Niedowidzenie u dzieci - rodzaje i leczenie choroby
Kiedy nasze dzieci dorastają, bardzo ważne jest prowadzenie w odpowiednim czasie diagnostyki zdrowia, w tym zdrowia oczu. W tym artykule porozmawiamy o chorobie oczu - niedowidzenie u dzieci.
Niedowidzenie u dzieci to funkcjonalny lub odwracalny spadek widzenia. Przy takiej utracie widzenia jedno oko jest słabo lub prawie nie angażuje się w proces wizualny. Przy tej chorobie oczy widzą różne obrazy, inną jakość obrazu, a mózg po prostu nie może połączyć ich w jedną całość.
Niedowidzenie oka charakteryzuje się tym, że zmienia się on w mózgu, a mianowicie w kory wzrokowej. Zmiany powstają na skutek zniekształconych informacji wizualnych pochodzących z oczu. Ostatecznie, poprawa i rozwój neuronów, które są odpowiedzialne za widzenie, spowalnia, więc nawet jeśli wyeliminowane zostaną wszystkie przyczyny choroby, pozostaje ona niska.
Rodzaje i formy choroby
W zależności od poziomu spadku widzenia u dzieci z niedowidzeniem można wyróżnić następujące typy:
- małego stopnia( ostrość wzroku 0,8-0,4);
- średniego stopnia( ostrość wzroku 0,3-0,2);
- wysoki stopień( ostrość wzroku 0,1-0,05);
- bardzo wysoki stopień( ostrość wzroku 0.04 i niższa).
Przez mechanizm pochodzenia jest refrakcyjny niedorozwój i dwuocznyoczny. Refrakcja powstaje, z reguły, z powodu przedwczesnego spotkania lub przerywania noszenia soczewek kontaktowych, okularów z ametropią, które tworzą niewyraźne obrazy na dnie oka. Odrodzenie rozpoczyna się z powodu naruszenia widzenia obuocznego. Zasadniczo występuje ono ze strabismus, tj.kiedy współudział jednego oka w procesie wizualnym jest znacznie zmniejszony.
Należy zauważyć, że wrodzona zaćma lub gardło może służyć jako podstawa do rozwoju niejasnej niedowidzenia, która jest trudna do leczenia. Aby go wyeliminować, konieczna jest szybka interwencja chirurgiczna( na przykład przeszczepienie rogówki lub usunięcie wrodzonej zaćmy).Dzieci mają również formę jednostronną i dwustronną.
Przyczyny choroby
Przyczyny niedowidzenia są bardzo zróżnicowane. Często występuje z takimi chorobami jak astygmatyzm, nadwzroczność, zaćma, oczopląs i zmętnienie rogówki. Jednak najczęstszym jest zez. Warto zauważyć, że choroba ta może być konsekwencją, a także przyczyną zeza. Dzieje się tak, gdy jedno oko jest bardzo słabo widoczne( poniżej 0,4-0,3), przy którym fuzja obrazów jest niemożliwa.
Niedowidzenie u dzieci lub dorosłych może powstać, jeśli ich krewni cierpią na zez, a także u osób, które nigdy nie miały problemów ze wzrokiem. Podobnie jak wszelkie zaburzenia w ciele, niedowidzenie jest ważne, aby wykryć tak wcześnie, jak to możliwe, ponieważ z czasem choroba jest tylko pogorszona."Wywołana" niedowidzenie może prowadzić do całkowitego zahamowania funkcji wzrokowej w oku ambliopijnym.
Ważne jest, aby pamiętać, że tej dolegliwości nie można wykryć samodzielnie, a ta choroba nie przejdzie sama. Dlatego zaleca się poddawanie badaniu diagnostycznemu przynajmniej raz w roku.
Leczenie niedowidzenia u dorosłych i dzieci
W celu uzyskania skutecznych wyników wiele zależy od cierpliwości i jasnego wdrożenia wszystkich zaleceń lekarza - okulisty. Po kompleksowym badaniu opracowuje się indywidualną metodę leczenia pacjenta. Leczenie niedowidzenia współdziała z leczeniem choroby, która ją spowodowała. Najważniejsze jest stałe noszenie soczewek kontaktowych lub okularów.
Główną metodą jest okluzja, tj. Wykluczenie zdrowego wzroku z procesu wzrokowego za pomocą specjalnych plastikowych okluderów, które przyczepiają się do soczewki okularowej. W kompleksowym leczeniu niedowidzenia obejmują różne rodzaje stymulacji( fotostymulacja, światło, kontrast częstotliwości, itp.), A także różne techniki terapeutyczne( masaż podciśnieniowy, okulary do masażu, laserowa terapia podczerwona i ultradźwiękowa, magnetoeropia).