Rabarbar: pożytek i szkoda, jak go właściwie używać, co jest przydatne to galaretka z tej rośliny
Jednym z pierwszych bylin jest rabarbar. Odnosi się do gryki rodzinnej, ma bezpośrednie łodygi nadziemne i duże liście. O jego przydatnych własnościach nauczyłem się przez długi czas. Rosnie rabarbar w Azji, Europie, a jego ojczyzną jest Tybet.
Znając zalety rabarbaru, będziesz go częściej włączał do swojej diety.
Jadalne łodygi roślin mają kwaśny i delikatny odcień.Z powodzeniem zastępuje jabłka, szpinak, stosuje się do przygotowania dżemu, farszu do ciast. Korzeń jest używany do celów medycznych.
Wykorzystanie rośliny
Rabarbar składa się z wody o 93%, reszta to węglowodany, białka, błonnik, substancje popiołu. Roślina witaminowa zawiera: grupę B, kwas foliowy, A, C, K, E. A także mikroelementy: żelazo, mangan, miedź, selen, cynk stanowią korzyść rośliny. Również w kompozycji znajduje się potas, wapń, magnez, fosfor i trochę sodu.
Kwas foliowy stabilizuje strukturę DNA, jest odpowiedzialny za funkcję hematopoezy. Zapobiega transformacji zdrowych komórek w komórki nowotworowe, dzięki czemu roślina jest często stosowana do zapobiegania nowotworom. A chryzarobina pomaga w łuszczycy.
Substancja chrysofanu znajduje się w korzeniu rabarbaru. W przypadku połknięcia drażni jego ściany, prowokując opróżnianie i poprawiając perystaltykę.Właściwości przeczyszczające korzenia rabarbaru są widoczne od czasów starożytnych i zostały wykorzystane jako lek.
Rabarbar ma niskokaloryczną zawartość 16 kcal, dlatego można bezpiecznie spożywać osoby z nadwagą lub otyłością.
Głównym zastosowaniem korzenia rabarbaru jest lek pobudzający apetyt, aktywujący trawienie, przeczyszczający i żółciopędny. Roślina stosowana jest jako normalizacja przewodu pokarmowego, ma działanie przeciwbakteryjne, przeciwzapalne i wzmacnia system odpornościowy.
Łodygi rabarbaru są stosowane do żywności, zawierają wysoki poziom kwasu jabłkowego i cytrynowego. Jest to również bardzo przydatna galaretka z rabarbaru, która działa jak substancja osłonowa na zapalenie żołądka i wrzody żołądka. Kłącza Ashberry są wykorzystywane do nadciśnienia. Ze względu na to, że nie są przechowywane przez dłuższy czas, są natychmiast suszone i miażdżone po pobraniu. Sporządza się z nich wywar, który rozwiązuje problemy związane z ciśnieniem tętniczym.
Podobszarowy rabarbar wypełnia dobrze brak witamin na beri-beri. Ogonki tworzą sok, który ma niezbyt przyjemny smak, dlatego często słodzi się go miodem. W ciągu jednego dnia musisz wypić jedną szklankę soku. Lub po prostu pociąć ogonki na kostki, zalać cukrem i zjeść.
Rabarbar Harm
Nie wszystkie części rabarbaru są równie użyteczne. Uszkodzenie rabarbaru to trujące liście i nadziemne łodygi, które spowodowane są dość dużą zawartością kwasu szczawiowego w kompozycji. Ze względu na niewielką obecność w ogonkach, nie zaleca się stosowania rośliny u osób cierpiących na chorobę kamicy nerkowej. Kwas tworzy połączenia z wapniem w postaci kamieni.
Kurczaki gromadzą kwas szczawiowy do połowy lata, a wiosną rabarbaru dominuje kwas jabłkowy, który jest całkowicie nieszkodliwy.
Rabarbar jest przeciwwskazany w takich chorobach i stanach, jak zapalenie pęcherzyka żółciowego, reumatyzm, stan zapalny pęcherza, ciąża. Ograniczenie występuje w przypadku nadkwaśnego zapalenia żołądka i wrzodu trawiennego. W takich chorobach ważne jest, aby nie jeść go na pusty żołądek.
Podczas korzystania z urządzenia, obserwuj swoje zdrowie i temperaturę ciała. Rabarbar nie jest zalecany w przypadku cukrzycy, reumatyzmu, dny moczanowej, zapalenia otrzewnej. Gdy krwawienie o innym charakterze, w tym hemoroidalne, wyklucza rabarbar z diety.