Przyczyny, patogeneza zespołu dvs, jej leczenie i profilaktyka

Zespół DIC jest niespecyficznym patologicznym procesem, który koreluje z przenikaniem aktywatorów krzepnięcia krwi do przepływu krwi. Ponadto, w mikrokrążeniu zaczyna tworzyć się duża liczba małych skrzepów krwi i agregatów komórek, które powodują blokadę mikrokrążenia w narządach.

Patogeneza zespołu dvs jest złożonym procesem, który powoduje dużą liczbę trudności w diagnozie.

Przyczyny rozwoju choroby

Pierwsze miejsce wśród wszystkich czynników etiologicznych zespołu DIC to powszechne infekcje wirusowe i bakteryjne, a także patologie septyczne. ICE często towarzyszy niewydolności serca i nadciśnieniu, odmrożeniom, oparzeniom, powstawaniu nowotworów, białaczce, ale nie zawsze pojawia się na czas, więc powoduje problemy diagnostyczne.

Krążenie pozaustrojowe sprzyja rozwojowi tej patologii w takich urządzeniach jak "sztuczna nerka" lub "sztuczne serce", kontaktowanie krwi z protezami zastawek serca. Zespół

DIC jest w stanie rozwinąć się z uszkodzeniem ścian naczyń krwionośnych, gdy organizm jest dotknięty zapaleniem naczyń, z obrzękiem tkanek i w przypadku niewydolności serca. Ponadto choroba ta jest uważana za integralną część szoku, niezależnie od jej pochodzenia.

Przyczyny zespołu dvs są zróżnicowane. Ważną rolę w jego powstawaniu mają zaburzenia mikrokrążenia, które nie korelują ze ściankami naczyniowymi: naruszenie właściwości przepływu krwi pod wpływem rosnącego stężenia białka, zwiększenie stężenia erytrocytów we krwi. Powstawanie mechanicznych przeszkód powoduje również spowolnienie krążenia krwi i aktywuje procesy krzepliwości krwi.

Patogeneza patologii

Główną rolę w patogenezie zespołu ICE przypisuje się tworzenie we krwi czynników aktywujących agregację komórek i aktywujących proces krzepnięcia krwi. Tak więc, takie substancje przedostają się do krwiobiegu w przypadku rozdarcia tkanki, po operacjach wyrabiania narządów, podczas porodu lub podczas manipulacji po urodzeniu, podczas śmierci komórki.

Objawy kliniczne choroby obejmują nieprawidłowości krwotoczne, zakrzepowe i mikrokrążenia.

Postać przewlekła ma mniej wyraźne objawy. W tym przypadku w dotkniętych narządach występuje wyraźna dysfunkcja i powstaje zakrzepica w głównych żyłach.

W medycynie ICE dzieli się na cztery główne fazy jego rozwoju:

1. Aktywacja właściwości krzepnięcia krwi, wielokrotne tworzenie mikroukładów i blokada mikrokrążenia.
2. Etap przejścia od hiperkoagulacji do hipokoagulacji. Jednocześnie niektóre z przeprowadzonych analiz świadczą o zwiększonej koagulacji, podczas gdy inne już odnotowują zmniejszoną krzepliwość.
3. Hipokowa i ciężkie krwawienie.
4. Okres rekonwalescencji, który charakteryzuje się normalizacją procesów krzepnięcia krwi i poprawą funkcjonowania uszkodzonych narządów. Objawy

patologia

Manifestacje ICE zespół składają się z podstawowych objawów patologii organizmu wywołała jego wygląd, jak i laboratoryjne i kliniczne objawy syndromu. Zespół

DIC z dużym prawdopodobieństwem występuje we wszystkich typach stanów szokowych. Siła manifestacji zespołu, z reguły, odpowiada nasileniu i czasowi odbieranego stanu szoku oraz mocy zaburzeń mikrokrążenia charakterystycznych dla tego stanu.

Objawy samego zespołu DIC należy przypisać:

• Zaburzenia procesów mikrokrążenia w narządach, którym towarzyszą ich słabe lub poważne dysfunkcje.
• Objawy zakrzepowe i krwotoczne - zwykle rozwijają się z wieloma lokalizacjami patologicznymi.
• Naruszenie procesu krzepnięcia krwi i innych nieprawidłowości w homeostazie.

Organizacja leczenia patologii

Terapia terapeutyczna zespołu DIC może być skuteczna tylko wtedy, gdy zorganizowane jest właściwe leczenie pierwotnej patologii, która spowodowała zespół DIC.Pod tym względem niemożliwe jest osiągnięcie poprawy bez masywnej antybiotykoterapii, szczególnie w przypadku rozwoju sepsy.

Również

leczenie zależy wyłącznie od stopnia zaawansowania choroby. Początkowo musi pozbyć się przyczyn, które doprowadziły do ​​jego rozwoju. Jeśli wymawiane przyczyna nie została odkryta, proces rozpoczyna się leczenie objawowe leczenie, co wiąże się przywrócenie hemodynamicznych i funkcji płuc, układu oddechowego, mikrokrążenie i korekty procesów metabolicznych.

najbardziej bezpieczny i niezawodny sposób leczenia zespołu DIC - lecznicza plazmaferezy. Skutkiem tego zabiegu jest wyjaśnione przez blokowanie aktywności układu jednojądrowych fagocytów i następnie usunięciu z krwiobiegu z produktu fibrynolizy i koagulacji białek i innych związków, które przyczyniają się do rozwoju zespołu DIC.Leczenie

patologii po usunięciu mechanizmu spustowego staje terapii zastępczej i heparyny w małych dawkach. Aby zatrzymać szerokie skrzepów krwi, heparyna jest stosowany w małych dawkach. Jeśli organizacja objawowym leczeniu rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego kontynuuje swój rozwój przez następne sześć godzin, jak pokazano w leczeniu heparyną.

wczesne stadia rozwoju DIC leczeniu zespołu daje dobry efekt terapii adenoblokatorami. W wyniku ich zastosowania w oparciu o poprawę mikrokrążenia, zapobiegając powstawaniu skrzepów płytek krwi i zmniejszenie związek.