Pościel

Pościel powinna być przyjemną procedurą. Trzy lub cztery czynniki określają różnicę między dzieckiem, które dobrowolnie idzie spać, a tym, które opiera się i kłóci.

Niech procedura leżenia w łóżku będzie przyjemna i przeprowadzona za obopólną zgodą.Pamiętaj, że dla zmęczonego dziecka, które kładzie się spać - to przyjemność i przyjemność, jeśli nie zmienisz go w nieprzyjemny obowiązek. Zachowaj zaufanie dobrej woli. Musisz mu pokazać, że spanie w określonym czasie jest tak naturalne jak oddychanie. Dziecko może czasami przekonać ojca i matkę, aby później spali, na przykład 4 lipca. Ale w wielu rodzinach debata o tym, kiedy iść spać, odbywa się każdego wieczora.Łatwo jest umieścić dziecko w dzień, tuż po kolacji, kiedy jeszcze nie zaczął grać.Stworzenie stabilnej relacji między kolacją a snem w nocy jest zwykle trudniejsze z powodu kąpieli lub powrotu ojca do domu.

Do trzech lub czterech lat lub do wieku, w którym sam może iść do łóżka, wziąć go do łóżka i nie wysyłać słów. Nosić bardzo małe dziecko w łóżku pieszczotliwie. Trzy- lub czterolatek prowadzi za rękę, kontynuując rozmowę o czymś.

Małe dzieci przyzwyczajają się do zwykłego rytuału wkładania. Na przykład pierwszy stos i zakryj lalkę.Następnie umieść niedźwiedzia zabawkowego w łóżeczku. Potem położyli go do łóżka i pocałowali dziecko. Potem matka zaciska zasłony i wyłącza światło. Staraj się nie opuszczać od razu, jakkolwiek się spieszysz.(Z drugiej strony nie należy pozwalać dziecku na opóźnianie rytuału.) Niech wszystko pójdzie spokojnie. Jeśli jest czas, opowiedz lub przeczytaj bajkę.Ale nie powinno to być straszne. Większość dzieci pomaga zasnąć w łóżeczku misiu lub lalce.

Jeśli dziecko zabiera zabawki do łóżka. Czy jest to szkodliwe, aby pozwolić dziecku na spanie z zabawką, jak pluszowy miś?Zdecydowanie nie. Jeśli zabawka daje mu pewność siebie i spokój, jest to tylko dobre dla niego. Ludzie są istotami społecznymi od urodzenia. W bardziej prymitywnych krajach niż nas, dorośli i dzieci śpią razem. Nic dziwnego, że dziecko, zwłaszcza jeśli jest jedyne, czuje się samotne, kładzie się spać w swoim pokoju. A jeśli potrafi tchnąć życie w lalkę lub zwierzę z zabawkami, tym lepiej. Nie martw się, jeśli zabawka jest podarta lub brudna. Można go myć lub szorować, ale nie należy go wyrzucać ze względów higienicznych.

To samo dotyczy specjalnego wełnianego koca, starej poduszki, rozdartej pieluszki lub dowolnego przedmiotu, do którego dziecko jest przywiązane. Jedyny problem powstaje, gdy ten obiekt w końcu zapada się.Czasami, gdy tak się dzieje, dziecko zgadza się na wymianę.Ale jeśli nie chce przenieść adoracji na nowy temat, nie zmuszaj go. Z biegiem czasu wyrośnie z tej predylekcji. Możesz przyspieszyć ten proces, jeśli czasami, nie szczególnie agresywnie, zaczniesz przypominać, że pewnego dnia dorośnie i zabawki nie będą dla niego potrzebne. A jak radzić sobie z twardymi zabawkami? Rodzice czasami martwią się, że dziecko może zranić się lub zranić się, potykając się o zabawkę we śnie. Nie musisz się martwić.Dzieci spokojnie śpią w łóżku pełnym swoich skarbów.

Ile powinno spać dziecko? Zazwyczaj można zaufać dziecku: wie, ile potrzebuje snu. W wieku dwóch lat możesz mu to zostawić.Być może potrzebuje dłuższego snu, ale przeszkadza mu pewna samotność, lęk przed samotnością, lęk przed ciemnością, strach przed koszmarami, lęk przed zawilgoceniem w łóżku, pobudzenie od doświadczonych na dzień.Może być podekscytowany z powodu rywalizacji ze swoim starszym bratem lub "wypalenia" z powodu zazdrości wobec swojej młodszej siostry. Może być podekscytowany każdej nocy, ponieważ co wieczór walczy z matką z powodu niechęci do leżenia, albo z powodu obaw o lekcje, albo z powodu thrillera, którego właśnie słuchał w radiu. Zapobieganie takim trudnościom jest rozważane w innym miejscu. Przytaczam je tylko po to, aby pokazać, że jeśli dziecko mówi, że nie chce spać, nie oznacza to, że nie potrzebuje snu.

Dwuletni. Przeciętne dziecko potrzebuje 12 godzin snu w nocy i jednej lub dwóch godzin snu w ciągu dnia. Gdy dziecko zbliża się do sześciu lat, czas trwania snu lub odpoczynku zmniejsza się, a noc pozostaje taka sama. Pomiędzy szóstym a dziewiątym rokiem przeciętne dziecko zwykle przez godzinę skraca czas nocnego snu - przez pół godziny na raz - i na przykład ustala się na 8, jeśli jest używane, aby wstać o siódmej. W wieku dwunastu lat skraca czas snu o dwie kolejne pół godziny i spada o dziewiątej. To są średnie dane. Niektóre dzieci potrzebują więcej, inne mniej.

Wiele dzieci nie chce spać od trzech do czterech lat, ale większość potrzebuje odpoczynku lub spokojnych gier w domu do pięciu lub sześciu lat. W wielu szkołach do szóstej klasy organizowane jest popołudnie lub sen. Wszystko zależy od temperamentu dziecka i jego aktywności.