Rozwój stosunków małżeńskich

Problem polega na tym, że komunikacja małżeńska nie może pozostać taka sama, ciągle się zmienia i zmienia. Jest rzeczą naturalną, że w związku z małżonków, niektóre mogą wystąpić nieoczekiwane zmiany od czasu do czasu, ale ponadto, istnieją pewne, regularne zmiany, typowe dla czasów małżeństwa. Jeśli porównamy okresy zalotów i dzieciństwa z kolejnymi okresami, zobaczymy typowe przejście od romantycznej miłości do realistycznego zrozumienia małżeństwa. Często dochodzi do konfrontacji idealistycznych idei dotyczących małżeństwa i partnera z prawdziwymi drobiazgami codziennego życia. Najczęściej mąż milknie, bo po prostu nie ma nic więcej do powiedzenia. Po urodzeniu dzieci pojawiają się nowe przyjemności i zmartwienia, które dotyczą głównie żony. Odcinek specjalny z rozwoju stosunków małżeńskich odpowiadają okresom wychowywania dzieci, a ich oddzielenia od rodziców i ewentualnego wyjazdu z domu, jak menopauza, okres paniki nad „zamkniętymi drzwiami” i inwolucji zmysłów.

Etapy stosunków małżeńskich Socjologowie

wyróżnić następujące etapy: 1) małżeństwo narodzin dzieci;2) małżeństwo z małymi dziećmi;3) małżeństwo ze starszymi dziećmi, które często opuszczają rodziny rodziców;4) małżeństwo po separacji dzieci od rodziców.

Każdy okres charakteryzuje się zadaniami, z którymi małżonkowie muszą sobie poradzić, oraz typowymi problemami wymagającymi rozwiązania. Trudności pojawiają się w przejściu z jednego etapu do drugiego, gdy para nie może po prostu odbudować i utrzymać starych zasad i zachowań charakterystycznych poprzednim etapie. Konieczne jest, aby pomóc małżonkom szybko dostosować się do warunków, zadań i potrzeb nowego etapu w rozwoju ich małżeństwa.

Zróżnicowane podejście do terapii par, w zależności od etapu małżeństwa, można również użyć periodyzacji oferowane na specjalnej konferencji

Academy i wielokrotnie omawiane w prasie: młode małżeństwo, małżeństwo, małżeństwo i średniego wieku dojrzałym wieku. Podział ten należy rozszerzyć, dodając małżeństwo osób starszych. Przy tej klasyfikacji nie ma jednorazowej skali czasowej, więc jest pewne zamieszanie: niektórzy badacze polegają na życiu małżonka, inni na wieku partnerów. Okresy życia małżeńskiego mają jednak charakterystyczną atmosferę psychologiczną i typowe problemy.

1. Młode małżeństwo, zgodnie z opinią Fantany, jest małżeństwem, które trwa krócej niż 5 lat;według większości badaczy okres ten wynosi 10 lat. Wiek małżonków wynosi od 18 do 30 lat. W tym okresie para przyzwyczaja się do siebie, kupuje meble i artykuły gospodarstwa domowego, często z początku nie ma własnego mieszkania i mieszka z rodzicami jednego z nich. Z biegiem czasu powstaje stopniowo ustawiane mieszkanie, buduje własne gospodarstwo domowe. Małżonkowie oczekują dzieci;wraz z narodzinami dzieci pojawia się wiele cech związanych z opieką i troską o nich. W dziedzinie zawodowej młodzi małżonkowie nabywają jedynie kwalifikacje, stopniowo osiągają określoną pozycję, dostosowują się do nowej sytuacji rodzinnej. Moja żona jest na jakiś czas na urlopie macierzyńskim. Wspólne życie wymaga znacznych wydatków, często przekraczających dochody młodych ludzi, więc ich rodzice wspierają ich finansowo.

Szczególnym problemem jest wczesne małżeństwo( jedno lub oboje małżonkowie w wieku poniżej 18 lat).Pewne ryzyko takich małżeństw jest spowodowane brakiem psychospołecznych partnerów zapadalności złe zasadności takiego poważnego kroku, niskim poziomem kwalifikacji zawodowych, problemy z mieszkań i opieki nad dzieckiem.

Małżeństwo w średnim wieku, według klasyfikacji Fanta, obejmuje okres 6-14 lat, a według innych badaczy - 10-25 lat od daty ślubu. Wiek małżonków wynosi od 30 do 45-50 lat. W tym wieku ludzie są aktywni zawodowo, zajmuje stabilną pozycję w społeczeństwie i oszczędzony od konieczności zakupu mieszkania, meble, itd. W domu nie jest już małe dzieci, dzieci -. . Uczniowie lub studenci, którzy stopniowo stają się bardziej samodzielni.Żona, oprócz obowiązków domowych, może spędzać więcej czasu w działalności zawodowej.

3. Małżeństwo w dojrzałym wieku( według tej samej klasyfikacji) to okres po 15 latach życia wspólnego lub po 25 latach( według innych źródeł).Partnerzy w wieku 45-60 lat;w tym wieku Prihoda nazywała przejście między dojrzałością a starością.W tym okresie wiekiem zmniejsza się szybkość procesów umysłowych, zmniejsza zdolność do rozwijania nowych, zmniejsza poziom oryginalnego, twórczego i elastycznego myślenia, ale jest dobrze kompensowane przez duże ilości nagromadzonych informacji i doświadczeń.Na początku tego etapu małżeństwa zazwyczaj ma miejsce okres klimakterium, któremu często towarzyszy zwiększone napięcie i labilność procesów umysłowych u kobiet. Pod koniec fazy wraz z wydaniem pary na emeryturę zmienia się stereotyp ich życia. Dzieci wychodzą i tworzą własne rodziny. Małżonkowie przyzwyczajają się do tego, że znowu, jak na początku wspólnego życia, zostają sami lub przyzwyczajają się do życia z rodzinami swoich dzieci i wychowania wnuków.

4. Starsza kobieta charakteryzuje się przejawami starości u obojga małżonków. Wydajność pracy spada, a liczba problemów związanych ze zdrowiem wzrasta. Małżeństwo z zasady jest stabilne. Małżonkowie potrzebują pomocy i obawiają się utraty siebie. Relacje między nimi są takie same, jak rozwinęły się podczas długiego życia razem. W tej chwili jest już trudno coś zmienić.Na tym etapie relacji małżeńskiej podlegają terapii małżeńskiej w wyjątkowych przypadkach, a jeśli to się dzieje, że jest to spowodowane inwolucyjnych lub starczych objawów patologicznych cech osobowości, egocentryzm i brak zrozumienia potrzeb partnera. Wraz z zawężaniem kontaktów społecznych, w niektórych przypadkach wywierana jest presja na dorosłe dzieci, zwłaszcza gdy mieszkają razem, co może również powodować konflikty. Konflikty między starymi mogą powstawać jako odzwierciedlenie ich konfliktu z "młodym" lub opartym na innym stosunku do nich. Komunikacja z wnukami zazwyczaj wzbogaca życie osób starszych.

Drugie małżeństwo

Ze względu na wysoką częstotliwość rozwodów w terapii małżeńskiej, często trzeba radzić sobie z partnerami, z których jednym( lub obu) prawdziwe małżeństwo jest drugim. Jednocześnie pojawiają się specyficzne problemy, które wciąż są słabo rozwinięte w literaturze specjalistycznej. Najczęściej obserwuje się dwa rodzaje powtarzających się małżeństw: 1) małżeństwo rozwiedzionego mężczyzny w średnim lub starszym wieku z młodszą, wolną od bezdzietnej kobietą;2) małżeństwo rozwodnika, którego dzieci przebywały z matką, na rozwiedzionej kobiecie z dzieckiem lub kilkorgiem dzieci. Mogą pojawić się szczególne problemy z powtarzającymi się małżeństwami wdowców lub wdów.

1. Małżeństwo rozwiedzionego mężczyzny z bezpłatną i znacząco młodą kobietą.Romans tych partnerów był niegdyś główną przyczyną rozpadu dawnej rodziny. Doświadczenia w pierwotnie pozamałżeńskim związku są tak różne od znanego życia rodzinnego, pełnego obowiązków, że człowiek znowu ma entuzjazm i energię.Opuszcza swoją rodzinę, aby rozpocząć nowe życie. Młoda kobieta jest pod wrażeniem doświadczenia mężczyzny, jego wiedzy i pozycji społecznej, wiary w swoje działania, podziwia go i jednocześnie znajduje w nim cechy ojcowskie. Coś innego zdaje się mieć miejsce, gdy człowiek od dawna rozwiedziony szuka wolnej kobiety, aby stworzyć nową rodzinę.

Stosunki między nimi często są najpierw formowane na połączeniu "rodzica" i "dziecka" partnera, który( zgodnie z już uznanymi profilami małżeńskimi) jest całkowicie zgodny. Dalszy rozwój małżeństwa zależy od tego, co jest zapisane, jeżeli ten typ relacji, lub po pewnym okresie czasu, w którym młoda kobieta rozwija się i dojrzewa społecznie, pozostawia się w rolę partnera „dzieci”, i zaczyna prowadzić własną niezależną linię ubiegać się o przywództwo w rodzinie. W rezultacie przestaje szanować działania swojego starszego męża, który wcześniej ją lubił i zaczyna od krytycznej wrażliwości, aby ocenić swoje nawyki i mniej elastyczności w zachowaniu. Jest jednak możliwe, że mężczyzna w początkowym okresie drugiego małżeństwa będzie w stanie dobrze dostosować się do zwiększonej elastyczności zachowań i zachowa je w przyszłości.

Pewne problemy mogą być związane z potrzebą wsparcia finansowego dla dzieci z pierwszego małżeństwa, która obniża poziom nowego życia rodzinnego, spotkanie męża z jej dzieci z pierwszego małżeństwa, a także z pewną wadę w sferze seksualnej. Jeżeli różnica wieku małżonków jest znacząca, może nastąpić przejściowy spadek aktywności seksualnej, która stopniowo powraca do poprzedniego poziomu;spadek sprawności seksualnej i intensywności często nie satysfakcjonuje seksualnie reagującej młodej żony.

2. Drugie małżeństwo z rozwiedzioną kobietą z dziećmi. W większości przypadków oboje partnerzy są rozwiedzeni, a różnica wieku jest zwykle niewielka. Oboje byli niezadowoleni z pierwszego małżeństwa i zawarli nowe małżeństwo z nadzieją, że tym razem życie małżeńskie będzie lepsze. Mają już pouczające doświadczenie, ale z drugiej strony są mniej elastyczne, wolniej zmieniają nawyki.Żona przynosi ze sobą dziecko( lub kilkoro dzieci) z pierwszego małżeństwa, a jej nowy mąż staje się ojczymem. Dzieci z pierwszego małżeństwa mają negatywny wpływ na zgodę w nowej rodzinie. Przyszły ojciec ma problemy z komunikowaniem się z nimi, z ich dyscypliną, która jest o wiele trudniejsza dla niego niż dla własnego ojca. Może być postrzegany przez dzieci jako nieproszony gość, odbierając część miłości matki. Mogą protestować przeciwko jego próbom zbliżenia się.Żona może czuć się szczególnie zraniona, gdy jej mąż krytykuje zachowanie "swoich" dzieci. Ponadto konieczne jest poszanowanie praw ojca, co zwiększa niepewność recepcjonistki( w jakim stopniu może on domagać się roli prawdziwego ojca w rodzinie).Czasami adoptowany ojciec bierze odpowiedzialność za dzieci, traci wiarygodność, czuje się oderwany od rodziny. Problemy edukacji „jej dzieci”, zostawia żonę, a kiedy to robi, jego zdaniem, jest źle, krytykować go lub tłumić swoje impulsy, protest, co prowadzi do napięć, pojawienie się negatywnych emocji. Napięcie jest czasami osłabione lub wycofane wraz z narodzinami własnego dziecka, ale w niektórych przypadkach może nasilać się, gdy pojawiają się problemy między "jej" a "ich" dziećmi.

Zalety drugiego małżeństwa w porównaniu z pierwszym są takie, że partnerzy nie liczą już na "wieczną", romantyczną miłość i bardziej racjonalnie podchodzą do małżeństwa. Pamiętając o tym goryczy, co często kończy się w pierwszym małżeństwie, partnerzy czuć wdzięczność za wszelkie dobro, że jest to drugie małżeństwo, i starają się ją utrzymać aktywnie chronić.Jeśli dysharmonia w relacjach rodzinnych znowu się pojawi, partnerzy są lepiej przygotowani, zmotywowani do terapii małżeńskiej i współpracy w jej ramach.

Interesującym pytaniem wymagającym dalszych szczegółowych badań jest następujące pytanie: jak często i pod jakimi warunkami drugie małżeństwo jest lepsze, takie samo lub gorsze od pierwszego. W neurotyków, osoby z patologicznych cech albo z wyrażoną kompleksu frustracji( od dzieciństwa) w drugim( i inne) żonaty tam ten sam niefortunny dobór partnera, zaobserwowano te same błędy, które doprowadziły do ​​rozpadu pierwszego małżeństwa.

Żona, która rozwiodła się z mężem z powodu uzależnienia od alkoholu, ponownie poślubia alkoholika. Mąż, rozwodząc się z histeryczną żoną, ponownie poślubia histeryczną kobietę.Mąż( lub żona) niesie typowe dla niego( lub jej) nieadaptacyjne zachowanie od pierwszego małżeństwa do drugiego, a związki, które doprowadziły do ​​dysharmonii w pierwszej rodzinie, powtarza się.Mąż ciągle denerwujące druga żona( i pierwszy) zaniedbania, brak zainteresowania sprawami krajowymi, opóźnienia w pubie, wybredna, despotycznego temperamentem lub zazdrości.Żona z jej histerią, ciągłymi uwagami, lamentacjami lub skargami teatralnymi może( jak w pierwszym małżeństwie) spowodować niechęć męża do powrotu do domu. Ponadto partnerzy z reguły ignorują swoją własną rolę w konflikcie, całkowicie obwiniając innych, tak jak to było w poprzednim małżeństwie. Korekta tej sytuacji wymaga systematycznej psychoterapii grupowej.

Normalne, adaptacyjne jednostki wydają się być bardziej skłonne do wyciągnięcia właściwych wniosków z poprzedniej porażki, wybrać bardziej odpowiedniego partnera do drugiego małżeństwa lub zachowywać się bardziej rozsądnie i taktownie.

człowiek, który miał w pierwszym małżeństwie zbyt emocjonalny żona, nieustannie domagali pokazy uwagę na siebie, dowód swojej miłości i podziwu dla jego drugiego małżeństwa wybiera skromną, spokojną kobietę.Człowiek, który miał w pierwszym małżeństwie zbyt opiekuńczy żona, z nadmierną starannością który czuł się niewinne dziecko po raz drugi wybiera kobietę, z którą ustalił zrównoważony towarzystwo, a nawet zakaz siebie kobietę, liczyć na jego ochronę i opiekę, która będzie mu umożliwićutrzymywać poczucie dojrzałości i poczucia odpowiedzialności. Kobieta, która była żoną alkoholika, chce znaleźć drugie małżeństwo dla spokojnej i zakaz picia mężczyzna, któremu ona pokazała wyjątkową życzliwość i tolerancję, jeśli tylko będzie on pielęgnować dom rodzinny.

W tych przypadkach, w sytuacjach wymagających interwencji pary terapii, już nie są te, które wystąpiły w pierwszym małżeństwie, a nowy, związane ze specyfiką zachowań partnera.

czasami drugim małżeństwie istnieje problem z różnicy w zachowaniu nowego partnera( w porównaniu do poprzedniej).Uczucia i motywacja mogą być ambiwalentne. Na przykład jeden z naszych pacjentów powiedział: "Mój drugi mąż jest dobrym człowiekiem, cichym i delikatnym, takim, jak chciałem. Mój pierwszy mąż był niegrzeczny i despotyczny, ale był chłopem ".

Żonaty z wdowiec wdowa, której pierwsze małżeństwo było spokojne i dość bezpieczne, czasami podważają porównanie tendencja małżeństwo z drugiej pierwszego partnera.Żywy partner nie może w żaden sposób utrudniać idealizacji zmarłego. Wspomnienia i nietaktowne odniesienia do przykładu zmarłego męża mogą powodować napięcie i niezadowolenie. Takie sytuacje są częstsze w rodzinach, w których matka sprowadza dzieci z pierwszego małżeństwa z nią.W anamnezie naszych neurotycznych pacjentek odczytywane są wspomnienia kroków macochy( lub ojczyma).W małżeńskim rzadko dochodzi do konsultacji z takimi problemami.

Kryzysy żonaty

Plzák opisano dwa okresy krytyczne rozwoju cywilnego związku( Fig. 4).Nasze dane kliniczne potwierdzają jego wnioski.

Pierwszy krytyczny okres występuje pomiędzy trzecim a siódmym rokiem życia małżeńskiego i trwa w korzystnej sprawie przez około 1 rok. Jego pojawienie się przyczynić do już znanych czynników: zanik romantyczne nastroje, aktywny odrzucenie Natomiast w zachowaniu partnera w okresie miłości, w codziennym życiu rodzinnym, zwiększenie liczby sytuacji, w których para wybrać różne poglądy na rzeczy i nie mogą dojść do porozumienia, częste okazywanie negatywnych emocji, Zwiększone napięcie między partnerami ze względu na częste starcia. Kryzys może wystąpić bez wpływu jakichkolwiek czynników zewnętrznych przyczyniających się do sytuacji wewnętrznej i gospodarczej małżonków, bez ingerencji rodziców, niewierność lub pewnych patologicznych cech osobowości jednego z małżonków. Niewątpliwie obecność tych czynników przyspiesza powstanie sytuacji kryzysowej i ją pogarsza.

W czasie kryzysu, rosnące poczucie niezadowolenia ujawniło różnice zdań, istnieje cichy protest, argument, czując się oszukany i wyrzuty. Plzák zaleca w takich przypadkach, aby ograniczyć rozmowy dotyczące relacji małżeńskiej, aby tymczasowo przerwać stosunek seksualny, unikać okazywania romantycznej miłości i wspólnej dyskusji na temat problemów praktycznych( np rodzicielskich).

Rys.4. Rozwój kryzysów w relacjach rodzinnych( według Plzaka).

lepiej poruszać się rozmowy na profesjonalnych interesów partnera, prowadzić otwartą życie, gdy jeden z małżonków nie porzucić swoje interesy i relacje( posiada własny krąg przyjaciół, i tak dalej. P.), niż wymagają towarzyskość partnera.

Drugi okres kryzysu występuje między 17 a 25 rokiem wspólnego życia. Kryzys ten jest mniej głęboki niż pierwszy, może trwać 1 rok lub kilka lat. Jego wygląd jest często zbiega się z okresem zbliżającego inwolucji, o zwiększonej niestabilności emocjonalnej, obawia się powstawania różnych dolegliwości somatycznych, pojawienie się uczucia samotności związanej z opieką nad dzieckiem, zwiększając emocjonalną zależność żony, jej uczucia do szybkiego starzenia się i ewentualnej chęci męża seksualnie wyrazić siebiez boku, "zanim będzie za późno".

Na pewnym poziomie satysfakcji małżeństwa i zgodnie z okresem trwania życia są razem punkty, które są następnie łączone krzywą, która pozwala zobaczyć w dynamice zmian stopnia zadowolenia i na początku okresach kryzysów. W kolumnie "rok kalendarzowy" zaznaczany jest rok ślubu, data znaczących wydarzeń i rok wypełnienia formularza.

Ten kryzys Plzák zaleca zaprogramowane małżonków odchodzenie od starzenia się i dostosowanie ich do różnych zbiorowej rozrywki, które wymagałyby żadnej ingerencji z zewnątrz, ponieważ są one, co do zasady, nie może przejąć inicjatywę.Wygodną formą takiego rozproszenia jest turystyka grupowa, uzupełniona krótkimi wizytami znajomych i wizytami w ośrodkach kulturalnych. Jeśli jednak chodzi o zmianę, nie powinniśmy nadmiernie dramatyzować zdarzenie, to lepiej poczekać, aż twój partner weźmie zwiększone zainteresowanie nierządu( najczęściej i kończy).

Aby zarejestrować powyższe krytyczne okresy, opracowano mapę( formularz);w nim, wzdłuż osi poziomej, znajduje się liczba lat przeżytych razem, a w pionie stopień zadowolenia z relacji małżeńskich( ryc. 5).Taka karta była wypełniona różnymi ludźmi, zdrowymi i neurotycznymi.

Rys.5. Forma rejestracji stopnia zadowolenia z małżeństwa w dynamice.

Z 300 neurotyków( 110 mężczyzn i 190 kobiet), którzy byli małżeństwem przez co najmniej 7 lat, 12% miało pierwszy kryzys małżeński w okresie od 3 do 7 lat małżeństwa. W 31% pozostałych przypadków wskaźnik zadowolenia z małżeństwa spadł do zera, odchylenie w kierunku niezadowolenia odnotowano w 43% przypadków. U 16% pacjentów doszło do głębokiego kryzysu małżeńskiego między 8. a 12. rokiem życia wspólnego. Relatywnie spokojny okres obserwowano między 13 a 16 rokiem wspólnego życia, kiedy tylko 8% par miało głęboki kryzys małżeński.

W przypadku 82 osób na 300 okres małżeństwa wynosił co najmniej 17 lat. W tych, których byliśmy w stanie prześledzić, krzywa stopnia zadowolenia z małżeństwa maleje, osiągając drugi kryzys małżeński w przedziale 17-25 lat wspólnego życia. Ograniczenie do głębokiego kryzysu zaobserwowano u 1 7% par małżeńskich. W 22% par spadek osiąga zero. W 40% ogólnej liczby par małżeńskich ani w pierwszym, ani w drugim okresie krytycznym wskaźnik zadowolenia z małżeństwa nie spadł poniżej zera. W tych parach, które kontynuowały wspólne życie, odchylenie przy pierwszym kryzysie małżeńskim było znacznie mniejsze niż średnia w grupie.

Dane nie ujawniają krytyczna sytuacja nieunikniona, ale potwierdzają istnienie podatności na występowanie i jego małżeństwie występowanie niezadowolenie w okresach krytycznych oznaczone Plzák w bopshey stopniu w pierwszym okresie oraz w mniejszym stopniu - w drugim.Środek ciężkości pierwszego kryzysu małżeńskiego przenosi się z trzeciego do szóstego roku życia małżeńskiego;może trwać do 9 lat. Inne czynniki, różne wpływy zewnętrzne, mogą prowadzić do kryzysu. Niektóre pary mówią stopniowy spadek udovpetvorennosti małżeństwie, inni bardziej wyraźnie wskazać okres wystąpienia sytuacji sprzed kryzysu, inni zawarły długi okres satysfakcji w małżeństwie bez wyraźnej jego spadek. Dane podane przez nas w neurotyce są przybliżone;należy je porównać z wynikami uzyskanymi u zdrowych osób.

Na podstawie wyników analizy dynamiki relacji małżeńskich możliwe jest zsumowanie niektórych wyników. Przede wszystkim konieczne jest, aby doprowadzić małżonków do wniosku, że problemy i sytuacje kryzysowe w życiu małżeńskim są pewne wzorce, które leżą u podstaw relacji małżeńskiej, a nie szukacie winę za obecną sytuację tylko w zachowaniu któregokolwiek z partnerów. Wzory te muszą być znane i wzięte pod uwagę, korygując ich zachowanie zgodnie z nimi. W krytycznej sytuacji przede wszystkim trzeba okazać cierpliwość, aby uniknąć lekkomyślnych działań i decyzji.

Wyjaśniając te przepisy, konieczne jest, aby dać pacjentowi( lub obojga małżonków) opisanej powyżej postaci, w jakiej trzeba zbudować krzywą, która odzwierciedla stopień zadowolenia lub niezadowolenia z ich małżeństwa. Jeżeli krzywa ma przynajmniej pewne podobieństwo do typowej krzywej Plzák, powinny przekonać para, która w ich przypadku nie chodzi o czyjejś osobistej winy, ale przejaw ogólnego prawa. W tym samym łuku czas naklassicheskoy Plzák może wykazać pacjentom optymistyczne tendencje w rozwoju małżeństwa i doprowadzić je do przekonania, że ​​muszą poczekać trochę cierpliwości i ich związek jako klasyczny, zostaną dostosowane krzywą.