Wsparcie dla dzieci

Jedna z moich znajomych w okresie dojrzewania napotkała problemy psychologiczne. Spędzał dużo czasu w swoim pokoju słuchając muzyki, ponieważ to była jedyna rzecz, która sprawiała mu prawdziwą przyjemność.Ale z czasem sytuacja się pogorszyła. Nawet po tym, jak przestał żyć z rodzicami, problemy pozostały. A wiele lat później powiedział ciekawą rzecz: okazuje się, że jednym z najsilniejszych ciosów dla jego poczucia własnej wartości było to, jak jego rodzice zawsze mówili o tej "strasznej" muzyce, którą kochał.

Widzisz: kiedy krytykujesz to, co lubi nastolatek, krytykujesz go. W tym wieku poczucie własnej wartości jest bardzo niestabilne, a nastolatek może łatwo zdecydować, że sam nie akceptujesz, a nawet nie lubisz. Bez względu na to, o czym mówisz: muzyka, poglądy na życie, ubrania lub decyzja o zostaniu wegetarianinem - dziecko powinno wiedzieć, że akceptujesz jego wybór.

Jest to jeden z wielu nastoletnich paradoksów. Z jednej strony chcą się buntować, szokować, robić coś, co może cię podniecić, az drugiej strony potrzebują twojej aprobaty. Może ci to przeszkadza, ale dla nich jest to jeszcze trudniejsze. Są teraz uwięzieni w umyśle i ciele, którzy próbują przejść od uzależnienia dzieci do niezależności dorosłych i często nie wiedzą, czego chcą i czego potrzebują.W pewnym momencie nastolatek chce dorastać tak szybko, jak to możliwe, ale następnym razem nagle zaczyna się go bać i marzy, aby zostać trochę dłużej. Musisz to po prostu znieść.

A jednak: powinieneś wykazywać zainteresowanie tym, co lubią.Nawet jeśli dziecko tego nie pokazuje, on sam pomyśli, że wszystko jest w porządku! Nie przesadzaj - nawet kategorycznie nie powinieneś tego robić, ponieważ nie ma nic gorszego niż czterdziestoletni tata udający, że jest "cool" w nowoczesnej muzyce tanecznej. Nie zginaj kija - po prostu okazuj zainteresowanie. Nie udawaj entuzjastycznego miłośnika ulubionej muzyki lub stylu w ubraniach, ale jednocześnie nie możesz traktować ich z pogardą.I możliwe, że rzeczywiście znajdziesz coś interesującego w hobby twojego dziecka. Jest to jeden z wielu pozytywnych aspektów komunikowania się z nastoletnim dzieckiem: jest już wystarczająco duży, by mieć całkowicie uzasadnione zainteresowania, które możesz podzielić, jeśli masz pewien zakres percepcji. I to oczywiście o tobie.