Ureterocele - przyczyny, objawy i leczenie. MF.

ureteroceles - wrodzonej wady rozwojowe układu moczowo-płciowego, co charakteryzuje się workowo ukształtowanej wypukłości moczowodu pod koniec jego cyst.

ureteroceles powodów

ureteroceles

opinie naukowców na temat przyczyn tej choroby są niejednoznaczne. Większość z nich nie może być nazwana jedynym czynnikiem etiologicznym. Powodem tego jest to, że do tej pory moczowód jest nieodkrytą chorobą.Najpowszechniejszą teorią w rozwoju moczowodu jest uwzględnienie wpływu czynników egzogennych. Wśród tych ostatnich konieczne jest przydzielenie nie tylko palenia i picia alkoholu, ale także różnych infekcji teratogennych, a także chemikaliów i leków.

ze względu na teratogenne i eibriotoksichekih infekcji, ale w dzisiejszych czasach w położnictwie i infektologii oznacza grupę chorób, o nazwie TORCH.Obejmuje nie tylko różyczkę i toksoplazmozę, ale także opryszczkę, wirus cytomegalii, a także niektóre inne choroby zakaźne. Właśnie identyfikacja tych patologii powinna być najbardziej poświęcona podczas prowadzenia ciąży. W tym celu przeprowadza się badania krwi dla odpowiednich przeciwciał co miesiąc.

W przypadku chemikaliów sytuacja jest tutaj mniej jasna. Aby uniknąć negatywnego wpływu na płód, należy mniej kontaktować się z różnymi środkami myjącymi, czyszczącymi i wybielającymi. Sytuacja z lekami jest nieco bardziej skomplikowana. Jak wiadomo, ciało kobiety w ciąży jest osłabione w układzie odpornościowym, co stale wpływa na zdrowie kobiet. Oczywiście w takich okolicznościach istnieje ciągłe zapotrzebowanie na leki. W takich okolicznościach konieczne jest zapewnienie, że wszystkie leki, które są używane, mogą leczyć kobiety w ciąży. Należy pamiętać, że takie leki jak hormony i leki przeciwgruźlicze są na czele listy leków teratogennych.

Objawy moczowodu

W rzeczywistości, objawy moczowodu są bardzo rzadkie. Nawet najbardziej doświadczeni urologowie nie mogą ustalić choroby wyłącznie za pomocą znaków. Należy zauważyć, że w początkowych stadiach rozwoju moczowodu nie ma żadnych objawów klinicznych. Przy silnym wzroście wypukłości ściany moczowodu może wywierać patologiczny nacisk na sąsiednie narządy i tkanki. Przede wszystkim tętnice biodrowe cierpią z powodu takiego uderzenia. Pacjenci mogą rozwijać chromanie przestankowe, gdy w przezwyciężaniu pewien dystans rozpocząć ostry ból w nodze, które odbywają się w ciągu kilku sekund odpoczynku.

Druga część objawów klinicznych zależy od stagnacji moczu w jamie moczowodu. Jest charakterystyczne dwustopniowe oddawanie moczu, gdy w krótkim czasie po oddaniu moczu pacjent ponownie ma pragnienia. Ponadto, istnieje bardzo wysokie ryzyko kamieni nerkowych, ponieważ mocz w ureteroceles wnękowych ledwo krąży i dzięki trwałej stagnacji to osady, które po pewnym czasie zamienia się w kamień.

Należy zauważyć, że pomimo nieodłącznej etiologii choroby, może ona wystąpić w każdym wieku. Jeśli pacjent ma powyższe objawy, powinien natychmiast skontaktować się z urologiem, przede wszystkim, aby postawić właściwą diagnozę i przepisać odpowiednie leczenie.

Diagnostyka moczowodu

Metody badań laboratoryjnych są praktycznie niedoinformacyjne. Wyjątkiem powinna być tylko sytuacja z kamicą wtórną, gdy w ogólnej analizie moczu mogą występować ślady piasku. W tym samym czasie, z dużą kamienia, który przemieszcza i wpływa na błonę śluzową, a także małe ilości krwi może pojawić się w ogólnej analizy moczu, które często nie mogą być widoczne gołym okiem.

Cystoskopię lub urografię wydalniczą można wykorzystać do weryfikacji diagnozy. Co do cystoskopii, polega na wprowadzeniu specjalnego urządzenia optycznego do jamy pęcherza moczowego. Chirurg badający śluzówkę może zobaczyć dodatkowe wgłębienie, które pochodzi z końca pęcherzyka moczowodu.

W urografii wydalniczej, którą wykonuje się radiograficznie, po dożylnym podaniu środka kontrastowego, możliwe jest ujawnienie okrągłej lub owalnej formacji, która jest wypełniona kontrastem i łączy się z jednym z moczowodów.

Leczenie moczowodu

Leczenie tej choroby następuje dopiero po pojawieniu się pierwszych objawów. Polega wyłącznie na interwencji chirurgicznej, którą dzisiaj można przeprowadzić na różne sposoby.

W małych rozmiarach moczowodu, gdy nie ma on żadnego patologicznego wpływu na otaczające tkanki, można wykonać cystoskopową obliterację dodatkowej jamy. Po wprowadzeniu specjalnego urządzenia optycznego do pęcherza, jest to bezpośrednio moczowód, w którym zanurza się cystoskop, z którego wprowadza się specjalną substancję.Po zestaleniu kompozycja ta zamyka jamę moczowodu, wyłączając ją z krążenia moczu.

Przy dużym rozmiarze patologicznego występu, zwłaszcza gdy ma on patologiczny wpływ na otaczające tkanki, korzystna jest konwencjonalna operacja kawitacji. Podczas pracy, gdy nacięcie skóry w okolicy lędźwiowej, tępy i ostry poprzez moczowód rozdzielona, ​​w którym jest zlokalizowany patologicznego występ. Ten ostatni jest zabandażowany u podstawy i odcięty skalpelem. Operacja kończy się szwem po warstwie i założeniem aseptycznego bandaża. Operacja

wyeliminować ureteroceles

Rehabilitacja po chorobie

W zasadzie, choroba nie może być uznane za szczególnie zagrażających życiu, więc jego rehabilitacja jest wypłacana nie wiele uwagi w urologii. Klasycznie stosuje się profilaktykę przeciwbakteryjną wtórnej infekcji, do której stosuje się grupy leków, takie jak cefalosporyny i fluorochinolony.

Ponadto pacjenci z podobną patologię w profilaktyce kamicy zaleca ośrodki sanatorium udział takiego jak Morshin lub Saki'ego, przy czym minerał jest utrzymywany aktywnego leczenia i zapobiegania tej patologii. Ponadto, pacjenci muszą monitorować dietę swojego jedzenia, zwłaszcza pod względem ilości zużytej cieczy.

Odżywianie i styl życia

W zasadzie nie ma ostrej potrzeby odżywiania terapeutycznego, ponieważ ma on niewielki wpływ na stan pacjenta i okres powrotu do zdrowia po operacji. Jeśli chodzi o sposób życia, to przez jakiś czas, to jest ograniczona poprzez noszenie cewnik cewki moczowej, co jest konieczne do prasowania pęcherz miał żadnych patologiczne skutki moczowodu zszywa i nie prowadzić do pooperacyjnego pęknięcie korpusu.

Leczenie metodami ludowymi

Leczenie folikularne z moczowodu nie jest powszechne ze względu na złożoną diagnozę patologii. Wszelkie próby użycia różnych diuretyków i ziół są skierowane wyłącznie na wyeliminowanie objawów choroby, ale w żaden sposób jej przyczyn. Dlatego odwołanie nie do profesjonalistów, ale do uzdrowicieli ludowych, tylko opóźnia czas i prowadzi do progresji patologii. Powikłania

ureteroceles

Jak już wspomniano, silny wzrost ureteretsele może prowadzić do kompresji takich struktur jako tętnicy biodrowej, który kończy chromania przestankowego. Z reguły tacy pacjenci stają się pacjentami nie z urologów, ale z chirurgów naczyniowych. Dość często są narażeni na błędną diagnozę, co może skutkować nawet niepotrzebną interwencją chirurgiczną.Dlatego należy pamiętać, że taki objaw jak chromanie przestankowe może mówić nie tylko o naczyniach, ale także o chorobie urologicznej.

Drugim najczęstszym powikłaniem tej choroby jest kamica nerkowa. Jak już wspomniano, rozwija się z powodu stałej stagnacji moczu w jamie moczowodu, co prowadzi do utraty osadu moczu i tworzenia się kamienia. W początkowych stadiach choroby temu objawowi klinicznemu mogą nie towarzyszyć żadne objawy.zazwyczaj pojawiają się po złogów podrażnia błonę śluzową pęcherza, który jest wraz z ciężkim bólem i izolacji cewki niewielkiej ilości krwi.

Wszystkie inne powikłania tej choroby, z reguły, pojawiają się po interwencji operacyjnej. Najczęściej jest to zerwanie moczowodu przez bliznę.Występuje, gdy cewnik cewkowy nie jest umieszczony w pęcherzu zaraz po operacji. W takiej sytuacji ciśnienie w pęcherzu moczowym może wzrosnąć, aw konsekwencji doprowadzić do jego pęknięcia.

Zapobieganie moczowodu

Jest rzeczą naturalną, że zapobieganie wrodzonej patologii należy prowadzić przed narodzinami dziecka. Przede wszystkim powinno to być rozpoznanie i leczenie infekcji teratogennych, takich jak różyczka, opryszczka, wirus cytomegalii i toksoplazmoza. Następnie należy zwrócić uwagę na kontakt kobiety w ciąży z chemikaliami i używaniem leków.

Rokowanie dla układu moczowopłciowego

Rokowanie na całe życie jest korzystne. Bez względu na formę, stadium i leczenie patologii, rzadko może zagrażać pacjentowi śmiertelnym wynikiem. Nawet złożone sytuacje kliniczne, na przykład zerwanie moczowodu, przy odpowiednim leczeniu nie stanowią najmniejszego ryzyka dla zdrowia pacjenta.

Prognoza wydajności roboczej - korzystne. Przed i po zabiegu pacjenci mogą wykonywać dowolną pracę, nawet jeśli wiąże się to z pracą fizyczną.

Prognozy dotyczące powrotu do zdrowia są korzystne. Dzięki szybkiemu rozpoznaniu i prawidłowo przeprowadzonej operacji okres do całkowitego wyleczenia trwa około 2 tygodni. Następnie pacjenci zostają usunięci z rany chirurgicznej. W niektórych przypadkach, gdy była słaba opieka nad operowaną raną lub niewystarczającą profilaktyką antybiotykową, można zauważyć ropienie rany pooperacyjnej. W takich przypadkach przepisywane są specjalne maści, takie jak levomecola, a całkowity okres leczenia trwa do jednego miesiąca.

Rev.urolog, seksuolog, androlog Plotnikov