Problemy psychologiczne pierwszych lat życia małżeńskiego

Rodzina jako stabilna społeczność ludzi istnieje od wielu stuleci. Jest niezbędnym elementem struktury społecznej społeczeństwa ludzkiego, spełniającego niezwykle ważne zadanie reprodukcji populacji. Do niedawna badania nad rodziną prowadzone były niemal wyłącznie przez socjologię;Teoretyczne koncepcje rodziny zostały stworzone pod kątem funkcji społecznych i więzi rodzinnych z innymi instytucjami społecznymi. Jednak w ostatnich dziesięcioleciach nastąpił wielki zainteresowanie problematyką funkcjonowania rodziny z różnych dziedzin wiedzy -. . psychiatrii, psychologii, etnologii, pedagogiki itp Zjawisko to wytłumaczyć faktem, że, jak wynika z badań socjologicznych, tradycyjna instytucja rodziny przeżywa jakiś kryzysze zmianą treści małżeństwa i relacji rodzinnych. Kryzys wyraża się w tym, że z jednej strony poszukuje się nowych form rodziny, które lepiej odpowiadają współczesnej treści stosunków;na przykład słynny amerykański badacz, Burr, wymienia i opisuje około dziesięciu różnych form stosunków rodzinnych, które istniały w Stanach Zjednoczonych w latach siedemdziesiątych.wraz z "klasyczną" monogamiczną rodziną.Z drugiej strony liczba rozwodów stale rośnie zarówno w naszym kraju, jak i za granicą;w byłym ZSRR na początku lat 80-tych.na każde trzy małżeństwa przypada średnio jeden rozwód, a zwłaszcza "młode" małżeństwa - prawie 1/3 wszystkich rozwodów spada na rodziny, które nie mają więcej niż trzy do pięciu lat doświadczenia. W tym artykule postaramy się podkreślić niektóre kwestie interakcji rodzinnych z punktu widzenia psychologa.

Biorąc pod uwagę socjologię, w społeczeństwie socjalistycznym ważniejszy staje się czynnik subiektywny rozwoju rodziny i małżeństwa;W szczególności, dane demograficzne wykazują stosunkowo wysoki ciężar właściwy psychologicznych motywów i przyczyn rozwodu, takich jak różnorodność bohaterów, brak lub utrata poczucia miłości, i tak dalej. N. W tym samym czasie zwrócił uwagę, że jednym z podstawowych funkcji małżeństwa staje się obecnie zapewniając komfort psychiczny, taknazywana terapeutyczną funkcją małżeństwa. Fakt ten znajduje odzwierciedlenie w wynikach badań demograficznych małżeństwa i rozwodów;Jednak tylko to naprawiają, bez analizy tego zjawiska. Głęboko przeanalizuj procesy funkcjonowania rodziny możliwe tylko za pomocą specjalnych psychologicznych metod badawczych. Jedną z takich metod - w najszerszym tego słowa znaczeniu - można uznać za psychoterapię rodzinną, mającą na celu zmianę relacji międzyludzkich w rodzinie i jej stabilizację;w trakcie psychoterapii odkrywane są liczne subtelne psychologiczne mechanizmy interakcji małżeńskiej, niewykrywane innymi znanymi metodami. W tym względzie należy zauważyć, artykuł VV Stolina, w którym autor przedstawia swoje poglądy na temat teoretycznych podstaw terapii rodzin, wytworzone w toku praktycznej pracy z rodzinami w konflikcie. Artykuł jest programowy, kieruje i prowadzi psychologów zaangażowanych w psychoterapię rodzinną.

W ostatnich latach liczba konsultacji dotyczących problemów rodzinnych i małżeńskich gwałtownie wzrasta w naszym kraju. Obecnie ta forma pracy z młodymi rodzinami, taka jak prewencyjne rozmowy z kandydatami na rozwód, staje się coraz bardziej popularna. W wielu dzielnicach Moskwy, z rejestratorami, sądami ludowymi i wydziałami publicznymi komitetów wykonawczych, utworzono pomieszczenia doradcze, aby pomóc rozwodzić się z ludźmi. Wstęp do tych biur jest zwykle prowadzony przez prawników, socjologów, psychologów;głównym zadaniem takiej pracy jest umożliwienie małżonkom podjęcia ostatecznej decyzji o zachowaniu małżeństwa lub rozwodu na podstawie wspólnej dyskusji;pomóż im zobaczyć kilka( i nie jedno) możliwych sposobów wyjścia z obecnej sytuacji. Podczas rozmowy konsultant wraz z klientem stara się zidentyfikować początkowe błędy w budowaniu komunikacji z partnerem, co ostatecznie doprowadziło do decyzji o rozwiązaniu małżeństwa. Jednak często te rodziny, które nie są w stanie poradzić sobie z rozwiązaniem konkretnego problemu, zwracają się do tych biur i chcą otrzymać wykwalifikowaną pomoc, czyli tzw. Rodziny konfliktów. W takich przypadkach głównym celem pracy jest pomoc małżonkom w znalezieniu wspólnego języka, nauczenie ich samodzielnego rozwiązywania konfliktów.

W tym artykule chcielibyśmy przedstawić czytelnikom niektóre wyniki i wnioski, do których doszliśmy do pracy z młodymi małżonkami rozwodzie w porozumieniu „Małżeństwo i Rodzina” Pervomaisky dzielnicy Moskwy. Oprócz autora tego artykułu, GF Deinega i NV Malyarov wzięli udział w gromadzeniu materiałów;analiza materiału została przeprowadzona przez autora.

Większość małżonków kontakt - młodych ludzi w wieku od 18 do 35 lat, którzy nie mają dzieci( jak wiadomo, do rodziny, w których dzieci są mniejsze, rozpuścić ich małżeństwo tylko na drodze sądowej).Z tego powodu, główne problemy, przed którymi stoimy - jest problem relacji międzyludzkich małżonków, którzy żyli razem sporo czasu - od kilku miesięcy do 3-4 lat.

Rozmowy z rozwodnikami były bezpłatne, niestandaryzowane;staraliśmy się zapewnić małżonkom poczucie, że mogą zaufać psychologowi, który jest gotowy i może im pomóc. Po zgromadzeniu doświadczenia w pracy z rozwiedzionymi, podjęliśmy próbę stworzenia kwestionariusza, który dałby uporządkowany, wystandaryzowany materiał.Ta ankieta zawiera 19 pytań;17 z nich mają na celu zbieranie danych demograficznych, a dwa ostatnie są w następujący sposób: „Co skłoniło Cię osobiście do rozwodu” „Co przyniósł swoją rodzinę do rozwodu” I.O wypełniony przed rozwodzie w rozmowie z psychologiem, a praktyka pokazuje, że to pomaga w nawiązywaniu kontaktów, znalezienia wspólnego języka. Z każdym z małżonków rozmawialiśmy najpierw indywidualnie, a następnie, jeśli było to konieczne, i zgodnie z życzeniem małżonków, prowadziliśmy wspólną dyskusję nad problemami.

otrzymała wstępne dane na małżonków - na czas trwania ich wspólnego życia, warunków zamieszkania, zawód, o tym, kto jest inicjatorem rozwodu, i tak dalej, poprosiliśmy o wyjaśnienia roszczeń do małżonka, aby powiedzieć, co nie spełnia, w. .niż on oszukał oczekiwania. Każdy klient musi pytanie, czy miał jakieś trudności w dziedzinie stosunków seksualnych z mężem, jak sami odważył się dotknąć ten punkt jest niezwykle rzadkie, ale wiadomo, że źródłem wielu problemów rodzinnych jest dysharmonia seksualną;w konsultacji jest wykwalifikowany seksuolog, który może zapewnić rzeczywistą pomoc w rozwiązywaniu problemów seksualnych;na życzenie małżonkowie zapisywali go w recepcji.

Uważnie słuchając małżonków, staraliśmy się, aby chcieli dzielić się swoimi problemami;w większości przypadków było to możliwe. Czasami rozmowa groziła przekształceniem się w niekończący się monolog klienta o negatywnych właściwościach, nawykach i stronach charakteru partnera;w takich sytuacjach po pewnym czasie zatrzymaliśmy klienta i poprosiliśmy go, aby pamiętał, czy jego życie rodzinne było szczęśliwym okresem, kiedy i dlaczego skończył;Dzięki temu znów powróciliśmy do dyskusji o interakcji małżeńskiej, głównych konfliktach i sposobach ich rozwiązania. Rozmowa zakończyła się, gdy każdy z małżonków zaczął mniej lub bardziej w pełni realizować swoje błędne działania i błędne interpretacje działań partnera.

W trakcie naszej pracy około 60 par małżeńskich małżonków w wieku poniżej 30 lat przeszło przez nasze biuro. Rozmowy z nimi wykazały, że około połowa z nich zawarła związek małżeński na podstawie motywów leżących poza sferą rodziny( na przykład chęć opuszczenia domu rodzicielskiego, podjęcia odpowiedzialnego niezależnego kroku, zemsty na kimś itp.).Brak odpowiedniej motywacji doprowadził do tego, że małżonkowie nie musieli stawić czoła zadaniom "samookreślenia" rodziny: wyjaśnianiu ról małżeńskich, statusowi wewnętrznemu każdego z nich, ich wspólnym celom. Takie pary małżeńskie mówią: "Nie mieliśmy rodziny".Takie małżeństwa rozpadają się z reguły dość szybko, gdy tylko okaże się, że tworzenie silnych więzi rodzinnych wymaga dużej, poważnej pracy i dużo czasu, a młodzi małżonkowie są zupełnie nieprzygotowani na to, a ponadto nie są zainteresowani tą działalnością.Dlatego problemy pojawiające się w takich rodzinach są w dużej mierze spowodowane faktem, że małżonkowie po prostu nie chcą podejmować żadnego wysiłku, aby stworzyć stabilny związek;nadal żyją swoim życiem tak, jak przed małżeństwem, nie próbując znaleźć wspólnych interesów, punktów kontaktowych. Konflikty powstają z nich z powodu nieistotnych drobiazgów, a następnie rozwijają się w długotrwałe kłótnie;stopniowo sami zaczynają rozumieć, że nie mają rodziny, ale nie chcą niczego robić.Instalacja do rozwodu u tych małżonków jest bardzo silna i wytrwała;według urzędu stanu Pervomaysky, prawie wszyscy wkrótce rozwiązują małżeństwa. Na przykład para Elena i Igor K. - obaj muzycy kochają swój zawód;podczas gdy spotykali się w firmach, mieli wiele wspólnych zainteresowań i tematów do rozmowy, lubili się nawzajem. Decyzja o zawarciu małżeństwa została podjęta pod wpływem przyjaciół: "Zrobisz cudowną parę!" Jednak wkrótce po ślubie, po znalezieniu się w środowisku domowym, małżonkowie odkryli głębokie różnice w żywotnych interesach i całkowitą niechęć do stworzenia rodziny. Mieszkali z rodzicami żony, praktycznie "na wszystko, co było gotowe";i oboje zachowali wszystkie swoje "kawalerskie" nawyki;często kłócili się o drobiazgi, po czym często nie rozmawiali ze sobą przez tydzień lub dłużej, nie doświadczając żadnych szczególnych doświadczeń;a mąż i żona mieli bliskich przyjaciół, z którymi rozmawiali o swoich problemach, dzielili się swoimi problemami i radościami, podczas gdy oni nie mieli o czym rozmawiać.Jednak nadal żyli razem przez bezwładność;półtora roku po ślubie żona spotkała mężczyznę, z którym postanowiła wtedy związać swoje życie;Powiedziawszy to mężowi, zaproponowała mu rozwód;mąż nie miał nic przeciwko, i szybko rozwiązali swoje małżeństwo.

Znaczna liczba młodych par, które przyszły do ​​nas po poradę, ożenią się, jak to mówią, z miłości;ci małżonkowie szczerze dążyli do stworzenia rodziny, a następnie do posiadania dzieci, do radowania się i lamentowania razem. Przepełnione jasnymi marzeniami o swojej świetlanej przyszłości, niemniej jednak nie byli przygotowani na trudności w prawdziwym życiu. Wielu wskazywało, że tylko przez pierwsze kilka miesięcy( a czasami mniej) byli zadowoleni ze siebie nawzajem i ze swoim życiem;stopniowo zaczęły pojawiać się tarcia, konflikty, starcia, w końcu były "nierozwiązywalne" sytuacje, z których para widziała tylko jedno wyjście, rozwód. Chodzi o takie pary, które zostaną omówione w przyszłości. Pierwszy rok lub dwa wspólnego życia to pierwszy etap cyklu życia rodziny, etap formowania indywidualnych stereotypów komunikacyjnych, harmonizacja systemów wartości i rozwój wspólnego stanowiska światopoglądowego. Zasadniczo na tym etapie następuje wzajemna adaptacja małżonków, poszukiwanie pewnego rodzaju relacji, która zaspokoiłaby obie te cechy. Jednocześnie małżonkowie stają przed zadaniem stworzenia struktury rodziny, podziału funkcji( lub ról) między mężem a żoną oraz rozwoju wspólnych wartości rodzinnych. Pod strukturą rodziny rozumie się sposób zapewnienia jedności jej członków;podział ról przejawia się w rodzajach działalności rodzinnej, którą każdy z małżonków bierze pod swoją odpowiedzialność i co odnosi się do partnera;Wreszcie, wartości rodzinne to stosunek małżonków do tego, co istnieje dla rodziny, co powinna im przynieść.

Aby udana implementacja wzajemnej adaptacji partnerów małżeńskich była konieczna, konieczna jest zgodność ich wniosków z trzema określonymi parametrami;Idealny byłby ich zupełny zbieg okoliczności, ale w rzeczywistym życiu jest to niemożliwe. Dlatego każda para małżeńska na początku ich wspólnego życia jest nieuniknione w taki czy inny sposób ma do czynienia z rozbieżnością opinii, szacunków i przekonania męża i żony w różnych kwestiach. I w konsekwencji ich zdolność do konstruktywnego rozwiązywania pojawiających się konfliktów odgrywa ogromną, jeśli nie decydującą, rolę w procesie wzajemnej adaptacji nowożeńców. Posiadanie

konstruktywnych sposobów rozwiązywania konfliktów, można znaleźć wyjście z pozornie beznadziejnej kontrowersyjnej kolizji i vice versa, a niezdolność do prawidłowego prowadzenia konfliktu najmniejszy pretekst doprowadzi do poważnych konsekwencji. Teraz w literaturze psychologicznej zagadnienia te są przedmiotem szczególnej uwagi;opracowano zasady tzw. konfliktu twórczego, czyli konfliktu, który może być owocnie wykorzystany do rozwoju relacji międzyludzkich między małżonkami. Przede wszystkim każdy z małżonków musi zdecydować, czy jego żale i uczucia naprawdę wymagają wspólnej dyskusji. Następnie muszą sobie nawzajem opowiedzieć o swoich stanowiskach i intencjach oraz wybrać czas i miejsce konfliktu. W trakcie konfliktu należy unikać dotykania tych, którzy nie są związani z przedmiotem rozmowy;Nie można zastosować "ciosów poniżej pasa" do partnera. Konflikt można uznać za zakończony sukcesem po tym, jak partnerzy wyrazili się nawzajem, czego pragnęli, doszli do wspólnej opinii na temat tej lub innej kwestii i pojednali się.

Dlatego nie można przecenić znaczenia zdolności do "słusznego sprzeciwiania się" życiu rodzinnym. Ale jeśli teraz powrócimy do młodych rozwodzących się małżonków, którzy zwrócili się do naszych konsultacji, pierwszą rzeczą, która rzuca się w oczy jest całkowita niezdolność większości do konstruktywnego rozwiązywania konfliktów. Wskazuje na to przede wszystkim fakt, że najczęściej konflikt ma ukrytą naturę, to znaczy jego prawdziwa przyczyna nie staje się przedmiotem dyskusji między małżonkami;dość często małżonkowie nawet o tym nie wiedzą.Ale nawet jeśli dochodzi do otwartego konfliktu, to nie ma odwagi we właściwy sposób, ponieważ nie wystarczy wysuwać roszczenia, wciąż musimy znaleźć sposoby na ich wyeliminowanie. Można to zrobić po szczerej dyskusji z zarzutów postawionych w trakcie którego partnerzy muszą wykazać swoją zdolność do słuchania siebie nawzajem, aby zrozumieć istotę pytanie i gotowość do zmiany ich zachowań lub ich punkt widzenia, zgodnie z wnioskiem. Jeśli te warunki zostaną spełnione, możliwe jest znalezienie rozwiązania kompromisowego.

U niektórych par niezdolność do rozwiązywania konfliktów wpływa na wszystkie aspekty procesu wzajemnej adaptacji;niektóre tylko na oddzielnych stronach;zależy to od tego, ile pomysłów małżonków pokrywa się z tą lub inną dziedziną życia rodzinnego. Praktycznie wszystkie pary nie były w stanie rozwiązać problemu lidera rodziny;W gruncie rzeczy oznacza to brak stabilnej, stabilnej struktury rodziny. W przypadkach, gdy istnieje lider w rodzinie, jego partner zazwyczaj nie akceptuje tego przywództwa - zarówno pod względem merytorycznym, jak i formalnym. Przywództwo z reguły ma charakter autorytarny i niezmiennie towarzyszy mu tłumienie partnera. Dlatego w niektórych małżeństwach jest taki obraz: jeden z partnerów jest przywódcą;drugi zasadniczo zajmuje takie stanowisko, ale nie może pogodzić się ze szczególnymi formami przywództwa. Na przykład, małżonkowie 3.( mąż, 24 lat, jego żona - 20 lat, czas trwania małżeństwa - 1 rok i 4 miesiące, jej mąż - inżynier z wykształceniem wyższym, żonę - pracownika z wykształceniem średnim), mąż bierze sytuację rodzinną lidera, był bardzo autorytarny, jest trwały.Żona nie czuje potrzebę się być liderem, potrzebuje opieki, ale ciśnienie męża, że ​​nie można przyjąć, że wymaga bardziej demokratyczna.

Inną typową opcją - oboje małżonkowie, oboje, mają tendencję do bycia liderem, a żaden z nich nie chce ulegać innym. Może się to objawiać się jasno, otwarcie i może odbierać i ukryte formy, kiedy powierzchnia w tej sprawie, jak gdyby nie to, że w rzeczywistości, każdy z małżonków ma przejąć.Na przykład, w rodzinie N.( mąż, 21 lat, jego żona - 23 lat, czas trwania małżeństwa - około pół roku, mój mąż - wysoko wykwalifikowanych pracowników, żona - Pracownik z wykształceniem specjalnej) jest stała otwarta walka o prowadzenie z małym marginesem w kierunku żony.

Ha gleba ta ma ostry otwarty konflikt, który zwiększa reprezentacje niedopasowania małżonków w sprawie podziału ról w sferze domowej. A para K. sytuacja jest zupełnie inna( mąż - 26 lat, to jest - wysoko wykwalifikowanych pracowników, żona - 24 lat, ona - służy jako wykształceniem specjalistycznym, czas trwania ich małżeństwa - II miesięcy): istnieje niejawna walka o przywództwo, każdy ciągnie suprygna swój sposób ukryty konflikt na tym gruncie;sytuację komplikuje poważna rozbieżność w hierarchii wartości rodzinnych i dystrybucji ról.

Jest również możliwe, gdy jeden z małżonków ma silną tendencję do dominowania, a drugi jest ustawiony do ustanowienia równych stosunków;podczas gdy zachowanie tego ostatniego rozwija się jako "walka o niepodległość".Bardzo uderzającym przykładem tego typu mogą służyć O. żona( mąż - 24 lat, jego żona - 23 lat, ona - Pracownik z wykształceniem średnim, to jest - wysoko wykwalifikowanych pracowników, doświadczenie małżeństwa - 2 lata): stały lider w rodzinie tam;dąży się do męża, i bardzo ciężko pracuje, w formie zarządzenia, często za pomocą szantażu( „jeśli nie rzucić palenie - rozwód”);żona aktywnie protestuje przeciwko temu - "Jestem dorosły, sam wiem, co jest dobre, co złe";Jednak kłótnie między nimi toczą się na małych, powierzchownych okazjach, tzn. Konflikt jest tutaj ukryty. Nie mają sporów o role, ale istnieją różnice w hierarchii wartości( także rodzinnych).

Wreszcie kolejna, nie tak częsta, ale wciąż istniejąca opcja - lider jest poza rodziną.Zwykle jest to ich teściowa lub teściowa;w takich przypadkach, małżonek, którego matka odgrywa rolę lidera, zajmuje to stanowisko, a jego partnerem jest ukryty lub otworzyć walkę o niezależną decyzją problemów małżeńskich. Tak więc, w B. rodziny( mąż i żona - 20 lat, czas trwania małżeństwa - 1 rok, jej mąż - pracownik, jego żona - pielęgniarka) istnieje wyraźna dominacja matki żony, który interweniuje we wszystkich swoich spraw wewnętrznych;podczas gdy jego żona domaga się „aby rozwiązać wszystkie problemy z matką.”Mąż jest przeciwny tej sytuacji, jest otwarta walka o przywództwo między nim a matką-in, jest otwarty konflikt w tym względzie. Ten wariant najczęściej występuje w rodzinach z małymi małżonkami - 19-21 lat. Wiadomym jest, że dana osoba musi psychologicznie oderwać tworząc swoją własną rodzinę z rodzicami, aby osiągnąć pewien poziom dojrzałości psychicznej. W tym przypadku mamy do czynienia z psychologicznym niechęć do małżeństwa, niedojrzałości para, która określa ich nadmierne( w celu osiągnięcia zadowalającego Panna adaptacji) załączniki do swoich rodziców( zwykle matki).

Z tego wszystkiego możemy stwierdzić, że kwestia przywództwa w rodzinie jest jednym z najpoważniejszych problemów w pierwszych latach życia małżeńskiego. Jednakże wiele konfliktów powstaje również na podstawie różnych przedstawień małżonków dotyczących ról rodzinnych i wartości rodzinnych. Należy zauważyć, że nowoczesny dzień młoda rodzina charakteryzuje się niedopasowaniem pomysły dotyczące małżeńskich ról, nie tylko i nie tyle od sfery domowych, jak w dziedzinie stosunków międzyludzkich. Często roszczenia jednego lub obojga małżonków są niespójnością pożądanego idealnego partnera męża lub żony. Na przykład, Irina T.( 21 lat, służąc jako wykształceniem specjalistycznym) powiedziała, że ​​jej mąż, Nicholas T.( 22 lat, student brzuchu technicznej), płaci jej wystarczająco dużo uwagi, może nie w czasie, aby ją wspierać, nie docenić jego starania i osiągnięciaw dziedzinie gospodarstwa domowego, w ogóle, jego maniery pozostawiają wiele do życzenia. Wielokrotnie próbowała porozmawiać z nim na ten temat, ale zawsze unikał, nie rozumiejąc w rzeczywistości, czego od niego wymagano.

Rozbieżności w podziale ról gospodarczych są również powszechne, ale nie są niezależną przyczyną konfliktów;z reguły jest to tylko fasada, za którą są poważniejsze spory dotyczące struktury rodziny, jej wartości.

Niedopasowanie hierarchii wartości u małżonków jest bardzo ważnym problemem dla młodej rodziny;ponieważ jest to również ważne dla zdolności rozwiązywania konfliktów. Każdego dnia przed małżonkami borykają się z problemami, które wymagają natychmiastowej rozdzielczość:. . gdzie pójść, jak spędzić wolny czas, jak i co wydawać pieniądze, do kogo zadzwonić do odwiedzenia, etc. - w którym twarz systemu wartości małżonków. Umiejętność znalezienia rozwiązań kompromisowych w takich kwestiach prowadzi do zgromadzenia rodziny.

Widzimy więc, że niezdolność młodych małżonków do konstruktywnego rozwiązywania nieuniknionych różnic prowadzi do naruszenia procesu ich wzajemnej adaptacji;niemożliwe jest stworzenie struktury rodzinnej, przejście z dwóch oddzielnych "ja" w jedno "my", przy jednoczesnym zachowaniu jego indywidualnej tożsamości, niepowtarzalności. Ale istnieje jeszcze jedno niebezpieczeństwo, które czeka na nowożeńców, jest to utrata poczucia miłości, rozczarowanie partnera. Wielu małżonków podnosi to jako powód rozwodu;Twierdzą oni, że po ślubie partnera kolei na gorsze, istnieje wiele niedociągnięć, które rzekomo początkowo nieobecny( lub przynajmniej wydawało znaczenia).

Wygląda na to, że młodzi chłopcy i dziewczęta często przyjmują z miłości to, co moglibyśmy nazwać miłością.Osobliwością miłości jest przede wszystkim na tym, że postawa wobec partnera nie zostanie zbudowana na podstawie swoich rzeczywistych właściwości i cech, a na podstawie fikcyjnych i właściwości przypisanych do niego. Osoba tworzy idealny wizerunek partnera, a następnie rzutuje go na obiekt jego uczucia, uparcie ignorując rzeczywistość, nie widząc w partnerze ani jednej wady. Jeśli partner odpowie na to samo, możemy z całą pewnością powiedzieć, że ich związek jest budowany całkowicie na podstawie fałszywej. Prędzej czy później nieruchomościach partnera jest wymagane, aby pokazać się jest na tyle silny, by „uczynić wyłom” w fikcyjnej sposób i spaść na człowieka, jak grom z jasnego nieba, powodując głębokie zdziwienie i zupełny brak zrozumienia genezy konkretnego partnera akt. Stopniowo cechy charakterystyczne "brakującego przed" partnera będą bardziej wyczerpujące. I w tej sytuacji jest bardzo ważne, jaką strategię wybierze mężczyznę, czy będzie on w dalszym ciągu przylegają do nieistniejącego obrazu, starają się „dopasować” do niego swojego partnera, zraniony i zdezorientowany, lub, wręcz przeciwnie, zaczynają się dostosować a nie partnera,jego obraz jego, zbliżając się do rzeczywistości, zacznie akceptować partnera takim jakim jest. To nie oznacza, że ​​powinna ona kiedykolwiek pogodzić się z wszelkich znaczących niedociągnięć, nie, oczywiście, musimy spróbować skorygować partnera, ale to nie może być osiągnięty z wyrzutami i dyrektyw. Trzeba to taktownie, z pełnym szacunkiem dla partnera, aby pozwolił mu zrozumieć przez swoje zachowanie, że niektóre jego cechy są niepożądane i byłoby lepiej, gdyby się ich pozbył.Jednak wiele z pary uważają, że wystarczy określić partnera na jego braku( a to jest często wykonywana w sposób obraźliwy, poniżające formy), tak że natychmiast poprawione. Oczywiście tak się nie dzieje;rozpala się konflikt, który rośnie, rozprowadzania, chwytając innych dziedzinach życia razem, a w rezultacie - pogorszenie stosunków, rozczarowanie u partnera, a czasem w życiu rodzinnym w ogóle. Ale możesz wybrać inny sposób - sposób na poprawienie wizerunku partnera w oparciu o jego prawdziwe zachowanie. Konsekwentna realizacja tej ścieżki doprowadzi pary do pogłębienia poczucia miłości, poprawy wzajemnego zrozumienia, wzajemnego wzbogacenia i rozwoju. Ta droga wymaga znacznych wysiłków partnerów, duża, trudno pracować na świadomości i zmianę przede wszystkim własnych cech i nawyków wymaga cierpliwości i wytrwałości, ponieważ wszystkie te zmiany nie są dokonywane w ciągu jednego dnia. Ale nagroda będą mieli poczucie satysfakcji z małżeństwa, uczucie pełności życia, jej bogactwa i piękna, bo tylko luksus dostępny na osobę - to luksusowy komunikacji człowieka( A. de Saint-Exupery).