Nerwica stanów kompulsywnych: objawy i leczenie, przyczyny
Nerwica stanów kompulsywnych jest wieloaspektowym zaburzeniem psychicznym, z którego cierpi 2-3% populacji świata.
Stałe, przerażające myśli, podchodzące pod ramię z poczuciem niepokoju, powodują, że człowiek wykonuje te same powtarzalne czynności.
Działania te mają na celu usunięcie części lęku, uspokojenie negatywnych myśli i uczuć, co ma miejsce, ale tylko przez określony czas.
Myśli prowadzące do podobnego wyniku nazywane są obsesjami, a działania są kompulsjami. Tak więc, zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne jest inaczej nazywane zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym( OCD).W niektórych przypadkach dana osoba może mieć osobne zaburzenie obsesyjno-kompulsywne.
Obsesyjne myśli związane z tą chorobą są zwykle niezmienne i stabilne, a działania często przyjmują formę rytuałów. Osoba chora na OCD może szczerze wierzyć, że podjęte przez niego działania uratują jego krewnych lub siebie przed jakimś straszliwym wydarzeniem.
To przekonanie jest sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem, ponieważ nie ma związku przyczynowego między wydarzeniem a rytuałem. Istnieje wiele rodzajów obsesji. Osoba może cierpieć zarówno z powodu jednej fobii, jak i ze swojej całości.
Istnieją kryteria, według których można określić, że jedna lub inna osoba myśli nie są po prostu ze względu na ciągły charakter odpowiednich powodów, a to jest nerwica.
Tak więc obsesje powinny:
Ciekawe jest to, że osoba zdrowa może również wrócić do domu w tym celu, ale jego działania nie będą miały charakteru obsesji.
kompulsji rozpoznać te działania, które są podniesione do rangi rytuałów, osoba musi uznać, że cierpi na realizację tych działań.Narzuty charakteryzują się ścisłymi zasadami, na przykład liczą się tylko do określonej liczby lub myją ręce określoną liczbę razy. Osoba w tym przypadku nie może wybrać, musi przestrzegać zasad, w przeciwnym razie alarm spowodowany obsesją nie zniknie.
Istnieje wiele rodzajów stanów obsesyjnych, ale najczęściej obserwuje się następujące:
obsesyjne nerwicę lub zaburzenia obsesyjno-kompulsywne przejawia się w obecności człowieka myśli, które mają tendencję do spójności i obsesji. Powodują uczucie niepokoju lub strachu.
koniecznością dla nerwicy obsesyjnej jest monitorowanie osobie pewnych powtarzalnych czynności, które pojawiają się w celu rozwiązania lęku spowodowanego przez obsesyjnych myśli.
Zatem nerwica można uznać za następującym systemie: indukowanie obsesja - strach lub niepokój - kompulsywne działanie, rytuał - chwilową ulgę.Jeśli stan osoby jest odpowiedni dla tego systemu, można mówić o ROC.
Przeczytaj również, objawy i leczenie nerwicy.
Dobre wyniki zapewnia leczenie OCD za pomocą psychoterapii. Lekarz powinien pomóc pacjentowi nie tylko uświadomić sobie chorobę i jej szkodliwy wpływ na jakość życia, ale także uprościć rytuały, które zmniejszą poziom przejawów objawów. Bardzo ważne jest, aby pacjent zrozumiał różnicę między naprawdę koniecznymi działaniami, na przykład zasadą mycia rąk przed jedzeniem a objawami OCD.
Stosowanie leków przeciwdepresyjnych w połączeniu z psychoterapią jest często konieczne, ponieważ pozwala pacjentowi uwolnić się od wielu obaw i uczuć lęku, co pomaga złagodzić stan i późniejszy powrót do zdrowia.
Wraz z powyższymi metodami stosuje się również fizjoterapię, która obejmuje odbiór ciepłych kąpieli, zanurzanie w chłodnej wodzie i kąpanie w wodzie morskiej.
Podczas leczenia zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych bardzo ważne jest, aby całkowicie wyeliminować lub zmniejszyć stresujące sytuacje, które generują obsesyjne myśli. Ponadto dużą rolę przypisuje się zdrowemu trybowi życia, co oznacza odrzucenie złych nawyków, organizację prawidłowego odżywiania i ogólne działania naprawcze.
Wszystkie powyższe metody leczenia razem zapewniają namacalny i stabilny rezultat przy złagodzeniu objawów i powrocie pacjenta do normalnego życia.
Stałe, przerażające myśli, podchodzące pod ramię z poczuciem niepokoju, powodują, że człowiek wykonuje te same powtarzalne czynności.
Działania te mają na celu usunięcie części lęku, uspokojenie negatywnych myśli i uczuć, co ma miejsce, ale tylko przez określony czas.
Myśli prowadzące do podobnego wyniku nazywane są obsesjami, a działania są kompulsjami. Tak więc, zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne jest inaczej nazywane zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym( OCD).W niektórych przypadkach dana osoba może mieć osobne zaburzenie obsesyjno-kompulsywne.
Obsesyjne myśli związane z tą chorobą są zwykle niezmienne i stabilne, a działania często przyjmują formę rytuałów. Osoba chora na OCD może szczerze wierzyć, że podjęte przez niego działania uratują jego krewnych lub siebie przed jakimś straszliwym wydarzeniem.
To przekonanie jest sprzeczne ze zdrowym rozsądkiem, ponieważ nie ma związku przyczynowego między wydarzeniem a rytuałem. Istnieje wiele rodzajów obsesji. Osoba może cierpieć zarówno z powodu jednej fobii, jak i ze swojej całości.
Fobie z nerwicy obsesyjnej
Istnieją kryteria, według których można określić, że jedna lub inna osoba myśli nie są po prostu ze względu na ciągły charakter odpowiednich powodów, a to jest nerwica.
Tak więc obsesje powinny:
- zwrócić uwagę danej osoby ponad godzinę dziennie.
- powoduje silny alarm lub nieprzyjemny "odcień".
- mydła muszą być ciągle powtarzane.
- powoduje pragnienie wykonania tego lub tego działania ze względu na odporność na niepokojące myśli lub pragnienie stłumienia tych myśli innymi myślami lub obrazami.
Ciekawe jest to, że osoba zdrowa może również wrócić do domu w tym celu, ale jego działania nie będą miały charakteru obsesji.
kompulsji rozpoznać te działania, które są podniesione do rangi rytuałów, osoba musi uznać, że cierpi na realizację tych działań.Narzuty charakteryzują się ścisłymi zasadami, na przykład liczą się tylko do określonej liczby lub myją ręce określoną liczbę razy. Osoba w tym przypadku nie może wybrać, musi przestrzegać zasad, w przeciwnym razie alarm spowodowany obsesją nie zniknie.
Istnieje wiele rodzajów stanów obsesyjnych, ale najczęściej obserwuje się następujące:
- obsesyjne pragnienie czystości;
- ciągły strach przed wyrządzeniem krzywdy komuś;
- dąży do symetrii i idealnej kolejności;
- zgromadzenie obsesyjne;
- obsesyjny strach przed infekcją określoną chorobą;
- obsesyjne myślenie się działania „prawo”( podnoszenie się z łóżka tylko z prawej nogi, by się do pewnej liczby zamówień popełniających tylko jeden sklep, etc. ..);
- stałe sprawdzanie drzwi i urządzeń elektrycznych i tak dalej. D.
objawów podmiotowych i przedmiotowych objawów
obsesyjne nerwicę lub zaburzenia obsesyjno-kompulsywne przejawia się w obecności człowieka myśli, które mają tendencję do spójności i obsesji. Powodują uczucie niepokoju lub strachu.
koniecznością dla nerwicy obsesyjnej jest monitorowanie osobie pewnych powtarzalnych czynności, które pojawiają się w celu rozwiązania lęku spowodowanego przez obsesyjnych myśli.
Zatem nerwica można uznać za następującym systemie: indukowanie obsesja - strach lub niepokój - kompulsywne działanie, rytuał - chwilową ulgę.Jeśli stan osoby jest odpowiedni dla tego systemu, można mówić o ROC.
Przeczytaj również, objawy i leczenie nerwicy.
Leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych
Dobre wyniki zapewnia leczenie OCD za pomocą psychoterapii. Lekarz powinien pomóc pacjentowi nie tylko uświadomić sobie chorobę i jej szkodliwy wpływ na jakość życia, ale także uprościć rytuały, które zmniejszą poziom przejawów objawów. Bardzo ważne jest, aby pacjent zrozumiał różnicę między naprawdę koniecznymi działaniami, na przykład zasadą mycia rąk przed jedzeniem a objawami OCD.
Stosowanie leków przeciwdepresyjnych w połączeniu z psychoterapią jest często konieczne, ponieważ pozwala pacjentowi uwolnić się od wielu obaw i uczuć lęku, co pomaga złagodzić stan i późniejszy powrót do zdrowia.
Wraz z powyższymi metodami stosuje się również fizjoterapię, która obejmuje odbiór ciepłych kąpieli, zanurzanie w chłodnej wodzie i kąpanie w wodzie morskiej.
Podczas leczenia zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych bardzo ważne jest, aby całkowicie wyeliminować lub zmniejszyć stresujące sytuacje, które generują obsesyjne myśli. Ponadto dużą rolę przypisuje się zdrowemu trybowi życia, co oznacza odrzucenie złych nawyków, organizację prawidłowego odżywiania i ogólne działania naprawcze.
Wszystkie powyższe metody leczenia razem zapewniają namacalny i stabilny rezultat przy złagodzeniu objawów i powrocie pacjenta do normalnego życia.