Co to znaczy być dobrą matką
Co to znaczy być dobrą matką?
Wydawałoby się, że łatwiej jest odpowiedzieć na to pytanie, wszystko od dawna znane. Matka jest miłością, bezinteresownością, hojnością umysłu i serca. Macierzyństwo, jeśli jest odpowiedzialnie, najtrudniejsza z ziemskich pozycji.
Jednak bliższe spojrzenie ujawnia pewne niejasności w funkcji edukacyjnej matki.
Z jednej strony idealna matka powinna skoncentrować całą swą uwagę na swoim potomstwie, wyrzekać się świata. Jednak taki ideał raczej nie wywoła podziwu. Co więcej, nie jestem przekonany, że jego dokładne kopiowanie jest ogólnie wykonalne. Trudno jest przygotować dziecko do życia dla świata, oderwane od tego świata. Trudno jest nauczyć miłości innych ludzi, oderwanych od problemów i kłopotów innych. Trudno być bezstronnym sędzią dla swoich dzieci, nie znając wszystkich zawiłości prawdziwego życia poza murami własnego domu.
Z drugiej strony, aby lepiej wypełnić swoje macierzyńskie zadanie, kobieta nie może skoncentrować się wyłącznie na tej misji. Dobra matka nie może być mężczyzną zamkniętym tylko z jej dziećmi! Jej dusza musi być otwarta na bóle i radości ludzi bliskich i odległych;nie powinna być obojętna na niesprawiedliwość, jaka ma miejsce na świecie, nawet jeśli jej własne dzieci są dość bezpieczne.
Tu znowu w pamięci pojawiają się drogie i znane obrazy. Przede wszystkim matka Włodzimierza Iljicza Lenina, Maryja. Alexandrovna Ulyanova. Jak każda inna matka, wychowywała dzieci z radości i szczęścia. Ale mocno wiedziała i uczyła dzieci: nie do pomyślenia jest budować własne szczęście w nieszczęściach innych, nie można być radosnym wśród wydziedziczonych. Oczywiście, dla tych, którzy wychowani są na tak wysokich zasadach moralnych, tylko jednym sposobem w życiu jest walka o wspólne szczęście. Walka, jaką zobaczyła matka, powoduje wiele trudności, pozbawia ich siły, zdrowia, wolności, a nawet życia. Matka wiedziała wszystko, ale nie tylko nie przestała, nie odradzała dzieci, ale pod każdym względem pomagała im, pomagała im.
Zatem z jednej strony matka musi uczyć dzieci zachowania samopomocy, zdolność przetrwania, z drugiej - kłaniamy się matkom, które uczą dzieci, aby nie oszczędzały się dla dobra kogoś innego.
Dualizm występuje w rozkładzie ról między matką a dziećmi. Tradycyjnie - lider, mentor, lider i dzieci - prowadzili, wykonawczynie jej woli i rozkazów.
Ale często oddajemy cześć tej matce, która nie tracąc miłości swoich dzieci i autorytetów, staje się ich pomocnikiem, akceptuje ich prawdę i wiarę, nawet jeśli różnią się one od jej ustalonych postaw i przyzwyczajeń.W literaturze takim przykładem jest Nilovna Gorkiego. Matka chętnie chodziła ze swoim synem do szkoły, stała się jego duchową córką, jeśli mogę tak powiedzieć.Tak więc, nie tylko ta matka, która jest dobra w nauczaniu, ale także ta, która uczy się od dzieci, jest dobra.
Wreszcie matka łączy w sobie rolę obrońcy i sędziego jej dzieci. Często matki, gotowe do karmienia piersią, chronią własne dziecko przed przeciwnościami losu przez swoje życie, same karzeją pogardę swoich potomków, którzy ratowali swoje życie ceną tchórzostwa i zdrady. Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej miliony matek wysłały swoich synów i córki, aby bronili naszej Ojczyzny, stając się ich towarzyszami zarówno z przodu, jak iz tyłu. Nie bez powodu wdzięczni potomkowie w pobliżu pomników bohaterów wojny umieścili pomniki i ich matki. Kobiety-matki dokonały wyczynu, który - jak się wydaje - nie znalazł jeszcze godnej wyceny i ucieleśnienia w dziełach sztuki. Uratowali, żywi na skromnym chlebie, uniesieni i postawieni na odpoczynek całe pokolenie osieroconych wojowników! Nie pozwolili, aby otchłań zniknęła, zginęła, zlikwidowała miliony dzieci, zastępując ich martwymi rodzicami. Kiedy teraz inne dobrze zorganizowane młode kobiety odmawiają posiadania dzieci lub zatrzymania się na nich, odnosząc się do trudności i zatrudnienia, chcę im o tym przypomnieć.Przecież ich poprzednicy nie byli gospodyniami domowymi, ale mieli siłę fizyczną i psychiczną, nie tylko na własną rękę, ale także na cudzych dzieciach.
Jak widzimy, w pojęciu "dobrej matki" wymagania nałożone na nią przez naturę i społeczeństwo są ze sobą powiązane. Czasami te wymagania wchodzą w konflikt ze sobą.Wielką sztuką jest znalezienie wypadkowej siły, która pomogłaby, nie niszcząc naturalnych uczuć i aspiracji matki, zrównoważyć ich z potrzebami i normami społecznymi.
Dlaczego nie wszyscy spragnieni mogą opanować sztukę macierzyństwa? Co ich powstrzymuje? Trzeba przyznać, że oprócz ogólnych, by tak rzec, teoretycznych wyobrażeń o tym, co należy, w naszym życiu często stosujemy się do zasad dyktowanych przez najbliższe otoczenie. Zasada i porada są często dalekie od ideału. Zdaniem filozofów wpływ mikrośrodowiska na nasz światopogląd i działania jest często silniejszy niż pośredni wpływ mikrośrodowiska. Przetłumaczone na codzienny język, nasze domowe radio - niektóre Mary Alexeevna - może stać się bardziej autorytatywnym sędzią niż doradcy akademiccy z programu radiowego "Dorośli o dzieciach".I są niewidzialni szafarze, nasze preferencje: moda, prestiż, pragnienie bycia "jak wszyscy inni" lub "nie gorsze od innych".Ile łez, mojej matki i dzieci, rozlewa się przed ołtarzami tych bożków. Ile dobrych intencji i pięknych uczuć zostało okaleczonych do tego stopnia, że były całkowicie nierozpoznawalne przez źle zrozumiany pogląd na matczyny obowiązek.
Czasem jeden, który został zaprojektowany, aby być wzorem moralności, bateria cnót ludzkich, łamie wszystkie możliwe polecenia i prawa, aby oczyścić drogę do jego małego dziecka do wszystkich rodzajów świadczeń i udogodnień.
A jeśli małego dziecka nikt nie winić umieścić sverhuserdie matkę i że używa go, potem nastolatka, zwłaszcza młody człowiek lub dziewczynę, można wyrzutem: dlaczego bierze za pewnik niesprawiedliwych działań nią jest? Dlaczego nie zrezygnować z modnych szmat, wszelkiego rodzaju drogiego sprzętu, a wreszcie z dodatkowych pieniędzy, skoro wiadomo, że wszystkie te towary są nieuczciwie uzyskiwane? Dlaczego nie oprzeć się urządzeniu w szkole technicznej lub instytucie, omijając konkurencję, w znajomości? Bohater słynnego filmu, nakręcony na sztuce VS Rozov, „Powodzenia” Andrew, szkoły absolwent, słusznie został opuszczony oskarżenie: to dlatego, że z niego, ze względu na jego stosunek do studiów razgildyayskogo matka straciła głowę, a teraz stara się "zorganizuj "syna przynajmniej na jakimś uniwersytecie, nawet jeśli nie jest interesujący.
Aby jednak uświadomić sobie odpowiedzialność za siebie i swoich rodziców, rosnący człowiek potrzebuje silnego umysłu. I nie zawsze jest odbierane przez te dzieci, które ukrywają się przed złożonymi i sprzecznymi życiami we wszystkich innych nieskazitelnych matkach.
Ale tutaj jest inny przykład zachowania. Wróćmy ponownie do Hercena. Matka Vladimira Beltova, głównego bohatera powieści filozoficznej "Kto jest winien?", Zajmuje się przede wszystkim formowaniem wysokich zasad moralnych w duszy syna. Aby to zrobić, odgrodziła swojego syna od wszelkiej światowej prozy i "brudu" i umieściła go w swoistej wieży z kości słoniowej. Dla najbliższych współpracowników, a raczej dla tych, których ceniła sobie sama, matka Beltowa była "nieporównywalna".Ale pewnego dnia usłyszała, że była niczym innym jak "samolubnym, pełnym miłości".Takie było imię jej syna, który stał się dorosły i uświadomił sobie, że absolutnie nie zna życia, nie widzi w nim swojego miejsca, nie ma elementarnych umiejętności pracy i walki.Światło w oknie dla własnej matki stało się "dodatkowym człowiekiem" dla społeczeństwa, rodzajem cienia wśród żyjących.
Rozbieżność szacunków matczynego zachowania nie jest tak rzadka. Czasami dochodzi do absurdu. Tak więc Kabanikha, despotyczna matka, cieszyła się honorem wśród dzikich. Prostakov, matka niewolników, była normą w kręgu świń.Matka Vera Pavlovna, bohaterki Czernyszewskiego, zainwestowała siłę i pieniądze w podniesienie córki jako dochodowego przedsiębiorstwa, mając nadzieję na duże zainteresowanie. Matka-lichwiarz, ona też nie została odrzucona w swoim otoczeniu.
Ile mikroświatów, tyle ich "standardów".Którego z nich powinna śledzić młoda matka, która nie ma własnego doświadczenia życiowego?
Pick up zarezerwowaną książkę Lwa Tołstoja „Way of Life”, i poznacie, że zasługują na potępienie rodziców, których dzieci są wychowywane „nie oznacza problemów ludzkiego życia, które idą do nich jako inteligentny i kochający samopoczucie, ale tylko wrodzaju przyjemności, które mogą dać swoim rodzicom. "W takich rodzinach „, głównym problemem z rodziców nie jest gotować je( dzieci) do godnej ludzkiej aktywności, a jedynie. .. do najlepiej można je karmić, aby zwiększyć ich wzrost, zrobić czysty, biały, pełny, piękny, i dlategozniewieściały i zmysłowy. Sukienki, odczyty, pokazy, muzyka, tańce, słodkie jedzenie, cała atmosfera życia, od zdjęć.Skrzynki do powieści i opowiadań, bardziej podsyca tę zmysłowość, i z tego powodu najbardziej obrzydliwych występków seksualnych i chorób wykonane zwykłych warunków wzrostu tych nieszczęśliwych dzieci bogatych osiedli. "
Jeśli przyjrzysz się bliżej programowi, o który proszą współczesne mamy, nie odnajdziemy podobieństwa do obrazu, który przyciągnął do nas wielki moralista. Czy nie jesteśmy zmuszeni zgodzić się, że jego niepokój i ostrzeżenia mają poważny charakter? I czy istnieje alternatywa dla tego pragnienia: widzieć, jak twoje dziecko kwitnie, ma się dobrze, wszyscy są zadowoleni? Nie na głodnych racjach, prawda, je, kiedy dorośli mają każdą okazję, aby zaspokoić swoje własne potrzeby?
Najprawdopodobniej musimy przenieść uwagę z zewnętrznej, często realnej strony wychowania, na wewnętrzną, głęboką istotę formacji osobowości. Być może wśród "zasłużonych matek" znajdą się tacy, którzy nie wiedzą, w jaki sposób dzieci są ubrane i dobrze odżywione, ale po prostu zdrowe, energiczne, energiczne. A nie matka będzie honorować, że dzieci są brane z dala od problemów i trudności życia w ciepłych kątach w swoich mieszkaniach, ale te, które są bezpieczne, aby zwolnić ich w lasach i na polach, w pracowni natury i do labiryntu technologii.
Dwie instalacje były powszechne u matek przez długi czas. Po pierwsze: dzieci są Kwiatami życia, dlatego pierwszym obowiązkiem rodzica jest pielęgnowanie, pielęgnowanie i pielęgnowanie ich. Po drugie: dzieci są tymi samymi osobami co dorośli, tyle że wiedzą i wiedzą mniej. Zadaniem rodzica: przygotujcie go na poważne obowiązki, które stawiają go na tytule osoby.
Podnoszenie "górskich" cennych ziem mineralnych jest ważne, a cenne "skamieliny" duszy dzieci są jeszcze ważniejsze. Napisz wiersz - potrzebujesz talentu i rozwijasz poetyckie serce - nie mniej. Matka, jak poeta, nie zawsze może wcześniej poznać wyniki swoich prac, często są nieprzewidywalne. Dlatego mówimy, że macierzyństwo jest pokrewne twórczości, to także "jazda w nieznane".
I coraz bardziej widoczne, proces kształtowania osoby ludzkiej będzie trudniejsze, wymaga coraz większej wiedzy, umiejętności, tych, którzy podejmują się tego trudnego i ryzykownego biznesu. W końcu dzieci nie rosną w zamkniętej przestrzeni rodziny. Mówiliśmy już o heterogenicznym wpływie dużego oddziału wychowawców na ich stanowiska i polowania. Przedszkole, szkoła, tele-niemowlęta i nauczyciele to nie tylko asystenci mamy, ale w pewnym sensie jego konkurenci. Uczą, bawią się, bawią, wykorzystują nowoczesną technologię.Aby nie stracić wiarygodność w oczach wszechwiedzącego akseleratov do swojego dziecka traktuje wszystkie pytania, niepokoje matki potrzebują dużo, ciągle „pracuje na” t. E. Pielęgnuj, rosną razem ze swoimi dziećmi. I wtedy, prawdopodobnie, dorosłe dziecko powie z wdzięcznością: jestem przede wszystkim zobowiązany do mojej matki, aby wszystko było w sobie dobre. Będzie to najwyższe potwierdzenie w trudnej sytuacji. A cała reszta - zewnętrzna, losowa, opcjonalna, zarówno w idealnym, jak iw życiu.
Aby spełnić ten obowiązek kobiet jest przydatna powtarzać prorocze słowa VASuhomlinskogo: „... Muszę być sto razy mądrzejszy niż mężczyźni - ojciec moich dzieci, bo misja kontynuując ludzki, zapisz” mnożenie bogactwa duchowego obdarzył ludzkiej naturyJestem nieporównywalnie bardziej odpowiedzialny niż on. .;być dumny, mądry, niedostępnych. .. musi być co ludzie dumni: godność, świadomość wyższy cel życia, kreatywności, skłonności, powołania”.W tym - przyrzeczenie szczęśliwego rozkwitu nie tylko naszych dzieci, ale także przyrzeczenie naszego własnego rozwoju duchowego, długiego zdrowia i godnego szacunku dla starości. W imię tego warto spróbować.
- Czy to powołanie ojca tego człowieka do niewątpliwie podrzędnej pozycji, czy ma bierną rolę w wychowywaniu dzieci?
małżonkowie interakcji bardzo obrazowo wyraził w „Song of Hiawatha” pana Longfellow:
Zainteresowania ojciec i matka mają na celu wspólny cel: fizycznie i psychicznie zdrowy wychowywać dzieci, civically dojrzałe, aby odsłonić swoje umiejętności i dać im odpowiednie szkolenie. Ale osiągają ten cel na swój własny sposób. Jeśli wysiłki matki koncentrują się głównie na zachowaniu zdrowia i siły jej dziecka, wysiłki ojca mają na celu nauczenie dziecka, aby bez strachu wydało je na wspólną korzyść
.Co do zasady, to wzbudza u dzieci umiejętności, które wymagają napięcia, siły woli, poświęcenia, pobudza w nich poczucie obowiązku i odpowiedzialności za pracę, przynosząc swoje interesy na progu jego domu. To on w większym stopniu przywiązuje swoje potomstwo do spraw publicznych.
Ojciec pełni rolę łącznika: w społeczeństwie pełni rolę nosiciela zasady i interesu rodzinnego, a także w domu jako nosiciela społeczeństwa. To on uzupełnia matkę, ale jej nie zastępuje.
Często kobieta rodzi dzieci bez ojca. Niewątpliwie wymaga to znacznie więcej wysiłku i rzadko odbywa się bez pomocy zewnętrznej( lub powiązanej).I tu rolę ojca powinien przejąć dziadek lub starszy brat matki, a czasami dobry przyjaciel. Ponieważ dzieci absolutnie potrzebują widocznego przykładu męskiego zachowania.
Obecnie niewielu członków rodziny jest zadowolonych ze zwykłej obecności mężczyzny w domu. Wymagania dla współczesnego rodzica rosną z roku na rok. Gdy jego ojciec miał już dość majsterkowania z dzieckiem, spacerował z nim na podwórku i jeździł nim na sankach. Teraz przygotowanie młodych do ojcostwa zaczyna się na długo przed pojawieniem się dziecka. Przyszli ojcowie otrzymują wykłady na temat opieki nad noworodkiem, ucząc je karmienia, przewijania i ubierania. Był czas, kiedy młodzi ludzie próbowali uniknąć zamieszania z noworodkami, mając wszystkie prawdy i oszustów, powiedzieli, że to była opieka matki. I jest zrozumiałe, dlaczego: dziecko jest bliżej matki fizjologicznie. Uspokaja się, gdy czuje w pobliżu zwyczajowe pukanie jej serca, gdy pachnie jej zapachem, słyszy głos. Ale przyzwyczajenie ojca do podejścia do dziecka, doradcy, być może, działają nie tylko w interesie matki, która potrzebuje pomocy męża, ale, jak nie wydaje się dziwne, bardziej w interesie ojca. Dopiero wtedy doświadczy w pełni uczuć rodziców, gdy sam poczuje delikatność, bezradność dziecka, jego zależność od opieki, uwagę dorosłych, w tym ojca, który musi nauczyć swoje potomstwo najważniejszej i najtrudniejszej nauki - żyć!Ojciec doświadcza nieporównywalnej radości, przyjemności, gdy zaczyna dostrzegać rosnące zaufanie dziecka, pragnienie przytulenia się, chowania się za nim. Pycha, pewność siebie w absolutnej Niezastąpieniu - to uczucia, które budzą w rodzicu maleńką istotę.
Kiedy wspomniano powyżej o sprzecznych żądaniach, jakie społeczeństwo i natura stawiają matce, to w istocie sytuację rozważano, gdy matka podejmuje wszelkie trudy wychowywania dzieci na swoich ramionach. Kiedy ojciec z łatwością akceptuje część ciężaru, te sprzeczności, jeśli nie zostaną całkowicie wyeliminowane, są znacznie złagodzone. Oto jak misja ojca wydaje się poecie I. Shklyarevsky, który był bardzo świadomy swojej straty:
Pewnie wiesz, że wśród wybitnych nauczycieli - teoretyków i praktyków - większość mężczyzn. To prawda, że wychowywali głównie dzieci w wieku szkolnym i starszych. Młode kobiety zawsze pracują dla kobiet. Mimo to, takie właściwości jak cierpliwość, nawet życzliwość, dokładność, nadal nie na cześć męskiej połowy rasy ludzkiej. Cóż, jeśli ty, kiedy masz własne dzieci, nie masz dość tych cech, nie spiesz się, aby ukryć się za odniesieniem do usposobienia mężczyzn, spróbuj wyćwiczyć ich siłę woli. Być może przydadzą się w sferze twoich relacji biznesowych. Dla kogo i gdzie dobra wola, tolerancja?
Gdy dzieci wyrastają z krótkich majtek, rola ojca w ich życiu ulega znacznym zmianom. To ojciec powinien nauczyć swoje dzieci pracy, ciężkiej pracy, a może nawet ryzykownej. Powinno to pomóc dostrzec cele życiowe, bliskie i odległe, nauczać, aby osiągnąć zamierzony cel. W domu wszystkie prace, które nie wymagają specjalnego przygotowania, ojciec może wykonywać wraz z synami od małego wieku, ufając im narzędziami.
Nadejdzie czas, a ojciec będzie musiał wyjaśnić chłopcu cechy fizjologiczne jego ciała, nauczyć go higieny. I wyjaśnij, jak zachowywać się z dziewczynami, jak zdobywać ich szacunek, uwagę, jak chronić swój honor i godność.Żadne książki nie zastąpią poufnej rozmowy ojca z synem, matką i córką.W końcu ojciec może ostrzec syna o powtarzaniu własnych błędów, które kiedyś sprawiły mu wiele cierpienia.
Ten rodzaj rozmowy, na granicy uczciwości i szczerości, są możliwe tylko między ludźmi, którzy korzystają z absolutną pewność siebie, prawdziwych przyjaciół.Jak już powiedzieliśmy, prawdziwa rodzina i to krew-społeczność.Ojciec i matka sztuka polega na tym, że bez spadku autorytetu, bez schodząc do swobodnej znajomości w kontaktach z dziećmi, być ich najbardziej intymne i serdecznych przyjaciół, którzy mogą powiedzieć to samo-Thing i mieć pewność, że będzie zrozumieć, wsparcia. I rodzice z kolei muszą mieć pewność: nie będzie szczelne dla dorosłych, juniorzy nie jesteś tchórzem, nie zahnychut, lecz, przeciwnie, podejmują trud, aby dbać o dobro domu ojca.