Przyczyna i skutek jęczących dzieci
Istnieją trzy główne style komunikacji z innymi, w tym z dziećmi.
Pierwszy nazywa się "autokratycznym" i polega na tym, że strony oddziałujące są podzielone na "boss" i "podwładny".Takie podejście w edukacji obejmuje kary cielesne, zwiększony ton głosu, kształtowanie poczucia winy u dzieci i pełną kontrolę nad nimi. W rodzinie panuje porządek, ale dzieci są pozbawione jakiejkolwiek wolności.
Tak wychował dzieci w starych dobrych czasach. Dzieci znały swoje miejsce, nie śmiały zaprzeczyć dorosłym i zrobiły to, co im powiedziano. Ale to podejście edukacyjne jest coraz częściej kwestionowane. Współczesne dzieci wiedzą, jak stanąć dla siebie, kpią sobie z wyśmiewania, mogą uderzyć lub niemiły w odpowiedzi. Innymi słowy, autokratyczny styl komunikacji już nie pasuje.
Kolejną ekstremalną kwestią są rodzice, którzy we wszystkim dogadzają swoim dzieciom i wierzą, że mama i tata są najlepszymi przyjaciółmi dziecka. Najważniejszą rzeczą dla tych rodziców jest zadowolenie dziecka, więc rodzina jest pełna wolności, a co za tym idzie, bałaganu. Dziecko ma wszystko, ponieważ rodzice uważają, że zakazy uniemożliwiają mu harmonijny rozwój.
W rzeczywistości dzieci potrzebują dyscypliny, bez niej kształcenie i szkolenie są niemożliwe. Jeśli rodzice nie wyjaśnili dziecku, "co jest dobre, a co złe", spróbuje samodzielnie ustalić granice tego, co jest dopuszczalne. Takie zachowanie prowadzi do bardzo różnych konsekwencji, z których niektóre mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia.
Proponowany model edukacji można nazwać "demokratycznym" - jest to złoty środek między autokracją a permisywnością.Opiera się ona na wolności w rozsądnych granicach, rodzice nie działają jako "szefowie" ani "najlepsi przyjaciele", ale jako nauczyciele i mentorzy, którzy stoją przed bardzo ważnym zadaniem - aby nauczyć dziecko dobrego zachowania i współodczuwania z innymi.
To podejście edukacyjne opiera się na wzajemnym szacunku i wzajemnym zrozumieniu, które pomaga zdobyć zaufanie dziecka. Każda reakcja na nieposłuszeństwo musi być dobrze przemyślana i konsekwentna.
Zdolność postrzegania związku przyczynowo-skutkowego między zdarzeniami jest z natury rzeczy nieodłączna od człowieka. Jeśli dotkniesz gorącej, spalisz się.A jeśli starsi i bardziej doświadczeni członkowie rodziny ostrzegają również o niebezpieczeństwie, wtedy skuteczność lekcji jest znacznie większa.
Tak więc związek przyczynowo-skutkowy jest prostą i dostępną metodą edukacyjną.Jeśli na przykład dziecko dotknie gorącego piekarnika, wyjaśnienia rodziców mogą nie być potrzebne - szkolenie poszło naturalnie. Ale w przypadku nieposłuszeństwa wymagana jest interwencja dorosłych. Powinni wyjaśnić dziecku, jak zachować się w tej czy innej sytuacji, a także zachować spokój i konsekwencję w swoich działaniach.