Dorastanie razem: ciesz się etapami rozwoju dziecka

Przyjrzyjmy się ponownie temu rozwojowi windy. Na każdym piętrze rozwoju dziecko przychodzi uzbrojone w pewną wiedzę, składającą się z pojęć i koncepcji. To, czy ta wiedza przełoży się na umiejętności i kompetencje, zależy od interakcji ze środowiskiem dziecięcym, które dziecko znajdzie na tym piętrze. Jeśli otoczenie wchodzi w interakcję z dzieckiem odpowiedzialnie i wzbogaca go, wraca do windy z wieloma umiejętnościami i umiejętnościami, a przejście na kolejne piętro jest znacznie bardziej płynne. Gdy dziecko wchodzi na następne piętro, wiedząc więcej, interakcja na następnym poziomie rozwoju jest jeszcze bardziej owocna.

Nasze podejście w poniższych artykułach koncentruje się nie tylko na rozwoju dziecka, ale także na rozwoju rodziców - na

rozwoju relacji. Rozwój dziecka i modne stereotypy stymulacja dziecka oznacza nie tylko to, co dziecko robi i co rodzice robią dla dziecka, ale także to, co dziecko i rodzice robią dla siebie nawzajem. Rosną razem jako rodzina. Oto jak to się dzieje.

Wzajemna czułość. Jeśli przejrzysz pierwsze dwa lata wspólnego rozwoju, jest to lepsze dla was obu. Stajesz się bardziej wrażliwy na siebie.

Kształtowanie się nawzajem. Stajesz się bardziej wrażliwy na siebie, Ty i Twoje dziecko zaczynacie kształtować nawzajem swoje zachowanie. Wzajemne kształtowanie zachowania dobrze ilustruje sposób, w jaki rodzice i dzieci wpływają na język nawzajem. Na pozór wydaje się, że rodzice przechodzą regresję, schodząc do poziomu dziecka. Działają, mówią i myślą na poziomie dziecka. Po pierwsze, rodzice stają się jak dziecko,

, aby łatwiej było dziecku stać się jak rodzice, - a obie strony rozwijają umiejętności komunikacyjne, których wcześniej nie miały. Ta koncepcja formowania się jest jednym z głównych sposobów, w jaki rodzice i dzieci mogą nauczyć się harmonijnego współżycia.

Wzajemne wzbogacanie się wiedzą.

Gdy ty i twoje dziecko stajecie się bardziej wrażliwi na siebie nawzajem i kształtują nawzajem swoje zachowanie, gromadzicie wiedzę.Twoje dziecko podpisuje. Wyglądasz, porównujesz, uczysz się i odpowiadasz. Dzięki waszemu spostrzeżeniu i szybkiej reakcji dziecko jest zmotywowane do dalszego składania.

Weźmy na przykład proces rozwijania umiejętności komunikacyjnych dziecka. W pierwszych dniach, nawet w godzinach życia, dziecko krzyczy, aby je nakarmić lub pieścić.Rodzice reagują na jego wołanie. Z biegiem czasu dziecko uczy się bardziej uprzejmych opcji wyrażania zapotrzebowania "weź mnie" - wyraz twarzy i gesty. Rodzice rozumieją ten nowy język i reagują.Dzięki temu wrażliwemu środowisku dziecko uczy się doskonalszego języka komunikacji, a rodzice poprawiają zdolność rozumienia znaków.

Dziecko nie jest, jak wcześniej sądzono, pasywnym graczem w grze rodzicielskiej. Bierze aktywny udział w kształtowaniu zachowań i wzbogacaniu wiedzy swoich rodziców, pod warunkiem, że wybrali takie podejście do opieki nad dzieckiem, które pozwala na to.