Diagnoza: przyczyny, objawy, diagnoza i korekta dysgrafii
Co to jest? Niezdolność osoby do nauki poprawnej litery nazywa się "dysgrafią".
Zaburzenie to nie jest samowystarczalne. Najczęściej w tym samym czasie z dysgrafią notuje się dysleksję, która wyraża się problemami z czytaniem.
Zaburzenie listu diagnozuje się w wieku przedszkolnym i szkolnym i wyraża się w trwałych, powtarzających się błędach.
Dziecko z dysgrafią z jakąkolwiek starannością prawie nie może samodzielnie opanować litery na poziomie rówieśników. W przypadku takich dzieci konieczna jest dodatkowa praca w celu skorygowania dysgrafii.
Dlaczego dysgrafia występuje u dzieci i co to jest? Choroba rozwija się w wyniku zakłócenia funkcji tych części mózgu, które są odpowiedzialne za proces opanowania litery. Przyczyn takich naruszeń może być kilka.
Przede wszystkim eksperci identyfikują dziedziczne predyspozycje. Dziecko w tym przypadku rodzi się już z dysgrafią i często z dysleksją, ponieważ jest również przekazywane z pokolenia na pokolenie.
Następujące powody, które wpływają na rozwój dysgrafii, obejmują obrażenia i choroby wpływające na mózg. Dziecko może być na nie narażone przed urodzeniem, na przykład w przypadku ciężkiego porodu lub zakażenia wewnątrzmacicznego. W pierwszych latach życia ryzyko wystąpienia dysgrafii z powodu tych samych urazów i chorób jest również ogromne.
Ponadto dziecko w tym czasie pod silnym wpływem czynników społecznych i psychologicznych, które odgrywają znaczącą rolę w rozwoju zdolności i umiejętności. Są to kwoty zwróceniem uwagi na rodziców dziecka na tyle blisko, aby wyrazić kontakty, dwujęzyczność w rodzinie, poziom kulturalny rodziny i tak dalej. D.
dysgrafii zdiagnozowany nie tylko z dziećmi w wieku szkolnym do takich czynników społeczno-psychologicznych. Ponieważ zaburzenie to występuje z powodu upośledzenia funkcji pewnych obszarów mózgu, dorośli mogą również napotkać dysgrafię.Może się to zdarzyć z powodu urazów, operacji mózgu, guzów, krwotoków mózgu i udarów mózgu. Objawy i oznaki dysgrafii u dzieci
dysgrafii, która przejawia się w objawów uporczywych naruszeń listu, gdy dziecko w kółko, mimo wyuczonych reguł języka, popełnianie błędów w słowach.
Takie typowe błędy obejmują pominięcie liter, podobną mylące pisać na listach piśmie lub dźwięku, na przykład, L-M lub M-C, stosowanie tylko niektórych przypadkach, łzawienie słowa lub dodanie do nich nowych bohaterów i sylab.
Ponadto dzieci z dysgrafią mają problemy nie tylko z prawidłową pisownią słów, ale także z samym procesem pisania. Tak więc, wniosek może „iść” fala zerwania w środku, dziecko może nieświadomie przejechać linię zastąpić wielką małymi literami i vice versa.
Czasami zdarzają się przypadki, gdy system załamuje zdanie, to znaczy musimy być permutacją słowy, co utrudnia rozumienie tekstu pisanego.
Dysgraphy W zależności od błędów popełnianych przez dziecko przy pisaniu tekstu, a także wagi tych naruszeń, można rozróżnić kilka rodzajów dysgrafii.
Niektóre formy są dość rzadkie, ale wszystkie wymagają właściwej korekty.
Forma artykulacyjno-akustyczna dysgrafii wyraża się w tym, że dziecko nie może stosować zasad języka, dlatego pisze wyłącznie na podstawie swojej wymowy. Prowadzi to do częstych błędów w liście, które charakteryzują się zastąpieniem, uzupełnieniem i pominięciem liter.
A akustyczna forma dysgrafii wyraża się w tym, że dziecko myli pisanie podobnych w brzmiących liter. Mogą więc wystąpić problemy z D-T, B-P, M-S, C-C itp. Pewne trudności pojawiają się również w przypadku miękkich i twardych znaków. Dziecko może je ponownie przypisać, pomylić ich lokalizację lub całkowicie je zignorować.
Inna forma dysgrafii opiera się na naruszeniach analizy i syntezy języka. Charakteryzuje się zaniechaniami i permutacjami liter, dodaniem dodatkowych liter lub sylab. Ponadto dziecko może powielać te same litery ze względu na niską prędkość pisania w połączeniu z przedłużającą się wymową słów.
Mniej powszechną postacią zaburzenia jest dysgrafia agramatyczna. Charakteryzuje się on lekceważeniem zasad gramatyki, co wyraża się w niewłaściwej pisowni końców słów, ponieważ dziecko nie może opanować zasad dotyczących zmiany wyrazów przez przypadek, płeć i liczbę.
Istnieje również dyskografia optyczna, która charakteryzuje się tym, że dziecko nie może pisać pojedynczych liter z powodu niezrozumienia ich struktury. Każda litera składa się z pewnych części lub elementów, których dziecko nie jest w stanie zrozumieć w dyskografii optycznej, a zatem do napisania.
Zobacz także:
Rozpoznanie dysgrafii u dzieci jest możliwe tylko w wieku szkolnym, gdy dziecko zaczyna opanowywać umiejętność pisania. Problemy z pisaniem słów nie oznaczają, że dziecko ma awarię listu.
Do diagnozy potrzebne są liczne badania obejmujące konsultacje neurologa, okulisty i otolaryngologa. Jeśli ci specjaliści wyklują defekty i patologie, które mogą sprawić dziecku problemy z literą, konieczna będzie dalsza diagnostyka w celu identyfikacji i potwierdzenia dysgrafii.
Specjalista powinien pracować nad oceną umiejętności pisemnych i ogólnego stanu dziecka. Do celów diagnostycznych oferowane są testy obejmujące zapisywanie tekstu. Następnie zostaną podświetlone wszystkie błędy popełnione przez dziecko, a także zostanie ocenione znaczenie tych błędów.
Wyznaczany jest również rozwój mowy dziecka, jego zdolność do odczytywania tekstu ustnego i pisemnego, ilość i jakość uwagi, jaką dziecko nadaje tekstowi, jego słownikowi. Dzięki tym działaniom można określić formę dysgrafii, jej dotkliwość, a także budowę odpowiedniej pracy korekcyjnej.
Korekta powinna być wykonywana tylko przez doświadczonego specjalistę.Logopeda, oceniając zdolności i stan dziecka, opracowuje indywidualny schemat korekcji dysgrafii u młodszych uczniów, w tym różnorodne ćwiczenia.
Istnieje wiele metod, które pozwalają poradzić sobie z awarią listu. Dlatego często proponuje się dzieciom podkreślanie liter, z którymi pojawiają się problemy, wykonywanie specjalnych ćwiczeń pisemnych, narysowanie analogii z obrazami.
Ponadto program korekcyjny ma na celu zwiększenie słownictwa, aby wypełnić luki w edukacji.
W niektórych przypadkach programy korekcyjne odbywają się na tle terapii farmakologicznej, w której dziecku przepisywane są kompleksy witaminowe i nootropowe, które stymulują pracę mózgu.
Ważne w leczeniu dysgrafii u młodszych uczniów powinny grać nie tylko logopedzi, ale także rodzice, którzy nie mogą żądać od dziecka z frustracją listów o takich samych wynikach jak rówieśnicy. Ponadto konieczne jest zrozumienie przez nauczycieli, którzy w przeciwnym razie mogą mieć negatywny wpływ na dziecko, co zniechęci go do nauki, rozwoju i przezwyciężenia dezaprobaty.
Zaburzenie to nie jest samowystarczalne. Najczęściej w tym samym czasie z dysgrafią notuje się dysleksję, która wyraża się problemami z czytaniem.
Zaburzenie listu diagnozuje się w wieku przedszkolnym i szkolnym i wyraża się w trwałych, powtarzających się błędach.
Dziecko z dysgrafią z jakąkolwiek starannością prawie nie może samodzielnie opanować litery na poziomie rówieśników. W przypadku takich dzieci konieczna jest dodatkowa praca w celu skorygowania dysgrafii.
Przyczyny Dysgraphii
Dlaczego dysgrafia występuje u dzieci i co to jest? Choroba rozwija się w wyniku zakłócenia funkcji tych części mózgu, które są odpowiedzialne za proces opanowania litery. Przyczyn takich naruszeń może być kilka.
Przede wszystkim eksperci identyfikują dziedziczne predyspozycje. Dziecko w tym przypadku rodzi się już z dysgrafią i często z dysleksją, ponieważ jest również przekazywane z pokolenia na pokolenie.
Następujące powody, które wpływają na rozwój dysgrafii, obejmują obrażenia i choroby wpływające na mózg. Dziecko może być na nie narażone przed urodzeniem, na przykład w przypadku ciężkiego porodu lub zakażenia wewnątrzmacicznego. W pierwszych latach życia ryzyko wystąpienia dysgrafii z powodu tych samych urazów i chorób jest również ogromne.
Ponadto dziecko w tym czasie pod silnym wpływem czynników społecznych i psychologicznych, które odgrywają znaczącą rolę w rozwoju zdolności i umiejętności. Są to kwoty zwróceniem uwagi na rodziców dziecka na tyle blisko, aby wyrazić kontakty, dwujęzyczność w rodzinie, poziom kulturalny rodziny i tak dalej. D.
dysgrafii zdiagnozowany nie tylko z dziećmi w wieku szkolnym do takich czynników społeczno-psychologicznych. Ponieważ zaburzenie to występuje z powodu upośledzenia funkcji pewnych obszarów mózgu, dorośli mogą również napotkać dysgrafię.Może się to zdarzyć z powodu urazów, operacji mózgu, guzów, krwotoków mózgu i udarów mózgu. Objawy i oznaki dysgrafii u dzieci
dysgrafii, która przejawia się w objawów uporczywych naruszeń listu, gdy dziecko w kółko, mimo wyuczonych reguł języka, popełnianie błędów w słowach.
Takie typowe błędy obejmują pominięcie liter, podobną mylące pisać na listach piśmie lub dźwięku, na przykład, L-M lub M-C, stosowanie tylko niektórych przypadkach, łzawienie słowa lub dodanie do nich nowych bohaterów i sylab.
Ponadto dzieci z dysgrafią mają problemy nie tylko z prawidłową pisownią słów, ale także z samym procesem pisania. Tak więc, wniosek może „iść” fala zerwania w środku, dziecko może nieświadomie przejechać linię zastąpić wielką małymi literami i vice versa.
Czasami zdarzają się przypadki, gdy system załamuje zdanie, to znaczy musimy być permutacją słowy, co utrudnia rozumienie tekstu pisanego.
Klasyfikacja
Dysgraphy W zależności od błędów popełnianych przez dziecko przy pisaniu tekstu, a także wagi tych naruszeń, można rozróżnić kilka rodzajów dysgrafii.
Niektóre formy są dość rzadkie, ale wszystkie wymagają właściwej korekty.
Forma artykulacyjno-akustyczna dysgrafii wyraża się w tym, że dziecko nie może stosować zasad języka, dlatego pisze wyłącznie na podstawie swojej wymowy. Prowadzi to do częstych błędów w liście, które charakteryzują się zastąpieniem, uzupełnieniem i pominięciem liter.
A akustyczna forma dysgrafii wyraża się w tym, że dziecko myli pisanie podobnych w brzmiących liter. Mogą więc wystąpić problemy z D-T, B-P, M-S, C-C itp. Pewne trudności pojawiają się również w przypadku miękkich i twardych znaków. Dziecko może je ponownie przypisać, pomylić ich lokalizację lub całkowicie je zignorować.
Inna forma dysgrafii opiera się na naruszeniach analizy i syntezy języka. Charakteryzuje się zaniechaniami i permutacjami liter, dodaniem dodatkowych liter lub sylab. Ponadto dziecko może powielać te same litery ze względu na niską prędkość pisania w połączeniu z przedłużającą się wymową słów.
Mniej powszechną postacią zaburzenia jest dysgrafia agramatyczna. Charakteryzuje się on lekceważeniem zasad gramatyki, co wyraża się w niewłaściwej pisowni końców słów, ponieważ dziecko nie może opanować zasad dotyczących zmiany wyrazów przez przypadek, płeć i liczbę.
Istnieje również dyskografia optyczna, która charakteryzuje się tym, że dziecko nie może pisać pojedynczych liter z powodu niezrozumienia ich struktury. Każda litera składa się z pewnych części lub elementów, których dziecko nie jest w stanie zrozumieć w dyskografii optycznej, a zatem do napisania.
Zobacz także:
- alalia - naruszenie umiejętności mówienia;
- dyzartria jest zaburzeniem mowy.
Rozpoznanie dysgrafii u dziecka
Rozpoznanie dysgrafii u dzieci jest możliwe tylko w wieku szkolnym, gdy dziecko zaczyna opanowywać umiejętność pisania. Problemy z pisaniem słów nie oznaczają, że dziecko ma awarię listu.
Do diagnozy potrzebne są liczne badania obejmujące konsultacje neurologa, okulisty i otolaryngologa. Jeśli ci specjaliści wyklują defekty i patologie, które mogą sprawić dziecku problemy z literą, konieczna będzie dalsza diagnostyka w celu identyfikacji i potwierdzenia dysgrafii.
Specjalista powinien pracować nad oceną umiejętności pisemnych i ogólnego stanu dziecka. Do celów diagnostycznych oferowane są testy obejmujące zapisywanie tekstu. Następnie zostaną podświetlone wszystkie błędy popełnione przez dziecko, a także zostanie ocenione znaczenie tych błędów.
Wyznaczany jest również rozwój mowy dziecka, jego zdolność do odczytywania tekstu ustnego i pisemnego, ilość i jakość uwagi, jaką dziecko nadaje tekstowi, jego słownikowi. Dzięki tym działaniom można określić formę dysgrafii, jej dotkliwość, a także budowę odpowiedniej pracy korekcyjnej.
Korekta dysgrafii u dzieci w wieku młodszym
Korekta powinna być wykonywana tylko przez doświadczonego specjalistę.Logopeda, oceniając zdolności i stan dziecka, opracowuje indywidualny schemat korekcji dysgrafii u młodszych uczniów, w tym różnorodne ćwiczenia.
Istnieje wiele metod, które pozwalają poradzić sobie z awarią listu. Dlatego często proponuje się dzieciom podkreślanie liter, z którymi pojawiają się problemy, wykonywanie specjalnych ćwiczeń pisemnych, narysowanie analogii z obrazami.
Ponadto program korekcyjny ma na celu zwiększenie słownictwa, aby wypełnić luki w edukacji.
Dziecko w ten sposób uczy się prawidłowej mowy, szczególnie w przypadku artykulacyjno-akustycznej formy dysgrafii, rozwija umiejętności percepcji i rozumienia tekstu, trenuje pamięć i analityczne myślenie. Wszystko to przyczynia się do eliminacji objawów zaburzeń pisania.
W niektórych przypadkach programy korekcyjne odbywają się na tle terapii farmakologicznej, w której dziecku przepisywane są kompleksy witaminowe i nootropowe, które stymulują pracę mózgu.
Ważne w leczeniu dysgrafii u młodszych uczniów powinny grać nie tylko logopedzi, ale także rodzice, którzy nie mogą żądać od dziecka z frustracją listów o takich samych wynikach jak rówieśnicy. Ponadto konieczne jest zrozumienie przez nauczycieli, którzy w przeciwnym razie mogą mieć negatywny wpływ na dziecko, co zniechęci go do nauki, rozwoju i przezwyciężenia dezaprobaty.