Badanie radioizotopowe nerek, jego różnorodność i organizacja
Radiogeneza nerek jest obecnie aktywnie wykorzystywana w urologii. Badanie to znajduje się w obowiązkowym kompleksie nowoczesnej diagnostyki urologicznej ze względu na jego prostotę, niski poziom traumatyzmu, wysoki stopień wyników informacyjnych. Dzięki zastosowaniu technik radioizotopowych możliwe jest również uzyskanie dodatkowych informacji na temat funkcji i struktury nerek, których nie można wykryć innymi metodami.
Obciążenia radiacyjne pacjenta w tym badaniu zmniejszają się o 30 do 100 razy, w przeciwieństwie do innych metod badań radiograficznych, dlatego najczęściej stosuje się badanie radioizotopowe nerek u dzieci.
Implementacja badania
Metoda ta polega na rejestrowaniu energii promieniowania podskórnie po podaniu radioaktywnego preparatu farmakologicznego. Informacje są rejestrowane na specjalnym urządzeniu w postaci wykresów, krzywych, obrazów lub na specjalnym ekranie. Istnieją dwie grupy metod radioizotopowych.
Metody wychodzące z pierwszej grupy są używane do ilościowego określenia wydajności nerek - radiometrii i radiografii.
Metody pojawiające się w drugiej grupie, pozwalają uzyskać obraz narządu, ujawnić lokalizację zmiany, kształt, ogrom itp.- to jest scyntygrafia i skanowanie.
Renoskopia, skanowanie i scyntygrafia nerek są najczęściej stosowane w urologii.
Reprodukcja
Ta metoda służy do badania funkcjonowania nerek i jako główny wskaźnik przyjmuje hippuran, wstrzykuje się dożylnie, a objętość dawki zależy od masy ciała pacjenta. Ze względu na szybkie usunięcie substancji z organizmu dawka napromieniania nerek pozostaje minimalna.
Ta metoda opiera się na zewnętrznym ustaleniu stopnia radioaktywności ponad nerkami za pomocą specjalnej instalacji, a graficzna informacja o intensywności promieniowania nad położeniem nerek nazywa się radiogramem.
Zasadniczo rhenogram jest zorganizowany z pacjentem siedzącym, ale dzieci i ciężko chorzy są badani poziomo. W tym przypadku czujniki znajdują się z tyłu na poziomie nerek, a dla ich prawidłowego ustawienia konieczne jest dokładne poznanie położenia nerek, które określa się za pomocą radiogramu. Czujniki można zainstalować bez prześwietlenia, ale do tego lekarz musi dokładnie znać anatomiczną i topograficzną lokalizację narządu. Po umieszczeniu czujników na nerkach, te same czujniki są umieszczone w sercu i obszarze pęcherza. Nagrywanie trwa około pół godziny.
Oprócz wizualnej oceny uzyskanych obrazów, wyniki diagnostyczne są przetwarzane matematycznie za pomocą specjalnych obliczeń z późniejszym określeniem funkcji oczyszczającej każdej nerki - klirensu. Dodatkowo obliczana jest prędkość napełniania nerek i usuwania hippuranu z niego.
Zgodnie z krzywą uzyskaną z obszaru serca ocenia się funkcję oczyszczającą obu nerek, a po zakończeniu badania podczas oddawania moczu ustala się szybkość i kompletność opróżniania pęcherza.
Skanowanie
Skanowanie nerek jest zorganizowane w celu określenia lokalizacji, kształtu, rozmiaru zmiany, obecności rozproszonych i innych zmian narządowych.
Ta metoda diagnozy opiera się na rejestracji promieni gamma ze specjalnego leku, który jest selektywnie absorbowany w nabłonku normalnie funkcjonujących kanalików nerkowych i jest powoli wydalany wraz z moczem. Ilość podawanego leku jest również skorelowana z masą ciała pacjenta.
Skanowanie odbywa się za pomocą skanerów różnych systemów, jedną do dwóch godzin po dożylnym podaniu leku. Lekarz wstępnie stosuje specjalne znaki anatomiczne na skanie.
Scyntygrafia
Scyntygrafia nerek wykonywana jest za pomocą specjalnej kamery, która pozwala uzyskać specjalne obrazy - scintigramy. Są rejestrowane na ekranie urządzenia i mogą być odtworzone w dowolnym momencie w celu uzyskania i przetworzenia wymaganych danych.
medyczne w laboratorium radioizotopu powinni otrzymywać leki radioaktywne w zakresie diagnozowania, umieścić je w sklepie, a następnie zaznaczyć to specjalne dokumenty. W celu przeprowadzenia manipulacje wytwarzania aptece w pojemniku jest przenoszone do pomieszczenia napełniania, gdzie prowadzonej autopsję i usuwanie fiolki. Następnie fiolki umieszcza się w polu, gdzie następnie pakowane i wybrana substancja odpowiedni poziom radioaktywności.
Po zakończeniu opisanych czynności wykonywana jest kontrola dozymetryczna odzieży i rąk. Następnie strzykawki z lekiem są umieszczane w pomieszczeniu roboczym, w którym organizowane są diagnostyki. W urologii lek podaje się dożylnie, więc wszelkie manipulacje z nim odbywają się w sterylnych warunkach.
Jest to dość droga metoda badania, a jej wdrożenie wymaga znacznego czasu. Ale scyntygrafia pozwala uzyskać dodatkowe informacje na temat budowy nerek i ich funkcjonowania. Z reguły.scyntygrafii nerek przeprowadzono dla pacjentów z ostrą lub przewlekłą niewydolność nerek, niedrożność dróg oddechowych, zwężenie tętnicy nerkowej, osoby nerki, uszkodzenia nerek, niewydolność uszkodzenia naczyń lub wad patologii nerek.
Scyntygrafia wykonywana jest w oddziale jądrowym placówki medycznej. Pacjent znajduje się przed promieniami gamma lub pod nimi. Specjalna kamera gamma rejestruje promieniowanie z podawanego dożylnie leku, a następnie tworzy obraz narządu. Badanie trwa średnio od jednej do półtorej godziny, w zależności od celu diagnozy. Ale ta metoda nie zawsze umożliwia ustalenie przyczyn, które spowodowały zaburzenia czynności nerek. Ponadto badania
izotopów stosuje nerek metod diagnostycznych substancji biologicznie czynnej we krwi - hormony itpDiagnostyczne Główną cechą wyróżniającą procedur opisanych wyżej otrzymuje się do badania krwi żylnej w specjalnych urządzeniach, w których rura krwi przyjścia znakowanych izotopowo substancji radioaktywnych. Takie manipulacje dają możliwość dokładnego zdiagnozowania wczesnych etapów powstawania poważnych patologii urologicznych.