Symptomen, oorzaken en soorten glaucoom van het oog
Glaucoma is een ziekte waarbij de intraoculaire druk toeneemt, waardoor degeneratieve dystrofische processen in het oog en de oogzenuw ontstaan. De gevaarlijkste complicatie is blindheid, die optreedt wanneer er geen of onjuiste behandeling van glaucoom is. Het is belangrijk om de symptomen van glaucoom te kennen en te bepalen!
De ziekte komt zeer vaak voor bij mensen van ouderdom die blind zijn en een mate van invaliditeit krijgen omdat ze de eerste tekenen van glaucoom niet tijdig herkennen.
Tekenen en symptomen van de ziekte
Normaal gesproken creëert het oog een bepaalde oogdruk, wat nodig is om een balans te verzekeren tussen de instroom en uitstroom van intraoculaire vloeistof. Als gevolg van het schenden van de uitstroom van vocht in het oog, neemt de druk toe, hetgeen een overtreding van de bloedtoevoer en nerveuze regulatie van het zichtproces veroorzaakt.
De eerste symptomen van oogglaucoom, die zich in de beginstadia kan voordoen en patiënten moeten waarschuwen, manifesteren zich in de vorm van mist of mist voor de ogen. Deze toestand is niet permanent, maar periodiek, vooral in de ochtenduren. Als patiënten in dit stadium niet worden gewaarschuwd en geen medische hulp zoeken, gaat de ziekte verder en ontstaan er nieuwe symptomen.
Soms begint de ziekte onzichtbaar, en patiënten klagen alleen over een visuele beperking en schrijven dit af voor de leeftijd. Verdenking van deze ziekte kan optreden als patiënten klagen over hoofdpijn die lijkt op die met migraine( de helft van het hoofd), en ook aan het einde van de dag, let op vermoeidheid van de ogen bij het spannen of werken op de computer.
In sommige gevallen kunt u iriserende echtscheidingen voor uw ogen ervaren. Bij nadere beschouwing ziet u roodheid van de ogen en verwijding van de vaten van het hoornvlies. Aangezien deze symptomen in andere omstandigheden voorkomen, zoeken de meeste patiënten in een fase waarin irreversibele processen van dystrofische veranderingen van de oogzenuw optreden.
De diagnose van de ziekte is gebaseerd op klachten van patiënten, evenals op het meten van de intraoculaire druk. Met behulp van speciale apparatuur, computerdiagnostiek van de toestand van de fundus, vaten en oogzenuw, op basis waarvan de graad en het stadium van glaucoom, en de vorm worden bepaald. Dit is nodig om een behandelingsmethode te kiezen en de prognose van de ziekte te bepalen.
De tekenen van glaucoom die de diagnose bevestigen, zijn:
- Verhoogde druk in de ogen( één of twee zijden).
- Verminderde gezichtsscherpte.
- Dystrofische degeneratieve veranderingen in de bloedvaten van de fundus en de oogzenuw.
- Aantasting van perifeer zicht.
Artsen-oogartsen onderscheiden verschillende stadia van de ontwikkeling van de ziekte, waarvan de ontwikkeling gepaard gaat met verschillende symptomen en visuele beperkingen. Deze omvatten:
- De eerste fase waarin de symptomen van glaucoom mogelijk niet voorkomen of periodiek voorkomen.
- Stadium van ontwikkeling van de ziekte, waarbij er een volledig klinisch beeld van de ziekte is.
- Kritisch of borderline stadium wanneer er alle tekenen en symptomen van de ziekte zijn.
- Eindstadium, wanneer blindheid of scherp zien afneemt.
Vormen en soorten glaucoom
Alle soorten van deze aandoening hebben vergelijkbare symptomen, maar in sommige gevallen kunnen ze verschillen in het beloop van de ziekte en de ontwikkeling van complicaties.
De meest voorkomende vormen zijn:
- Openhoekglaucoom is een veel voorkomende en veel voorkomende vorm die genoemd is naar de open hoek tussen de iris en het hoornvlies van het oog, waardoor een langzame vloeistofstroom optreedt. Aangezien de vloeistof, hoewel moeilijk, maar toch langzaam stroomt, de ziekte zonder symptomen overgaat en de patiënt vele jaren niet hindert. Het enige symptoom van deze vorm is een verminderd gezichtsvermogen. Een open-hoekvorm wordt ook wel een "stille zichtdief" genoemd, omdat patiënten hulp zoeken in latere stadia, wanneer het bijna onmogelijk is om het gezichtsvermogen te herstellen.
- Gesloten hoek - komt minder vaak voor dan een open uiteinde en wordt gekenmerkt door een gesloten hoek van de voorste oogkamer, waardoor de uitstroming van intraoculaire vloeistof onmogelijk is. Symptomen van deze aandoening ontwikkelen zich sterk, soms tegen een achtergrond van volledige gezondheid, en er verschijnen tekenen omdat de uitstroom van vocht op een bepaald moment abrupt stopt, wat acute hoofdpijn en andere symptomen van glaucoom veroorzaakt. In dergelijke gevallen wordt urgente hulp en chirurgische behandeling getoond, zodat de patiënt niet uit het oog verliest.
Daarnaast zijn er aangeboren vormen van glaucoom, die worden gekenmerkt door het verschijnen van tekens in de kindertijd. De oorzaak van dergelijke vormen van de ziekte is de pathologie van het oog of de aanwezigheid van tumoren in het ooggebied.
Er is ook een vorm van glaucoom, die optreedt zonder symptomen en de oogdruk verhoogt. Deze vorm werd normotensief genoemd, waarvan de oorzaken onbekend zijn. Desondanks treedt atrofie van de oogzenuw zelfs op bij normale intraoculaire druk en wordt deze per ongeluk gedetecteerd, met een preventief onderzoek.
Kan glaucoom worden genezen? Het antwoord is één - hoe eerder een patiënt medische hulp inroept en begint met de behandeling, hoe groter de kans dat de druk in het oog kan worden genormaliseerd en het proces van oogzenuwatrofie kan stoppen.