"Grajmy tak, jakby. .." - baw się z dzieckiem w tym pomyśle

U dzieci był mały konflikt z dorosłymi, a teraz siedzą w „kącie” karane. Kara, oczywiście, dość symboliczne, ale nadal boli:

«Z jego niesławnej kątem Podpatrzyliśmy niesprawiedliwy świat.Świat był bardzo duży, jak uczyła geografia, ale miejsce dla dzieci w nim nie było dane. Wszystkie

były własnością dorosłych w pięciu częściach świata. Są one usuwane historii, jeździliśmy konno, polowania, rozkazał statku, palenie papierosów, były za prawdziwe rzeczy, walczył, kochał, zapisane, porwany, grając w szachy. .. Dzieci stały w narożnikach. Dorośli zapomnieli, chyba gier i książek swoich dzieci, które czytają, kiedy byli młodzi. Musieli zapomnieć!W przeciwnym razie będą one pozwoliły nam zaprzyjaźnić się z wszystkimi na ulicy, wspinać się na dachy, flądry o w kałużach. ..

Więc pomyślałem oboje byliśmy siedząc w kącie.

- Uciekajmy!- zasugerował Oska - Jak to możliwe!

- Run, proszę, kto cię trzyma!. . Ale gdzie?- Zasadniczo się sprzeciwiłem - Wszystko to samo wszędzie duże, a ty jesteś mały.

Nagle oślepiające pomysł uderzyło mi do głowy. ..

nie powinny mieć nigdzie uciekać, to nie było konieczne, aby szukać ziemi obiecanej. Była tu, obok nas. Trzeba go było tylko wymyślić.Widziałem ją już w ciemności. Tam, gdzie są drzwi do łazienki - palmy, łodzie, zamki, góry. ..

- Ośka, ziemia!- Płakałam zadyhayas.- Ziemia! Nowa gra na całe życie!

Oska przede wszystkim zabezpieczyć przyszłość.

- Chur, będę grał!. . I maszynista! Powiedział Oska.

- A co zagrać?

- W kraju. . Teraz będziemy żyć na co dzień, nie tylko w domu, ale wciąż jakby w kraju. .. »

opisuje Kassil narodziny«Shvambraniya», która stała się krajem, stopniowo nabycie części, wyimaginowaną historię,geografii, wydarzeń, które zostały przekształcone w grze prawdziwych wydarzeniach z życia doświadczonych przez dzieci.

Rzeczywiście, jak historia rodzi się i rozwija się dziecinnie proste? Początkowo, to jest zawsze niejasna, ledwie w stadium początkowym Program wewnętrzny, który zamierza wprowadzić dziecko. Ale ten program nie jest niejasne „wymyślić” przedszkolak do końca, w szczegółach, to natychmiast zaczyna być realizowany, znalezienie jej konkretną formę w różnych działaniach gier.

Wcześniej celem sytuacja, tylko doświadczeni wrażenia dużej mierze prowadzone dla dziecka w grze( to działania imitacja Przedmiot dorosłych, zwyczaje rozmieszczenia zachowań do naśladowania), po czym starszy przedszkola dziecko już pojawia wewnętrzną skłonność do jednoczenia się fabuła różnych zdarzeń,wiedza, złożone kombinacje ich. Jednak w umyśle dziecka plan działki nadal połączyła się z samym działaniem gry, wydany je tylko częściowo - w formie gier tematów( „Zagram w szpitalu”), w roli( „Zagram astronauta”), obiekty gry, wokół którego gra(w lalkach, w samochodach).

Nie każde dziecko przychodzi do własnej twórczej wyrafinowanej gry - Wydarzenia grze, połączenia, łącząc je w umyśle, zawartych w różnych kontekstach znaczeniowych. A jeśli chodzi - zwykle pod koniec wieku przedszkolnym. Nie ma bezpośredniego związku pomiędzy wiedza, doświadczenie bogactwo dziecka. Często okazuje się, że gra( jej historia) kontynuuje bezwładności na podstawie zwyczajowych wzorców i pasywny bagaż dziecko jest bogaty zasób wiedzy i pomysłów.

- Granie cały czas w tym samym, - częste skargi rodziców.

gry dzieci 5-6 lat jest często stereotypowe powtarzanie tej samej serii 2-3 rozwijającej się imprezy. Wydaje się, że dziecko przeniósł się do niezależnej grze przedmiotów asocjacyjnych( z różnych, ale dość o wydarzeniach związanych z awariami) na tematy związane z wydarzeniami logicznie, ale są słabe i monotonne. Jak zwrócić grę twórcze ożywienie, nie wracając jednocześnie dziecko do „asocjacyjnej” kreatywności?

Należy zauważyć, że poszukiwanie i wdrażanie wątków fabuły są potrzebne nie tylko do gier, ale także do innych aktywności twórczej dzieci - malowanie, rzeźbienie, bezpłatny projekt. A często zdarza się, że dziecko mówi: „Nie wiem, że rysuję( rzeźbić, budować).”

tutaj i potrzebują pomocy od osoby dorosłej.

pewnością może pomóc dziecku za każdym razem, aby zdywersyfikować zwykle symulowane sceny, grając z nim. W tym przypadku, osoba dorosła jest po prostu podłączyć do gry już istniejącego dziecka i wprowadza swoje nowe zdarzenia Story, sugeruje im dziecko.

Powróćmy do 5-letniej Musy i jej gry ulicznej. Nie tylko historia jej grania jest wyczerpany przez wielokrotnego powtarzania tych samych wydarzeń: naruszenie przepisów jednego z kierowców samochodzikami i podjęte rannych pieszego na „pierwszej pomocy” do szpitala, była jeszcze przez długi czas( dzień po dniu) wykorzystuje tenspisek. Po raz kolejny, kiedy dołączam do jej gry, Moussya - "milicjant" proponuje mi bycie "szoferami" i "pierwszą pomocą".Tu jeden "pieszy" ucierpiał, drugi, trzeci.

- Wiesz, Moussya, - mówię, - wydaje mi się, że wkrótce nie będzie już nikogo w mieście. Trzeba coś wymyślić.

Musya myśli o tym.

- Chodźmy - ostatecznie decyduje - w celu ustalenia sądu, jak w „Czarnoksiężnika Hat”, tak, że nie narusza zasad.

W ulubionej książce Musiego - "Czarodziejski kapelusz" T. Jansson opisuje zabawną próbę straszliwej Morry, która nadrabiała niektóre postacie. Pamiętając ten epizod z bajki, Musya natychmiast ożywia i oferuje:

- Po prostu pozwólmy ci być sędzią, a ja - wszystkim innym.

Reszta - to jak w książce - winna, ranna, obrońca i ludzie. Gra natychmiast zmienia kierunek. Improwizuję zachowanie sędziego, a Musya z entuzjazmem zmienia rolę naruszonego regulaminu kierowcy, rannych pieszych, obrońcy. Grę przerywa babcia Moussiny, która wzywa nas do picia herbaty. Ponieważ gra toczy się pełną parą, wciąż jesteśmy trochę spóźnieni."Sędzia" szybko rozpoznaje winę "kierowcy" i skazuje go na wykład na temat zasad ruchu drogowego. Musa nie chciał grać, to proponuję następujące zdarzenie, które może grać i na podwieczorek:

- Dalej - teraz jesteś policjantem znowu, jakby chciał dać wykłady na temat przepisów ruchu drogowego. I będę słuchaczami.

- A co zrobisz? Pyta Musya.

- Zazwyczaj słuchacze zadają pytania wykładowcowi - wyjaśniam.

Będziemy pić herbatę i kontynuować grę już w formie dialogu RPG z wykładami policjanta i nudnych słuchaczy. Jednocześnie wyjaśniamy kilka nieokreślonych pomysłów samej Musi na temat zasad ruchu drogowego.

Ale ponieważ w takim „podłączania” dorosły nadal jest inicjatorem wprowadzenia nowych wydarzeniach historia, atrakcyjne dla dziecka staje się grą dla dorosłych jest to, że cały czas coś wyjdzie, aktualizuje grę i daje mu zainteresowanie. Tak więc, 6-letni AS Roma, po Zrobiłem niektóre odmiany w jego grze( grał cały czas w pilocie iw spółdzielni gry, przeszliśmy od pilota do astronautów podróżujących do księżyca i spotkanie z obcymi z innej planety), sześć miesięcy(!) kiedy znów się spotkaliśmy, z radością zasugerowaliśmy:

- Zagrajmy w kosmiczną podróż.Ostatniego razu nie skończyliśmy.

Adult staje się jakby dostawcą interesujących wątków, a dziecko raczej jest ich konsumentem, niż twórcą.

Niewątpliwie takie ćwiczenie w spółdzielni gry z osobą dorosłą użytecznego niż monotonnej gry dziecka, ale lepiej jest, jeśli dziecko uczy się zbudować wiele ciekawych scen z gry.

Aby to zrobić, należy wybrać dla dziecka sama historia jako sekwencji zdarzeń, spróbuj umieścić go w sytuacjach, w których mógłby być eksploatowane rozmyślnie zdarzeń i ich sekwencję jako osobny materiał.

Tutaj pomożemy w specjalnej grze, którą dorosły może zaoferować dziecku - grze w wyobrażeniu.

Jedną z form gry fabularnej, która pojawia się pod koniec przedszkolnego dzieciństwa, jest gra fantasy. Wiele dzieci lubi wymyślać różne historie, zwłaszcza jeśli mają uważnego słuchacza. Ale po prostu wymyślają często zwraca dziecku asocjacyjnej kreatywności - przepływ wyobraźnię, nieskrępowane, nie znajdując żadnego wsparcia, okazuje się nielogiczne, mdły narracji. Ponadto, jeśli taka gra i iść spontanicznie, trzeba tylko doprowadzić go do poziomu dorosłej świadomości jako dziecko odmawia kontynuowania działalności. W każdym razie

, większość dzieci z szóstego, a nawet siódmego roku życia, po prostu nie podejmuje się zadania wymyślenia historii( historii, historii).Albo dzieci natychmiast porzucić takiego nieokreślonego zawodu lub zastąpić swą opowieść( często niemal dosłownie) ukochaną bajkę, historię.

Kiedy Musa( ona jest już 5,5 roku) oferowane wymyślić historię( co ona chce), powiedziała:

- Nie, nie wiem jak to zrobić.Powiem ci raczej o Mumii Troll.

I prawie słowo w słowo powiedziało rozdziałowi z właśnie przeczytanej książki.

Także, jak widać, forma, w której dorosły uczynił swój wniosek, nie jest do końca udany. Po tym wszystkim, myślę o tej historii - jest to zadanie, wykonanie i wynik, który może być oceniana dla dorosłych. Aktywność nabiera charakteru przymusu, a to nie jest gra dla dziecka.

spróbować zmienić swój wniosek na formularzu, zostawiając ostrość na proces samego działania, a nie ustalania dziecko do ewentualnego wyniku:

- Musya, są w nowej sztuce - wymyślić razem.

- Chodź, - chętnie zgadza się z Musyą. - A ty? I o tym, co wymyślimy?

- Czego chcesz?

Musya zastanawia się przez chwilę:

- O Emelya. A jak to jest razem?

Tak ustalono bohatera historii. Ale co robić dalej, zostanie przekazany do retelling wynalezienia( obecnie baśń „fala różdżki”)?

Okazuje się, że wyobraźnia dzieci wymaga, z jednej strony, uaktywnić, az drugiej - w niektórych filarach, że struktura i jej przewodnikiem. Ponieważ mamy zamiar wdrożyć grę pod względem głosu( tj. E. Przeminęło dziecko z celem zewnętrznego obsługuje), musimy poczucie wsparcia, aby poprowadzić wdrożenie tej historii w pewien sposób, ale jednocześnie zapewnić wystarczającą swobodę wyobraźni, nasiliły się.

Czy takie wsparcie nie może być historyjką lub serią zdjęć?Okazuje się, że zdjęcia - wsparcie jest zbyt sztywne. Jeśli jest to jeden obraz historia - dziecko opisać zdarzenie, jej zdjęcie( lub po prostu wymienić elementy na zdjęciu).Po tym wydarzeniu narracja się nie rozwinie. Jeśli jest to seria zdjęć przedstawiających sekwencję zdarzeń - jest gotowy do działki, które wystarczy tylko wypowiedzieć.Dlatego zdjęcia fabularne nie są najlepszym sposobem na pobudzenie wyobraźni dziecka.

Może w poszukiwaniu sensu obsługuje za wynalezienie będziemy musieli zrewidować historię.