Udział dziecka w sprawach rodzinnych

W dawnych czasach większość ludzi pracowała na ziemi i żyła na owocach swojej pracy, więc podstawową zasadą każdej rodziny, stosowaną zarówno wobec dorosłych, jak i dzieci, było: "Kto nie pracuje, nie je".

Ale społeczeństwo, nieustannie się rozwijające, przechodziło od najprostszych form życia do bardziej złożonych i stopniowo ludzie zapomnieli, co to znaczy żyć w ziemi, widzieć rezultaty swojej pracy, wypełniać swoje obowiązki i czerpać korzyści z rodziny i społeczeństwa.

W wielu współczesnych rodzinach dzieci nie uczestniczą w sprawach rodzinnych i nie pomagają w gospodarstwie domowym. Jeśli usuwają się w pokoju i umieszczają zabawki na swoim miejscu, jest to uważane za osiągnięcie. Ale często dzieci nie chcą spełnić nawet takich minimalnych obowiązków.

Jeśli rodzicom trudno jest posprzątać dzieci w swoim pokoju, można sobie wyobrazić, co będzie dalej, gdy będą musieli wykonywać bardziej poważne i odpowiedzialne zadania. Dorośli wiedzą, że wszelkie prośby o pomoc w domu będą postrzegane z wrogością, więc nawet nie próbują przyciągać dziecka do pracy. Lepiej jest go usunąć samodzielnie w pokoju dziecinnym lub po prostu zamknąć drzwi, aby nie dostrzec brudu i zamieszania.

Ale pamiętaj o "starych dobrych czasach", kiedy każdy zrobił coś pożytecznego dla społeczności i był świadomy jej znaczenia. Gdzie zniknęło to bezcenne doświadczenie? W nowoczesnym społeczeństwie trudniej jest człowiekowi uświadomić sobie własną wagę, ponieważ korzyści, jakie przynosi, nie są tak oczywiste, jak w erze agrarnej, ale ważne jest, aby poczucie własnej wartości odczuło naszą użyteczność.

Pamiętaj o swoich dzieciach, gdy miały trzy - cztery lata - chciały ci pomóc we wszystkim: umyć podłogi, umyć, przygotować, posprzątać łóżko. Entuzjastycznie podchodzili do każdej sprawy, chcieli się wszystkiego nauczyć.

Gdzie to wszystko poszło? Dlaczego nie możesz teraz dostać tych samych dzieci, które pomogą ci w domu? Ponieważ od najmłodszych lat naturalne pragnienie dziecka, by uczyć się nowych rzeczy, pomagając starszym, zostało zatrzymane. Rodzice chcieli, aby wszystko zostało zrobione "dobrze", to znaczy, zgrabnie i szybko, a może było im przykro z powodu czasu, kiedy zadzwonili do dziecka, które chciało im pomóc.

Zapominamy, że gdy dziecko chce nam pomóc, naprawdę chce się czegoś nowego. Rodzice pozbawiają dzieci możliwości uczenia się, na przykład, uczestniczenia w sprawach rodzinnych i pomagania w domu, co uniemożliwia im znalezienie pozytywnych sposobów na wyrażenie swojej woli.

Po pierwsze, dzieci uczą się być przydatne dla swojej rodziny.Źle wykształceni rodzice osiągają tylko jedno: dziecko nie może nic zrobić i nie chce tego robić samodzielnie, ponieważ stale oczekuje, że wszystko będzie dla niego zrobione przez mamę i tatę.Zastanówcie się, jak trudne będzie to dla waszych dzieci, gdy dorosną, jeśli nie nauczą się pomagać innym i myślą nie tylko o sobie, ale o innych.

Współcześni rodzice zbyt często odmawiają pomocy dzieciom, odnosząc się do faktu, że są zmęczeni, nie mają czasu lub chcą, aby wszystko zostało wykonane szybko i poprawnie. Na przykład, gdy dwuletni asystent pali się z pragnieniem zmywania naczyń, matka natychmiast zniechęca go: "Nie rób tego. Zrobię to sam. Jesteś za mały. "Jest to pierwszy krok do wykorzenienia naturalnego pragnienia dziecka do uczenia się i korzystania z rodziny.

Kiedy dziecko staje się nastolatkiem, rodzice są zaskoczeni, dlaczego nie chce zejść z kanapy, aby pomóc przynieść paczkę jedzenia do domu. Jest to wynikiem niewłaściwych działań rodziców, gdy nie pozwalali dziecku na udział w pracach domowych.

Nikt nie zaprzecza, że ​​współcześni rodzice są bardzo zajęci. A kiedy odmawiają oferty dziecka, aby im pomóc, przede wszystkim wynikają z faktu, że praca w tym przypadku zajmie więcej czasu - ponieważ każda firma domowa, na przykład mycie naczyń, dziecko postrzega jako grę.Ponadto może coś złamać lub umyć naczynia, które nie są wystarczająco czyste. Dlatego rodzice często zabierają dziecko z czymś innym, sami wykonują pracę i zapominają o tym. Ponadto często dbamy o wynik. Oczywiście dziecko nie wykona pracy tak szybko i dokładnie jak mama lub tata, więc rodzice nie dają mu nawet możliwości pomocy.

Jeśli znasz siebie w tym podejściu do edukacji, to czas zacząć pracę nad błędami. Nie usuwaj dzieci z obowiązków domowych, nie wysyłaj ich, aby oglądały telewizję podczas gotowania obiadu lub zmywania naczyń.Daj im szansę czuć się użytecznymi i potrzebnymi członkami rodziny. Jeśli nie zrobisz tego teraz, podczas gdy dzieci są małe, przekwalifikowanie ich będzie znacznie trudniejsze. Ponadto, starzejąc się, znajdą inne sposoby potwierdzania siebie - marudzenie, kaprysy, złe zachowanie.

Pozwól dziecku myć naczynia. Przecież możesz to posprzątać później, kiedy pójdzie do łóżka. Pozbawiając się dziecka pozytywnych dróg samopotwierdzenia, nie pozostawiasz mu wyboru. A jak inaczej może przyciągnąć twoją uwagę i być przekonanym o własnej wartości, jeśli nie przez płacz, kaprysy i jęki?

Każda osoba jest ważna, aby czuć, że w rodzinie jest ceniony i kochany. Potrzebujemy poczucia własnej ważności i użyteczności jako powietrza. A jeśli nie możesz osiągnąć tego twórczego działania, to kurs jest destrukcyjny. W poniższym przykładzie pokazujemy, w jaki sposób zmiana w reakcji rodziców na chęć pomocy dziecku wpływa na relacje rodzinne.

Przez kilka miesięcy Cathy próbowała przyzwyczaić swoją siedmioletnią córkę do stołu. Już ją przekonała i obiecała zachętę, i nieustannie przypominała jej o jej prośbie, ale wszystko było na próżno.

Często Cindy zaczęła ustawiać stół, ale potem rozproszyła i nie doprowadziła go do końca, co było bardzo wściekłą Cathy. Postanowiła odejść z tego przedsięwzięcia i odłożyć ją na stół, wyrażając swoją irytację córce. W odpowiedzi dziewczyna tylko wzruszyła ramionami i poszła oglądać telewizję.

Pewnego dnia Katie miała nową okazję do ponownego wykształcenia córki. Pewnego wieczoru, gdy kąpała swoich młodszych synów, Cindy weszła do łazienki i spytała, czy mogłaby zrobić sałatkę owocową na kolację.

Początkowo Cathy chciała odmówić, ale potem, pamiętając zasady wspomniane w tym artykule, zgodziła się: "Dziękuję!Oczywiście przygotuj nam sałatkę owocową. "Cathy umyła dzieciaki i poszła do kuchni. Sałatka była gotowa: moja córka pokroiła owoce w salaterkę, nalała im jogurt, syrop czekoladowy i dokładnie wszystko wymieszała. Ale najbardziej niesamowite jest to, że dziewczyna przykryła stół!

Jednak sałatka owocowa nie miała smaku apetycznego, ale okazała się pyszna i wszyscy ją lubili. Tata też to doceniał.

Rodzice pochwalili sałatkę i podziękowali Shin-di za pomoc. Dziewczyna po prostu świeciła ze szczęścia. Nawet teraz każdego wieczora ustawia stół bez przypomnień.Rodzice zauważają, że jej zachowanie znacznie się poprawiło i nie jest to zaskakujące. Cindy znalazła swoje miejsce w rodzinie, teraz czuje jej znaczenie. A Cathy musiała tylko wierzyć w swoją córkę i nie powstrzymywać jej od samodzielnego działania.

Jeśli Cathy odpowiedziała "nie" na prośbę córki, brzmiałoby to jak kilka negatywnych wiadomości:

• "Nie odniesiesz sukcesu";

• "Robię to lepiej niż ty";

• "Nie wierzę, że możesz to zrobić."Oczywiście, rodzice wyjaśniają brak zmęczenia, problemów w pracy lub pośpiechu, ale to nie zmienia negatywnego wpływu, jaki takie przekazy podprogowe mają na dzieci. Pozwól dziecku wykonać wszystkie możliwe prace domowe, nie koncentrując się na wynikach lub czasie zadania. Ciągle mów dzieciom, że doceniasz ich pomoc i licz na to.

Ale nie przesadzajcie, ponieważ dzieci są bardzo wrażliwe na wszelkie fałszerstwa. Wystarczy kilka zdań, aby podziękować dziecku i dać mu znać, że naprawdę ci pomógł.Na przykład:

• "Dziękuję, że pomogłeś mi położyć bieliznę";

• "Pilnie myliście razem z tatą samochód. Zobacz, jaka jest teraz czysta ";

• "Jestem tak zmęczony w pracy. Dziękuję za zasłonięcie stołu bez przypomnień.Bardzo mi pomogłeś »;

• "Dobra robota! Bardzo umyłeś naczynia. "

Nie możesz kłamać.Na przykład, jeśli sałatka owocowa, którą ugotowała Cindy, nie była zbyt smaczna, rodzice spróbowali jej i podziękowali dziewczynie za jej wysiłek, a także za to, co położyła na stole.

Z pewnością zauważyłeś, że branie udziału w sprawach rodzinnych pomaga dziecku nie tylko rozwinąć poczucie odpowiedzialności i nauczyć się wykonywania prac domowych, ale także stać się bardziej uważne dla innych. Na przykład, pomagając ci przygotować obiad, dziecko uczy się doceniać to, co robią dla niego inni, i rozumie: w harmonijnym związku nie tylko trzeba przyjmować, ale także dawać.

W poniższym przykładzie pokazujemy, co dzieje się, gdy rodzice rozpieszczają dzieci, nie uczą ich myśleć o innych i pomagać swoim bliskim.

Donna przeszła przeziębienie i była tak słaba, że ​​nie mogła nawet wstać z łóżka. Jej ośmioletnia córka, Megan, przywykła myśleć tylko o sobie, nie dawała jej spokoju. Kiedy Donna powiedziała, że ​​jak zwykle nie będzie w stanie czytać jej bajki, Megan była bardzo nieszczęśliwa.

dziewczyna zaczęła nękać mama marudzenie i zachcianki, tak że, mimo wszystko, wciąż czczony jej historię.Wkrótce Methan popełnił prawdziwy skandal: płakała głośno, płakała, tupała i tarzała się po podłodze.

Zwykle w takich sytuacjach, Donna gorszy córkę, ale teraz po prostu nie musiał nawet przenieść siły, nie wspominając o tym, aby wstać z łóżka i czytać bajki. Dlatego nie miała innego wyjścia, jak zignorować kaprysy Meagana. W końcu dziewczyna była zmęczona byciem kapryśną i zasnęła na podłodze obok łóżka matki.

Tego wieczoru, w związku między Donną i Megan, nastąpiła ważna zmiana. Mama zdała sobie sprawę, że jeśli nie zwrócisz uwagi na kaprysy, prędzej czy później przestaną istnieć.Moja córka sama zasnęła, a moja chora matka nie musiała jej uspokajać bajkami.

Jak dziecko powinno zachowywać się w tej sytuacji? Oczywiście, rodzice chcą, aby okazał zrozumienie i współczucie, aby im pomóc, zamiast próbować za wszelką cenę nalegać na własną rękę.Wrażliwy, czuły dziecko w takiej sytuacji, by móc postawić się w miejscu, mama będzie rozumiał, że teraz jest źle, i starają się coś zrobić, aby pomóc.

Jeśli uczysz dzieci odpowiedzialności i opieki nad innymi, to zachowanie to wkrótce stanie się dla nich nawykiem. Zadaniem rodziców - przez przykład i przyjmując „przyczyna - skutek” tworząc u dzieci przekonanie, że oni potrzebują pomocy w domu i uczestniczyć w sprawach rodzinnych. Jest to szczególnie ważne, gdy ktoś jest chory lub potrzebuje pomocy.

Im szybciej zaczniesz uczyć odpowiedzialności dziecka, tym mniej będziesz mieć problemów w przyszłości. Obudźcie się w dzieciach chęć uczestniczenia w sprawach rodzinnych i korzyści może być na kilka sposobów. Rozmawialiśmy już o niektórych z nich, ale przypomnijmy raz jeszcze.

• Jeśli zadanie nie zostanie wykonane, wykorzystaj konsekwencje, na które zasłużył.

• Poproś dziecko, aby pomóc, a jeśli odmówi, nie należy go zmuszać, ale po prostu wyrazić nadzieję, że to pomoże następnym razem.

• Dzieci powinny uczestniczyć w rozdzielaniu obowiązków domowych pomiędzy członków rodziny.

• Pozwól dziecku pomóc ci zdecydować, jakiego rodzaju konsekwencje spodziewa się w związku z niespełnionym zadaniem.

• Nie przypominaj dzieciom, co i kiedy muszą zrobić.

Oto kilka przykładów z konsekwencjami, które wchodzą w życie, jeżeli nie odbywa się to czy tamto zadanie domowe:

zadania	konsekwencją
dziecko zapomniał zrobić naczynia lub wynieść śmieci.	Mama nie gotuje obiadu, bo kuchnia to bałagan.
Dziecko nie ustawiło tabeli.	Gotowane jedzenie jest przenoszone do lodówki do następnego posiłku.
Dziecko nie włożyło brudnych ubrań do kosza na pranie.	Tylko pranie z kosza jest układane w pralce, porozrzucane ubrania pozostają brudne.
Dziecko nie posprzątało w swoim pokoju.	Rodzice umieszczają porozrzucane zabawki w workach na śmieci i wyciągają je z pokoju. Po chwili wszystko może zostać zwrócone.
Dziecko nie odkurzyło.	Tata sam odkurza w pokojach i odlicza od kieszonkowego dziecka kwotę należną za pracę.

Nic tak nie podnosi niezależności dziecka, jak matka ze złamaną nogą!

Gdy matka nie może wykonać wszystkich zadań domowych, dziecko musi wykonać prace domowe. Z własnego doświadczenia wynika, że ​​większość dzieci chętnie przyjmuje nowe obowiązki i chętnie wykonuje prace domowe.

Aby nauczyć dziecko pomagać w domu, trzeba być stanowczym i wytrwałym. Ważne jest również odnotowanie pozytywnych tendencji i chwalenie dzieci za ich wysiłki.

Oto kilka wskazówek, które pomogą Ci zachować spójność.

• Przestrzegaj ustalonych konsekwencji. Innymi słowy, jeśli powiedziałeś, że nie możesz gotować w brudnej kuchni, nie gotuj. Pozostań nieugięty nawet wtedy, gdy dziecko natychmiast zaczyna myć naczynia i pędzi, by wyrzucić śmieci.

• Nie ulegaj pokusie, aby przypomnieć dziecku o konsekwencjach, które wystąpią, jeśli nie wypełni on swoich obowiązków domowych w terminie. To pogarsza twoją godność.Określ, jakie będą konsekwencje, i ściśle przestrzegaj obietnicy.

• Nie pozwalaj sobie na pobłażliwość.Bądź silny i bądź dla dziecka łaskawy, ale nie zapominaj o celu - z pomocą konsekwencji, aby nauczyć go, że nieuwaga w wykonywaniu jego obowiązków nie zostanie rozwiązana.

• Nie przystępuj do sporu z dzieckiem i nie uzasadniaj konsekwencji. Uwierzcie mi, dzieci same wiedzą doskonale, że zrobiły źle. Zastosuj to, co powinno nastąpić, i dalej rób swoje.

• Jeśli dziecko zaczyna się kłócić i skomleć, nie poddawaj się.Zachowaj neutralną pozycję, okaż dobroć i pokaż, że jesteś zaskoczony takim zachowaniem. Z pewnością dziecko po prostu nie zrozumiało, że jego kaprysy mogą prowadzić do tego wyniku.

• Zawsze wyrażaj nadzieję, że następnym razem dziecko się poprawi. Powiedz: "Zobaczmy, co stanie się następnym razem".I nie wracaj do tego tematu. Ta decyzja pokazuje dziecku, że mu ufasz i że będzie miał okazję do poprawy. Bardzo ważne jest, aby dzieci wiedziały, że będą miały szansę zrobić wszystko dobrze.

A teraz rozważ działanie powyższych zasad na przykładzie.

Poprosiłeś swojego trzynastoletniego syna, aby pomógł ci przynieść jedzenie z samochodu. Najprawdopodobniej zaczyna skomleć i odmawia lub odpowiada: "Teraz tylko ja sprawdzę przelew".

Możesz reagować tak, jak normalnie możesz: po to, aby wstać z kanapy i pomóc ci, zacznij narzekać, że twój syn wcale nie pomaga lub krzyczeć na niego. Tego właśnie oczekuje twoje dziecko. Więc zmień taktykę.Postaraj się złapać go z zaskoczenia, uprzejmie mówiąc: "Cóż, pomóż mi w przyszłym tygodniu", sam przynieś zakupy do domu i nie mów nic więcej.

W większości przypadków dziecko zaskoczone niespodziewaną odpowiedzią natychmiast pośpieszy, aby ci pomóc. Przyjmij pomoc za pewnik, nie potknij się dzięki, po prostu powiedz "dziękuję".

Rodzice mają trudności z przyjęciem tego podejścia, ponieważ są przyzwyczajeni do ciągłej walki z dziećmi o wpływy w rodzinie. Dla nich ważne jest, aby nie wprowadzać produktów do domu, ale aby udowodnić dziecku i sobie, kto jest odpowiedzialny za rodzinę.

Teraz musimy pomyśleć o tym, jak rozdzielić pracę domową i określić konsekwencje, których dzieci oczekują od nieposłuszeństwa. Wybierz czas, w którym wszyscy członkowie rodziny zostaną zebrani.

Będzie sprawiedliwie ciągnąć słomki. Ten, który przeciągnął najdłuższy, najpierw wybiera pracę domową, potem inni robią to samo, aż wszyscy dostaną zadania.

Mama i tata uczestniczą w podziale obowiązków na równi z dziećmi. W przyszłym tygodniu członkowie rodziny zmieniają swoje obowiązki, tak aby każdy próbował wykonywać różne prace i nie myśli, że ma najcięższe.

Jeśli odmawiasz chęci pokazania dziecku za wszelką cenę, że jesteś w domu, konflikt się rozprasza. W spokojnym i życzliwym tonie otwierasz drogę do współpracy. Kiedy rodzice zachowują się w ten sposób, dzieci łatwiej i szybciej dostrzegają wymagania i życzenia.

Jeśli ktoś zapomni o wykonaniu zadania, jest to brzemienne w skutkach( już o nich mówiliśmy).Możesz zaprosić dzieci, aby przedyskutowały własne konsekwencje nieposłuszeństwa. Będziesz zaskoczony, gdy dowiesz się, jakie oryginalne i logicznie uzasadnione sugestie mogą wymyślić Twoi pomocnicy.

Wszyscy członkowie rodziny powinni brać udział w podejmowaniu ważnych decyzji i ustalaniu zasad. Pomaga to dzieciom poczuć ich znaczenie i zaangażowanie w sprawy rodzinne. Nie zapominaj, że musisz rozpocząć naukę tego dziecka tak wcześnie, jak to możliwe.

Każdy członek rodziny musi otrzymać zadanie, które jest w jego mocy. Na przykład dziecko nie może sam wyjąć śmieci, więc niech pomoże mu to zrobić matce, starszemu bratu lub włożyć nową torbę do kosza na śmieci. Dotyczy to wszelkich prac domowych: mycia naczyń, podłóg, prasowania ubrań i tak dalej.

Wielu rodziców jest zainteresowanych tym, czy można zapłacić dziecku za odrabianie zadań domowych i zmniejszyć ilość kieszonkowego, jeśli go nie wypełnił.Uważamy, że jest to złe, ponieważ dzieci powinny pomagać rodzicom w domu, kierując się uczuciem miłości i szacunku, a nie za opłatą.W przeciwnym razie dziecko otrzymuje nieprawidłową wiadomość: "Rodzice myślą, że nie pomogę w domu, jeśli nie zapłacę za to. Jeśli więc chcę zrobić coś dobrego, powinienem zostać pochłonięty. "Zgadzam się, to bardzo nieprzyjemne.

Pieniądze kieszonkowe są niezbędne, aby dzieci mogły nauczyć się, jak sobie z nimi radzić, orientować się w cenach, wiedzieć, jak je oszczędzać i wydawać je na rzecz siebie i innych. Co tydzień na wydatki kieszonkowe musisz podać stałą kwotę, ale nie powinna to być opłata za pracę wykonaną w domu. Niech dzieci wiedzą, że czekają na ich pomoc, liczą na to i doceniają to.

Pomoc zapewniona za pieniądze nie zapewni dziecku poczucia jedności z rodziną.

Niemniej jednak kieszonkowe można skutecznie wykorzystać jako konsekwencje. Nie oznacza to jednak, że rodzice powinni traktować pieniądze dziecka jako karę za niezakończoną pracę w domu. Pamiętajmy o sytuacji z Carol i jej córką Jody.

Jody chciała pójść na zakupy z dziewczynami, a sprzątanie pokoju nie było częścią jej planów. Wyczerpała swoją matkę z jękiem, aż się poddała i sama nie wykonała całej pracy. Wyobraź sobie, co mogło się zmienić, gdyby Carol zachowała się inaczej.

Tak więc konflikt rozwija się zgodnie ze znanym scenariuszem. Jody zignorowała prośbę Mamy i poszła na zakupy, nie robiąc nic w domu. Ale wyobraź sobie, że tym razem Carol nie reaguje na dokuczliwą córkę.

Mama nie reaguje na żądania córki, aby pozwolić jej na spacer z przyjaciółmi. Słowa Jodi, że robi wszystkie prace domowe i to jest niesprawiedliwe, pozostają bez komentarza. Zarówno matka jak i córka rozumieją, że celem takich wypowiedzi jest obrażenie mamy i doprowadzenie jej do szaleństwa. Ponadto, Jody rozmawia z Carol w nieuprzejmym i pozbawionym szacunku tonie.

Jody wychodzi, biorąc milczenie mamy za zgodę.Carol znowu musi sama wykonać całą pracę, ale tym razem zastosuje konsekwencje.

W niedzielę, rozdając kieszonkowe Jody, Carol zatrzymuje część z nich. Kiedy dziewczyna pyta, dlaczego pieniądze są mniejsze niż zwykle, matka spokojnie wyjaśnia: "Kiedy wybrałeś się na spacer ze swoimi przyjaciółmi, musiałem wykonać twoją pracę, więc zapłaciłem za swoją pracę".

«Ale wy sami twierdzą, że można nie” bind «kieszonkowe do pracy w domu» - twierdzą dużo, ale działanie Carol nie zaprzecza to twierdzenie Jody otrzymywać kieszonkowe, w każdym przypadku, niezależnie od pomocy she. .domu, czy nie. Ale kiedy idzie na spacer, wiedząc, że teraz cała praca dla niego będą musieli spełnić moją matką, w pewnym sensie, jak to było „zatrudniony” ją. Więc Carol ma pełne prawo do podjęcia część pieniędzy Jody się zapłaty za swoją pracę.

Carol może również zatrudnić pracownikawykona niezbędną pracę, zapłaci ją, a następnie pokaże czek Jody i zatrzyma wskazaną w nim kwotę z kieszonkowego jej córki. Konsekwencje są następujące: matka nie płaci córce za pracę, którą dla niej wykonała.rodzina, a zapłacić za to nie powinno, bo w tym przypadku dostaje niewłaściwą wiadomość: "Jedynym sposobem, aby zmusić cię do zrobienia czegoś dobrego i pożytecznego, jest zapłacić".Takie podejście zniechęca dziecko do chęci pomocy rodzicom i opieki nad innymi członkami rodziny.

Z drugiej strony, stosując ten efekt, rodzice dają dziecku do zrozumienia, że ​​jeśli nie wykonuje swojej pracy, to ktoś inny musi to zrobić.A ten, kto przyjmuje czyjeś obowiązki, zasługuje na zachętę.Możesz dodatkowo płacić dzieciom za pracę, którą wykonują ponad swoje domowe obowiązki z własnej, nieprzymuszonej woli.

Stosowanie takich konsekwencji, bądź lakoniczne i nie dyskutuj. Twoje działania nie powinny wyglądać jak kara. Wyjaśnić spokój sytuacji i przyjaznym tonem: „Nie pamiętam, aby umyć się w środę w nocy, a ja musiałem to zrobić dla ciebie, więc trzymałem dwa dolary za pracę z kieszeni pieniądze.”

Carol ma wystarczająco dużo obowiązków domowych, aby wykonać pracę dla Jodi. Dlatego też, jeśli jest to konieczne, aby pracować dalej, to jest prawo do finansowej rekompensaty za poświęcony czas i wysiłek.

To bardzo proste! Teraz pozwól dziecku przemyśleć informacje. Jeśli zrobiłeś wszystko dobrze i nie wpadłeś w krzyki i oskarżenia, wkrótce zauważysz pierwsze wyniki i zmiany w zachowaniu dziecka.

Poczucie użyteczności i użyteczności jest najlepszym lekarstwem na kaprysy i złe zachowanie. Jeśli dziecko wie, że w rodzinie jest kochane i cenione, pomaga z przyjemnością i radością.Rodzice muszą tylko dać mu możliwość stania się sobą, jednocześnie czerpiąc korzyści i pomagając w domu.

Nawet jeśli rodzina mieszka w obfitości i można sobie pozwolić na utrzymanie się gotować, gospodynię i ogrodnika, nadal istnieją prace domowe, z których można nauczyć dziecko, aby być pomocnym i dbać o innych, takich jak chodzenie do sklepu, aby spojrzeć za zwierzę do zabawyz młodszym bratem, pomoc w kuchni, wynoszenie śmieci, podlewanie kwiatów i tak dalej. Zawsze jest możliwe znalezienie pracy dla dziecka, które pomoże mu poczuć się potrzebnym i przyniesie wymierne korzyści rodzinie.

Ale nie poprzestawaj na domowych zajęciach, aby nauczyć dziecko pomagać innym i odnosić z tego korzyści. Rozszerzyć zakres użytecznych rzeczy, takich jak:

• Jeśli regularnie uczęszczać do kościoła czy do żadnej organizacji społecznej, a wiąże się z dziecka. Potrafi bardzo dobrze realizować wykonalne instrukcje.

• Jeśli pomagasz dzieciom z rodzin niepełnych lub chorych, wymyśl lekcję dla swojego dziecka.

• Przechodzenie do charakteru, powierzyć dzieci wymyślić zabawy terenowe i umieścić piłki, kije, liny przeskakiwanie i tak dalej.

• Nie zapomnij o babciach i dziadkach. Niech dziecko je odwiedzi, napisze list lub zrobi pocztówki, aby pogratulować im tego święta.

• Kiedy zapraszasz gości lub sami go odwiedzić, dzieci mogą pomagać w kuchni, aby karty dla gości pochodzić z programu „koncert”, aby dowiedzieć piosenkę i taniec.

• Starsze dzieci mogą czytać dziecięce opowieści i opiekować się nimi podczas gier.

• Zachęcaj dziecko zaprosić urodzin nie tylko te dzieci, które są przyjaciółmi z wszystkich, ale ci, którzy nie biorą firmę.

• Zachęcaj dzieci do dołączenia do organizacji dziecka, na przykład, aby zostać zwiadowcą.Członkowie tych organizacji wykonywać różne prace społeczne( sprzątanie parków i terenów zielonych, dla osób starszych i tak dalej), a dziecko zrozumie, że korzyści społeczeństwu.

• Dobrze, jeśli dziecko pomaga dostać śmieciowe, szklane pojemniki, złom.

• Poproś dzieci, aby wycięły kupony promocyjne z kuponami rabatowymi. Użyj ich, gdy następnym razem pójdziesz na zakupy, aby dzieci mogły zobaczyć, że pomogły zaoszczędzić pieniądze.

• Pozwól dzieciom samodzielnie umieścić naczynia na stole i wybierz płatki śniadaniowe.

• Poinstruuj dziecko, aby opiekowało się zwierzakiem, obchodź się z nim i baw się nim.

• Poproś dzieci, aby sprawdzały, czy światło, telewizor, centrum muzyczne i inne urządzenia elektryczne są wyłączone, gdy wszyscy wychodzą z domu.

To tylko niewielka część zadań, które można przypisać dziecku. Pozwól dzieciom tworzyć dla siebie przydatne lekcje. Z pewnością zaskoczą Cię swoimi ofertami. Rozpocznij taką rozmowę z najważniejszymi słowami, które każde dziecko chce usłyszeć od rodziców: "Potrzebuję twojej pomocy".

Istnieje wiele sposobów, aby dać dziecku szansę poczucia własnej wartości i korzyści dla innych. Nawet najprostsze z wymienionych zadań pomoże znacznie poprawić poczucie własnej wartości dziecka i wzmocni jego wiarę w samego siebie.

Oferuj dzieciom nowe sposoby bycia przydatnym, a będziesz mile zaskoczony wynikami. Poczucie własnej wartości dziecka wzrośnie w wyniku realizacji korzyści, jakie przynosi on rodzinie lub społeczeństwu. Przyciągaj nawet pożyteczne dzieci do przydatnych rzeczy i chwal ich za pomoc, nawet jeśli rezultat ich działań jest daleki od ideału. Wyjaśnij, bez pośpiechu i podrażnień, jak najlepiej wykonać określone zadanie, nie ulec pokusie, aby przypomnieć im o ich obowiązkach i osiągnięcia.

Kiedy dzieci czują, że potrzebują pomocy, oni naprawdę docenić i na nich liczyć, pomagają z radości i przyjemności.zmęczenie rodzicielska, niecierpliwość, czy wymóg, aby wszystko było zrobione idealnie, może nawet usunąć, co już osiągnięte.

zachęcanie dzieci do udziału w sprawach rodzinnych, należy zlikwidować dokuczliwy i złe zachowanie, bo gdy dziecko samo znaczenie i przydatność, to nie musi być kapryśna.

Nadszedł czas, aby zastosować wszystkie opisane metody w praktyce.

Dziecko powinno być pewne, że jest ważnym i niezastąpionym członkiem rodziny.