Przydatne i lecznicze właściwości pazura Europy
Wieloletnia roślina zielna do 10 cm wysokości, krótko przyciśnięta, z osobliwym zapachem. Kłącze pełzające, rozgałęzione. Liście zimują, okrągłe-nerkowate, ciemnozielone, błyszczące, skórzaste, 5-8 cm szerokości. Kwiaty jeden na szczycie pędów, pachowy na zwisających szypułek. Perianth prosty, dzwonkowaty, zielono-fioletowy, trójdzielny. Stamens 12 z przedłużeniem połączonym z procesem styloidalnym. Tłuczek dolnej jajnika, kolumny 6, połączoną z podstawą w rowkowaną szczycie kolumny przedłużony do sześciu napiętnowania. Owoce - sześciokomorowe pudełko z pozostałościami suszonego okwiatu na wierzchu. Nasiona są szaro-brązowe, drobno pomarszczone. Kwitnie w maju, owoce dojrzewają w czerwcu.
powszechne w środkowym pasie europejskiej części Rosji i Syberii Zachodniej, a na południowym wschodzie w regionach leśno-stepowych. Występuje w lasach liściastych i mieszanych, zwłaszcza z podszyciem leszczyny.
Surowcami leczniczymi są kłącza i korzenie krótko po kwitnieniu i dojrzewaniu owoców - w lipcu;liście - w lipcu-sierpniu. Zebrany materiał suszy się w cieniu w powietrzu.
We wszystkich częściach rośliny zawiera olejek eteryczny, który składa się z lotnych substancji toksycznych. - aza-ron, diozaron, azarilovy aldehyd pinen, eugenol, itd., A ponadto instalacja zawiera glikozydy - alkaloid aza-rin, garbniki, skrobiaśluz, kwasy organiczne i żywice.
W medycynie przed otwarciem ipecac korzeni kopytnych jest stosowany jako emetyk i wykrztuśny w postaci wodnego infuzji i proszku, ale rosołu, jako substancję czynną lotnych. Proszek do wymiotów mógł wdychać przed rozpoczęciem działania. W doświadczeniu również stwierdzono działanie wzmacniające naczynia krwionośne i wzmacniające skurcz serca.
W medycynie ludowej wiadomo z doświadczenia, że dziki imbir jest przeciwwymiotny, środek wykrztuśny, przeciwrobacze,
regulowania aktywności funkcjonalnej żołądka, przeciwzapalny, moczopędny częściowo serca i przeciw-alkoholowym pojazdu. Jest również stosowany do żółtaczki, dropsy, alkoholizmu( binge).Napar z liści jest sugerowany jako serce i napar z kłącza jako środek wykrztuśny. Zabarwienie kopytnych świeżych liści część preparatu „Akofit № 1”, stosowane w korzonków nerwowych, rwy kulszowej, lumbago wsp. Neuralgii. Badania wykazały, że glikozyd zawarty w liściach wzmaga skurcze serca, asaron ma również działanie pobudzające na serce i wywołuje efekt wymiotny.
nalewka na drinka z wódki gruźlicą płuc, pobudzenie układu nerwowego, migreny, gorączka, malaria.
Bulion wody główny kopytnja mleka lub koza, w celu poprawy trawienie niestrawność, nieżyt żołądka, zapalenia jelit, choroby wątroby i żółtaczka. Do zwalczania
żółtaczka Asarum lepsze połączenie z H. arenarium równie( 1 łyżka. Mieszaninę łyżeczki do szklanki wrzącej wody, 1 łyżka. Łyżka 3 razy dziennie).
Bulion błonnik zalecany jest w chorobach serca jako środek uspokajający, szczególnie przydatny dla słabych dzieci i drgawek u dzieci.
Odwar: 1/2 łyżeczki szklanki mleka, użyj 1/2 łyżeczki łyżki 1 raz dziennie.
1 łyżka.Łyżka kopytnych rosołu, miesza się z wódki szkła, można sprawić, że z chorobą alkoholową, niechęć do alkoholu.
Lek jest stosowany jako środek wykrztuśny w zapalenie oskrzeli, wykonany z mieszanki ziół: kopytne, liści i trawy Boudreau łopianie równo( wdychanie) lub picia.
Zewnętrznie kopytnych bulion korzeń stosowany jako lotion do głowy, kładąc szmatkę nasączoną w bulionie do głowy. Liście bulionu są również używane jako balsam do chorób oczu.
Liście świeże i zmiażdżone dotyczą ropni.
Nalewka z ziół na occie potarła miejsca dotknięte świerzbem. Proszek
kopytnja przyjmowany doustnie w dawce nie większej niż 0,5 g, to jest możliwe, aby spowodować( w razie potrzeby), wymioty, na przykład w przypadku zatrucia trujące grzybów, itd. Zastosowanie
bulion: 1 g na 200 ml,. .1 łyżka.łyżka 3 razy dziennie( serce).
Bulion korzeniowy: 2 g na 200 ml lub 1/2 łyżeczki wrzącej wody;1 łyżka.łyżka 3-4 razy dziennie( środek wykrztuśny).
Odwar z liści: 1 g na 100 ml lub 1/5 łyżeczki łyżki na szklankę.Mieszanina
: kopytnych korzeni, liści i trawy Boudreau mix cocklebur, gotować 3 łyżki.mieszanka łyżeczkowa w 3 szklankach wrzącej wody;pić pół szklanki 5-6 razy dziennie.
najbardziej wydajny wlewu( 20% wydajności teoretycznej, 20 kropli).
Wywar z kłącza: 5 g korzenia na szklankę wrzącej wody( dla pijaków);1 łyżka.łyżka bulionu niedostrzegalnie wlewa się do szklanki wódki.