Role, w które gramy

Każda "przeciętna" osoba od niemowlęctwa do starości traci pewną liczbę ról. Nawet Szekspir w komedii „Jak wam się podoba” uzasadnioną na ten temat: „Cały świat - Teatr, u mężczyzn i kobiet - wszystkich aktorów, każdy ma swoje wyjścia i ich wejścia, a każdy z nich nie odgrywa roli.”Wielki dramaturg liczone siedem standardowych ról, w którym wykonywał swoje współczesne, wykonane ich sposobem życia: niemowlę, uczniak, kochanka, żołnierza, sędziego, biedny, stary człowiek.

Dzisiejsza istota charakteryzuje się znacznie większą liczbą ról i wielowymiarowym charakterem ich działania. Na przykład, kobieta z rodziny - matka i żona, w pracy - głowy lub podwładny, profgruporg lub członek Komitetu produkcja, opiekuna lub adwokata. Równolegle, zetknie się z wieloma podsystemami społeczeństwa, pomoc w organizowaniu życia i wypoczynku: to zarówno kupującego i klienta, a użytkownik i abonenta, a także transportu miejskiego pasażerów. Jeśli

używać obraz, inspirowany przez Szekspira, a następnie w czasie kobiety - multi-utalentowany roli aktorka, która podlega żadnej roli.

Odgrywanie ról wymaga dużego wysiłku fizycznego, elastyczności emocjonalnej, inteligencji i cierpliwości. Ponieważ każda rola społeczna jest zdefiniowana, to musi być odtwarzane zgodnie z ustalonymi zasadami, a dodatkowo, biorąc pod uwagę oczekiwania partnerów w joint venture i konkretnej sytuacji komunikacji. Konieczne jest nieustanne opuszczanie jednej roli i wkraczanie w inną, jak to było w przypadku zmiany masek - wyrazu twarzy, intonacji, gestów. Warto przynajmniej trochę zboczyć z wyznaczonego lub oczekiwanej roli wykonanie stylu, gdyż natychmiast podnosi otaczający niezadowolenie, stwarza napięcie w stosunkach wzajemnych lub konfliktu.

Nie każda osoba łatwo i skutecznie przewodzi swoim rolom. Zwróćmy uwagę na pewne zaniedbania w relacjach między rolami małżonków.

Typowym błędem jest nieudane przejście z ról nierodzinnych na rodzinne.

Niektóre osoby są tak zaangażowane w swoją produkcję, profesjonalną lub publiczną rolę, że praktycznie nie mogą z tego wyjść.Ta maska ​​wydaje się przyklejać do twarzy, osoba nie może jej usunąć i umieścić na innej, wymaganej do wykonania nowej roli, w innych okolicznościach.

Ponieważ role rodzinne są odtwarzane swobodnie, bez zewnętrznej kontroli( społeczną), czasami przesadzają, wykazują oznaki samokompensatsii- na przykład chęć dochodzić swojego „ja” kategoryczne maksymalizm. Wiodący pracownik zamienia się w rodzinę w suchym, bezdusznym kontuarze lub nieuprzejmym. Księgowy staje się natarczywym pedantem, który skrupulatnie śledzi budżet rodzinny i żąda rekordu za każdy wydany rubel. Policjant i dom jest nadal wykonujący swoją podstawową rolę społeczną: nawyk być czujni przekształcony podejrzenia, profesjonalny potrzeba wypracowania wersje - w podchody chęć „oblicz” Powodem dla domu dzieci późnego przyjazdu „serce” rozmawiać z gospodarstw domowych ma kształt przesłuchania lub protokołu napełniania podczas aresztowania.

Inny nauczyciel wszędzie demonstruje przesadne cechy zawodowe - w kolejce do kiełbasy, w transporcie i na wyjeździe. Nie pozostawia pouczający ton, oskarżając oczy, w każdej chwili gotowy do odczytu i zapisu wyrazić orzeczenie o wysublimowanej kultury zachowania i harmonijnie rozwiniętą osobowość.Jest również w związku z mężem i dziećmi. Jej wymagania są wyidealizowane, ton jest kategoryczny, styl komunikacji jest trudny. Nie zauważa, jak trudno jest jej być domową, która oczekuje czułości i protekcjonalności, emocjonalnej elastyczności i współsprawstwa.

zdarza się, że lekarka, przyzwyczajeni w swoim szpitalu do sterylnej czystości, staje się trudne w rodzinie, ponieważ widzi wszędzie mikrobów i odwrót od norm sanitarnych. Jej mąż i dziecko była stale przypominał o konieczności mycia rąk, aby utrzymać porządek dom niepokalaną do monitorowania jakości żywności w jadalni i tak dalej. N. To nie dyskryminuje kiedy należy przypomnieć, higienę, a kiedy sami ludzie są w pełni świadomi i robić to, cojest to konieczne. Wchodząc do roli takiej matki i żony denerwująca opiekuńczość i stereotypowe myślenie.

Być może nie jest przesadą przyznać, że zdecydowana większość kobiet są dokładnie główną rolę nonmarital - to jest nieuniknioną konsekwencją zaangażowania w różnych sferach życia społecznego, a także wynikiem wrodzonej kobiety emocjonalne prawdziwego zainteresowania sprawami przemysłowych i użyteczności publicznej.

Tak, zasoby każdej osoby są ograniczone. Trudno jest osiągnąć skuteczną realizację swoich ról jednocześnie w sferach pozarodzinnych i rodzinnych. Zauważmy, że jest to kwestia nie tylko obowiązków w domu - obiad do przygotowania, bielizna do prania, rozkaz przynieść.Mówimy o zachowaniu żoną w prawdziwym tego słowa znaczeniu - z konieczności być uprzejmy, opiekuńczy, dobroć, o zdolności zauważyć stan żony i reagowania na nią.

Niektóre kobiety mają skłonność do samodzielnego uzasadnienia: mówią, mają prawo do niedbałego wykonywania zadań domowych, ponieważ zapracowani, przepracowany, przeżywa brak wolnego czasu.

Ale błędem jest odnosić się jedynie do obiektywnych i trudnych okoliczności, w jakich znajdują się nasze kobiety, i zakładać, że nic nie zależy od nich osobiście. Wręcz przeciwnie, świadomość sytuacji może przyczynić się do jej skuteczniejszego rozwiązania, zachęcić kobiety do samokontroli, rozsądnej, ekonomicznej dystrybucji sił fizycznych i duchowych.

Zwykle osoba, która wraca z pracy do domu, po pewnym czasie wychodzi z roli poza rodziną i wchodzi do rodziny. Jednak ten proces jest boleśnie doświadczany przez członków rodziny. Po trzech lub czterech godzinach kobieta pogrąża się w domowej atmosferze, stopniowo się rozluźnia, zapomina o perypetiach produkcyjnych. Ale nie chcąc tego zrobić, podarowała swojej rodzinie stres, zdystansowała ich od siebie z oficjalną skutecznością i surowość.Teraz ich związek rozwija się wzdłuż określonej trajektorii - poślizg sztywność, niewdzięczność, sztywność.

Kolejny powód niewłaściwego zarządzania!role w rodzinie - wykorzystanie takich stylów relacji, które prowadzą do stresu, niezadowolenia i niszczenia interakcji małżonków. Te style powinny być zauważone i wyłączone z komunikacji.

"Charakter jest silniejszy niż umysł."Ten stereotyp relacji powstaje, gdy jeden z małżonków demonstruje upór, brak elastyczności, boleśnie broni swojego punktu widzenia. Na przykład kobieta nie wie, jak iść na kompromis, zrobić ustępstwa, zezwolić na wyjątek od reguły. Jego zasada jest taka: jak to powiedziano, będzie.

. .. W naprawie mieszkania, a żona zaproponowała, że ​​zajmie się przeróbką mebli. W rezultacie stało się niewygodne, niewygodne. Wszyscy mówili o powrocie do starego, ale kobieta znowu pokazała swój temperament: nie i nie! Jest dobrze argumentował gospodarstw zrozumiałe, ale nie „wykorzystywane do odwrotu, ponieważ składa propozycję aktualizacji

brak elastyczności wnętrza., Niezdolność do ustępstw na bardzo irytujące innych. Najbardziej banalne, mniejszy niż okazja, która wybiera małżonka za przejaw jego charakter, tym większa wewnętrznaprotest nazywa ten styl zachowania w pozostałej części rodziny jest często kobieta rozumie niewłaściwe i nieprzyjemne konsekwencje jego upór, ale deklaruje. „wiem, że było źle, ale nie mogę się przełamać”takie przypadki trudno jest ukryć zdziwienia: jak niektórzy z nas są skłonni przyznać się do rady głupota jest prosta: nie wykazują ograniczenia umysłu taktycznych ustępstw, tolerancja działań i opinii innych - jest to niezawodny rodzina towarzysz dobrostanu

Być może w twojej rodzinie przyjętym pokazać charakter. .zamiast działać mądrze? nie powinien być zaangażowany, by tak rzec, rogoupiratelstvom. aby bardziej efektywnie uczyć, mówiąc w przenośni, do walca z partnerem w dialogu. Krok w lewo, dwa kroki w prawo, a potem koło do przodu. ..

ilustrują różnicę między „rogoupiratelstvom” i „Waltzing”.Żona, idąc do pracy, zwraca się do męża: "Dziś wieczorem wrócę do domu".Mąż przyzwyczajenia reaguje na „rogoupiratelstva” stylu: „To dlaczego?” Żona zaczyna się skarży: „Dlaczego jestem winien zgłosić” partnerem Miłość własna jest wzbudził, a on odparł: „Nie obchodzi mnie, gdzie idziesz, ale ponieważ mam wiedzieć.Mąż czy nie ja? "

A teraz zrobimy tę scenę w stylu" walca ".Małżonka sama, nie czekając na pytanie o przyczynę spóźnienia, wyjaśnia sytuację."Wiesz - mówi z poufną intonacją - my w wydziale postanowiliśmy świętować promocję jednego pracownika. Kupiliśmy kwiaty, ciasto, będziemy imprezą, chcemy zaprezentować pamiątkę.Przy okazji, znasz ją.Pamiętaj, że jakoś weszliśmy do parku, a mój kolega podszedł do nas. Elegancka, ciekawa, podobała Ci się również.To ona i gratulujemy. "

naturalnie zwany motywem i szczerość tonu żony podbić męża uparty, nawet jeśli jest on w sercu wątpliwość autentyczność jej słowa. W końcu w dyplomacji rodzinnej najważniejsze jest okazywanie szacunku dla siebie nawzajem. Styl "poke".Zgodnie z tym stereotypem stosunków rodzinnych rozumiemy zwyczaj niewłaściwego i niezasłużonej winy, winy drugiej strony, jakby grzebać palcem w jego wad, braków, przeoczeń.Uwagi w tym przypadku są wykonane z nutą niezadowolenia, irytacji.

. .. Późnym wieczorem mąż ogląda telewizję - jego zwykłe zajęcie.Żona robi coś w domu - również powszechne zjawisko. Ona wyciera kurz z mebli, jej mąż był na jej drodze, a ona rzuca: „.! Czy ty w ogóle przeniósł»

To jest styl «spear»Słowa kobiety są zirytowane, obrażone, że zajmuje się biznesem, a jej mąż odpoczywa. Ale wszystko idzie zgodnie z ustalonym porządkiem i obaj o tym wiedzą.Dlaczego pojawia się ton niezadowolenia? Właściwiej byłoby po prostu powiedzieć: "Przenieś, proszę".

W innej rodzinie styl "tyke" jest tak popularny, że wszyscy aktywnie go używają, stale dotykając swojego ego. W skrajnych sytuacjach członkowie rodziny mogą się kłócić.Jeśli okaże się, że styl "poke" został ustalony w relacjach rodzinnych, spróbuj się go pozbyć.Co możesz zaoferować w zamian? Doradzimy, abyś wyraził swoje prośby do członków rodziny w stylu "głaskania", aby towarzyszyć odwołaniom, żądaniom, instrukcjom z komplementem, zachętą.

Weźmy tę sytuację.Małżonkowie udają się na wizytę lub do teatru. Jak zwykle w takich przypadkach nie ma wystarczającej liczby minut, więc tutaj, jak tutaj satelity pędzą - podrażnienie, ostrość.Mąż wiąże krawat, a jego żona rzuca: "Dlaczego wkładasz tę tłustą szmatę?Kupiłem ci ładny krawat do mody. "

Typowy przypadek stylu "poke".Słowa kobiety są nie tylko ostre w formie i wykazują irytację, są oskarżane o jej męża w nieaktualne, niedokładne. Dlatego reakcja obrony z jego strony jest zrozumiała: "Teraz załóż własny krawat! I bardziej lubię mój szmat. "

Teraz stracimy tę scenę w stylu "głaskania".Moja żona mówi: "Proszę, załóż nowy krawat. Jest dla ciebie bardzo dobry, jesteś modny i piękny w nim. "Czy można oprzeć się takiemu komplementowi?

Być może, jeden z czytelników tego stylu swobodnej komunikacji wydaje się sztuczny, wymagający zwiększonej samokontroli, a zatem i wysiłku. To wszystko jest kwestią przyzwyczajenia. Kiedy działanie osiąga automatyzm, jest przeprowadzane nieświadomie i łatwo. Efekt "głaskania" bardziej niż usprawiedliwia wydatkowanie czasu i energii na kształtowanie nawyków. Komfort psychiczny, wzajemny szacunek - to wyniki komunikacji w tym stylu. Wręcz przeciwnie, zaniedbanie, surowość, chamstwa, które nie wymagają samokontroli, kosztują nas znacznie więcej. Prowokują napięcie, duchową niezgodę między partnerami. Ile wysiłku fizycznego i nerwy wymagane do spędzenia następnie do sieci, utworzenia showdown rozejm!. .

strach wydaje sentymentalny odzwierciedla fakt, że małżonkowie są zawstydzeni, aby pokazać swoje uczucia i przyznać, że na potrzebę intymności. Stopniowo istnieje stereotyp twarde, napięte, stosunki formalne, choć nie jest to ludzie rodzime i sporadyczne lub licznik mieszkańców z mieszkań komunalnych, nakaz opony siebie z ich obecności w miejscach publicznych. Spontaniczne impulsy intymności między małżonkami są powierzchowne, pośpiechu, uczucia manifestują się sztywno, pod silną kontrolą świadomości. W rezultacie radość z małżeństwa więdnie, duchowy dystans pomiędzy partnerami małżeńskimi wzrasta z dnia na dzień.

Ale kiedy para się ożenił, ich związek był z pewnością wrażliwy i delikatny. Uczucia manifestowały się naturalnie i radośnie. Co się stało i dlaczego po prostu mają pamięć?

Zwykle po pierwszych miesiącach małżeństwa pasja miłości ustępuje, co jest całkiem naturalne. Człowiek, z reguły, po raz kolejny pogrąża się w pracy, nawykowy byt, przyjacielskie relacje. To jest jego istota i nie ma powodu pesymistycznych wariacji na temat "miłość minęła".

Po pewnym czasie uczucia mogą zalać nową siłą, jeśli stworzysz odpowiednie warunki do tego. Inicjatywa jest dla kobiety. Dlaczego? Ponieważ jej psychika jest zorganizowana cieńsza niż samca. Bardziej prawdopodobne jest uchwycenie momentu nowego przebudzenia zmysłów i umożliwienia im rozwinięcia się w ich relacji z małżonkiem. Dla niej naturalnie pokazać ich „słabość” i powiedzieć: „Jestem strasznie brakuje swoje uczucia. ..” Po takie wyznania człowiek czuje, że trzeba go zrealizować własną godność.

Niestety, w życiu jest jeszcze coś innego. Zauważając chłód męża, żona konkluduje: "Impuls zgasł, już mnie nie kocha".

"Och, już cię nie potrzebuję", zastanawia się nad nadchodzącym snem, leżąc w łóżku. "Nie myśl, proszę, że potrzebuję cię bardziej."Po tym następuje jednoznaczne fizyczne zawieszenie jej męża. Potem przychodzi kolej i usuwanie psychiczne - alienacja. Mąż widzi, że żona stopniowo się zamyka, powstrzymuje uczucia i z kolei robi uogólnienie: "To nie jest konieczne? I nie rób tego. "I po chwili, w ich związku, utrzymuje się styl, który nazywamy "lękiem przed sentymentalizmem".

Nie budujmy złudzeń i rzetelnie mówmy: współczesni mężczyźni w masie swoich źdźbeł, są niegrzeczni. Niektórzy uważają, że powstrzymywanie uczuć jest głównym znakiem męskości, a zatem prawie dumni z tego.

Człowiek powinien być uczony czułości i czułości, stwarzać potrzebę, by okazywał uczucia. Ale wtedy kobiety muszą być cierpliwe. Zamiast

styl „strach sentymentalizmu” jest znacznie lepiej, aby pokazać styl „poczucie podboju”, gdy małżonkowie nie ukrywają wzajemnej czułości. Człowiek, który nazywa ten filisterinizm lub "cielęcą czułość", po prostu się kompleksuje.

Wręcz przeciwnie, nie musi się wstydzić podziwiania swojej ukochanej, tylko wtedy może w pełni wyrazić swoje "ja".Jak pisał Gumilev:

Wiesz, mój przyjaciel, dumny, mój przyjaciel, słodkie, z tobą, z tobą tylko jeden, rudowłosa, śnieżny, stałem natychmiastowy siebie. .

Która kobieta nie zareaguje na takie wyznanie?

Relacja między mężczyzną a kobietą powinna opierać się na otwartych uczuciach. Ale jak liczne są wynalazki i wybryki naszego "ja", które kładą uczucia na próby i często niszczą je na ziemi!

Niektóre rodziny mają styl relacji, który można nazwać "echo".Jeśli ktoś popełnił faux pas, a drugi będzie odpowiadał to samo: surowości - grubiaństwo, gniew - gniew, rozdrażnienie - do podrażnień, krzycząc - płakać."Echo" pojawia się nagle, pod wpływem silnej emocji, a czasami nie blaknie, "kołysze się" niczym wahadło, zwiększając amplitudę.Silne emocje częściowo wyłączają myślenie i etyczną samokontrolę, więc człowiek nie radzi sobie dobrze.

. .. Poniżej podłogi w naszym domu mieszka małżeństwo. Prawie w każdą sobotę i niedzielę przez nakładanie się warstw, słyszy się klasyczne "echo".Obecność sąsiadów, męża i żony, nie przeszkadza, dlatego "wahadełko" agresji kołysze się, aż obie strony znajdują się za ich końcem. Wzajemne obelgi na przemian z nadużyciem trwają około czterdziestu minut. Finał jest zwykle taki sam.- W końcu się zamknij - mówi groźnie jego żona."Zamknij się" - odpowiada ochrypłym głosem męża - trzask zostaje usłyszany, a wszystko nagle, jak się zaczyna, ustaje.

"Echo" - ulubiony styl komunikacji ludzi, którzy są porywczy, z histerycznymi cechami. Są one łatwo zwijane i nie mogą się zatrzymać przez długi czas. Są urzeczeni i opóźnieni emocjonalną atmosferą konfliktu. Słowa i czyny są przedmiotem jednego pragnienia - zranić wroga, zadać mu ból, niezależnie od osobistych strat. Prestiż, uczucie, szacunek do samego siebie, opinia innych - wszystko jest poświęcone żarowi namiętności. W najbardziej dramatycznej sytuacji kończy się wzajemnymi wyzwiskami i silnym szokiem emocjonalnym. Po wyczerpaniu siebie przeciwnicy gniewnie opuszczają pole bitwy.

Obserwacje pokazują, że styl „echo” jest bardzo powszechne, nie tylko w rodzinie, to jest popularne w miejskich linii komunikacyjnych, sektor usług - wszędzie tam, gdzie brakuje kultury i wytrzymałość, wzajemny szacunek i możliwość ucieczki od irytujących drobiazgów.

"Uzasadnienie przez oskarżenie" - styl interakcji, charakterystyczny dla osób o ograniczonej samokrytyce. Trudno im przyznać się do błędu, winy, niedopatrzenia, więc zaczynają szukać wad partnera z jakąś goryczą, zamiast realizować własne. Ich reakcje obronne są zazwyczaj wyrażane w takich zwrotów jak: „I kto to mówi, ale twój byłby cichy”, „sam a”, „Spójrz na siebie”, „Masz coś lepszego”, itp

. .

. .. Żona upiekła ciasto. On, na szczęście, nie wstał i nie spalił się.Mój mąż próbował i nie mógł ukryć rozczarowania, skrzywił się, choć powinno być taktem. Kobieta może łatwo rozładować sytuację, tłumacząc swój błąd w następujący sposób: „postanowiłem podkręcić przepis - trzeba było wlać wodę do ciasta, a ja myślałem, że mleko będzie lepiej. A oto rezultat - ciasto spłonęło i nie powstało. "Jaka będzie przeważająca większość mężczyzn w takiej sytuacji?"Zjedzmy to! I tak pysznie, nie martw się. "Jednak żona sprowokowała konflikt, ponieważ uciekła się do stylu "usprawiedliwienia przez oskarżenie".Mąż skrzywił się, a ona odpowiedziała: "Nie podoba mi się to, nie jedz. Wystarczy pomyśleć, sir. .. Pamiętasz, co jadł jej matka. .. »

lub, jeśli nie do przezwyciężenia niechęci, syknęła przez zaciśnięte zęby:” Nadal nietaktowny ludzi. Może nie pokazać twojego nastroju. Przykro mi, ale w zeszły piątek, kiedy byli goście, szaszłyk, który ugotowałeś, nie mógł być pogryziony. Jednak nic ci nie powiedziałem. "

"Agresja" to styl relacji oparty na zasadzie "znalezienia kozła ofiarnego".Jeden z partnerów interakcji łamie zło, emocjonalnie zirytowany, z drugiej strony, chociaż ten drugi nie jest winien niczego. Agresywność niektórych członków rodziny powoduje nerwowość u innych.

szczególnie trudne wylewa się agresją innymi w przypadkach, gdy człowiek sam jest przyczyną jego złego nastroju: wykonane gafy, został neosmotritelen, stracił cierpliwość.Model zachowań agresywnych w tym przypadku można przedstawić w następujący sposób: jesteś ucierpiały na krześle, odwrócił się na drodze iz całej siły cisnął Foot sey- nieożywiony jak gdyby nie ty sam się nie patrząc na nogi, przyczynę dyskomfortu.

W życiu codziennym agresja skierowana do naszych bliskich, które objawia się w szczególnej sytuacji, defekt moralny - będziemy skończyć zranieniem tych, których kochamy.

Natężenie agresji zależy bezpośrednio od siły naszego niezadowolenia. Nieumyślnie spalony na żelazie, kobieta z całą siłą uderzyła go w stół.Po uspokojeniu plastikowy uchwyt, który oddzielił się od uderzenia, jest daremny. I smutny i zabawny. ..

Naukowcy z naszego kraju i zagranicy twierdzą, że poziom agresji znacznie się zwiększył.Krucha psychika człowieka nie może znieść żaru codziennej rzeczywistości, życia zamieszania, stresów, jakich doświadczamy w różnych sferach działalności. Przedsiębiorczy Japończyk wynalazł różne sposoby na spłatę agresji zarówno w pracy, jak iw domu. Na przykład w lokalach, które nie są dostępne dla zewnętrznego obserwatora, właściciele firm umieszczają swoje manekiny, aby uwolnić emocje pracowników lub pracowników. Można tu wejść, wziąć gumową pałkę i odeprzeć bossa, z którym ten konflikt się wydarzył, lub który nie jest szczęśliwy. Sklepy oferują lalki i zabawki zaprojektowane w celu wyeliminowania agresji ze strony ich właścicieli: ty walczysz z tym, a ona reaguje upokarzająco lub wydaje żałosne dźwięki.

Jesteśmy daleko od japońskim umniejszać wynalazku: zdolność do bezpośredniej agresji przez ludzi wokół ciebie - jakość godną naśladowania. Oto kilka zaleceń na ten temat.

Po pierwsze, uczestnicy życia rodzinnego powinni nauczyć się skupiać swoją uwagę na stanie agresji. Czasami przejmuje nas niepostrzeżenie i zaskakuje nas. Czując, że się zbliża, usuń ją za pomocą tej lub innej metody. Może spowalniać tempo wydarzeń i działań, przestawiając uwagę z nieprzyjemnych na przyjemne, wyrzucając emocje na obiekt nieożywiony.

Oto kobieta wracająca z pracy do domu. Jest zmęczona, zirytowana i gotowa wyładować zło na kimś, kto pojawia się pod pachą.Często się zdarza: dostaje się do dzieci lub jej męża. Doradzimy jej, żeby się nie spieszyła. Wystarczy do pięćdziesięciu minut, aby dostać się z powrotem do normalności: siedzieć na ławce lub obniżony do ziemi ciężkie obciążenie ekonomiczne, trochę wstać, aby cieszyć się naturą, aby pamiętać pocieszające linię Eldar Ryazanov: „Nie ma złej pogody. ..” Nawet lepiej na pół godziny, aby uruchomić kawiarnię(Szkoda, że ​​mamy ich niewiele i nie przyczyniają się do naszego emocjonalnego rozładowania w odpowiednim stopniu).W drodze do domu możesz zajrzeć do sklepu, który ci się podoba - ekonomiczny, biżuteria, meble. Nie ma znaczenia, czy nie masz pieniędzy, czy nie potrzebujesz niczego.

Nie jest źle pomagać sobie wzajemnie w pozbyciu się agresji. Kiedy żona wraca do domu w złym humorze, szybko zastanawiam się, w którym kierunku pomóc jej uwolnić emocjonalną parę.Wszystko zależy od sekund i wybranego tematu dialogu. Czuję, że żona w napięciu nerwowym już w drodze ona zamyka za sobą drzwi: ostry sugerować lub biodro, szczęk zamku, długotrwała cisza - są to pierwsze oznaki czekając na uwolnienie agresji. Pilnie potrzebuję zastąpić "psychologiczny krok" - tak nazywam jedną z metod emocjonalnego relaksu. Poszedłem im na spotkanie, podniosłem torebkę z sznurkiem i, nie zauważając złego humoru żony, pytam: "Czy winda już działa?"Czy podjeżdżasz do windy? "Kierunek wydechu emocji jest prawidłowo odgadywany:" Dlaczego, znowu, winda nie działa? Na zawsze w naszym domu winda nie działa, to śmieci nie tolerują „- ona odbiera i neutralizują ich agresję w wyroku w wydziale mieszkaniowym.

Innym razem, łapanie oznak agresji, będę prosić o spotkanie związków zawodowych, który był już w swojej uczelni lub nowego intrygującym artykule w „Ogonyok” - czytam? Możesz dotknąć dowolnego rozpraszającego tematu.

Nie wszyscy dobrze reagują na "psychiczne ślady".Tutaj nie możesz popełnić błędu, musisz, jak to mówią, obliczyć swojego partnera. I że w rzeczywistości może się zdarzyć: można zastąpić „psychologicznej modą” do męża, który jest w stanie agresji, fabryki, na przykład, mówić o windzie lub spotkanie związków zawodowych, a on odpowiedział jeszcze bardziej podrażniona, „Daj mi jeść, a dopiero potem będzie trzymaćz głupotami. "

Spadłeś.Twój towarzysz w życiu nie reaguje na "modę", ma słaby system nerwowy, potrzebuje szybkiego kęsa, odpoczynku. To jego główny sposób na spłatę agresji.

dzieje się w domu, a taka sytuacja, gdy agresja dosłownie wisi w powietrzu: wszystko działa wysoka, więc każdy drobiazg może spowodować wybuch i reakcję łańcuchową.Należy zmienić ogólną atmosferę.Rzucamy wszystko, chodzimy do parku na spacer lub film. Możesz szybko zadzwonić do małego kręgu przyjaciół, aby uciec od codziennego zamieszania. Tylko bez uczt i męczących przygotowań.Herbata, rozmowy, gitara. .. Goście jednoczą rodzinę i są dobrym wskaźnikiem jej dobrego samopoczucia. Jeśli ich obecność nie przyczynia się do wyładowania emocjonalnego, wyraźnie wskazuje to na przedłużający się kryzys relacji małżeńskich.

Niektóre rodziny rozwijają "neurotyczny" styl relacji. Charakteryzuje się naprzemiennymi błyskami negatywnych i pozytywnych emocji. Małżonkowie na początku odczuwają taką samą potrzebę wzajemnego zbliżenia się do białego ciepła, a następnie odczuwają powódź czułości. Rodzinne konflikty i rozgrywane w imię kolejnego ataku zmysłowości, sentymentalizmu. Oczywiście małżonkowie robią to nieświadomie. Intuicyjnie znaleźli sposób na zmianę zakresu refleksji mentalnej - zaostrzenie wrażeń, percepcji, reakcji emocjonalnych, uczuć.Niektórzy ludzie to zrobić, słuchać muzyki, czytać poezję, ale współpracuje z „neurotycznych” relacji typu pomocy pre-przekleństwa, wzajemnych obelg, chamstwa i inne metody „życie” zwiększający.

"Neurotyczny" styl relacji rozwija się zgodnie z tym samym wzorcem. Małżonkowie stopniowo zaczynają się irytować, wzajemna nietolerancja, przesadne twierdzenia. Jest to faza akumulacji ujemnego ładunku emocjonalnego. Potem z jakiegokolwiek powodu pojawia się skandal - faza emocjonalnej eksplozji. Po tym rozpoczyna się etap akumulacji pozytywnych emocji - coraz częściej budzi się potrzeba czułych uczuć, uczuć i pożądania erotycznego. Kulminacją staje emocjonalny impuls: on i ona kochają bezinteresownie, jeżeli spełnione pierwsze, przysięgam w głębokim sensie, pokaz bezgranicznej pasji. To zajmuje kilka dni, a uczucia zaczynają się ochładzać, powstają negatywne emocje. Cykl zaczyna się od nowa.

Dla obserwatora z zewnątrz, na przykład dla dzieci, „neurotyczne” związek styl wydaje się niezrozumiałe, gdyż wielu z jego intymnych aspektów na wszystkich etapach rozwoju pozostają niewidoczne. Syn lub córka, zauważa jak kłótnia rodziców, cichy, zerkając z ukosa na siebie. Aby miluyutsya, gruchanie jak gołąb i usiadł prawie w ramionach telewizora. Dzieci nie mogą zrozumieć, dlaczego matka lub ojciec okresowo szarpią się nawzajem, jakby celowo domagali się skandalu.

Wydaje się, że w warunkach emancypacji "nerwicowy" styl stosunków kwitnie szczególnie wspaniale. Kobieta nie krępuje emocji zarówno na etapie akumulacji ujemnego ładunku emocjonalnego, jak i na etapach emocjonalnej eksplozji.

W stylu „przesadnych żądań” objawia się w tajemnicy, niewypowiedziane uczucia - niezadowolenie z intymnych relacji, boli, zmęczony życiem rodzinnym, rozczarowanie partnera itp A potem w toku są nieograniczone carping, odergivaniya Uwagi przed obcymi, podrażnienia. .drobiazgi.

Żona nieustannie mruczy na męża: "Cóż, jak jesz! Nie cham. Co wącha twój nos? Umieść na piżamie, nie idź Golopuz mieszkania. .. „Oczywiście, nie możemy tego zrobić bez obserwacji siebie nawzajem, ale cała rzecz w ich drodze. Przesadne żądania są prawie zawsze sygnałem głębokiej psychologicznej frustracji, o której obie strony mogą nie wiedzieć.Dla frazy "nie cham" lub "nie idź pusto", porzucone partnerowi małżeńskiemu, może ukrywać gniew, brak szacunku. Ukąszony przez strony, zwykle przyciąga uwagę na sposób emocjonalny, w którym partnerzy wyraziły popyt, a nie myśleć o jego ukrytej przyczyny. Dlatego zrozumiałe jest szczere gniew: "Co narzekasz nieskończenie? Czy mogę przynajmniej być w domu jak w domu? "Relacje między małżonkami wciąż ewoluują w oparciu o emocje, nie biorąc pod uwagę wzajemnych potrzeb.

Niektórzy starsi małżonkowie nieustannie kłócili się o drobiazgi. Obaj mają dość porządku, zdali sobie sprawę z anomalii swoich relacji iw końcu zwrócili się o pomoc do psychologa-doradcy. Oto jak w ich interpretacji wyglądała typowa skandaliczna sytuacja.

żona: „Nie rozumiem męża: on jest taki uparty, na przykład poprosić go, aby wrócić do domu, zdjąć buty, aby umieścić w prawym rogu korytarza, tak aby nie kolidować z otwartymi drzwiami. Nie, jakby celowo, zawsze kładzie buty i kalosze po lewej stronie. To rozwściecza mnie naprawdę trudne do zrobienia, zgodnie z życzeniem żony »

męża, ze swej strony, mówi:” Co za różnica gdzie umieścić buty? Nie przeszkadzają.Żona lubi dowodzić, że wszystko powinno być takie, jak myśli. Dlaczego miałbym oddawać się jej głupotom? Tak, celowo go biorę i kładę buty na lewo od drzwi. "

Można sobie wyobrazić, jak ta para butów przesunąć na prawo i na lewo, przynosząc wzajemnie cierpliwość ich intonacji, mimiki i komentarze. Dla nich sytuacja jest zamknięta na poziomie reakcji emocjonalnych: nie akceptuje się tego, co robi druga, i na odwrót. I jaki jest powód przesadnych żądań?Studium psychologiczne sytuacji pokazał jej kobieta nie dostać satysfakcję w intymnej relacji z mężem, że jest bardzo prawdopodobne, aby drażnić i uciska ją, ale ona nie może bezpośrednio powiedzieć żonie. W rozmowie z psychologiem nie zauważyła również, że niezadowolenie seksualne jest prawdziwą przyczyną przesadnych roszczeń.

Skłonność do dramatyzowania wydarzeń i wyolbrzymiania wymagań jest konsekwencją głębokich uczuć.Jeden z małżonków lub oboje partnerzy mają zwyczaj aby podkreślić wartość przesadzone zwykłe rzeczy lub inny żenujący błąd.

w codziennych sytuacjach trudno jest być doskonały, występować i spontaniczny ostrość, a nagłe grubiaństwo i nieumyślne nieostrożność.Najlepiej w takich przypadkach nie zauważyć błędu partnera, zrozumieć go i wybaczyć.A. Jeśli potrzebujesz komentarza, musisz zrobić to spokojnie, nie pod gorącą ręką!Inna osoba zaczyna nadmuchiwac kadzielnicę, udramatyzować sytuację.Partnerem małżeństwo uważa, że ​​takie zachowanie nie jest odpowiednia, to znaczy, nie odpowiada temu, co się stało, a nawet wtedy może on stracić cierpliwość, w wyniku burzy.

. .. ojciec i syn cieśli przędzenia pod nogi, a nie w odpowiedzi na wniosek, aby nie zakłócać.Nerwy rodzic minęło, a on w sercach podshlepnul chłopca: „Daj spokój, nie przeszkadza mi to!” Dzieciak ze stratą: czy płakać, czy zburzyć zasłużoną karę w ciszy.Żona dramatyzować wydarzenie: ona rusza na ratunek swojemu synowi, złośliwie fotografowania oczy na męża: „Nawet nie można traktować człowieka do własnego dziecka” Na słowo „jeszcze” czytamy: „Dla mnie zbyt złe nastawienie.”Mały syn szybko zorientował się, że jego matka jest po jego stronie, więc mógł ryczeć, aby każdy mógł usłyszeć i wiedzieć, jak to go skrzywdziło. Właśnie tam pojawia się mama, teściowa, oczy miecz błyskawic. ..

farszów mężczyzna z ataku wściekłości: od osobistej tragedii taktowany. Współmałżonek czasami tak ulegnie dzieciakowi, że spodnie na nim pękają, a tutaj zaaranżowano działanie indykacyjno-edukacyjne.„Jak długo przeklęty - Myśl przebija świadomość bardziej dotkliwe muzha.- dzień mija spokojnie. I tak będzie w porządku, ale. .. "

Lub inna wersja tej samej sytuacji. Ojciec poklepał dziecko, które uniemożliwiło mu prowadzenie interesów. Matka nic nie powiedziała. .. Patrzyła przez okno i znieruchomiała, łzy napłynęły jej do oczu. Wygląda, jakby teraz zdała sobie sprawę z horroru swojego życia. Chłopiec weathercock odwrócił w jej kierunku, prowadził celowo płacz: „Mamo, czy ty płaczesz” - „Nie martw się, kochanie, możemy znieść” - namiętnie ścisnął jego matkę.

Och, jak wybuchowe są te "sztuczki" kobiet!

. .. Mąż je w kuchni, a żona serwuje dania. Myśl i nie zauważyć, jak jedli sałatkę, która jest przygotowana dla trzech. .. Żona dramatyzować sytuacji: „Wszystko jesteś na to! Nigdy nie myślisz o nikim.się pytanie, czy twoja żona i dziecko we! »

w słowach, mimika, ton głosu postaci kobiecej tragicznego patosu, jeśli mąż przynajmniej pensja nie przyniósł do domu. Od strony do wyglądu - jest komiczny, ale dla członków rodziny jest to sytuacja nadużyć.Jeśli człowiek testy teraz pojawi łyżkę na stół i wybiegł z kuchni. Albo ostrość reaguje na ostrość, zgodnie ze znanym stylem "echa".

Niektóre rodziny są przyzwyczajone do stylu "wyjaśniania relacji".Polega ona na tym, że małżonkowie stale rozumieją powody.konflikt lub potyczka.

Po tym, jak obydwie się uspokoiły, sama rozmowa dotyczy kłótni."Znów my, kochanie, pokłóciliśmy się.Jak było dobrze, żyli spokojnie przez cały tydzień.Nie możesz być tak porywczy - mówi spokojnie jego żona.„Cóż, sędzia dla siebie, bym” pylil „jeśli nie powtarzać ich głupotę” - odpowiada mąż zbyt cicho i poufnie.„Tak, znowu, ja nic zarzucić - miga zhenschina.- Tak, jeśli uważasz, że zanim coś zrobić, wtedy nie będę musiał powtórzyć to samo»

słowo po słowie - i znowu pokłócili. Lepiej nie odkrywać niczego, zwłaszcza jeśli żaden z małżonków nie jest skłonny przyznać się do sporu. W takiej rodzinie powinna zostać ustalona zasada: nie wracać do tego, co się wydarzyło, niech każdy wyciąga wnioski na własną rękę.

Szczególnie nieprzyjemne wrażenie wywołuje styl relacji, który pogarsza partnera.

Tak, niektórzy mężowie i żony mają skłonność do wywyższania się.Podkreślając ich wyższość, tym samym umniejszają partnera. Za wszelką cenę starają się wykazać przewagę w inteligencji, wiedzy lub moralności, zobowiązują się do nauczania i czytania moralności. Pragnienie, aby być najlepszy, pierwszy z nich jest tak wielka, że ​​samoutverzhdayas, to nie wahaj się obecnością obcego. Czasami do celów samostanowienia używane są bardzo typowe powody i sytuacje.

. .. Niektórzy z gości przy stole bankietowym pochwalił lekko solony łosoś czerwony - „pycha”.Gospodyni zarumieniła w pokoju. .. ryb i prihvastnula: „To ja wziąłem w naszym bufecie dał.”Patrząc na męża, sprawiła, że ​​zrozumiałem jej całą twarz: widzisz, kim jestem. I w rzeczywistości, z czego kobieta jest dumna? Nie złapała i nie soliła ryb, ale bardzo miło być zauważonym, użyć słowa "ja".

. .. Radio dźwięki dzieło symfoniczne, jego żona i sens niektórych dzieci z własnej wyższości pyta męża: „Czy wiesz, że minął?” Mąż bezskutecznie słucha przy dźwiękach muzyki, a potem żona traci cierpliwość: „Panie! Beethoven nie wiem. .. Do tego czasu, mój przyjacielu, szary. .. »

Pomijając zasadność partnera - innego sposobu, by go upokorzyć.Kolejną żoną z jakiegokolwiek powodu, sprawia, uwag i skarg do męża, aby mu powiedzieć dobrego słowa, aby wyrazić uznanie i wdzięczność nie odważył.Kobieta, która wie, jak dostrzec i zachęcić dobre cechy żony, pomaga mu stać się lepszą.Rola pozytywnej oceny osobowości od dawna znana jest z praktyki pedagogicznej i komunikacji małżeńskiej. Dobre słowo, jak mówią, a kot jest miły. Ta prawda, niestety, jest zapomniana przez niektóre żony.

. .. Dwaj sąsiedzi spotkali się na podeście i zaczęli rozmawiać."Jaki jest twój mąż dobry, rzeczowy, ekonomiczny! W niedzielę rano już coś zbieram, zawsze widzę moje torby na zakupy "- mówi jeden z nich."Och, nie znasz go" - odpowiada druga i zaczyna mówić o różnych niedociągnięciach męża. Potrzeba wywoływania współczucia jest połączona z chęcią umniejszenia godności partnera.

Lekceważenie partnera życiowego jest również widoczne w uwłaczającego porównania i niekorzystnych porównań z innymi. Posłuchaj innej kobiety i wydaje się, że wszyscy inni mężczyźni są lepsi od jej własnych.

Pragnienie upokorzenia partnera przejawia się w nawyku etykietowania przy użyciu pseudonimów. W leksykonie bardzo szanowanych wyglądających mężczyzn może spełnić takie żądania do żony „matrona”, „Shura-głupiec”, „Piggy”.Niektóre kobiety mają zapas etykiet adres partnera nie jest wcale uboższa „redneck”, „Grouse”, „eunuch”, „Hippo”.

Pamiętam, jedna kobieta szczerze opowiedziała o życiu rodzinnym, o tym, jak jej mąż prawie nie przyniósł alkoholizmu. W swoim przemówieniu do żony i rozmowie o nim z przyjaciółmi, dodał: "podoficer".obraźliwy nick pojawiają się w różnych kontekstach: „Won mój sierżant idzie”, „Musimy wysłać sierżanta do sklepu”, itp narratora sama rozumianej skąd pochodzi taki zwyczaj. ..Śniła o innej, bardziej godnej imprezie, jej mąż zawsze wydawał się jej wieśniakiem, bez rodzynek. Przez ponad dwie dekady para żyła razem, dzieci były wychowywane, zanim kobieta zdała sobie sprawę z niesprawiedliwości i nieetycznego stosunku do męża. Patrzenie na prawdę w moich oczach powodowało niepokojącą sytuację - mój mąż zaczął się dystansować i patrzeć w szkło. Wtedy kobieta nagle uświadomiła sobie: co ja robię?Dlaczego poniżam własną osobę?Zdając sobie sprawę z jej błędu, próbowała to skorygować.Nie wiem, czy tak jest, ale jej mąż, jak powiedziała, przestał pić.

Istnieją dziesiątki innych sposobów upokorzyć mate - mikro, nieufność, pick kieszenie i torby, egzorcyzmy, przed obcymi i dzieci, krytykę publiczną wad, śmieszności poglądy i zwyczaje etc., etc. To nie powinno być odwołanie się do nich. ...w jakich okolicznościach.

Nieostrożny styl relacji może być uznany za wariant stylu, degradujący partnera. Lekceważenie wynika z różnych przyczyn, a przede wszystkim - niskiego poziomu kultury indywidualnej, która demonstruje ten styl. Kiedy ktoś jest słabo wychowany, zwykle nie interesuje go państwo, czyny i opinie drugiego, nie bierze pod uwagę tego, który jest blisko. Na przykład, żona pewnego rodzaju „off” Mężu Mówi coś, skomentował wydarzenia w telewizji, a ona nie zwraca na niego uwagi, rozmowa nie pochodzi tylko od czasu do czasu kiwa głową, bez wchodzenia w szczegóły.

Zaniedbywanie, które powstało w związku z niską kulturą, jest korygowane - czasami wystarczająco, aby zachęcić ludzi do patrzenia na siebie z zewnątrz. Inaczej wygląda sytuacja, gdy zaniedbanie drugiej nastąpiło z przyczyn psychologicznych, jest rezultatem fizycznego i duchowego oddalenia jednego z partnerów lub ich wzajemnego wyobcowania. Wtedy konflikt przybiera ciężką i przewlekłą postać.W rodzinie panuje napięta, przytłaczająca cisza, małżonkowie ograniczają się do krótkich frazesów, żądając, aby dialogi pojawiały się rzadko, a nawet w wysokich tonach. Atmosfera jest ogarnięta obelgami, obelgami i roszczeniami, i jest gotowa wybuchnąć w każdej chwili.

Styl prowokacyjny jest środkiem do psucia relacji z partnerem, ale po to, aby pozostał winny. Spowoduje to ostry komentarz, ostrość, skandal i, otrzymawszy kartę atutową, zostanie oskarżony o brak uczuć, szacunek.

prowokacja pływak wlać stłumiony gniew, emocjonalnie odsączone, unikać intymnych relacji lub szczerej rozmowy na temat nieprzyjemnego tematu, i tak dalej. D. prowokacja W niektórych rodzinach, grał na tym samym skrypcie zapamiętanym, choć mąż i żona udawać wszystkowystępuje po raz pierwszy.

W jednej rodzinnej rodzinie małżonkowie są wyraźnie obarczeni sobą, ale nie są rozwiązani w przypadku rozwodu. Okresowe kłótnie, których potrzebują, aby uniknąć intymności. Skrypt składa się z trzech obowiązkowych elementów: małżonek prowokuje kolejną utratę samokontroli, potem błysk skandalu i finał - alienację od siebie.

Najczęściej zaczyna: pali papierosa za papierosem, nadęci policzki, wszelkiego rodzaju pokazuje obojętność wobec niego. Nie wytrzymuje:

- Czy coś się stało?

- To nie twoja sprawa!

Po wymianie rys, wciąga łóżeczko i jego łóżko do kuchni.

Prowokacje w rodzinach osiągają różny stopień napięcia) czasami kończą się zniewagami i walkami. Unikaj prowokacyjnego stylu interakcji w rodzinie, nie przyzwyczajaj się do tego.

Za styl "prezentacji rachunków" charakteryzujący się niekończącymi się żalami. Partnerzy małżeństwa żyją wspomnieniami tego, co nieprzyjemne, ich umysł cofa się do przeszłości i szuka powodów do konfliktów. Małżonkowie istnieją, mówią, działając na nerwy, gotowi w każdej chwili pamiętać swoje błędy i intrygi.

Niezapomniany, z reguły, związany jest z nowymi faktami wspólnego życia, plątanina przestępstw rośnie. W końcu nadchodzi czas, kiedy całkowite rozplątanie jest całkowicie niemożliwe. Inna kobieta na całe życie pamięta jakikolwiek niedopatrzanie, nietaktowność lub sztuczkę męża. Narzeka na swoją dziewczyną, wspomina: „On to w dzień po naszym ślubie. ..” „Dlaczego jest on jeszcze w roku narodzin dziecka. ..” „Kiedy moja matka przybyła, on. ..” „Abyposzedłem znają, bo. .. „i tak dalej. n. te wycieczki do przeszłości służą do konieczności wyjaśnienia siebie i innych przyczyn nieskomplikowanego życia rodzinnego i walki. Istniejące różnice mogą być bardzo różne: kobieta nie lubi jej męża, miała zły humor, jest leniwy, itd. Jednakże, jest to bardziej wygodne, aby szukać Mote w cudzym oku:. . Zamiast podejmować się w dłoni, drastycznie zmienić zachowanie kobiety szuka wymówki. Mało tego, jest gotowa powiedzieć, że kielich jej cierpliwości jest wypełniony po brzegi. W ten sposób rodzi się mit rozpaczy sytuacji małżeńskiej. Ludzie tworzą i wspierają to.

. .. Poznałeś najczęstsze style relacji małżeńskich. Szczerze życzę wam w codziennym życiu jak najwięcej mniej prawdopodobne, aby korzystać z tych, które negatywnie wpływają na samopoczucie i zrozumienia członków rodziny.

Czy chciałbyś ocenić wynik razem z mężem z minionych lat? Następujące osoby zasugerował osądów, aby ocenić stopień swojej miłości, sympatii i szacunku dla jej męża, a także aptipatii i antagonizmu następujący. Przeczytaj je i wyraź swoją opinię: zgodę lub spór( "tak", "nie").Im więcej pozytywnych odpowiedzi, tym większy stopień konkretnego wykrywalnych uczuć:

Miłość: 1. Byłbym psychicznie trudne gdybym miał żyć bez męża.2. Mogę powiedzieć, że należy on tylko do mnie.3. Dla niego jestem gotowy na wszystko.4. Kiedy czuję się źle, chcę dzielić się tylko z nim.

5. Czuję się odpowiedzialny za dobre samopoczucie.

6. Naprawdę cenię sobie jego uczucia.7. Myśl o rozwodzie jest dla mnie straszna.8. Czuję dla niego czułość.9. Naprawdę lubię być blisko niego.10. Jest jednym z najbardziej atrakcyjnych mężczyzn, jakich znam.11. Mój mąż jest moją jedyną prawdziwą miłością w życiu.12. Lubię go obserwować( słuchaj jego głosu, patrz na jego twarz, patrz jak on pracuje, chodzi, siada).13. Jestem gotów odłożyć ważne sprawy, aby zostać z nim.14. Nie mogę znieść rozłąki z nim.

Sympathy: 1. Kiedy jesteśmy razem, zwykle mamy dobry nastrój.2. Jest bardzo inteligentną osobą.3. W większości przypadków ludzie lubią to niemal natychmiast po spotkaniu.4. Myślę, że jesteśmy wewnętrznie do siebie podobni.5. Chciałbym myśleć jak myśli i czyny.6. Czuję, że wierzy mi bardziej niż innym.7. Wspólne zajęcia rekreacyjne wzmacniają naszą rodzinę.8. Jego obecność jest dobroczynna.9. Jestem dumny z sukcesu mojego męża.10. Staram się być jego wsparciem i wsparciem we wszystkim.

Szacunek: 1. W moim mężu znajduję wiele osobistych zasług, za które szanuję go jako osobę.2. Wśród moich przyjaciół i krewnych jest dla mnie najbardziej autorytatywną osobą.3. Kiedy trudno mi coś zdecydować, zwykle się z nim konsultuję.4. Może mnie z łatwością przekonać.5. Wierzę, że jego głowa działa dobrze.6. Jest interesującą osobą, nie tęsknię za nim.7. Często wyraża inteligentne i inteligentne myśli.8. Jestem dumny, że jest moim mężem.9. Ma takie cechy, które chciałbym zobaczyć sam.10. Cenię jego zaufanie.

Antypatia: 1. Często mamy nawzajem na nerwy.2. Czasami zastanawiam się nad rozwodem.3. Rzadko czuję się spokojny w jego towarzystwie.4. Całkowicie mogę się obejść bez jego czułości i uczucia.5. Czasem chcę żyć samotnie, bez męża.6. Moje małżeństwo jest raczej nieskuteczne niż sukces.7. Razem jesteśmy znudzeni.8. Łatwiej jest mi i mojemu mężowi być oddzielonymi niż razem.9. Mamy trudności z powodu odmienności postaci.10. Prawie się nie rozumiemy.11. Często mam ochotę się od niej odprężyć.12. Jego maniery czasami mnie irytują.13. W jego wyglądzie coś mnie odpycha.14. W jego obecności łatwo się męczę, zirytowany, z siebie.15. Czasami denerwują mnie żądania, działania męża.