Autyzm( zespół Kannera) - przyczyny, objawy i leczenie. MF.

Po raz pierwszy termin "autyzm" dla choroby został zaproponowany przez amerykańskiego naukowca Leo Kannera w 1943 roku. Podał także pierwszy szczegółowy opis tej choroby, dlatego drugą nazwą autyzmu dziecięcego jest zespół Kannera.

Autyzm jest chorobą psychiczną, której pierwsze symptomy występują zawsze w dzieciństwie do 2,5 roku. Jednak wiarygodne rozpoznanie autyzmu dziecięcego można ustalić dopiero w późniejszym wieku( do 5 lat), kiedy dziecko rozwija umiejętności komunikacyjne w zespole. Główne przejawy autyzmu to izolacja, dążenie do samotności, zakłócanie emocjonalnego kontaktu z innymi, obcość w zachowaniu. Często autyzm dziecięcy występuje u chłopców.

Przyczyny autyzmu

Przyczyny autyzmu dziecięcego nie są w pełni zrozumiałe. Większość naukowców doszli do wniosku, że podstawą tej choroby jest uszkodzenie mózgu, które mogą być spowodowane przez zakażenia wewnątrzmacicznego( często, różyczka), jak również zagrożeń zawodowych rodziców, dodatkowo, uszkodzenie mózgu płodu może wystąpić w wyniku Rh-konfliktu.

Wielu naukowców uważa autyzm dziecięcy za wynik nieprawidłowego działania poszczególnych genów, tj.rozpoznać dziedziczną naturę tej choroby.

niewielka grupa badaczy kluczową rolę w rozwoju syndromu Kanner przydziela czynników zewnętrznych, głównie specyficzne relacje w rodzinie( dysfunkcyjnych rodzin, wychowana w sierocińcu, brak emocjonalnego kontaktu z matką).Najwyraźniej w rozwoju autyzmu u dzieci występuje wiele przyczyn. Objawy autyzmu

pierwszą rzeczą, która zwykle ostrożny rodzice autystycznego dziecka, na długo przed skierowaniem do specjalisty - to ubóstwo emocji. Takie dzieci później zaczynają się uśmiechać i robią to rzadko. Są obojętni na pieszczoty rodziców, a czasem wydaje się, że dziecko unika dotykowego kontaktu z matką.Pierwsze gry dzieci z autyzmem mają również takie funkcje, jak dziecko zegara może usłyszeć i dotknąć palcami, nie okazując zainteresowania nowym kolorowe grzechotki. Często u dzieci z autyzmem zdiagnozowane są opóźnienia rozwojowe. Czasami rodzice, a nawet lekarze mają wrażenie, że dziecko jest głuche lub słabo widoczne - więc ignoruje wezwania do komunikacji.

jak wzrost dziecka coraz bardziej zauważalne odchylenia w sferze emocjonalnej: dziecko niewłaściwie wykorzystuje mimikę i gesty podczas wyrażania swoich emocji, uniknąć oka kontakt w oko( wygląda jak przez osobę), czasem traktuje ludzi jak przedmioty nieożywione. W zachowaniu dziecka mogą dominować zarówno bierność, jak i niewystarczająca aktywność.To

dziecko z autyzmem często monotonna, istnieje wiele powtarzających się słów, dziecko może intonować dla dorosłego pojedynczych słów lub wydania tego samego rodzaju niezrozumiałe dźwięki. Konkretne jest użycie zaimka "Ty" zamiast "I".

Dziwne gesty są uderzające, fantazyjny sposób chodzenia, siedzenia, jedzenia. W grach dzieci autystyczne preferują samotność, gry są stereotypowe, tj.w grze dominuje powtarzający się zestaw działań.Charakterystycznie wykorzystywać jako zabawki różne artykuły gospodarstwa domowego( spinacze, koła rowerowe), bez kojarzenia ich z codziennym życiem. Jedną z ulubionych aktywności dzieci z ausmusem są różne manipulacje z transfuzją wody, gry ze strumieniem wody.

Niektóre dzieci z autyzmem mają skłonność do samookaleczeń - gryzą się, wyciągają włosy, uderzają głowami o ściany. W takim przypadku rodzice muszą pilnie pokazać dziecku psychoneurologa lub psychiatrę.

Czasami z autyzmem występują drgawki konwulsyjne, co również służy jako podstawa do szybkiej wizyty u lekarza, tk.ataki drgawkowe są szkodliwe dla rozwijającego się mózgu dziecka i wymagają natychmiastowego leczenia.

Badanie dziecka z autyzmem

Poza autyzmem w dzieciństwie możliwe są także przejawy innych chorób psychicznych, takich jak schizofrenia, nerwice. Indywidualne objawy charakterystyczne dla autyzmu mogą być takie, jak u dzieci zdrowych psychicznie oraz u dzieci z uszkodzeniami mózgu w wyniku porodu i innych urazów, ciężkich zakażeń.Tylko ekspert w dziedzinie psychiatrii dziecięcej może prawidłowo ocenić stan dziecka, często nie samodzielnie, ale we współpracy z psychologami, pedagogami, neurologami i pediatrami. Dlatego rodzice nie powinni angażować się w autodiagnozę, a jeszcze bardziej w samoleczenie, ponieważ istnieje poważne niebezpieczeństwo dalszego zakłócenia pracy układu nerwowego dziecka przez nieuzasadnione stosowanie jakichkolwiek leków.

Aby potwierdzić rozpoznanie autyzmu i wykluczenie innych chorób, lekarz może przepisać elektroencefalogram, konsultację psychologa. Czasami ważne jest, aby psychiatra znał ogólny stan ciała dziecka - w takim przypadku będzie musiał zapoznać się z wnioskami pediatry, neurologa, lekarza laryngologa, ocenić wyniki badań krwi, mocz.

Leczenie autyzmu

Większość lekarzy bardzo ostrożnie przepisuje leki psychotropowe dzieciom z autyzmem, ponieważ nie ma dokładnych danych na temat pozytywnego wpływu leków psychotropowych na objawy tej choroby. Stosowanie leków psychotropowych jest uzasadnione tylko w przypadku wzbudzonego zachowania dziecka, skłonności do samookaleczenia, zaburzeń snu. W takich przypadkach małe dawki leków przeciwpsychotycznych( częściej haloperidol, sonapax, rispolept), antydepresanty( na przykład amitryptylina) są stosowane w leczeniu autyzmu.

Leki na autyzm obejmują również podawanie leków stymulujących metabolizm mózgu( cerebrolizyna, aminalon, kwas glutaminowy), a także leków nootropowych( nootropil).

Często po ustąpieniu objawów witaminy dochodzi do poprawy stanu dziecka z autyzmem. Stosuje się witaminy z grupy B, C i PP.W aptece można kupić nootropil, preparaty multiwitaminowe i bez recepty, ale lepiej, aby lekarz zdecydował o wyborze leku.istnieje wiele różnych niuansów. Na przykład, niektóre leki nootropowe mogą zwiększać podekscytowanie, a leki, które wydają się zawierać tę samą substancję, mogą wpływać na stan dziecka na różne sposoby( na przykład aminalon i gamma-lon).Rodzice powinni ściśle przestrzegać dawkowania przepisanego przez lekarza i natychmiast zgłaszać zmiany w stanie dziecka.

Nie ma leków na autyzm, wszelkie leki pomagają tylko złagodzić niektóre z objawów.

Psychoterapia ma ogromne znaczenie w leczeniu autyzmu, a terapia rodzinna jest preferowana, ponieważ rodzice dziecka z autyzmem potrzebują wsparcia specjalisty nie mniejszego niż mały pacjent. Musimy nauczyć się, jak skutecznie komunikować się z dzieckiem, rozumieć się nawzajem i rozumieć interakcje dziecka ze społeczeństwem. Cierpliwość i jeszcze raz cierpliwość są niezbędne przy wychowywaniu autystycznego dziecka.

W domu wszystko powinno znajdować się w zwykłych miejscach dziecka, ponieważ brakujące w jego oczach małe rzeczy z wyposażenia mogą bardziej zdenerwować dziecko niż brak matki lub taty. I w żadnym wypadku nie podnoś głosu, z irytacją lepiej wycofać się i uspokoić.

Bardzo ważne dla dziecka i szkolenia z nauczycielami. Intelekt nie cierpi na autyzm, ale ze względu na specyficzne zaburzenia emocjonalne i specjalny sposób myślenia, trudno jest takim dzieciom uczyć się zgodnie z ogólnie przyjętym programem. Pedagog-psycholog we współpracy z lekarzami określi najbardziej optymalny sposób nauczania dla dziecka, opracuje indywidualny program, który w pełni wykorzysta zdolności dziecka.

Psycholog może zapewnić niezbędne wsparcie dla chorego dziecka. Za pomocą różnych technik psychologicznych można rozwijać umiejętności komunikacji społecznej, przezwyciężać trudności adaptacyjne w kolektywu dziecięcym. Istnieją techniki psychologiczne opracowane specjalnie dla pacjentów z autyzmem, na przykład terapia trzymająca( metoda przymusowego obejmowania), która przyczynia się do wzmocnienia emocjonalnego związku między dzieckiem a rodzicami.

Obecnie istnieje wiele "kursów" dla dzieci z autyzmem i ich rodziców, pracują na zupełnie innych metodach. Zanim zaczniesz uczęszczać na takie kursy, dokładnie przestudiuj ich program i metody pracy, kwalifikacje i doświadczenie nauczycieli i psychologów. W końcu niewłaściwe podejście nie może być krokiem naprzód, ale odwrotem i prowadzić do utraty umiejętności już przypisanych dziecku zamiast ich nabycia. Powinieneś wybrać jednego doświadczonego psychiatrę, który poprowadzi twoje dziecko praktycznie przez całe życie.

Najważniejszą rzeczą w wychowywaniu dziecka z autyzmem jest cierpliwość i cierpliwość.Bardzo trudno jest zwrócić uwagę dziecka na autyzm, a bez niego wszystkie twoje działania są dla niego pustym powietrzem. Wezwij dziecko po imieniu, jeśli to konieczne kilka razy, spokojnym tonem, dopóki nie zwróci swojej uwagi na ciebie. W żadnym wypadku nie podnoś głosu i nie używaj brutalnej siły. Następnie następuje powtórzenie pacjenta i ustalenie codziennych umiejętności uzyskanych przez dziecko( na przykład zawiązanie sznurówek lub zip), nawet przez długi czas po tym, jak dziecko już je nauczyło. Należy przestrzegać reżimu dnia, nieprzewidziane wydarzenia trwale wybić autystów ze zwykłej rutyny.

W dużych miastach i Internecie istnieją kluby dla rodziców dzieci autystycznych, w których można dzielić się swoimi doświadczeniami i doświadczeniami.

Osobno należy powiedzieć o cechach żywności dziecka z autyzmem. Udowodniono, że dzieci z zespołem Kannera mają wadę w pracy enzymów trawiennych - te dzieci mają zmniejszoną zdolność do rozkładania niektórych białek zawartych w mleku i produktach mącznych. Dlatego zaleca się ograniczenie mąki i produktów mlecznych w diecie dziecka.

Niektórzy rodzice zwracają się o pomoc do tradycyjnej medycyny, z obawy przed narkotykami stosowanymi w psychiatrii. Jednak tradycyjna medycyna nie ma skutecznych sposobów leczenia autyzmu u dzieci. Wszystko, co oferują tradycyjni uzdrowiciele, to łagodne środki kojące pochodzenia roślinnego, których głównymi składnikami są kozłek lekarski, soja morska i słodki ziemniak leczniczy. Jednak zazwyczaj nie ma to żadnego wpływu. Szkodą takiego "leczenia" jest opóźnianie leczenia specjalistów, a im później dziecko otrzymuje kwalifikowaną pomoc - tym gorsze rokowanie choroby. Za zgodą lekarza można stosować uspokajające preparaty ziołowe jako pomocniczą metodę leczenia.

U większości autystycznych dzieci z odpowiednim leczeniem z wiekiem obserwuje się poprawę.Ale niestety nie można wykluczyć, że w starszym wieku dziecko może rozwinąć poważniejszą patologię umysłową, na przykład schizofrenię.Dlatego ważne jest, aby rodzice skonsultowali się z lekarzem tak wcześnie, jak to możliwe i rozpoczęli leczenie i rehabilitację dziecka, a ponadto, nawet przy znacznej poprawie stanu, nie należy lekceważyć badań profilaktycznych psychoneurologa dziecięcego lub psychiatry.

Zapobieganie autyzmowi

Nie opracowano skutecznych metod zapobiegania autyzmowi u dzieci. Jednak zmniejszenie ryzyka tej choroby pomoże poważnemu podejściu małżonków do planowania ciąży. Konieczne jest sprawdzenie u specjalistów w celu identyfikacji i leczenia infekcji i chorób przewlekłych. Kobietę w ciąży należy regularnie obserwować u lekarza konsultacyjnego i prowadzić zdrowy tryb życia, unikać kontaktu z pacjentami zakaźnymi.

W każdym razie rodzice dzieci specjalnych nie potrzebują rozpaczy. Dzięki wsparciu specjalistów możesz sprawić, że Twoje dziecko będzie szczęśliwe i pomóc mu odnaleźć swoje miejsce w życiu.

Lekarz psychiatra Bochkareva OS