Mama bawi się z dzieckiem

o poradę skierowana zaalarmowany papieża 11-miesięcznej dziewczynki:

- Kupujemy moją córkę wiele różnych zabawek, ale ona nie grać z nimi właściwie. Jej ulubionymi zajęciami są wybijanie jednej zabawki na drugiej, wyrzucanie ich z areny, wkładanie ich do buzi. Lubi też nadepnąć na gumowe psy i koty stopą, żeby "skrzypiały".Pokazuję jej, jak się bawić zabawkami, ona wygląda uważnie, wydaje się wszystko rozumieć, ale nie może zająć się grą.Ale jest już duży, to już rok!

Uspokoiliśmy młodego tatę, wyjaśniając mu: jest to normalne zachowanie dziecka, typowa gra dziecka w tym wieku. Nadal nie może samodzielnie zagrać w grę fabularną, używać zabawek fabularnych zgodnie z ich przeznaczeniem. Na to nie ma różnicy między Zając zabawki i urządzenia, czyli różnica wynosi:. . Kiedy rzucisz miękkie królik na podłodze, na jego jednym sygnałem dźwiękowym i przez spadające plastik machines- nawzajem i czują się zupełnie inaczej.

Dla niezależnej działalności do końca pierwszego dziecka - na początku drugiego roku życia charakteryzuje działań naukowych i badawczych z obiektami( specyficzna historia Celem zabawka jest wciąż tajemnicą dla niego).Wykazuje on takie same zainteresowania i lalki i do naczynia, w którym jest gotowana papka( do miski, co powoduje tymczasowe użyciem procentowa może być znacznie bardziej ustoychivym- pokrywa może być otwierane i zamykane, pakowane w pierścienie puli piramid, wlać je i Titp.).

Oczywiście, jest to z punktu widzenia dorosłego, jest także gra, ale oryginalne gry - to tak jakby swobodnego korzystania z dzieckiem w ruchach i wrażeń.Ta gra jest wiek dziecka( z właściwą organizację swojej działalności dla dorosłych) będzie skomplikowana - dziecko uczy się najpierw zdjąć pierścienie z rdzenia piramidy, a następnie pokonać oddanie działania swoich( losowo, a następnie w określonej kolejności), aby dowiedzieć się, jak otworzyć i zamknąć drewnianej beczce, składana wieżakostki, uczynić z nich ogrodzenia itd. n. gra-ćwiczenia będą mu towarzyszyć z obiektami podczas wieku przedszkolnym, promować zwinność ruchów, pomysłowości, inwencji.

A co z grą fabularną?Kiedy pojawia się w życiu dziecka? Bardzo wcześnie - już w pierwszej połowie swojego życia. Ale gra fabularna nie jest jeszcze grana przez samo dziecko. Najpierw gra mamę( lub inną, opiekującą się dorosłym dzieckiem: babcią, nianią).Jak ona gra? Pamiętajmy o wszystkich znanych "laduszkach", "czterdziestu wronach", "rogach kozła" i innych rymowankach. Są to wszystkie elementy fabuły gry - i zdarzenia( „Okay” była jego babcia i zjadł kleik, etc. ..) i aktorów( „Dobrze,” babka) i działanie warunkowy( palm zamiast miskę owsianki, palce zamiast łyżką, które mieszają owsiankę).Wszystko jest tak, jak powinno być w grze fabularnej.

te bezpretensjonalne opowieści rymowania przechodzą z pokolenia na pokolenie, i graliśmy dobrze i gramy dobrze z naszymi dziećmi i wnukami.

Dlaczego tradycja stworzyła i zachowała taką grę?Aby rozwinąć, wzbogacić uczynić bogatą emocjonalne dorosłych komunikacji i dziecko( i tutaj mamy żywy przykład mądrości ludowej pedagogiki).

Ale to nie jest dziecko w grze fabularnej. Tak wyjątkowa gra matki tylko pomaga jej wywołać pozytywne reakcje emocjonalne dziecka, aktywować je, zorganizować rodzaj "rozmowy" z dzieckiem.

mama Game „Ok”, „rogaty kozioł” i tak dalej. N. przyciąga i wspiera uwagę dziecka nie tylko rymowane tekstu, ale także intonacja, działanie, które towarzyszy temu tekstowi matkę.Stopniowo zaczyna dorosły dołączyć do gry i dziecko( podnosi swoje rączki na słowie „Shu. .. poleciał!” Albo prowadzi palce na dłoni, mówiąc: „Czterdzieści wrona owsianka gotowane. ..”).Dziecko, ku wielkiej radości rodziców, zaczyna reagować na tę grę nie tylko z uśmiechem, ale także z odpowiednimi, związanymi z nią zwykłymi ruchami mowy.

Interakcja mamy z dzieckiem, od drugiej połowy życia, stopniowo nabiera charakteru "biznesowego".W trakcie kontaktów z dzieckiem dorosłych zaczyna trawić najprostsze czynności, ich związku z niektórymi przedmiotami( łyżką - jeść filiżankę - Drink, grzebień - czesana), stara się wykonywać te czynności, wraz z osobą dorosłą.

Na przykład dziecko otrzymuje łyżkę podczas karmienia i stymuluje ją: "A teraz Dima będzie łyżką do jedzenia owsianki".Matka karmi, a dziecko tylko "pomaga" jej. Ale stopniowo jego ruchy stają się doskonalsze, a ich połączenie z pewnym obiektem jest stałe.

Jak wykazują badania psychologów, wskaźnikiem opanowania najprostszych funkcji obiektów są malarskie działania dziecka, które on sam jeszcze przypisał sobie. Na przykład, jeśli maluch wpadnie w ręce łyżki, zaczyna "karmić się", chociaż nic nie jest w łyżce i ten efekt nie przynosi żadnego rzeczywistego rezultatu. Takie obrazy są tylko "bezczynnymi" schematami odtwarzającymi określone działanie z obiektem.

Asymilacja akcji konkretnych przedmiotów i pojawienie się drobnych działań - niezbędnym fundamentem, na którym jest już 1 rok 4 miesiące - 1 rok 6 miesięcy może zacząć organizować prostych czynności dziecka z zabawki działki.

Jak to zrobić?Aby go odtworzyć, konieczne jest znowu dorosłe, ale to już dialog z grami, o którym mówiliśmy wcześniej.

Konieczne jest rozpoczęcie od "animacji", "animacji" lalki. Być może lalka pojawiła się wcześniej wśród zabawek, ale kiedy dziecko z roku na rok trochę się zmienia, staje się konieczne do zorganizowania gry. Wielkość powinna wynosić 50-60 cm z peruki sztukaterie, jasne oczy i usta wskazano ramiona ruchome n nogi, więc można go umieścić i pakowane( lepiej jeśli jest to materiał nadający się do prania).

Pierwszy znajomy z mamą lalkową specjalnie organizuje:

- Właśnie to przywiozłem do Anechki! Lalka Lyalya. Zobacz, jak pięknie! Jakie są jej oczy, usta! Gdzie Anya ma oczy? Oto oni. I gdzie Lyalya ma oczy? A gdzie są pióra? Lala poszła na górę.Na ciebie Lyalya, trzymaj to. Pogłaska ją, miłą lalkę.I to poklepujesz. Załóżmy to. Pozwól mu tu usiąść.

Doll pozostawić na 2-3 dni do dyspozycji dziecka, obracając od czasu do czasu jej uwagę i oferując dziecku pokazać, gdzie oczy, długopisy i tak dalej. N., Powiązanie go z dzieckiem sam.

Wkrótce po lalce zabawkowa "ekonomia" dziecka powinna zostać uzupełniona o kolejną zabawkę z historii( podobną do tej z prawdziwego zdarzenia).Pożądane jest, aby był to "wózek dziecięcy" lub drewniany samochód, wózek, w którym można umieścić lalkę i rolkę.

Teraz moja mama gra w ten sposób:

- Oto nasza Lyalya siedząca. Wstawaj, Lyalya! Anechka zobaczy, jak idziesz. Na samym szczycie nasza Lyalja poszła do Anechki. Teraz przyszła do mnie ponownie. Czy ty, Lyalya?

Czy chcesz spać?Płaczesz? Nie płacz, teraz cię trzęsę.Zawiniemy go w koc. Bayu-bye! Bayu-bai, nasza Lalja, zasypia! Anya, teraz potrząśnij nią!Tutaj tak!

Anya trzyma lalkę, przyciska ją do niej i powtarza po matce:

- Pa, pa!

Mama kontynuuje grę:

- Cóż, Lyalya zasnęła, teraz ją położymy. Cicho. .. Nie budź Lyalyi.

Anya, starając się nie hałasować, niesie lalkę do własnego łóżka.

- Gdzie to umieścimy? Pyta moją matkę.

- tutaj!- Anne odpowiada i wkłada lalkę do łóżka.

- Chodź tutaj, zobacz, co ci pokażę - powiedziała matka dziewczyny. - Słuchaj, co za wózek! To jest dla Lali. Umieścimy to tutaj i rzucimy. Tak właśnie jeździ! Lyalya obudził się.Znowu płacze. Przejdźmy dalej. Nie płacz, Lyalya, Anya cię rzuci. Anechko, oto jej koc, przykryj ją, inaczej będzie zimno.

Ważne jest, że w takich grach dziecko złowionych, filc postawy dorosłych wobec lalki, znalezione w działaniach matki podobieństwo do rzeczywistych sytuacji, w której „centrum” jest sam. Aby to zrobić grę dla dorosłych powinna zawsze skorelować lalki i dziecku: „Niech Ljalju do łóżka jak mama Anya kładzie się spać”, itp

zwykle 2-3 dorosłych gier wystarczy, że dziecko zaczęło bawić się lalką samemu. .powtarzając działania mojej matki. Jak możesz urozmaicić taką grę, wydłużyć "wyspy" niezależnej aktywności dziecka? Można dodać do lalki jeszcze znieść, królika( lub niektóre inne znaki zabawki) i zachęcić dziecko do załączanie już znanej gry: „Miś chce też przejechać się bryczką( samochód)”, „króliczek chce spać”, „Miśidzie do Ana, raz lub dwa razy, raz lub dwa razy, huk - spadł.Podnieś go, on płacze ".

Anya podnosi niedźwiedzia i już z własnej inicjatywy "współczuje" mu, głaszcze po głowie. A oto pierwsze słowa skierowane do zabawki:

- Nie płacz, Anya żałuje.

Pozwól rodzicom nie mylić się z pewnymi wolnościami, które dziecko przyznaje 1 rok 4 miesiące - 1 rok

6 miesięcy w swoich działaniach z zabawkami: wkłada do wózka na siebie i lalki, i zająca i niedźwiedzia i obejmuje je wszystkie na wierzchu kocem lub niedźwiedzia trzęsie, trzymając go do góry nogami. W historii gra, robi tylko pierwsze kroki, a te „błędy” - wynik z faktu, że wciąż odgrywa znaczenie jednego wyizolowanego działania( bez względu na to w jaki sposób, ale wszystkie - Rock, Roll, etc. ..).

Aby aktywować grę dla dzieci, rozwijać ją, możliwe jest za pomocą nowych zabawek fabularnych, które dorosły dodaje dzieciom już uwzględnionym w niezależnych działaniach.

Na przykład, matka siedzi lalkę( lub niedźwiedzia) na dziecięcym stole, a zanim stawia misę z zabawkami, kładzie łyżkę obok niej. Dzieciak w tej sytuacji najpierw bada nowe zabawki: bierze je w rękę, patrzy, skręca. Ale co to jest? Zamiast karmić lalkę, wciąga łyżkę do ust, liże ją - nie ma bałaganu. Teraz przynosi łyżkę do ust lalki. Jeszcze raz - zamiast ust dostaje się do policzków lalek, ale dzieciak nie zawraca sobie głowy. Znowu łyżka "owsianki" dla siebie.

Nie wszystkie dzieci w wieku 1,5 roku będą samodzielnie "otwierały" dla siebie nową akcję gry, wysyłały ją do lalki. Część z nich, jak pokazują obserwacje, będzie ograniczona do znajomości talerza zabawek i łyżki. Dalsze zachowanie matki powinno również zależeć od reakcji dziecka.

Jeśli dziecko zacznie karmić lalkę, powinna wspierać, komentować swoje działania: "Czy karmisz Lalę?Dobra robota. Co ona je? Kasha? A ty karmiłeś niedźwiedzia? Pyta również kaszę „i tak dalej. N.

Jeśli dziecko jest opóźnione poprzez manipulowanie zabawki lub zobaczyć, że zapomniał o lalce i” zjada „się, dorosłych zawarte w grze i karmić lalkę.W tym przypadku działaniu musi towarzyszyć opowieść:

- tutaj siedzi Lyalya. Prawdopodobnie chce jeść.Teraz ją nakarmię.Najpierw zakładam jej fartuchy, żeby się nie zabrudzić.To owsianka w talerzu. Odłożę ją.Owsianka jest gorąca, poczekaj, nie spal się.Tak właśnie je Lyalya. Dam ci łyżkę. .. Teraz znowu.

Gra dorosłego, ponieważ odtwarza całą sytuację( w której dziecko, a on ciągle zaangażowany), ale nie pokazuje dziecku osobnego, odizolowane działania z zabawek.

Po tym, co do zasady, dziecko już "chwyta" nową akcję w grze. Nowy nie tylko w sensie - do paszy, nie kołysać, aby nie nosić na wózku inwalidzkim, jak poprzednio, ale w „technicznym” Attitude - posiłku kaszy, co nie jest. Jeśli kiedyś i lalki, i koc, a wózek, ale teraz gra nie jest istotnym przedmiotem - większość zbóż, które w działalności dorosłych( i wtedy dziecko) tylko domniemanych. Taka gra z nieobecnym, tylko domniemanym tematem to kolejny krok w kierunku zrozumienia konwencji dziecka dotyczącej sytuacji, w której on działa. Aby zwiększyć dorosły Konwencje mogą przypisywać żadnych obiektów pewne cechy, aby podjąć dalsze działania, aby już właścicielem brakujący element: „Owsianka gorący cios jest to konieczne, a niedźwiedź spali”, itd. Do 1 roku 8 mesyatsam- 1 rok 10 miesięcy dziecko. .może mieć jeden do działania z aktualnych zabawek dla 5-10 minut: karmić lalki łyżka, pić z ich kubki jeździć w samochodzie, wózek, kołysząc się i położył do łóżka. Granie to już go używać( lalkę mówić: „Eat”, „! Drink”, „Sen jest niezbędny”), odkrywa, emocjonalny stosunek do lalek( uściski, klepie, pocałunki).

Co to jest? Czy powstała już gra fabularna? Zewnętrznie - Wydaje się, że tak, ponieważ dziecko nie pracuje z tymi obiektami oraz z ich odpowiednikami zabawka, wykonuje w tej akcji, nie zorientowanego na wyniki( karmione, nie karmione).Ale to tylko zewnętrzne znaki gry. Subiektywnie, dziecko nie jest jeszcze wyraźnie odróżnić teraźniejszości i działania warunkowego.