Oznaczanie ciśnienia wewnątrzgałkowego
Oznaczanie ciśnienia śródgałkowego, które w zależności od dopływu i odpływu tworzenia krwi i odpływ płynu śródgałkowego i jego nacisk na ścianę oka - bardzo ważnym punktem korpusu badanego. W normie ciśnienie wewnątrzgałkowe ( ton oczu) wynosi od 18 do 25 mm Hg.a wahania pomiędzy parametrami zwykle wyższego poranka( 7:00) i niższego wieczoru( 19:00) nie powinny przekraczać 3-5 mm Hg. Art. Wzrost ciśnienia śródgałkowego jest głównym objawem ciężkiej choroby oczu - jaskry, dlatego znajomość stanu ciśnienia śródgałkowego jest konieczna do diagnozowania choroby, wskazań do leczenia medycznego i chirurgicznego oraz oceny jej skuteczności. Równie ważne jest rozpoznanie i obniżenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, które towarzyszy wielu procesom zapalnym i innym procesom w oku. W celu przybliżonego określenia ciśnienia wewnątrzgałkowego często stosuje się badanie dotykowe, w oparciu o porównanie ciśnienia( gęstości) w zdrowym oku chorym. Pacjent zamyka oczy i spogląda w dół, a egzaminator kładzie palce wskazujące obu dłoni na górną powiekę nad chrząstką i delikatnie naciska na oko naprzemiennie każdym palcem. Stopień wzrostu ciśnienia jest oznaczony jako jeden( +), dwa( ++) lub trzy( +++) plus znaki, stopień zmniejszenia - odpowiednio przez znaki minus. Badanie to ma szczególne znaczenie praktyczne, gdy nie można zastosować metody instrumentalnej( na przykład w przypadku owrzodzeń rogówki, ran przenikających, po operacji).
Do pomiaru ciśnienia śródgałkowego - tonometrycznego - należy używać specjalnych urządzeń - tonometrów. Najdokładniejszy z nich to tonometr Maklenova. Jest to metalowy( lub plastikowy) cylinder o wadze 10 g, na którego końcach znajdują się dwie porcelanowe platformy. Przed rozpoczęciem badania są smarowane farbą przygotowaną z obłókniny zgodnie z następującym wzorem: Collargoli, 2,0 g, Aq.destillatae, glycerini aa gtt XXX.Farbę umieszcza się w słoju z korkiem ze szlifowanego szkła. Dla tonometrii na oddzielnej tacce farby umieszczony 0,25% roztworu roztworu tetrakainy( lub 2% roztworem lidokainy) z butelką alkoholu drewnianymi deskami z ciasno nawiniętych na nich wełna, mokry, odciśnięto, sterylne waty. Do pomiaru ciśnienia pacjenta ułożonej na wznak na kanapę oko znieczulono przez upuszczenie potrójne 0,25% roztworu tetrakainy( 2% lidokainy) i rogówki zanurzono wstępnie smarowany farby tonometru swobodnie przemieszczać się w specjalnym uchwycie. Na miejscu tonometru znajduje się białe kółko - spłaszczająca podkładka z nadrukowanym tonometrem przymocowanym do papieru lekko zwilżonego alkoholem. Według szczególnej skali, znajduje się zestaw tonometru zmierzonej średnicy okręgu światła, które odpowiada określonym ciśnieniu, wyrażona w milimetrach słupa rtęci: mniej jasne koła, ciśnienie jest wyższe, i vice versa. Dla dokładności tonometrii wykonuje się dwa pomiary dla każdego oka, różnica między danymi nie powinna być większa niż 1 mm Hg. Art.
Elastotonometria to metoda, w której ciśnienie wewnątrzgałkowe mierzy się szeregowo z czterema tonometrami o różnych masach( 5, 7,5, 10 i 15 g).Jednocześnie im większe obciążenie tonometru, tym wyższe wskaźniki ciśnienia. Uzyskane dane wszystkich tonometrów, obliczone w specjalnej skali, gdzie istnieją wskazania dla wszystkich czterech tonometrów, są rysowane w postaci wznoszącej się krzywej. Bezwzględna liczba wskaźników i ich stosunek daje dokładniejszy obraz ciśnienia wewnątrzgałkowego.
jeszcze bardziej dokładna metoda - Badania tonograficzne - wykonany przy użyciu zmodyfikowanego tonometrii( AP Nesterov) elastotonometrii( SS Khaled) na specjalnej maszynie - Badania tonograficzne. Jednocześnie określa się ilościową charakterystykę produkcji i odpływ cieczy wodnistej.
badanie oczu jest wykonana po przestudiowaniu stan funkcji widzenia centralnego i obwodowego, ponieważ mogą ulec zmianie po ekspozycji na jasne światło podczas oftalmoskopii i oświetlenia bocznego, badania palpacyjnego, odwrócenie wieku i inne manipulacje.