowadzona uprawa gleby zgodnie z wymogami rolnictwa poprawia warunki wzrostu i odżywiania roślin. Tak więc wysokiej jakości uprawa gleby jest gwarancją zdrowia roślin i dobrych zbiorów. W przypadku upraw roślinnych innych niż wysoki wymagających wilgoci i składników odżywczych potrzebnych do stworzenia głębokiego( 35-40 cm) warstwy ornej. Szczególnie, jest to konieczne dla gruntów z bielicowych gleb gdzie natur humus nie przekracza 5.10 cm. W celu zwiększenia jej glebę traktuje się stały poziom rocznej wychwytywania bazowego 2-3 cm i nawozy organiczne.

Właściwa uprawa gleby jest niezbędna. W jaki sposób przetwarza się, zależy od intensywności kiełkowania nasion, siewek, penetracji korzeni do gleby.system uprawy należy mieć na celu stworzenie korzystnych warunków wzrostu i rozwoju roślin, ciągłej poprawy żyzności, wyniszczenia szkodników i niektórych chorób.

Ponadto, w procesie rozwoju wszystkich rodzajów gleb należy przeprowadzić ich uprawy, co oznacza poprawę ich właściwości fizycznych i mechanicznych. Piaszczyste gleby można poprawić przez sztuczne tworzenie żyznej warstwy. Aby to zrobić, użyj specjalnej techniki agrotechnicznej - gliny . Polega ona na tym, że w części, na której rosną warzywa sugerują, wylano warstwę gliny lub gliniastą glebą o grubości 5-6 cm( 5-6 łyżki na 1 m2), dokładne ustawienie go, a następnie - warstwę glina piaszczysta glina lub torfugleba. Glina nie rozkłada się i ma 9632;z własną zdolnością zatrzymywania wody, nawozy organiczne i mineralne nie są wypłukiwane.

stopniowo podczas dalszego przetwarzania roczne warstwę podatny zwiększa się do 40 cm.

Gleby gliniaste również muszą być uprawiane, muszą być bardziej luźne. W tym celu stosuje się technikę o nazwie . Dodaj zwykły piasek rzeczny do gleby. Zrób to podczas orki lub kopania witryny. Gliniasta gleba, zmieszana z piaskiem, staje się fizykochemicznymi właściwościami zbliżonymi do gliniastych. Wprowadzenie obornika, torfu, kompostu sprzyja jego rozluźnieniu i poprawie reżimu powietrznego.

Gleby torfowe mają wysoką zawartość materii organicznej. Ze względu na dużą ilość materii organicznej, są one mniej przewodzące ciepło, zwłaszcza w górnej warstwie suchej. Aby wyeliminować tę wadę, konieczne jest połączenie gliny i piaskowanie gleb torfowych. Aby to zrobić, glina i piasek są równomiernie rozproszone na powierzchni terenu, a następnie łopata( około 25 cm) jest zamknięta na bagnet. Na działce 4-5 wiaderek piasku dodaje się 2-3 łyżki gliny na 1 m2.Szlifowanie i glina w znacznym stopniu poprawiają właściwości wodno-fizyczne gleb torfowych. Ich reżim wodny poprawia się, optymalne temperatury w strefie korzeniowej gleby ustalono 15-30 dni wcześniej, zmniejsza się prawdopodobieństwo późnych i wczesnych jesiennych przymrozków.

Ponadto, przy przetwarzaniu dowolnego rodzaju gleby, nawozy organiczne i mineralne są stosowane i uszczelniane pod łopatą, a jeśli gleba jest kwaśna, to odpowiednia ilość wapna.

Gwarancją udanego kopania jest pionowa pozycja łopaty. W pozycji pochylonej zmniejsza się głębokość obrabianej warstwy, a praca trwa dłużej. Warstwa ziemi podczas kopania jest wygodnie przecięta łopatą pod kątem prostym do bruzdy;to ułatwia oddzielanie i odbijanie każdej bryły.

Gleby ogrodowe na każdym etapie rozwoju i uprawy powinny być poddawane corocznemu przetwarzaniu.

Leczenie gleby zapewnia dostęp do wilgoci i powietrza w warstwie korzeniowej, tworzy korzystne warunki dla normalnego życia pożytecznych mikroorganizmów, które rozkładają materię organiczną, usuwają chwasty, niszczą szkodniki i patogeny. Konieczne jest również osadzanie nawozów organicznych i mineralnych po ich wprowadzeniu, w celu odpowiedniego przygotowania gleby do siewu lub sadzenia.

Określenie gotowości gleby do przetwarzania

Kopanie, obluzowywanie i wyrównanie powierzchni gleby wykonuje się, gdy jest już gotowy lub dojrzałości. Nie można rozpocząć leczenia zbyt wcześnie, gdy gleba jest podmokła, rozmazana i nie krucha, przylega do łopaty, ale nie można opóźnić przetwarzania, w przeciwnym razie gleba wyschnie. W obu przypadkach struktura gleby ulega pogorszeniu, powierzchnia jest nierówna, trudna do ponownego przetworzenia. Praktycznie gleba jest uważana za gotową do przetworzenia lub dojrzałą, jeśli garść ziemi, pobrana z głębokości 10 cm i ściśnięta w kulę, opada równomiernie z wysokości 1 m równomiernie.

W uprawie gleby jesienno-wiosennej skuteczność pielęgnacji warzyw jest nierozerwalnie związana. Wybór dla nich systemu oczyszczania gleby zależy od rodzaju gleby, warunków klimatycznych, rodzaju uprawianych roślin, potrzeby utrzymania i poprawy żyzności gleby. Zakłada się, że chwasty zostaną zniszczone, a rezerwy wilgoci w glebie zostaną zachowane. W zależności od gęstości i tekstury gleby, system przetwarzania nie jest taki sam.

Należy pamiętać, że korzenie wielu roślin uprawnych( marchew, pasternak) zazwyczaj wnikają głęboko w glebę.Jeśli wpadną one w zagęszczoną warstwę gleby( podeszwy), wówczas wzrost korzenia może się zatrzymać.Taka podeszwa pojawia się zwykle w wyniku przekopywania odcinka na tę samą głębokość( bagnetowy bagnet) przez wiele lat. Zniszczyć podeszwę gleby można poprzez dwupoziomowe kopanie.

Gleby sodowo-bielicowe charakteryzują się dużym składem mechanicznym i zwiększoną zawartością wilgoci, dlatego ich jesienne wykopywanie pod rośliny warzywne jest obowiązkowe. Zimą gleby takie stają się gęstsze, a na wiosnę wymagają dodatkowej obróbki - głębokie rozluźnienie na początku wiosny i przedsiewne rozluźnienie, które wraz z późnym sadzeniem lub sadzeniem roślin jednocześnie zapewnia zniszczenie chwastów.

W ogrodach warzywnych głębokie spulchnianie odbywa się za pomocą grabieży lub motyki. Technika ta została nazwana zamknięciem wilgoci . Aby zapobiec kiełkowaniu chwastów, gleba jest rozluźniona na głębokość 2-10 cm przez kultywatory. Głębokie poluzowanie gleby zagęszczonej w czasie zimy można zastąpić płytkim kopaniem, zmniejszając głębokość kopania o 3-4 cm, tak aby nie zamieniać nawozu i chwastów zamkniętych jesienią.Po kopaniu wiosennym powierzchnia gleby jest dokładnie wyrównana.

Rozwój pierwotnego lądu

wiosna lub lato zadarnienie miejscu wykopano na głębokość 10 cm, z odwróconym murawa dokładnie rozdrobnić z łopatą i pozostawić aż do jesieni. Jesienią ponownie wykopano części na głębokość 20 cm. W tej sproszkowanej runi się do warstwy gleby( 18-20 cm), a nie kiełkują z rozkładem. Następnej wiosny przetwarzania

gruntu rodzimego jest zmniejszona do kopania gleby do głębokości 10-15 cm i nawóz organiczny i darni wykonane spadać w dolnej warstwie pozostała i zamieniono na powierzchni łopaty. Po kopaniu grudy są miażdżone przez grabki, wyrównane, po czym zasiewają lub sadzą rośliny. Jesienią po zbiorach gleba jest kopana do pełnej głębokości płodnej warstwy. Do tego czasu darń już się rozkłada, a kłącze chwastów umrze. Dalsze przetwarzanie jest takie samo jak na uprawianych glebach uprawnych.

Ponieważ większość upraw roślinnych wymaga luźne, dobrze traktowanej gleby w praktyce stało się powszechne kultur rolniczych( preplant) rozluźnienie gleby na głębokość kopania 2/3.Wiosenne poluzowanie jest również konieczne do zatapiania nawozów organicznych, jeśli nie zostały wprowadzone od jesieni. W odróżnieniu od darniowo bielicowej, gleby zalewowe nie wymagają systematycznego głębokiego i dokładnego rozluźnienia. Aby uzyskać polubowne i kompletne pędy, ważne jest, aby na wiosnę zamknąć wilgoć na czas. W przypadku sadzonek zaleca się uprawę gleby bezpośrednio przed sadzeniem sadzonek, co pomaga zachować wilgotność niezbędną do lepszego przetrwania rośliny. Gęstość czarnoziemu i ciemnego kasztanowca jest optymalna dla większości roślin warzywnych. System ich przetwarzania ma na celu przede wszystkim maksymalne gromadzenie i racjonalne wykorzystanie wilgoci, a także skuteczną kontrolę chwastów, chorób i szkodników roślin warzywnych.

Istnieje opinia, że ​​rodzaj uprawy wpływa na zawartość azotanów w produktach roślinnych. Przy dokładnym przetwarzaniu stężenie azotanów w warzywach jest niższe niż w przypadku głębokiego przetwarzania. Wynika to z faktu, że przy niewielkim przetwarzaniu procesy nitryfikacji w glebie są osłabione, a tym samym zmniejsza się ilość azotu azotanowego w nim. Jednak spada również wydajność.