Psychoza: przyczyny, objawy i leczenie psychozy
Poprzez psychozę silne postrzeganie świata jest silnie zaburzone, w którym reakcje psychiczne pacjenta są sprzeczne z rzeczywistością.
Termin "psychoza" jest używany w odniesieniu do całej klasy zaburzeń psychicznych, których wspólną cechą jest niezdolność osoby do postrzegania otaczającego go świata w sposób, w jaki robią to ludzie zdrowi.
Podobne zaburzenia są dość powszechne. Około 5% światowej populacji cierpi na wyraźne psychozy. W tym przypadku znacznie większa liczba osób chorych jest ukryta przed statystyką, ponieważ to zaburzenie ma różne formy, objawy i różne stopnie ich przejawów.
Psychozy są klasyfikowane według różnych cech, ponieważ liczba ich manifestacji jest naprawdę nieskończona. Ale najbardziej pouczającą klasyfikacją jest podział psychoz według typu endogennego i egzogennego.
W pierwszym przypadku choroba rozwija się w człowieku, którego winy jest predyspozycja genetyczna. Ten rodzaj psychozy obejmuje schizofrenię, a także zaburzenia depresyjne dwubiegunowe i nawracające. W przypadku psychozy egzogennej choroba rozwija się w wyniku zewnętrznych wpływów, na przykład z powodu ciężkiego urazu psychicznego, choroby lub zatrucia.
Psychozy są bardzo różnorodne. Jeśli je klasyfikujesz zgodnie z symptomami, możesz zaznaczyć interesującą funkcję.Objawy można dodać do istniejącego stanu psychicznego danej osoby, nadając jej nowe cechy osobowości i zastępując osobowość danej osoby, czyniąc ją pasywną i ospałą.W pierwszym przypadku występuje zaburzenie pozytywne, w drugim przypadku negatywne.
Istnieją trzy główne przyczyny rozwoju psychozy.
Pierwszy powód wynika z dziedziczenia. Istnieje około 62 różnych chorób genetycznych, przeciwko którym może rozwinąć się psychoza jednego lub drugiego stopnia. Warto zauważyć, że tylko niewielką część tych psychoz można łatwo rozpoznać.
Drugą przyczyną rozwoju psychozy są choroby, w których można zaobserwować zaburzenia psychiczne.choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, choroba Huntingtona, kiłę, stwardnienie rozsiane, sarkoidozę, stwardnienie guzy mózgu, zespół Cushinga, udar - jest niekompletny chorób, które mogą wywoływać psychozy.
W niektórych przypadkach psychoza rozwija się na tle przyjmowania niektórych leków. Tak więc podawanie antagonistów NMDA czasami powoduje stan przypominający schizofrenię.Ponadto stosowanie alkoholu, amfetamin i kokainy może prowadzić do rozwoju psychozy, najczęściej do zatrucia.
Manifestacje psychozy są niezwykle różnorodne, co tłumaczy się indywidualnością każdej osoby.
Główne objawy psychozy to:
Poniższe działania wskazują na możliwy rozwój psychozy:
Jak widać z powyższego, psychozy są bardzo zróżnicowane, a liczba ich objawów różni się w zależności od przypadku. Mimo to leczenie zaburzeń psychicznych przebiega zgodnie ze standardowym schematem, dużą rolą, w której przypisywane są leki. Samoleczenie w tym przypadku jest zabronione.
Tylko lekarz może przepisać wszystkie niezbędne leki, biorąc pod uwagę indywidualność każdego przypadku zaburzenia psychicznego, a także informacje o jego wieku, życiu i współistniejących chorobach.
Bardzo ważne jest ustanowienie relacji zaufania między lekarzem prowadzącym a pacjentem. Nierzadko zdarza się, że pacjent uważa, że leki oferowane mu nie są odpowiednie lub mogą tylko wyrządzić krzywdę, a także opierają się wszelkim lekom. Zadanie lekarza w tym przypadku jest zrozumiałe, aby wyjaśnić całą korzyść z takiej terapii i przekonać pacjenta do przyjmowania przepisanych leków, ściśle przestrzegając wszystkich zaleceń.
W leczeniu psychozy, a także zaburzeń psychicznych ważną rolę odgrywa rehabilitacja społeczna i psychoterapia, w tym praca z rodziną pacjenta. Rehabilitacja społeczna pomaga pacjentowi budować nowe algorytmy działania niezbędne do codziennego życia i pracy.
Psychoterapia ma na celu poprawę nastawienia pacjenta do siebie. Pozwala to na ponowne nauczenie się umiejętności, które pomogą w rozwiązywaniu codziennych problemów, a także umiejętności społecznych mających na celu poprawę relacji z bliskim środowiskiem.
W związku z tym psychozy, chociaż mają działanie destrukcyjne i czasami przechodzą w postać przewlekłą z późniejszymi zaostrzeniami, są podatne na leczenie. W większości przypadków przy odpowiedniej terapii można osiągnąć trwały pozytywny wynik, w którym dana osoba może żyć normalnie, bez obawy, że ponownie znajdzie się pod wpływem tej dolegliwości.
Termin "psychoza" jest używany w odniesieniu do całej klasy zaburzeń psychicznych, których wspólną cechą jest niezdolność osoby do postrzegania otaczającego go świata w sposób, w jaki robią to ludzie zdrowi.
Podobne zaburzenia są dość powszechne. Około 5% światowej populacji cierpi na wyraźne psychozy. W tym przypadku znacznie większa liczba osób chorych jest ukryta przed statystyką, ponieważ to zaburzenie ma różne formy, objawy i różne stopnie ich przejawów.
Klasyfikacja
Psychozy są klasyfikowane według różnych cech, ponieważ liczba ich manifestacji jest naprawdę nieskończona. Ale najbardziej pouczającą klasyfikacją jest podział psychoz według typu endogennego i egzogennego.
W pierwszym przypadku choroba rozwija się w człowieku, którego winy jest predyspozycja genetyczna. Ten rodzaj psychozy obejmuje schizofrenię, a także zaburzenia depresyjne dwubiegunowe i nawracające. W przypadku psychozy egzogennej choroba rozwija się w wyniku zewnętrznych wpływów, na przykład z powodu ciężkiego urazu psychicznego, choroby lub zatrucia.
Psychozy są bardzo różnorodne. Jeśli je klasyfikujesz zgodnie z symptomami, możesz zaznaczyć interesującą funkcję.Objawy można dodać do istniejącego stanu psychicznego danej osoby, nadając jej nowe cechy osobowości i zastępując osobowość danej osoby, czyniąc ją pasywną i ospałą.W pierwszym przypadku występuje zaburzenie pozytywne, w drugim przypadku negatywne.
Przyczyny rozwoju psychozy
Istnieją trzy główne przyczyny rozwoju psychozy.
Pierwszy powód wynika z dziedziczenia. Istnieje około 62 różnych chorób genetycznych, przeciwko którym może rozwinąć się psychoza jednego lub drugiego stopnia. Warto zauważyć, że tylko niewielką część tych psychoz można łatwo rozpoznać.
Drugą przyczyną rozwoju psychozy są choroby, w których można zaobserwować zaburzenia psychiczne.choroba Alzheimera, choroba Parkinsona, choroba Huntingtona, kiłę, stwardnienie rozsiane, sarkoidozę, stwardnienie guzy mózgu, zespół Cushinga, udar - jest niekompletny chorób, które mogą wywoływać psychozy.
W niektórych przypadkach psychoza rozwija się na tle przyjmowania niektórych leków. Tak więc podawanie antagonistów NMDA czasami powoduje stan przypominający schizofrenię.Ponadto stosowanie alkoholu, amfetamin i kokainy może prowadzić do rozwoju psychozy, najczęściej do zatrucia.
Objawy psychozy
Manifestacje psychozy są niezwykle różnorodne, co tłumaczy się indywidualnością każdej osoby.
Główne objawy psychozy to:
- 1) Halucynacje. Często pojawiają się halucynacje słuchowe, w których osoba nie ma żadnych wątpliwości co do realności dźwięków i głosów. Jeśli ktoś cierpi z powodu głosów brzmiących jak w głowie lub słyszanych z zewnątrz, często może je słuchać, kłócić się z nimi lub po prostu rozmawiać.Znane są również halucynacje smakowe, węchowe i dotykowe.
- 2) Delirium. W przypadku delirium osoba ślepo wierzy w jakiś pomysł, który z czasem całkowicie go pojmuje. Istnieje złudzenie prześladowań, w którym osoba wierzy, że jest obserwowana lub chce zabić( patrz nerwica stanów obsesyjnych).Złudzenie obrażeń, w których pacjent uważa, że chce go skrzywdzić.Delirium wpływu wszelkich tajnych służb, inteligencji pozaziemskiej lub czarów. Często pojawia się złudzenie hipochondryka, w którym osoba jest przekonana, że ma jakąś chorobę, jest skłonna do szukania nowych symptomów i wymaga od lekarzy szczególnej uwagi.
- 3) Pojawienie się depresji lub manii( patrz objawy i leczenie depresji).Warunki te różnią się znacznie pod względem objawów. Jeśli depresja charakteryzuje się spadkiem nastroju, pesymistycznym spojrzeniem na życie, myślami samobójczymi i niską samooceną, wówczas stan maniakalny ma przeciwne objawy. A więc przejawia się w podwyższonym nastroju, nadmiernej aktywności, nadmiernej samoocenie, itp.
- 4) Zaburzenia ruchowe, w których pacjent ma odrętwienie lub nadmierne pobudzenie. W przypadku osłupienia osoba nie wykazuje dużej aktywności, może przez długi czas patrzeć na jeden punkt, praktycznie nie reagując na bodźce zewnętrzne. Od proponowanego posiłku odmawia, pytania są prawie nie ma odpowiedzi. Przy nadmiernym wzbudzeniu osoba ma stan przeciwny. Staje się zbyt aktywny, nieustannie mówi, robi nieprzewidywalne działania, dokucza i apeluje do uczuć bliskich.
Poniższe działania wskazują na możliwy rozwój psychozy:
- jest bardzo rozproszony, w którym osoba nie może skoncentrować się na rozmowie lub konkretnym działaniu;
- człowiek wpatruje się w pustkę, podąża za spojrzeniem na coś, a wygląda na bardzo napiętego, skupionego lub przestraszonego;
- mówi do siebie, zwłaszcza jeśli słowa są agresywne, a zdania nie mają znaczenia.
- bezsensowny i ostry śmiech;
- manifestacja sprzecznych uczuć;
- przejawy strachu, które wyraża się w nadmiernej ostrożności i ciągłym sprawdzaniu drzwi, okien, jedzenia i wody;
- dziwne stwierdzenia, pozbawione jakiejkolwiek logiki, itp.
Leczenie psychozy
Jak widać z powyższego, psychozy są bardzo zróżnicowane, a liczba ich objawów różni się w zależności od przypadku. Mimo to leczenie zaburzeń psychicznych przebiega zgodnie ze standardowym schematem, dużą rolą, w której przypisywane są leki. Samoleczenie w tym przypadku jest zabronione.
Tylko lekarz może przepisać wszystkie niezbędne leki, biorąc pod uwagę indywidualność każdego przypadku zaburzenia psychicznego, a także informacje o jego wieku, życiu i współistniejących chorobach.
Bardzo ważne jest ustanowienie relacji zaufania między lekarzem prowadzącym a pacjentem. Nierzadko zdarza się, że pacjent uważa, że leki oferowane mu nie są odpowiednie lub mogą tylko wyrządzić krzywdę, a także opierają się wszelkim lekom. Zadanie lekarza w tym przypadku jest zrozumiałe, aby wyjaśnić całą korzyść z takiej terapii i przekonać pacjenta do przyjmowania przepisanych leków, ściśle przestrzegając wszystkich zaleceń.
W leczeniu psychozy, a także zaburzeń psychicznych ważną rolę odgrywa rehabilitacja społeczna i psychoterapia, w tym praca z rodziną pacjenta. Rehabilitacja społeczna pomaga pacjentowi budować nowe algorytmy działania niezbędne do codziennego życia i pracy.
Psychoterapia ma na celu poprawę nastawienia pacjenta do siebie. Pozwala to na ponowne nauczenie się umiejętności, które pomogą w rozwiązywaniu codziennych problemów, a także umiejętności społecznych mających na celu poprawę relacji z bliskim środowiskiem.
W związku z tym psychozy, chociaż mają działanie destrukcyjne i czasami przechodzą w postać przewlekłą z późniejszymi zaostrzeniami, są podatne na leczenie. W większości przypadków przy odpowiedniej terapii można osiągnąć trwały pozytywny wynik, w którym dana osoba może żyć normalnie, bez obawy, że ponownie znajdzie się pod wpływem tej dolegliwości.